Bokt.nl

**Geplaatst**: 03-04-16 22:43

Geplaatst: 03-04-16 22:43

Toch jammer dat je wederom alleen maar defensief kan reageren en alle nuttige commentaar afwimpelt, heb je alleen maar jezelf mee :evaw:

musiqolog schreef:
assie schreef:
Wat is je aversie tegen de zitles aan de longe?
Dat is niet je uiterste redmiddel maar je eerste stap. Vergelijk het met autorijden. Daar ga je in je eerste les ook niet in je eentje invoegen op een 6baansrotonde. Je begint met alleen sturen. Daarna gas etc etc.
Zo ontwikkel je steeds meer vaardigheden.

Omdat ik dat al jaren geleden heb gedaan, toen ik met paardrijden begon?

En nog kan je het niet. Dan heeft dat dus of met jou te maken, of met de manier van lesgeven, of allebei. En met zo'n instelling snap ik wel dat het niet gaat. I rest my case. Ego opzij schuiven en gaan sleutelen aan je basis. Snap wel dat je er op zo'n manier geen zin meer in hebt maar dat doe je toch echt zelf...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-04-16 22:51

Geplaatst door de TopicStarter : 03-04-16 22:51

poes schreef:
Ok even andere aanpak:

- je lesmens kan je niet verder helpen, het duurt best al een tijdje
- je wil geen zitles
- je wil niet ergens anders een les proberen

Dan ben ik qua ideeën wel uitgeput. Dus ik vraag je echt heel oprecht: waar ben je nu naar op zoek? Er zijn echt veel mensen die bang zijn of waren voor rijden/galopperen. Sommige hebben hier gereageerd (zoals ik) en er zijn al veel dingen geopperd. Heb je al iets gezien wat je wel kan helpen?

1. Niet waar. Ze zegt zelf dat ik wel degelijk vorderingen maak.
2. Liever niet, maar desnoods wel, als ik echt niet meer verder kom (zie boven).
3. Heb ik niet gezegd.

Ik heb dit topic in de eerste plaats geopend om te kijken of er meer mensen in hetzelfde schuitje zaten. Tips zijn welkom, afbrekende analyses door mensen die mij nog nooit hebben zien rijden niet.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-04-16 22:54

Geplaatst door de TopicStarter : 03-04-16 22:54

Fenrir schreef:
En nog kan je het niet. Dan heeft dat dus of met jou te maken, of met de manier van lesgeven, of allebei. En met zo'n instelling snap ik wel dat het niet gaat. I rest my case. Ego opzij schuiven en gaan sleutelen aan je basis. Snap wel dat je er op zo'n manier geen zin meer in hebt maar dat doe je toch echt zelf...

"En nóg kan je het niet." Ja, zó slecht ben ik. Hoe denk je zelf dat dat overkomt? Hoe moet ik dat anders opvatten dan "stop er maar mee, het wordt toch nooit wat"?

**Geplaatst**: 03-04-16 22:55

Geplaatst: 03-04-16 22:55

Poes, (en ook anderen trouwens), maar als jullie tot de conclusie komen dat de TS niet open staat voor de ideeen, waarom zou je het dan nog op de spits drijven? Het is duidelijk dat je daarmee de communicatie eerder sluit dan opent. Welke zin heeft dat?
Als je vindt dat er weinig met je suggesties gedaan wordt, laat het dan.

Ik vind het in elk geval zonde... want natuurlijk gaat iemand in de verdediging als je hem vertelt dat 'ie niet kan rijden, slecht les heeft of beide. Het gaat er niet eens om wat waar is, maar met dat soort opmerkingen creeer je echt maar 1 ding: verzet. En als er iets maakt dat mensen niet open staan voor kritiek van anderen is als je ze vertelt dat ze het helemaal fout doen. Dat is niet bepaald een nieuw inzicht... met dat soort confrontaties bereik je alleen maar het tegenovergestelde.

En als je het frustrerend vindt dat er niets met je suggesties gedaan wordt - klik vooral het topic weg. Maar door deze communicatiestijl te kiezen, maak je het hele topic vervelend. Je wakkert bij de TS alleen maar de neiging aan om nog meer op kracht te rijden, om nog meer te bewijzen dat hij wat kan presteren, al die dingen die nou juist totaal averechts werken, omdat ze het rijden vanuit gevoel en vertrouwen in de weg staan.

