Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
modie schreef:Citaat:Door bepaalde oefeningen "ontspant" het paard en gaat "nageven" (afkauwen).
Die beweging maken ze dan "gewoon"
Dit is afkauwen. Dit onstaat door wat ik reeds eerder geschreven heb, door reflexen.Citaat:Door bv übertreten "ontspant" een paard de rug en achterhand....
Wordt "los" en "geeft na"
Daarom ook, althans volgens mij, is "nageven" iets wat uit het paard zelf komt.
Door oefeningen. Dit aan de hand en onder het zadel.
Daar zit u even verkeerd te denken.
Nageven onstaat, wat ik uitgebreid geschreven heb, door de halve ophouding.
Aan de hand zijn er oefeningen om het paard nageven te leren, zowel in de nek en in de mond.
Maar dit is statisch, het aanleren door druk op het bit, de mond te openen, en door na te geven de mond weer te laten sluiten.
Nageven is gecontroleerd, afkauwen is ongecontroleerd.Citaat:Wat er precies gebeurt in een paardenlichaam, dat weet ik niet. Dit is één van de "dingen" die ik eigenlijk nog steeds wil begrijpen.
En naar op zoek ben. Het hoe en waarom
De zenuwen die op de tong werken (de mond) lopen door het borstbeen heen en eindigen dicht achter de singel. Door het binnenbeen bij de singel te leggen kunnen wij het paard kauwen laten, wanneer dit dosseert gebeurt geeft het paard na. Dit is een reflex, die men als ruiter gebruiken kan. Dat is een heel normale hulp. Het paard gaat dan ook in de stelling, hoe meer druk zoveel meer.(binnenkuit op de singel)Citaat:Dan ook, kan er nog méér vanuit het paard gedacht en gewerkt worden???
Dat moet men altijd, weten wat het paard kan, en hoe het wat kan, en ook hoe ver kan ik gaan als ruiter.
Citaat:Modie wie weet is het leuk de theorie en praktijk live te bespreken?
BBreedveld schreef:Citaat:Modie wie weet is het leuk de theorie en praktijk live te bespreken?
Ik tref dit topic vandaag pas en heb zeer geinteresseerd zitten lezen. Als ik zo brutaal mag zijn, hou ik me graag aanbevolen voor een ontmoeting 'in het echt'. Zo te lezen zitten er een aantal mensen in dit topic waar ik graag wat van zou leren.
Ikzelf gebruik bij mijn paard geen hulpteugels. Niet aan de longe, de lange teugels of onder het zadel. Ik kan me voorstellen dat ze bij sommige paarden of ruiters inderdaad nodig zouden kunnen zijn, maar als het niet nodig is, liever niet.
Ik denk dat een kundige ruiterhand meer voor een paard kan betekenen dan een statische 'hulp'teugel. Daar komt bij dat zo'n hulpteugel wél het vermogen heeft de paardenmond ongevoeliger te maken.
Ik ben daarom van mening dat het cliché 'wie hulpteugels goed weet te gebruiken, heeft ze niet nodig' in veel gevallen opgaat.
Ik longeer zelf overwegend aan de enkele longe aan een Weens kaptoom met een rijzwep en dit bevalt me prima. Voorwaarts-neerwaarts vragen lukt, maar ook kleine stukjes oprichting (daar is mijn paard pas net aan toe...) kan ik zo vragen. Buigingsoefeningen zoals schoudervoor of schouderbinnenwaarts op de volte etc. doe ik er ook mee.
Ik heb handige clipteugels die ik al longe gebruik. Mocht het onverhoopt zo zijn dat mijn paard over de buitenschouder weg probeer te glippen, dan klip ik de beide uiteinden van de teugels eenvoudigweg aan de buitenste ringen van het kaptoom en die ik de oefening aan de hand met de buitenteugel als begrenzing van de buitenschouder. Zo probeer ik dan te achterhalen waar het probleem zit en het op te lossen, zodat ik aan de longe vrolijk verder kan gaan. Het is tot op heden nog niet voorgekomen dat ik daarna niet terug kon naar de enkele longe.
FaberSmid schreef:Modie mogen wij u vragen een lijst voor de meeting bij de houden?
Dan stel ik voor dat meneer Professor en ik de planning van de dag op ons zullen nemen?