Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
lletam schreef:Wat ik alleen mis in deze discussie (of ik heb er overheen gelezen) is, dat paardrijden een proces is. Ja je kunt mooi van de hand af willen rijden maar stel je paard krult zich op, dan is dat een fase waar je aan moet werken. En dan heb je heel veel niet zulke mooie momenten. Daar moet je ook wel doorheen kunnen kijken.
Zelfde geldt voor mijn eigen veiligheid. Als mijn paard een beetje te fris is, pak ik echt wel de teugels 's flink op maat hoor
BoktVerlaten schreef:Wat mij opvalt is dat de hedendaagse dressuur als norm gesteld wordt voor iedereen die op een paard zit. Maar per discipline (hunter, WE, trail, buitenrijden, springen, all round, diverse western disciplines) is het plaatje toch echt anders en wordt het paard gereden zoals het functioneel is voor het doel. Dressuur is niets anders dan je paard gymnasticeren. Om je paard fit en sterk te maken om zijn taken binnen zijn discipline goed te kunnen doen. Nu lijkt het wel alsof dressuur alleen als doel heeft om een perfect plaatje, lijkend op de huidige dressuurtop, neer te zetten. Op welk niveau je ook rijdt.
En iedereen heeft commentaar op iedereen. Zet iemand hier een leuke foto van een ontspannen paard neer, is er meteen weer iemand die het beter weet en zegt hoe het plaatje beter moet.
Wiwabalia schreef:Voorop gesteld dat ik het met de stelling eens ben maar niet het hele topic heb gelezen.
Wie snapt het dan wel? Voor mij is 1 van de goede voorbeelden toch wel Rien van der Schaft. Die zou instructeurs moeten gaan opleiden..
BoktVerlaten schreef:En iedereen heeft commentaar op iedereen. Zet iemand hier een leuke foto van een ontspannen paard neer, is er meteen weer iemand die het beter weet en zegt hoe het plaatje beter moet.
manubres schreef:@Fly-high Een paard dat gespannen is, laat je los. Maar daar is wel lef en vertrouwen voor nodig. Een band opbouwen via werk aan de hand kan al veel helpen. En wat ik al eerder zei: iedereen mag een mening hebben of jij het er mee eens bent of niet. Ook jij hebt allerlei meningen en aannames waar ik het niet mee eens ben.
c_alsemgeest schreef:Eigenlijk ben ik het hier wel met fly_high eens. Niet eens omdat ik vind dat iemand die wat zegt het moet laten zien, gp moet hebben gereden etc etc.
Maar woorden op het internet zijn leuk, maar mensen leren en begrijpen veel beter met beeld, liefst bewegend beeld zodat je ook kan laten zien wat je bedoeld en ook dat de theorie die je hier neer zet klopt.
Het kan op papier zo mooi zijn, ken er ook genoeg die het mooi kunnen omschrijven, of vertellen en in de praktijk zie je er helemaal niks van terug zodra ze op het paard stappen.
Dus als de theorie klopt, en je kan het in praktijk brengen, waarom niet delen zodat mensen er echt van kunnen leren en dat het niet bij leuk omschreven tekstjes op het internet blijft.
Bv bokker Ayasha vind ik een goed voorbeeld, zij deelt altijd best veel materiaal. Wat ten eerste strookt met wat zij schrijft op bokt, en er ook nog eens prettig uit ziet. Ook met de mindere momenten er tussen, en hoe ze dat opgelost heeft. Ik zal zelf dan eerder naar een dergelijk persoon luisteren en zoiets proberen dan iemand die alleen lappen tekst schrijft, anderen bekritiseerd maar nooit iets kan/wil/mag laten zien.
manubres schreef:@Fly-high Je hebt blijkbaar nooit echt werk aan de hand gedaan? En een paard die als een giraffe rond loopt, die een goed zadel heeft en geen echte lichamelijke problemen zal nooit als een giraffe rond blijven lopen als de ruiter de teugels helemaal los laat. Een paard zal op een gegeven moment altijd zoeken naar een prettige houding en dat is met de neus naar beneden en lange lage hals. Je moet er wel geduld voor hebben.
