wortelsussie schreef:Ik heb dat ook gehad. Wat bij mij hielp was zodra ik door had dat t mis dreigde te gaan, stappen lange teugel en jezelf kalmeren. Zodra t weer goed is rustig oppakken bij de basis weer door gaan. Hielp bij mij super.
Het risico daarvan is dat je gedrag wat je niet wilt hebben bij je paard bekrachtigt.
Stel bijvoorbeeld dat mijn pony bij het afwenden steeds het bit vastpakt en over de schouder wegloopt. Als ik dan kwaad wordt en ik stop en geef hem lange teugel, wat leert de pony dan? Dan leert hij dat bit vastpakken en over de schouder weglopen oplevert dat je lange teugel krijgt en mag gaan stappen. Dus doet hij het de volgende keer weer.
gabixcoen schreef:Oh ik heb juist gehoord dat je met een doel moet opstappen en dat het heel slecht is als je zonder doel opstapt, maar dat kan ook aan mij liggen!
Dat klopt inderdaad. Maar je moet nooit met een doel opstappen dat je niet kunt halen. Het is namelijk voor het leerproces van jezelf en je pony heel belangrijk dat je iets positief kunt afsluiten. Ik kan vandaag gaan rijden met het doel dat mijn pony continu nageeflijk loopt. Maar zover zijn we nog niet, dus dat haal ik nooit. Ik kan ook als doel stellen dat hij weer wat meer nageeflijk loopt dan gisteren en dat ik die oefening van mijn instructeur ga doen om dat te bereiken. Dat doel haal ik waarschijnlijk wel.
gabixcoen schreef:Ik kan niet zomaar stoppen met mijn les idd ik betaal 30 euro en dan ga ik daar echt niet voor stoppen... Ik kan ook geen betere instructeur vinden, dit is de beste die in de buurt is en waar ik geen eigen paard voor hoef te hebben. En mijn instructeur deed niet veel met het bijvoorbeeld op de voorhand lopen. Ze zei: Oh dat valt toch best mee (Ze keek vanaf de buitenkant) en ze zei dat er niks meer te doen was aan dat hangen. Ik wilde het zelf oplossen, maar dat is lastig als ik nog niet super veel ervaring heb en dan alles uit boeken moet halen en 1x per week rijd. Ik lag daarom ook zo vaak te janken in bed, ik wist gewoon niet meer wat ik moest doen en ik wilde zo graag een goede ruiter worden. Die paarden gewoon goed kon laten lopen en alles goed kan oplossen, maar helaas lukt dat niet en mijn instructeur is wel goed, maar soms ben ik zo bang dat ik het verkeerde van haar leer. Zoals bijvoorbeeld het zagen, ik kreeg daar zoveel haat reacties op, het is slecht voor het paard, dierenmishandeling enz. Ik wist/weet het dus gewoon niet meer, wat moet ik doen. Ik wil graag paardrijden, maar ik kan geen betere lessen krijgen dan ik nu krijg.
Goede instructeurs moet je met een lantaarntje zoeken. Daar zijn er inderdaad heel weinig van. En als je geen eigen paard hebt om mee te lessen, dan wordt het nog lastiger. Je schrijft dat je ontzettend bang bent dat je het verkeerde leert. Dat lijkt me geen goed teken. Want in een instructeur moet je vertrouwen hebben.
Daarbij: Je hebt best veel ambities, lees ik uit je verhaal. Je wilt ontzettend graag een goede ruiter zijn. Maar misschien leg je de lat een beetje hoog? Je rijdt maar eens in de week, met een paard waar je verder niet mee traint. Dan mag je al blij zijn als hij na een week nog wat heeft onthouden van wat je hem geleerd hebt. Dan is de sterren van de hemel willen rijden geen realistisch doel. Als hij elke keer een heel klein beetje beter loopt dan de vorige keer, dan heb je al een heleboel gewonnen. En als je het zo kunt zien, dan scheelt dat je misschien frustratie?
Wil je het toch anders, dan is het misschien handig om eens uit te gaan zien naar een bijrijdpaard of een eigen paard, waar je vaker mee aan het werk kunt. En waarmee je kunt gaan lessen en echt verder kunt komen.
Citaat:
Om weer verder te gaan over Coen: Ik denkt soms dat sommigen van jullie zich wel vergissen in hoe slim deze pony is, ik wil niet verwend klinken nu, maar als ik erop zit wil hij echt van me af komen en niet werken. Hij denk echt wel: Oh ik heb geen zin om te werken laat ik maar is wat verzinnen. Heel veel van jullie zeggen dat dat niet kan, maar ik ben er zo sterk van overtuigd. Als jullie hier op ingaan, geef dan alsjeblieft een hele goede uitleg en niet meteen zeggen dat paarden niet zo denken, dat het voor 99% aan de ruiter ligt. Dat weet ik ook wel, maar elk paard is anders en misschien is hij wel die 1%.
Tuurlijk. Elk paard denkt zo. En ik heb ook nooit gezegd dat ze dat niet denken. Maar ze doen het niet om jou te pesten en ze snappen niet dat ze jou daarmee een rotgevoel bezorgen, dat is wat ik heb uitgelegd.
Paarden kiezen bij voorkeur de korte en makkelijkste weg. Ze sparen hun energie. Dat is evolutionair zo bepaald. Paarden in het wild gaan niet uit zichzelf een uur per dag travers, appuyementen, galopwissels om de pas, verzamelde draf en slangevoltes lopen. Ze kunnen hun energie wel beter gebruiken! Namelijk om naar plekken te komen waar eten of water is en om te vluchten als er gevaar dreigt.
Als je een paard een nieuwe oefening aanleert, zal het altijd in eerste instantie de makkelijkste weg gaan zoeken. De weg die het minste van de spieren vraagt, die het minste energie kost. Jij bent degene die hem hulpen moet geven om duidelijk te maken dat je het anders wilt zien. De oplossing moet altijd bij jou vandaan komen. Uit zichzelf lossen paarden geen rijkunstige problemen op.
Dat ze de makkelijkste weg zoeken is dus heel normaal en geen reden om boos of verdrietig te worden. Dat ze zichzelf sparen zit erin gebakken. Dat moet je wel kunnen begrijpen en accepteren als je met paarden wilt werken.
En ja, het ene paard is soms meer volhardend in het zichzelf sparen dan het andere. Dat kan aangeboren karakter zijn, maar kan ook voortkomen uit de bouw of gezondheid. Bijvoorbeeld overbouwd, weke rug, korte hals, scheef gebouwd etc. Als je het lastig vind om met zo'n paard te werken, dan zijn er twee dingen die je kunt doen: ermee leren omgaan en de lat wat lager leggen. Of gaan uitkijken naar een leuk, goed gebouwd, meer werklustig paard waar je volop mee aan je ambities kunt werken.