Geplaatst: 18-02-05 12:59 Magique schreef:Suzanne kan Votje dus nu beter gelijk naar de slager brengen volgens jou
Juist niet! In de eerste plaats is het zonde om een paard te slachten dat nu nog gezond is. Daarnaast kan ze op deze manier nog een aantal jaren goede resultaten behalen, dus waarom zou je in vredesnaam er nu al het slagersmes in willen zetten?
Daarnaast is het ook niet zo dat de schade die het paard nu oploopt onherstelbaar is. Kraakbeen kan zich goed herstellen en juist omdat het geheel nog in de groei is, zijn die gebieden over een half jaar juist extra actief zodat schade dan ongedaan kan worden. Als je het paard dan ook inderdaad die rust geeft. Dat was niet het beeld dat ik uit Suzannes antwoorden haalde. Het paard is al een periode intensief en belast (door mensengewicht) gereden en daarvoor waarschijnlijk enkele weken intensief gelongeerd om de rugspieren op te bouwen en Votje te laten wennen aan zadel, hoofdstel, hulpen en ruitergewicht. Bovendien zie ik niet staan dat het beest nu weer in de wei gaat of een half jaar rust krijgt. Ga je op deze manier door, dan heb je 99% kans op beenschade aan je paard die zich op een ernstige manier uit voor ze 10 jaar oud is. Als ze de rust zou krijgen die ze nodig heeft om goed te groeien, dan zou dat probleemloos 20 kunnen zijn. Als je op deze manier met een onvolgroeid paard aan de gang gaat en tijdens het groeiproces (wat nog niet eens begonnen is) doorgaat, dan verkort je de carriere van je paard, en dat is waar ik op doelde. Dus niks geen slager nu.
Ik ben trouwens ook helemaal niet voor een paard 3,5 jaar in het wild te zetten en dan pas aan mensen te laten wennen. Die vrijheid is inderdaad goed, maar intussen is het erg verstandig om het paard gedurende die tijd al onbelast aan mensen en de mensenwereld te laten wennen, grondwerk te doen (wat iets anders is dan longeren
, teugelhulpen aanleren, verkeersmak te maken aan zadels, dekens, singels, honden en eigenlijk alles te laten wennen. Ook een keertje erop gaan zitten als onderdeel van deze desensibilisatie kan niet veel kwaad. Als dat ook maar bij een keer blijft, niet wekelijks herhaald wordt, niet langer dan vijf minuten duurt, niet in snellere gangen dan stap en dat je paard vervolgens weer met rust gelaten wordt tot hij oud genoeg is om bereden te worden. Met 3,5 jaar dus. Maar dat is het luxewereldje van de recreatieruiter, die zich dat kan veroorloven. En een professionele of sportruiter kan dat gewoon niet. Dat is inderdaad de realiteit, maar dat betekent niet dat dat geen gevolgen heeft voor de gezondheid van het paard. 
maar het geeft wel mooi aan wat de groeiperiodes zijn van het beendergestel. 
.
.