En... het doet er helemaal niet toe of iemand wel of niet beginner is, of wel of niet goed kan rijden of wel of niet talent heeft. Dat zijn allemaal maar oordelen. De vraag is helemaal niet over dat soort kwalificaties. De vraag ging over hoe om te gaan met angst. En het antwoord daarop zit in dingen die je kunt doen en dingen die je kunt voelen, om zo je vertrouwen te vergroten (tenslotte is vertrouwen de enige tegenhanger van angst), maar NIET in het hameren op zo'n labeltje. De TS is hier niet op een 12-step-program waar hij MOET beginnen met 'hallo ik ben musiqolog en ik ben een slechte ruiter'. Want daar gaat het helemaal niet om.

@musiqolog: en als mensen je een slechte ruiter noemen, negeer het. Er staan genoeg andere dingen in het topic. Wat je aandacht geeft groeit, dus hoe meer jij tegen mensen in gaat om te bewijzen dat je echt wel een goede ruiter bent, hoe meer mensen daar weer op reageren, en hoe minder aandacht de overige dingen krijgen.

**Geplaatst**: 03-04-16 22:59

Re: Bang voor galop - Wie nog meer?

Geplaatst: 03-04-16 22:59

Bij deze nog een optie: de equisimulator. Zo kun je je focussen op de beweging en je zit zonder de snelheid...

**Geplaatst**: 03-04-16 23:01

Geplaatst: 03-04-16 23:01

musiqolog schreef:
2. Liever niet, maar desnoods wel, als ik echt niet meer verder kom (zie boven).

Mag ik vragen waarom niet? Omdat je vorderingen maakt in de groeps lessen? Ik heb precies hetzelfde gehad en met privé les heb je toch echt even de volle 100% aandacht en kan jij lekker oefenen en proberen terwijl je lesgeefster meteen ziet wat je doet. Leesgevers zijn ook mensen, ze zijn niet perse slecht.. maar aandacht verdelen is soms heel moeilijk. Ze hebben geen 20 ogen.

Alles wat je leert in je privé les, kan je toepassen in de groepslessen. En al is et 1x n de maand. Het kan verschil geven!! en grotere sprong omdat er iemand 100% op jouw gericht is inplaats van 10% omdat je nog bijv met 10 andere zit $*\o/*$

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-04-16 23:07

Geplaatst door de TopicStarter : 03-04-16 23:07

Shadow0 schreef:
@musiqolog: en als mensen je een slechte ruiter noemen, negeer het. Er staan genoeg andere dingen in het topic. Wat je aandacht geeft groeit, dus hoe meer jij tegen mensen in gaat om te bewijzen dat je echt wel een goede ruiter bent, hoe meer mensen daar weer op reageren, en hoe minder aandacht de overige dingen krijgen.

Dankjewel (ook voor de rest van je post en de vorige). Maar in tegenstelling tot wat hier geroepen wordt, heb ik helemaal geen groot ego. Je kunt mij heel gemakkelijk ieder gevoel van eigenwaarde ontnemen door afbrekende kritiek. Oké, als het gaat om dingen waar ik veel verstand van heb (laten we zeggen van klassieke muziek) dan kan ik het inmiddels wel naast me neerleggen, maar als ervaren paardenmensen me de grond in boren, dan hoeft het van mij niet meer. Ik kan dan wel rationeel zeggen "laat die gasten maar het tegendeel zien", maar de lol is er na een avond als deze behoorlijk af.

Ik wil ook niet bewijzen dat ik "echt wel een goede ruiter ben", want dat vind ik niet.

Hoogstens niet zo slecht als sommigen denken. Maar inderdaad, genoeg hierover. Ik ben vastbesloten om beter te leren rijden, zoals ik ook vastbesloten ben mijn irrationele angst voor een gewone arbeidsgalop te overwinnen. Jouw bijdrage was net wat ik nodig had om niet na deze week (dan is mijn kaart vol) te stoppen met rijden.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-04-16 23:09

Geplaatst door de TopicStarter : 03-04-16 23:09

Nalonyda schreef:
musiqolog schreef:
2. Liever niet, maar desnoods wel, als ik echt niet meer verder kom (zie boven).

