RavenIris schreef:Volgens mij is de discussie ook gewoon zinloos.
Beide partijen brengen argumenten aan waar niemand nou in feite eens een bewijs van heeft...
Je kan dan wel roepen dat het paardenmishandeling is, maar ik zie bij IJslanders (en ik zie er toch een boel passeren...) niet meer of minder problemen die gerelateerd zijn aan lengte, gewicht en rijkunst van de ruiter als bij andere paarden.
En zolang mijn paarden netjes opgevolgd worden door de osteopaat en de DA, en er geen rare dingen aan het licht komen, denk ik dat ze mij echt wel kunnen dragen.
Wat ik trouwens ook nog eventjes wil aankaarten zijn de standaard DA-controles op IJslanderwedstrijden; ook op het laagste niveau. Als de jury twijfel heeft over het welzijn van het paard wordt je doorgestuurd naar de DA controle. Daarnaast zijn er ook lukraak DA-controles voor iedereen. Iets wat imho op andere wedstrijden ook wel eens ingevoerd mag worden.
Wat wel een feit is -maar dat zie je net zo goed bij andere rassen- is dat er vaak vette paarden aanzien worden voor sterk en breed. Niet erg juist dus. Of dat er gewoon te zware mensen op ongetrainde paarden gaan zitten. Maar ook dat zie ik niet meer of minder als bij andere rassen.
ik merk wel dat veel IJslanderruiters ook sneller les nemen dan bij driegangers, om de gangen onder de knie te krijgen, wat invloed heeft op de rijkunst en dus de training van het paard en hoe sterk je ze kan maken. Natuurlijk heb je ook nog de zweinende recreatieruiters die maar wat rondhobbelen, maar alweer... dat is bij elk ras zo.
Die tweede zin klopt best vind ik. Er zijn zat paarden die in de regulaire sport een te zware ruiter rond moeten dragen, paarden die ook nooit wat hebben en zogenaamd onder strikt toezicht van de dierenarts staan. Net als de excessen in de IJslanderwereld, excessen vind ik met je 1m80 op een paardje van 1m35 stappen. Die paardjes hebben ook nooit wat.
Dat van die dierenartscontrole is eigenlijk vrij weinig relevant. Ja een dierenarts kan inderdaad controles uitvoeren, maar hij heeft niet persé de kennis van een ostheo, iemand die ik eerder bij IJslanderwedstrijden zou neerzetten. Mij lijkt me zoals ik al zei het gewicht nog niet het grootste probleem, bij een buitenproportionele ruiter voor een klein dier, (Niet allemaal trouwens, ik wil niet generaliseren, er zijn genoeg combinaties die prachtig passen) maar dat ze toch gigantisch moeten werken om zichzelf in balans te houden. Lijkt me niet onder dierenmishandeling vallen, noch schadelijk maar wel onprettig voor het dier. Maar dit laatste is ook weer moeilijk om te bewijzen.
Je paard moet trouwens wel giga te vet zijn of het moet aan kennis ontbreken wil je hem voor breed gebouwd aanzien. Ik heb ze nog nooit vet zien worden en dan plotsklaps een brede borst- of schouderpartij, of opeens wat stevigere benen zien krijgen. Op de buik, kont, nek en ruggengraat hoopt het zich op, maar dat is imo toch zeer duidelijk herkenbaar als vet.
Les is goed, maar om nu te zeggen dat IJslander ruiters eerder les nemen? Mits je dat kan onderbouwen zou ik dat soort opmerking persoonlijk achterwegen laten.