Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
Fidele schreef:Nee, niet de behoeft om te slaan maar ook niet om het NIET te doen, ze denken er niet over na, zijn daar niet mee bezig...............ze zitten op de pony om te rijden, dus die pony moet lopen. Voor en na de les, heeft de pony een andere functie, dat zijn volgens mij voor kinderen twee heel gescheiden onderdelen van het ponyrijden
Malakay schreef:Fidele schreef:Nee, niet de behoeft om te slaan maar ook niet om het NIET te doen, ze denken er niet over na, zijn daar niet mee bezig...............ze zitten op de pony om te rijden, dus die pony moet lopen. Voor en na de les, heeft de pony een andere functie, dat zijn volgens mij voor kinderen twee heel gescheiden onderdelen van het ponyrijden
Ik denk dat dat een stukje "macht" is dat een instructeur heeft.
Voor een 6 jarige zijn de ouders de baas, op school zijn de leerkrachten de baas en op de manege is de instructeur de baas. Veel kleine kinderen zullen enkel en alleen slaan omdat het hun wordt opgedragen. Niet omdat ze ervoor kiezen.
Veel kinderen van 6 zullen niet zo snel protesteren denk ik. Maar nadenken doen ze wel en dan kan het zo'n kleintje toch behoorlijk dwars gaan zitten.
Fidele schreef:Tja dat zou...kunnen, dat ligt aan het kind misschien, maar mijn kindeen hebben er echt niets van. De pony's op de manege zijn echt niet van het mee werkende soort, die willen gewoon niet dus als de kinderen niets doen staan de pony's steeds bij elkaar stil te staan.
Dit gedrag heb ik bij 2 andere maneges in de buurt ook gezien
Malakay schreef:Fidele schreef:Tja dat zou...kunnen, dat ligt aan het kind misschien, maar mijn kindeen hebben er echt niets van. De pony's op de manege zijn echt niet van het mee werkende soort, die willen gewoon niet dus als de kinderen niets doen staan de pony's steeds bij elkaar stil te staan.
Dit gedrag heb ik bij 2 andere maneges in de buurt ook gezien
Misschien is dat wel een deel van het probleem. Pony's die jaren op een manege staan raken er denk ik ook wel aan gewend dat er kleine beentje zijn die in hun zij porren. Dan zullen ze toch minder snel reageren dan een jonge pony die er net is.
justkid schreef:Ik herken mezelf in de kids van Zilfstar.
Mijn moeder vertelt nog steeds het verhaal over mij van toen ik een jaar of 2 was. Ik liep altijd op alle paarden en honden af. Het paard ging ik gewoon voeren en aaien. Toen mijn vader er even later bij kwam staan, heel rustig om mij te reddenwerd er een flinke hap uit zijn jas gebeten.
T was niet zo'n lief paard. Met honden was het precies zo. Ik viel ze allemaal om hun nek en ze vonden het allemaal goed. Ik was gek op dieren en ik vloeide er in over, ik weet niet zo goed hoe ik het anders moet uitleggen. Je eigen ik is misschien nog niet zo vast omlijnt.
Je verliest dat vermogen wel als je ouder wordt. Omdat ik nog weet hoe het voelde kan ik het soms nog wel terug halen.
Bij veel kinderen zie je het ook. Kinderen worden vaak bang gemaakt en soms zit kennis gewoon in de weg.
ha wat klinkt dit zweverig, ik heb dat echt niet zo ervaren en ik ben een heel nuchter tiep.
Misschien als je kinderen en pony's gewoon laat, zouden die elkaar dan niet gewoon kunnen ontmoeten?
Angst en macht zijn denk ik veroorzakers van boze pony's en slecht zweepgebruik.
Kinderen willen aan verwachtingen voldoen; Als de juf zegt dat de pony vooruit moet, tsja wat doe je dan, je gebruikt de middelen die je aangereikt krijgt.
Kunnen pony's die taak van instructeur niet een beetje overnemen?
Het vraagt wel een andere benadering. Instructeurs mogen ook wel eens kritisch naar zichzelf kijken. Het onderwijs is voortdurend in ontwikkeling waarom de instructeursopleiding niet.
Kinderen zijn geweldig, pony's ook, daar moet toch iets leuks van te maken zijn?