Mag ik vragen waarom niet? Omdat je vorderingen maakt in de groeps lessen? Ik heb precies hetzelfde gehad en met privé les heb je toch echt even de volle 100% aandacht en kan jij lekker oefenen en proberen terwijl je lesgeefster meteen ziet wat je doet. Leesgevers zijn ook mensen, ze zijn niet perse slecht.. maar aandacht verdelen is soms heel moeilijk. Ze hebben geen 20 ogen.

Alles wat je leert in je privé les, kan je toepassen in de groepslessen. En al is et 1x n de maand. Het kan verschil geven!! en grotere sprong omdat er iemand 100% op jouw gericht is inplaats van 10% omdat je nog bijv met 10 andere zit $*\o/*$

Ik neem ook privélessen, precies om de reden die jij noemt. Het gaat me hier alleen om de zitles aan de longeerlijn. Dat gaat me wel erg ver. Maar: ik sluit het niet uit.

**Geplaatst**: 03-04-16 23:13

Geplaatst: 03-04-16 23:13

musiqolog schreef:
poes schreef:
Ok even andere aanpak:

- je lesmens kan je niet verder helpen, het duurt best al een tijdje
- je wil geen zitles
- je wil niet ergens anders een les proberen

Dan ben ik qua ideeën wel uitgeput. Dus ik vraag je echt heel oprecht: waar ben je nu naar op zoek? Er zijn echt veel mensen die bang zijn of waren voor rijden/galopperen. Sommige hebben hier gereageerd (zoals ik) en er zijn al veel dingen geopperd. Heb je al iets gezien wat je wel kan helpen?

1. Niet waar. Ze zegt zelf dat ik wel degelijk vorderingen maak.
2. Liever niet, maar desnoods wel, als ik echt niet meer verder kom (zie boven).
3. Heb ik niet gezegd.

Ik heb dit topic in de eerste plaats geopend om te kijken of er meer mensen in hetzelfde schuitje zaten. Tips zijn welkom, afbrekende analyses door mensen die mij nog nooit hebben zien rijden niet.

1. Maar je voelt je er toch niet prettig bij. Kun je hier wel open over spreken met je lesgever? Wat zijn haar suggesties?
2. Een deur op een kier, das al mooi

3. Een keertje ergens anders les, of gewoon gaan kijken bij andere lessen kan al veel helpen. Ik weet niet hoe galopperen gaat in jullie les? Is dat: eerste in het rijtje galoppeert aan, volte en aansluiten? Of rijden jullie individueel door de bak? Is het: 1 keer aangalopperen op elke kant en dan klaar? Of werken jullie gericht naar de overgang toe, schakelen?

Hier zit namelijk het grote verschil. Ik vind galop niet meer eng, maar zet mij in zo'n rijtje waar het paard echt héél goed weet dat als de vorige vertrokken is, hij ook een rondje mag scheuren, liefst plat door de bocht om aan te sluiten: daar word ik doodsbang van. Zet mij aan de longe bvb op een sensitief paard dat goed opgeleid is en met een kundige longeur zonder teugels: dat gaat wél, als ik de mens op de grond maar vertrouw. Zelfde paard los in de pak maar met teugels in handen durf ik dan mss niet, hangt er maar net vanaf hoe ik hem aan het lopen heb.

Galop met eigen bijrijdpaard vind ik niks eng: buiten, in de bak, teugels los of aan het werk, alles prima. Maar daar zit een jarenlange band en training en gehoorzaamheid achter van beide, ik weet dus wat te verwachten en hoe aan de galop te werken. Kom ik echter op een ander paard dat ik mss eng vind, dan ga ik ook opspannen.

Er zitten veel verschillende aspecten aan je issue:

- eigen lichaamscontrole: goed kunnen zitten is een must. Je hoeft niet perfect te zitten om simpel een rondje galop te doen, maar functioneel los kunnen meebewegen is wel een eerste.
- Hiervoor is hulp zeker gewenst: iemand die het paard voor jou in galop zet, houdt en hem in een prettige houding houdt waardoor hij fijner zit, en hem ook op het goede pad houdt.
- Meer ruiterervaring/gevoel: hoe beweegt het paard? Wat is de beenzetting? Wat is een overgang (want een overgang naar galop voelt best eng in het begin, als je het vaak ziet kan het al helpen). Hoe maak ik de overgang terug (zonder teugels)?