Bijzonder dat je vindt dat het rijden in dit topic iets spiritueels is. Ik ga het inderdaad steeds meer zo zien. De connectie/band/verbinding met je paard is eigenlijk de basis van alles. Tegenwoordig ga ik als ik op mijn paard stap eerst 5 minuten stilstaan en samen ademen. Ik heb een paard dat zich snel spant en dat helpt enorm goed. Het helpt om rustig stil te staan en te ontspannen. Ga maar eens samen ademen met je paard, het is magisch. Als je lang en diep en hoorbaar gaat uitademen, gaat je paard je nadoen en gaat ontspannen, maar dat zal wel te weinig letterlijk voor je zijn
Veronica2 schreef:manubres schreef:@Fly-high Je hebt blijkbaar nooit echt werk aan de hand gedaan? En een paard die als een giraffe rond loopt, die een goed zadel heeft en geen echte lichamelijke problemen zal nooit als een giraffe rond blijven lopen als de ruiter de teugels helemaal los laat. Een paard zal op een gegeven moment altijd zoeken naar een prettige houding en dat is met de neus naar beneden en lange lage hals. Je moet er wel geduld voor hebben.
Bijzonder dat je vindt dat het rijden in dit topic iets spiritueels is. Ik ga het inderdaad steeds meer zo zien. De connectie/band/verbinding met je paard is eigenlijk de basis van alles. Tegenwoordig ga ik als ik op mijn paard stap eerst 5 minuten stilstaan en samen ademen. Ik heb een paard dat zich snel spant en dat helpt enorm goed. Het helpt om rustig stil te staan en te ontspannen. Ga maar eens samen ademen met je paard, het is magisch. Als je lang en diep en hoorbaar gaat uitademen, gaat je paard je nadoen en gaat ontspannen, maar dat zal wel te weinig letterlijk voor je zijn
Met een paard dat als een giraffe rondloopt eindig je waarschijnlijk ergens in een hek, of in een hoek van de bak. Het is wel zo dat elk paard op den duur zijn hals laat zakken, maar dan moet je wel ingrijpen zodat je niet in het hek eindigt.
En dat tweede over dat 5 minuten ademen met je paard, dat is vast heel leuk en ik ken ook paarden die dat fantastisch zouden vinden. Maar je bent in dit tijd dus alleen maar ballast voor je paard, het is in beweging makkelijker voor je paard om je te dragen. Vaak gaan paarden ook dieper ademen en briesen als je gaat draven.
Tabbladen schreef:BoktVerlaten schreef:Wat mij opvalt is dat de hedendaagse dressuur als norm gesteld wordt voor iedereen die op een paard zit. Maar per discipline (hunter, WE, trail, buitenrijden, springen, all round, diverse western disciplines) is het plaatje toch echt anders en wordt het paard gereden zoals het functioneel is voor het doel. Dressuur is niets anders dan je paard gymnasticeren. Om je paard fit en sterk te maken om zijn taken binnen zijn discipline goed te kunnen doen. Nu lijkt het wel alsof dressuur alleen als doel heeft om een perfect plaatje, lijkend op de huidige dressuurtop, neer te zetten. Op welk niveau je ook rijdt.
En iedereen heeft commentaar op iedereen. Zet iemand hier een leuke foto van een ontspannen paard neer, is er meteen weer iemand die het beter weet en zegt hoe het plaatje beter moet.
En als ik je aan mag vullen - naast functioneel gymnastiseren voor het doel, ook binnen de grenzen van wat het individuele paard qua mobiliteit etc kan. Net als dat het voor de meeste mensen niet binnen hun fysieke mogelijkheden ligt om een topsporter te worden geld dat ook voor de meeste paarden. Dus zal je ook bij elk individueel paard (en zelfs elke individuele trainingssessie) opnieuw moeten kijken hoe je het gymnastiseren het beste vorm kunt geven zodat het paard er het meeste baat bij heeft. En naar “het perfect plaatje” toewerken, lijkend op de huidige dressuurtop, is dan absurd.
Elisa2 schreef:Is dat zo SP? Of heb je het dan over de westernsport? (wbt die losse teugel)
Want verschillende takken van de sport vragen natuurlijk om andere presentaties en gewenste bewegingen en houdingen.
