Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
Abacab schreef:xMarliez, ik vind de foto's van Joyce er toch veel fijner uit zien dat jouw foto. Bij Joyce zie ik paarden met losheid in het lijf, schoudervrijheid en een fijn ondertredend achterbeen. De paarden lopen daar ook absoluut niet op de voorhand, kijk maar eens goed naar de beenzetting.
Het paard op jouw plaatje lijkt net niet lekker weg te komen alsof hij zich vast houdt in zijn hele rug.
Begrijp je een beetje wat ik bedoel?
piepenfiets schreef:Abacab, ik kijk niet zozeer naar beenzetting maar naar het hele lichaam;hoe is de balans,zwaartepunt meer naar voren of relatief naar achteren.
Zonder een foto te zien zou ik hiervan op situatie al bijna kunnen zeggen dat het paard op de voorhand is.
Op deze manier in vrije beweging loopt het eenmaal zo. Het zou zeer uitzonderlijk zijn als het van nature zich dragend(zo we dat onder het zadel graag zien) zou bewegen.
Citaat:De mate van draagkracht en kanteling van het bekken kan je zien aan de kleinere hoeken van de grote gwrichten id achterhand,teken denkbeeldige lijn van heupkop naar sprong. Dit paard zakt weldegelijk,kan ook niet anders,je hebt er helaas geen standfoto bij om de neutrale ligging van de croupe te zien.
Citaat:Er is een verschil tussen schoudervrijheid en het optillen van de onderarm; het paard aan halster kan in haar positie met de onderhals de onderarm optillen, echter dit is niet te danken aan schoudervrijheid. Overigens tillen beide paarden de onderarm practisch even ver alleen strekt het paard aan de longe.
Ben het met je eens dat beide paarden behoorlijk verschillen in kwaliteit van bouw en bewegen.Citaat:Zo denk ik erover en ook dat dit een mooi voorbeeld is van hoe een welgebouwd paard perceptie kan beinvloeden
Idd zijn er rassen die aangeboren meer dragend op het achterbeen gaan,heeft m.n. te maken met neutrale stand van het bekken,oa iberische paarden maar ik betwijfel dat jij dat bedoelt.Citaat:Ben ik niet met je eens, dat ligt vooral aan de techniek van bewegen. het ene paard heeft een meer stuwend achterbeen, het andere paard heeft een meer dragend achterbeen. Dát bepaald oa de kwaliteit van een paard, zo iets is aangeboren. Door te trainen ontwikkel je dat en dat maakt het verschil dat het ene paard wel GP kan lopen en het andere paard in het Z blijft hangen, met dezelfde ruiter.Het vrije paard strekt omdat het los laat in de bovenlijn. Te beoordelen aan de afdruk draaft dit paard niet vlak maar wel lekker brutaal van de grond.

Citaat:Doelstellingen volgens het Skala der Ausbildung (Klassieke dressuur)
Takt: elke pas wordt met dezelfde kracht, regelmaat en afdruk gemaakt (simpel gezegd: alle passen zijn gelijk in hetzelfde ritme)
Ontspanning: het paard ontspant zichzelf zowel mentaal als fysiek.
Aanleuning: een constante, ontspannen verbinding van de achterhand naar de voorhand van het paard, terug naar de hand van de ruiter (simpel gezegd: het paard geeft de ruiter aan beide teugels dezelfde, ontspannen verbinding en volgt te allen tijde de hand van de ruiter).
Impuls: de voorwaartse drang van het paard, opgewekt én gecontroleerd door de ruiter (simpel gezegd: het paard geeft de ruiter elke pas het gevoel uit zichzelf voorwaarts te willen in het tempo dat de ruiter aangeeft).
Rechtgerichtheid: een paard dat in balans loopt waarbij hij zijn gewicht zowel aan zijn linker- als zijn rechterzijde gelijk verdeelt en zijn spieren aan beide zijden even lenig en sterk zijn (simpel gezegd: het paard is aan twee kanten gelijk en loopt even simpel linksom als rechtsom).
Verzameling: het gewicht dat het paard op zijn achterhand draagt. Door het snel leren optillen van zijn achterbeen en het onder de massa te brengen gaat het paard zijn gewicht meer op zijn achterhand dragen, de graad van de verzameling hangt af van de scholing van het paard en de graad van africhting (simpel gezegd: zijn gewicht in meer of mindere mate op de achterhand dragen).
In feite moet men deze 6 doelstellingen steeds tegelijkertijd nastreven. Al deze punten zijn in verband met elkaar en kunnen dus ook niet los van elkaar gezien worden. Er is bijvoorbeeld voorwaartse drang en tempocontrole (impuls) nodig voor een beter balans (rechtgerichtheid), terwijl een beter balans ervoor zorgt dat het paard makkelijker voorwaarts loopt en zijn tempo kan beheersen.
piepenfiets schreef:Abacab schreef:xMarliez, ik vind de foto's van Joyce er toch veel fijner uit zien dat jouw foto. Bij Joyce zie ik paarden met losheid in het lijf, schoudervrijheid en een fijn ondertredend achterbeen. De paarden lopen daar ook absoluut niet op de voorhand, kijk maar eens goed naar de beenzetting.