Wat het blijven zitten betreft: als je echt heel erg opspant kun je eens volgende dingen proberen:

- onstpan je knieën. Ga op beide zitbeenknobbels zitten en laat je knieên even los van het zadel. Maak je been lang. Laat het paard onder je door ruim naar voor grijpen en laat je zit meegaan met deze beweging. Knieën los!
- Denk eens niet aan zitten, maar aan staan. Soms is het eenvoudiger de galop te leren vanuit een zeer zeer zeer lichte vorm van verlichte zit. Eigenlijk hoef je niet uit het zadel maar visualiseer je zit meer als losjes staan, in balans. opnieuw: het paard laat je los en vrij onder je door springen. Laat hem jou meenemen. kijk mee met de beweging.
- Galop voelt soms heftig omdat het hoofd beweegt. Niet druk in maken, niet naar kijken. Kijk voor je. Laat je armen vanuit elleboog en schouder meeveren met je paard en geef hem ruimte om voorwaarts te gaan.
- Stuur groot en vloeiend. Het gaat er nog niet om dat jij je paard diep de hoek inbuigt, soms is het prettiger om een beetje compromis te zoeken: bocht beetje afsnijden maar wel fijn voorwaarts houden. Geef je hulpen vloeiend: niet in 1 ruk draaien of sturen maar zacht de hand openen, denk aan de beweging van het hoofd: blijf meegaan.
- Laat het los. Gaat het paard echt harder dan je wil? Laat dat eens een pasje los. Dus niet meteen teugel, maar beweeg eens een paar passen mee en kijk eens wat er gebeurt. Je lesgever zal je echt niet op een gevaarlijk dier zetten. Gaat hij erg hard? Of valt het wel mee? Kun je met je zit een klein beetje zachter? Of net vooruit? Als je een ophouding geeft: laat ook weer los. Beter paar keer ho dan blijven trekken. Paard bedoelt het goed en mss ben jij nog niet zo duidelijk, wees dus lief voor mekaar

De meeste paarden hebben echt geen kwaad in de zin!
- Praat tegen jezelf. Bij mij helpt het heel erg om te benoemen wat er gebeurt en te zeggen wat ik dan kan doen. Dat koppelt bij mij de negatieve emotie los van het gevoel. Kan ik weer een pak rustiger en verstandiger reageren.

**Geplaatst**: 03-04-16 23:20

Geplaatst: 03-04-16 23:20

@ Musiqolog:
Ik heb niet alle 8 pagina's doorgelezen maar ik herken je probleem.
Punt 1: niets moet voordat jij zover bent. Ik ben door verschillende angststadia gegaan. Van met het paard opgezadeld de bak inkomen en er na 2 minuten jankend weer uit gaan omdat ik zo erg in de stress/angst schoot dat het niet ging tot een half rondje stappen door de bak en dan toch het paard weer op stal zetten.
Blijf gewoon in jezelf geloven en ga rustig door om samen met je instructeur vertrouwen met je paard op te bouwen en dan kom je vanzelf op het punt dat je het weer voorzichtig gaat proberen.
Bij mij heeft het paard van mijn zoon mij weer zoveel vertrouwen gegeven dat ik weer met plezier paardrij en af en toe een galopje maak. Paard wordt 7 in augustus en ik rijd hem nu bijna 2 jaar!
Wees gewoon duidelijk met wat jij wilt en wat je voelt. Heb je het idee dat het niet gaat doe het dan niet. Maar!!!! blijf er wel aan werken. Ik weet zeker dat je dan vanzelf een keer met een glimlach van oor tot oor door de bak galoppeerd!

**Geplaatst**: 03-04-16 23:21

Geplaatst: 03-04-16 23:21

Shadow, TS zet al het hele topic lang zijn hakken in het zand en staat niet open voor suggesties. Dus wat wil hij nou echt met dit topic bereiken? Ik weet niet wat hij dan wél wil horen. Mensen hebben al pagina's lang dingen geopperd maar TS wimpelt het al snel af. TS je zegt dat het niet om je ego gaat - waarom is het allemaal dan zo'n probleem?