Eigenlijk denk ik dat hier iedereen het wel eens is dat de basis zou moeten zijn/ worden. Netjes en paardvriendelijk rijden met een goede basis. Dat is inderdaad al moeilijk genoeg en van mij zou de wedstrijdsport daar ook mogen hervormen.
Het lastige met internet vind ik is dat er geknipt en geplakt wordt, alleen het mooie komt voorbij. Dat beseffen mensen niet altijd. Paarden trainen is niet simpel en het gaat niet altijd goed, daar zou ook ruimte voor moeten zijn zonder dat er gelijk koppen afgehakt worden.
En dan heb ik het natuurlijk niet over mishandeling..dat is wat anders.
Beemsterkaas, ik begrijp het helemaal wat betreft CD hoor.
Het erge is dat je daardoor aan iedereen gaat twijfelen..
FriesWytske schreef:Ik ben zaterdag naar Indoor Friesland geweest. Heb bij een aantal inderdaad een niet zo fijn gevoel tijdens de kür gehad. Degene waar ik wel van genoten heb was Dinja.
's Avonds ook de masterclass gevolgd. Wat mij wel een beetje tegenviel is dat Susanne aan het eind helemaal niet meer betrokken werd bij hoe de punten tot stand kwamen.
manubres schreef:FriesWytske schreef:Ik ben zaterdag naar Indoor Friesland geweest. Heb bij een aantal inderdaad een niet zo fijn gevoel tijdens de kür gehad. Degene waar ik wel van genoten heb was Dinja.
's Avonds ook de masterclass gevolgd. Wat mij wel een beetje tegenviel is dat Susanne aan het eind helemaal niet meer betrokken werd bij hoe de punten tot stand kwamen.
Ik heb de kür niet gezien, maar heb wel de LT en GP de dag ervoor gezien daar reed Dinja McLaren mooi op lengte van voor, toch leek hij last van de S&T te hebben want hij was erg onrustig in de mond. Die Masterclass (bedoel je de masterclass dat verschillende mensen en publiek punten gaven voor oefeningen?) was zeker interessant. Was Susanne de laatste amazone?
manubres schreef:@Fly-high En een paard die als een giraffe rond loopt, die een goed zadel heeft en geen echte lichamelijke problemen zal nooit als een giraffe rond blijven lopen als de ruiter de teugels helemaal los laat. Een paard zal op een gegeven moment altijd zoeken naar een prettige houding en dat is met de neus naar beneden en lange lage hals. Je moet er wel geduld voor hebben.
manubres schreef:@Ellisa2 In de training is LDR toegestaan, maar ook voor maximaal een aantal minuten. Toch is het vaag wat precies het verschil is in LDR en hyperflexie/rollkur. Uit een artikle van Horses: “Vanmiddag is tijdens de FEI-conferentie in Lausanne besloten dat elke hoofd- en halshouding die door agressieve dwang tot stand komt, wordt verboden. De FEI scheidt vanaf nu de begrippen laag, diep en rond (LDR) en hyperflexie/rollkur. Het LDR is toegestaan en hyperflexie/rollkur wordt verboden. Onder hyperflexie/rollkur wordt buiging van de hals door dwang verstaan. LDR is de techniek waarbij de hals zonder gebruik van geweld buigt.” Het lijkt me ruim interpreteerbaar wat is agressieve dwang? Is gewone dwang dan wel goed? Toch zijn er gele kaarten uitgedeeld voor LDR bij het loslrijden.
Achter de loodlijn in de proef is een fout. Dat staat duidelijk in het handboek van de FEI.
Ben het helemaal met je eens over Featherlight Horsemanship. Bij haar zie je hoe ‘probleempaarden’ eigenlijk geen probleempaarden zijn, maar het puur aan de ruiter ligt. En ja, ben het ook met je eens dat ze een uniek talent heeft, met veel lef en super ruiterskills en dat dit moeilijk voor anderen na te doen is. Wat ik wel van haar heb overgenomen is dat grondwerk eigenlijk altijd vooraf moet gaan voordat je op een jong paard stap en dan bedoel ik niet longeren. Leer een paard kennen, bouw een band op, maak het op de grond vertrouwt met oefeningen en ga er dan pas op.