Fidele schreef:Nee, niet de behoeft om te slaan maar ook niet om het NIET te doen, ze denken er niet over na, zijn daar niet mee bezig...............ze zitten op de pony om te rijden, dus die pony moet lopen. Voor en na de les, heeft de pony een andere functie, dat zijn volgens mij voor kinderen twee heel gescheiden onderdelen van het ponyrijden
En als je lol maakt hoort daar slaan niet bij. Maar dat is dus geen afgestompte manegepony. Ik heb ook bijna de zweep neit nodig op hem. Rij zonder, met longeren heb ik hem in mijn hand al vraag ik me soms af waarom. En met Lange Teugel gebruik ik hem wel als extra hulp, wantd an mist hij de been hulp nogal. Maar dat zijn aaitjes en geen tikken.
_rosita_ schreef:IK sluit me aan bij de TS.
Mijn buurmeisje gaat al vanaf haar 3e elke vakantie mee naar mijn paarden. Daar is ze zó vreselijk lief voor, ze is inmiddels 9.
Nog steeds is het een knuffel hier, respect voor de ruimte van de paarden, de paarden worden bedankt voor de leuke middag etc etc...
Nu zit ze sinds een jaar op paardrijden en de klappen met de zweep vliegen rond, eigenlijk wil ze niet, maar ja.. het moet!
Ze wil toch graag blijven rijden, dus tsja... dan zit er niets anders op dan de zweep te moeten gebruiken.
De scheiding die ze maakt tussen de manegepaarden en tussen die van mij is bizar en haar gedrag die ik bij mijn knollen zie is veel meer vanuit haarzelf.
Malakay schreef:Marc, ik kan me prima vinden in de manier dat jij kijkt naar de leef en denk wereld van een paard. Op veel punten ben ik het zelfs met je eens. Maar voor een 6 jarige gaat dit alles te ver. Daar ging toch dit discussie punt over.![]()
Dat jij 4 jaar geleden het rijden en omgaan met paarden anders bent gaan zien is heel mooi, alleen die leerweg hebben kleine kinderen nog te gaan.
Moeten we nu 6 jarige kinderen leren dat zij als mens een natuurlijke vijand van de pony's zijn?
Ik ben bang dat een tik uitdelen dan misschien wel eens minder schade kan brengen dan verhalen hoe een kind een natuurlijke vijand is van zijn/haar vriendje. Er is al meer dan genoeg ellende in de wereld waar kinderen mee geconfronteerd worden. Omgang tussen pony's en kinderen hoort te bestaan uit plezier, niet uit verhalen over vijanden en uit slaan. Op die manier krijgt het kind een positieve ervaring zonder trauma's.
Uit de reacties van kinderen hier boven is duidelijk te halen dat kleine kinderen van nature helemaal niet de behoefte hebben om een pony te slaan.
Fidele schreef:MarcR ik wordt nu toch wel heel nieuwsgierig waar jij je buik van vol kreeg mbt tot 'de engelse wereld'
En wat je nu dan zo wezenlijk anders doet, ik wil het graag begrijpen
Maar dat betekent wel dat je een opleiding tot instructeur hebt gevolgd? Ik weet daar helemaal niks vanaf maar ik ben erg benieuwd naar de didactiek (hoe je mensen/ kinderen iets leert.)
Yamcha schreef:Even uit interesse:
Hoe bedoel je "moeten weten wie de baas is?"
Ik weet bijna zeker dat jij het anders bedoelt dan het op mij overkomt, de rest van je post heeft een heel andere strekking namelijk
Fidele schreef:Zelf rijd ik al een jaar of zes niet meer actief, maar mijn dochter des te meer. Dressuur is mijn grote passie en taferelen zoals jij die omschrijft zijn mij volkomen vreemd, zulke dingen heb ik nog nooit meegemaakt, niet op pensionstallen waar wij vroeger stonden en ook niet op de pesionstal die ik zelf 10 jaar runde. Al met al ben ik nu 25 jaar zeer actief in de paarden (de manege jaren ervoor vergeet ik even) En heb zulke toestanden nooit gehoord of gezien.
Wel kan ik mij voorstellen dat jullie frustratie deels voortkwam uit de omgang met jullie BWP, die misschien ook door gebrek aan ervaring en of begeleiding zulk gedrag ging vertonen?
Fijn is het voor jullie dat jullie nu een paard en een manier van omgang hebben gevonden die voor beide prettig is, en als het werkt op deze manier dan is dit voor jullie de juiste manier.