Zolang je doet alsof zitles (of andere dingen die je zouden kunnen helpen) een stap terug is terwijl je zelf gewoon de basis nog niet lijkt te beheersen komt je niet verder. En dat wil niet meteen zeggen dat je een slechte ruiter bent of moet stoppen, maar wel dat je eerst zal moeten inzien waar je kunnen en niveau nou echt ligt en wat je eraan kan doen om verder te komen. Daar begint het allemaal mee - nog voor je op een paard stapt.

**Geplaatst**: 03-04-16 23:21

Geplaatst: 03-04-16 23:21

musiqolog schreef:
Ik neem ook privélessen, precies om de reden die jij noemt. Het gaat me hier alleen om de zitles aan de longeerlijn. Dat gaat me wel erg ver. Maar: ik sluit het niet uit.

Er is altijd ruimte voor verbetering en soms ook fijn dat je je niet druk hoeft te maken om je paard. Als je begint met paardrijden krijg je ook zitlessen, maar de feeling krijg je pas door ervaring.. Dus als je het later blijft doen pik je het sneller op omdat je lichaam ook meer snapt wat er gebeurd. Zo ervaar ik het tenminste. Heb nooit zitlessen gehad in mijn leven tot op deze stal.

Heel veel aan gehad... kwam heel veel pijnpunten tegen waardoor het logisch was dat ik keer op keer van mijn paard af viel :')

**Geplaatst**: 04-04-16 07:51

Re: Bang voor galop - Wie nog meer?

Geplaatst: 04-04-16 07:51

Ik heb aan de longerlijn eerst de zit geoefend in stap en draf.En toen in draf met 1 hand in de zij en later met 2 handen in de zij.En paardlief ging met een behoorlijke snelheid aan de longerlijn door de longerbak.Dus geen kleine kinderles.Was wel doodeng hoor,maar goed voor je zelfvertrouwen als je blijft zitten

**Geplaatst**: 04-04-16 09:26

Re: Bang voor galop - Wie nog meer?

Geplaatst: 04-04-16 09:26

En anders gewoon een kluit manen vastgrijpen als je denkt dat je gaat vallen...

**Geplaatst**: 04-04-16 09:29

Geplaatst: 04-04-16 09:29

Fenrir schreef:
Shadow, TS zet al het hele topic lang zijn hakken in het zand en staat niet open voor suggesties.

Het is zijn topic, zijn paardrijles en zijn leven. Dat recht heeft hij. Als je dat zonde vindt van je energie is de oplossing eenvoudig: niet meer meedoen en andere topics volgen. Dat lijkt mij een betere oplossing dan iemand neerhalen (en ja, ik vind dat dat wel degelijk gebeurt.)

**Geplaatst**: 04-04-16 12:18

Re: Bang voor galop - Wie nog meer?

Geplaatst: 04-04-16 12:18

Dag TS, angst is een gek beestje. Ik ga niet mee gaan in de discussies hierboven staande maar ik las dat je heel veel van klassieke muziek houdt. Is er een mogelijk om deze muziek bij jou te hebben? Via oortjes of door boxen?
De muziek zal je helpen ontspannen en helpen genieten van het paard. Gebruik jouw grote passie om de passie voor de paarden aan te wakkeren.
Wanneer ik bang ben op mijn paard dan begin ik te zingen en dit ontspant mij enorm waardoor ik beter ga zitten, minder druk geef en mijn paard hierdoor meer ruimte geef.

Misschien het proberen waard!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-04-16 12:39

Re: Bang voor galop - Wie nog meer?

Geplaatst door de TopicStarter : 04-04-16 12:39

Hé Laibadji, dankjewel voor de tip.

Helaas moet ik alweer een suggestie afwijzen. Ik heb nooit oortjes in (alleen al vanwege de schade die dat kan veroorzaken), en ik kan ook niet naar muziek luisteren zonder te luisteren. Bij het paardrijden, en zeker bij de galop, heb ik al mijn aandacht nodig om er nog iets van te maken. Bovendien moet ik luisteren naar mijn instructrice...

**Geplaatst**: 04-04-16 17:52

Geplaatst: 04-04-16 17:52

Shadow0 schreef:
Fenrir schreef:
Shadow, TS zet al het hele topic lang zijn hakken in het zand en staat niet open voor suggesties.