Het paard op jouw plaatje lijkt net niet lekker weg te komen alsof hij zich vast houdt in zijn hele rug.
Begrijp je een beetje wat ik bedoel?
Ben ik niet met je eens abacab, het paard aan het halster loopt op de voorhand.
Een achterbeen wat ver onder het paard zwaait is iets anders dan een ondertredend,dragend achterbeen,
De plaatjes zijn niet te vergelijken;in het eerste krijgt het paard beweging (of liever gezegd geeft het paard zichzelf beweging) en loopt op natuurlijke wijze zijn rondjes.
Op de foto van Xmarliez word het paard getrained. Het houdt de rug niet vast maar bolt haar op vanachteruit. Het bekken is naar voren gekantelt wat goed te zien is en niet mogelijk bij een vastgehouden rug. Bij de eerste foto's zie je mooi hoe het bekken in natuurlijke positie blijft.
In deze positie zwaait het been bij een goed gebouwd paard wel onder de massa maar er is dan sprake van stuw-ipv draagkracht.
joyce B schreef:Het ging hier over rond en diep, ik geef vooral aan dat ik jouw idee van wat al te rond en diep is, zeer overdreven vind. Ook klassieke ruiters rijden hun paarden regelmatig lang en laag of voorwaarts neerwaarts.
Het is eenzijdig alleen maar de zogenaamd neagatieve kan te noemen van het voorover kiepen.
waarom zou mijn paard, los aan de longe, niet "op de voorhand" (vind dat wel meevallen, heb wel andere foto's van op de voorhand) mogen lopen, en gelijk ook slecht getraind zijn en slecht gereden, terwijl dat bijgezette paard in "dat stadium van de training" niet op de achterhand hoeft te lopen?
Ik kan zo vrij aan de longe mijn paard van voren helemaal niet begrenzen, het enige wat ik kan doen is met mijn lijf, stem en zweep, en hantering van de longe en positie, proberen het paard dusdanig te laten lopen dat het voor haar in het juiste tempo met het juiste lichaamsgebruik gaat lopen. (overigens viel ze op de 2e foto volgens mij al wat uit elkaar voor mijn gevoel, maar het ging er om dat ze daar voorwaarts neerwaarts met lage hals en neusje er uit loopt)
joyce B schreef:Dit paard is van nature, heb ik me laten vertellen, een paard met een snel achterbeen. Echter is het ook een paard wat een zeer indrukwekkende blessuregeschiedenis heeft van voor mijn tijd, waaronder rug en schouderblessure.
Als je begon met longeren, liep ze ontzettend stijf en kort (en op de voorhand, omdat ze enorm stijve bilspieren had, waar ze voor behandeld is met de Jack Meagher massage methode). Toen ik haar kreeg zat er ook vrijwel geen bovenlijn op, liep ze op de handrem vanwege spierpijn en omdat ze zichzelf in bescherming nam tegen mogelijk in een "houding dwingen". Dat laatste was niet zo simpel er uit te krijgen, zodra er iemand opstapte die haar met teugels op maat wel even in de houding zou rijden, zette ze alles vast. Reed je haar lang en laag los totdat zij ontspande en in je hand zakte, dan was ze super gevoelig en heel licht aan de hulpen, echt een super fijn paard...
Advies van de fysio was onbelast longeren voor je er een zadel op legt, zonder bijzet, zodat ze warm kan lopen, en daarnaast had ik goede begeleiding en reden we haar volgens het Duitse Scala der ausbildung:Citaat:Doelstellingen volgens het Skala der Ausbildung (Klassieke dressuur)
Takt: elke pas wordt met dezelfde kracht, regelmaat en afdruk gemaakt (simpel gezegd: alle passen zijn gelijk in hetzelfde ritme)
Ontspanning: het paard ontspant zichzelf zowel mentaal als fysiek.
Aanleuning: een constante, ontspannen verbinding van de achterhand naar de voorhand van het paard, terug naar de hand van de ruiter (simpel gezegd: het paard geeft de ruiter aan beide teugels dezelfde, ontspannen verbinding en volgt te allen tijde de hand van de ruiter).
Impuls: de voorwaartse drang van het paard, opgewekt én gecontroleerd door de ruiter (simpel gezegd: het paard geeft de ruiter elke pas het gevoel uit zichzelf voorwaarts te willen in het tempo dat de ruiter aangeeft).