En wat betreft meningen en discussie, jij bent ook iemand die je vrij vasthoudt aan je eigen mening en zienswijze. We lijken wel op elkaar
manubres schreef:[/quote]Manubres, de filmpjes van Rien bekijk ik meer als een etalage, welke oefeningen gebruikt(e) hij en kan ik die ook ergens voor gebruiken want hij gebruikt wel vaak fijne oefeningen om een paard te gymnastiseren,
dat het niet altijd het juiste effect heeft in zo 'n filmpje lijkt logisch vaak horen ruiters en paard dit alles voor het eerst en kost het wat tijd, maar daar moet je dan thuis mee verder en daar gaat het bij de meeste fout. Leuk zou zijn om zo'n cominatie te kunnen volgen en te zien wat de uitwerking is,
Fly_high schreef:manubres schreef:@Fly-high Een paard dat gespannen is, laat je los. Maar daar is wel lef en vertrouwen voor nodig. Een band opbouwen via werk aan de hand kan al veel helpen. En wat ik al eerder zei: iedereen mag een mening hebben of jij het er mee eens bent of niet. Ook jij hebt allerlei meningen en aannames waar ik het niet mee eens ben.
Tabbladen schreef:Als voorbeeld: Als ik met kniepijn tijdens het hardlopen bij die fysio kom dan ben ik blij dat die een goede biomechanische achtergrond heeft. Daardoor snapt hij dat mijn knie niet het probleem is maar mijn zwakke bilspieren die een slechte houding veroorzaken waar mijn klachten dan weer uit voortkomen. Vervolgens kan je dan de juiste oefeningen toepassen om het op te lossen. Als ik nu het paard ben, en de fysio de ruiter, dan heeft de ruiter dus nog steeds de theoretische achtergrond nodig om te zorgen dat het paard zijn lijf correct gebruikt.
Waar het dan nog mis kan lopen is de communicatie met paard. De fysio kan mij makkelijk vertellen welke oefeningen ik moet doen en hoe ze correct uit te voeren. Van de ruiter vergt dat meer moeite om de juiste oefeningen uit te zoeken en het dan nog aan het paard uit te leggen. Maar dat maakt de kennis van biomechanica niet minder relevant
lletam schreef:Wat ik alleen mis in deze discussie (of ik heb er overheen gelezen) is, dat paardrijden een proces is. Ja je kunt mooi van de hand af willen rijden maar stel je paard krult zich op, dan is dat een fase waar je aan moet werken. En dan heb je heel veel niet zulke mooie momenten. Daar moet je ook wel doorheen kunnen kijken.
Zelfde geldt voor mijn eigen veiligheid. Als mijn paard een beetje te fris is, pak ik echt wel de teugels 's flink op maat hoor
c_alsemgeest schreef:Bv bokker Ayasha vind ik een goed voorbeeld, zij deelt altijd best veel materiaal. Wat ten eerste strookt met wat zij schrijft op bokt, en er ook nog eens prettig uit ziet. Ook met de mindere momenten er tussen, en hoe ze dat opgelost heeft. Ik zal zelf dan eerder naar een dergelijk persoon luisteren en zoiets proberen dan iemand die alleen lappen tekst schrijft, anderen bekritiseerd maar nooit iets kan/wil/mag laten zien.
pol013 schreef:Fly_high schreef:
O ja, ik weet hoe ik een gespannen paard moet rijden hoorMaar zie gewoon niet hoe sommige vage omschrijvingen zich moeten vertalen op wat je feitelijk doet met je lichaam, heel zwart wit. Je spant aan (of beweegt of noem maar wat) je lijf en je ledematen, niet je band vanaf de grond.
En zelfs dat is niet in alle situaties waar. Als je paard ervandoor wil spuiten is het zelfs beter om hem zo snel mogelijk terug te nemen. Het is zelfs wetenschappelijk aangetoond dat hoe sneller je de snelheid er uit haalt, hoe sneller het paard weer kan ontspannen. Hoe meer snelheid en hoe meer meters een paard kan maken hoe meer stress (andrew mc lean)
Er vervolgens aan blijven hangen dient dan weer géén doel.
Dus als je je paard echt wil helpen haal je eerst de snelheid er uit en gaat dan weer zo licht als mogelijk verder imo.