Het is zijn topic, zijn paardrijles en zijn leven. Dat recht heeft hij. Als je dat zonde vindt van je energie is de oplossing eenvoudig: niet meer meedoen en andere topics volgen. Dat lijkt mij een betere oplossing dan iemand neerhalen (en ja, ik vind dat dat wel degelijk gebeurt.)

Natuurlijk heeft hij dat recht, maar ik vraag me dan wel af wat hij met dit topic hoopt te bereiken. Dat ik het zonde zou vinden van mijn energie is jouw invulling.

TS, en gewoon een radio neerzetten/muziek door boxen heen? Of ga je dan alsnog teveel op de muziek letten? Zingen te paard kan idd wel helpen

**Geplaatst**: 04-04-16 18:04

Re: Bang voor galop - Wie nog meer?

Geplaatst: 04-04-16 18:04

Ik zou het juist erg fijn vinden om eens een lesje aan de longeerlijn te rijden! Helaas ken ik geen maneges die dat doen in de buurt...

**Geplaatst**: 04-04-16 20:39

Re: Bang voor galop - Wie nog meer?

Geplaatst: 04-04-16 20:39

Wij zongen vroeger altijd in de manegeles haha. Maar idd zingen of praten of radio neer zetten helpt echt.

**Geplaatst**: 04-04-16 20:49

Geplaatst: 04-04-16 20:49

Guinevere schreef:
Maar Shenavallie ik neem aan dat de TS geen onafhankelijke zit heeft en dan lijkt zo'n sensibel paard me geen goede keuze. Grote kans dat je conflicterende hulpen geeft, en/of per ongeluk dingen vraagt die niet de bedoeling zijn.

TS, ik snap niet dat je liever erover denkt om helemaal met paardrijden te stoppen, dan dat je overweegt een paar zitlessen te nemen. Dat is toch zonde? Er is helemaal niks beschamends aan! Vaak krijg ik het gevoel dat je het vergelijkt met zijwieltjes aan een fiets, maar dat is absoluut niet zo. Zitlessen zijn geen stap terug; het is gewoon een andere manier van leren waar je je hele paardrijdcarriere baat van kan hebben.

Dat is dus het nadeel dat ik het hele topic niet gelezen heb en alleen op de OP heb gereageerd. Als ik meer over TS/dit topic zou weten, zou mijn tekst aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid anders zijn.

**Geplaatst**: 05-04-16 23:12

Geplaatst: 05-04-16 23:12

Ik ga toch nog maar eens herhalen wat ik op pagina 4 al eens gezegd heb. Misschien helpt het om de aversie tegen de longe/zitles weg te nemen:

Citaat:
Waarom niet terug aan de longeerlijn?

Ik ben 48
Rij vanaf mijn 8ste ( ok...rond mijn 20ste/30ste een tijd niet en vervolgens herintredend)

Heb mijn eigen paardjes
Start inmiddels wedstrijden..

En kwam een half jaar geleden tot de conclusie dat mijn zit niet onafhankelijk genoeg ( meer) was, en met name inderdaad in de galop werd het wat ploeteren.

Actie nav deze conclusie:
Paar keer op een makkelijk zittend paard aan de longe, zitles.
Daarna: 3 maanden lang 3 x p week tijdens het rijden op mijn pony me alléén geconcenteerd op mijn eigen houding en zit... en pas sinds een week of vier weer meer aan het 'rijden"..

Wat ik hiermee wil zeggen: Niet direct denken "die stap/ die fase ben ik voorbij"

Je gaat zover terug naar de basis als moet, blijft daar zolang als nodig... om dan ineens met spróngen vooruit te gaan.

Dus:
- Zitles aan de longe totdat je in drie gangen onafhankelijk zit en longeur de overgangen regelt
- Rijden aan de longe: zelf rijden in stap, draf en galop, inclusief overgangen, terwijl longeur paard op
volte houdt
- Zelf op volte stappen, draven, galopperen
- Zelf door bak stappen, draven, galopperen

En pas dan in de groep gaan / willen galopperen.

**Geplaatst**: 05-04-16 23:26

Re: Bang voor galop - Wie nog meer?

