hollywood86 schreef:Ik ben voorstander van een bruikbaar paard kopen bij de bedoelde discipline. Daar komt men het verst mee, maar het scheelt ook veel ongemak voor het paard.
Ik niet. Ik train trail en western horsemanship met mijn IJslander en daar heeft hij helemaal geen ongemak van. Verre van. Hij wordt er zelfverzekerder en ondernemender van. Ik zou zelfs bijna zeggen: dapperder. Laat dat nou ook precies de bedoeling zijn geweest
Maar 't zijn natuurlijk niet de typische, heel erg hardcore westernonderdelen. Het zal nooit een reiningtalent worden nee. Hoeft 'ie ook niet dus dat scheelt weer.
PowerReiner schreef:Op die manier.
Het verschil tussen onze manier van kijken denk ik dan. Bij een goed uitgevoerde pleasure proef kijk ik namelijk wel naar een soepel, ontspannen en dragend paard, en al helemaal niet verstoord. Als ik pleasure vergelijk met hogere dressuur vind ik eerlijk gezegd de pleasure er veel meer ontspannen uitzien.
Waarom kijk je niet zo vaak naar dressuur?
Misschien heb ik dan meer slechte dan goede proeven gezien, dat kan natuurlijk. Ik zeg ook niet dat élk pleasurepaard (of elk paard in een pleasureproef) een verstoorde takt heeft in galop. Moet wel zeggen dat ik liever naar een pleasureproef kijk dan naar "dressuur" (en nog liever naar een mooie F3 natuurlijk maar ik ben uiteraard bevooroordeeld) Het krampachtige wat je in de dressuurring ziet, daar krijg ik toch wel een figuurlijke pijn van in m'n rug en vooral nek