Geplaatst: 05-04-16 23:26

Hoi TS,
Wat gaaf dat je op latere leeftijd met paardrijden bent begonnen!!
Dan ben je nou eenmaal niet meer zo onbevangen als wanneer je als kind al begint. Alhoewel ik zelf als kind totaal niet onbevangen was...

Jammer dat je, na alle moeite die je er in steekt, galop nog steeds een beetje te spannend vindt.
Maar, je rijdt toch maar mooi paard, hoe cool is dat?!
Heb je ook nog steeds heel veel plezier in paardrijles als je galop overslaat?
Ik begrijp je gevoel dat je misschien vindt dat je het eigenlijk zou moeten kunnen. Maar wie bepaalt dat?
Als jij liever niet galoppeert, dan geeft dat toch helemaal niks! Kwestie van je eigen grens aangeven.
Probeer gewoon een rondje galop, alleen wanneer je op een makkelijk paard zit die jij vertrouwt, alleen als het goed voelt op dat moment.
Galop overslaan is altijd een optie!

Toch even wat grappigs vertellen...na m'n puberteit ben ik lang gestopt met rijden. Na m'n 30ste opnieuw begonnen en keihard van een verzorgpaard afgelazerd t/m ziekenhuis. Natuurlijk was ik toen vet bang!
Uiteindelijk 2 jaar geleden, na 30!!! jaar wensen, een eigen paardje gevonden.
2 jaar lang 5x per week vertrouwen opbouwen met hetzelfde dier...en wat denk je? Gisteren heb ik voor het eerst in m'n hele leven zonder zadel door het bos gegaloppeerd!!!

Dus, niks móét. Neem je tijd. Bepaal per moment wat goed voelt. Haal de druk om het te móéten durven bij jezelf weg en ga vrolijk verder met rijden.

Over een jaar of 3 plaats je een topic met galopfilmpjes!!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-09-16 16:00

Geplaatst door de TopicStarter : 01-09-16 16:00

Ik was dus een paar maanden gestopt met rijden. Dat kwam voor een klein deel door de "aanmoedigingen" die ik hier kreeg maar vooral door geldgebrek: ik had het geld nodig voor mijn promotieonderzoek.

Dat onderzoek, daar heb ik vast meer talent voor dan voor paardrijden, maar uiteindelijk is het lang zo leuk niet (zeker niet in de fase waarin mijn onderzoek nu zit). Ik had daarom gisteren weer een lesje. Wat denk je: mijn zit en houding waren beter dan mijn instructrice ooit had gezien en de galop ging moeiteloos. Ik kon voltes rijden (in de galop lukte dat vroeger alleen op een uitzonderlijk goede dag) en ik zette het beest weer in galop als het eruit viel (normaal is mijn instelling toch wel: jij uit de galop? prima!). Terwijl ik, na een paar maanden zonder paardenrug, het tegenovergestelde verwacht had: zou ik überhaupt wel durven opstijgen?

Toegegeven, ik had het gemakkelijkste paard van stal: een dier van een jaar of 25 dat al een heel manegeleven achter zich heeft, nergens van schrikt en heerlijk zit. Ik heb ook vaak genoeg moeten rijden op een Fries die de galop niet goed snapt en die hoog opgooit (zodat een gemiddelde ruiter niet lekker kan doorzitten, waardoor die galopshulp niet goed uitkomt enz. enz.). Maar toch: blijkbaar heeft deze pauze geholpen. De routine van de rijhulpen ben ik niet kwijt maar de verkeerde gewoontes ben ik verleerd. Vanaf nu ga ik waarschijnlijk heel zuinig leven om én mijn promotie én mijn rijlessen te kunnen betalen...

**Geplaatst**: 01-09-16 16:09

Re: Bang voor galop - Wie nog meer?

Geplaatst: 01-09-16 16:09

Even een (gerelateerde) vraag tussendoor. Weet iemand een goed adres voor echt goede zit- en verdere rijlessen op manegepaarden? Ik rijd nu alweer >15 jaar en heb sinds het begin een eigen pony gehad. Deze gaat nu met pensioen en graag zou ik aan mijn dressuur en houding willen werken voordat ik op mijn jonkie ga rijden

ik woon in omgeving Breda maar Roosendaal tm Rotterdam mag allemaal.