Rechtgerichtheid: een paard dat in balans loopt waarbij hij zijn gewicht zowel aan zijn linker- als zijn rechterzijde gelijk verdeelt en zijn spieren aan beide zijden even lenig en sterk zijn (simpel gezegd: het paard is aan twee kanten gelijk en loopt even simpel linksom als rechtsom).
Verzameling: het gewicht dat het paard op zijn achterhand draagt. Door het snel leren optillen van zijn achterbeen en het onder de massa te brengen gaat het paard zijn gewicht meer op zijn achterhand dragen, de graad van de verzameling hangt af van de scholing van het paard en de graad van africhting (simpel gezegd: zijn gewicht in meer of mindere mate op de achterhand dragen).
In feite moet men deze 6 doelstellingen steeds tegelijkertijd nastreven. Al deze punten zijn in verband met elkaar en kunnen dus ook niet los van elkaar gezien worden. Er is bijvoorbeeld voorwaartse drang en tempocontrole (impuls) nodig voor een beter balans (rechtgerichtheid), terwijl een beter balans ervoor zorgt dat het paard makkelijker voorwaarts loopt en zijn tempo kan beheersen.
Waar het mij om ging, is dat je zowel met rijden als longeren geen houding af moet dwingen, maar moet werken vanuit de houding waar het paard zich in kan ontspannen en loslaten en proberen vanuit die houding en het juiste tempo werken naar de gewenste houding en het gewenste tempo. En mijn ervaring is
Dat veel paarden zich loslaten en ontspannen in een lang en lage houding, al dan niet met neusje voor de loodlijn, of iets meer doorgezakt er achter.
Verder vind ik enkele bijzets niet zo fijn werken met longeren, ik gebruik liever glijdende touwtjes (meer bewegingsvrijheid) of zo'n longeerhulp
Een paard wat zich strak maakt in de bovenlijn, of de onderhals er tegenin drukt, heeft er baat bij lang en laag of laag en rond of voorwaarts neerwaarts gereden te worden. Een paard die dat als makkelijkste houding aan neemt, kun je trainen naar een meer opwaartse houding, maar je kunt hem niet een hele training in die opwaartse houding rijden, want dat houdt dat paard niet vol, zal verzuren, verstrakken, impuls verliezen, etc.
Je kunt geen krachttraining doen zonder ontspanning tussendoor en rek-oefeningen, want anders wordt je heel erg stijf, door al die opgekropte aangespannen spieren en melkzuur wat zich steeds meer opbouwt.
En ook krachttraining vouw je op.
Tuurlijk is je einddoel een paard wat een tijdje opgericht kan lopen, met goed ondertredende en dragende achterhand, maar om dat te bereiken zul je soms juist andere dingen moeten trainen dan je zou verwachten.
Een galopchanchement verbeter je niet door die te herhalen tot het paard het eindelijk goed doet, een schouderbinnenwaarts of travers of appuyement blijf je ook niet steeds herhalen als er iets aan schort...
Je splitst het rijden op, analyseert waar het misloopt en traint dat stukje los met andere oefeningen en maakt er later weer die proef-oefening van...
Zo is het ook met de aanleuning en het werken aan een fijn en goedgaand paard.
Citaat:Takt, de gelijkheid van de beweging in alle gangen. Dus niet te snel niet te langzaam en gelijkmatig.
Losgelassenheit = De bewegingen van het paard zullen natuurlijk soepel en zonder enige verkrampingen (verkeerde spanning) zijn.
Anlehnung = dit is de verbinding tussen de ruiterhand en de mond van het paard.
Het goed afgerichte paard zoekt steeds verbinding met de hand daarbij moet de ruiter natuurlijk onafhankelijk van de teugel zitten. (onafhankelijke zit)
Een goed aan de teugel staand paard is in de houding en draagt zichzelf. Alleen een paard dat Durchlässig is heeft een solide aanleuning.
Alleen een constante en fijne aanleuning stelt de ruiter in staat het paard in zijn frame te verkorten of te verlengen.
Schwung (alleen in de gangen met een zweeffase)
Het is het resultaat van een volledig losgelassenheit, een schwingende paarden rug en een verend achterbeen. Het kan alleen uit de achterhand ontwikkeld worden.
De beweging van het paard moet soepel zijn, ja zelfs pronkvol zijn het moet er moeiteloos uitzien en desondanks krachtvol.
Een paard met schwung is te erkennen door een duidelijke zweeffase in draf en galop. Schwung toont zich in de verzamelde en uitgestrekte gangen.
Geradegerichtsein= Van natuur uit zijn de meeste paarden scheef, deze scheefheid dient in de loop van de africhting te verdwijnen.
En waarom, alleen een paard kan tot een volkomen perfecte ontwikkeling komen. Een scheef paard kan de hulpen niet verwerken die blijven in het paard steken.
Verzameling en Aufrichtung = Verzamelen het woord zegt het al, letterlijk bij een brengen.
Men brengt de achterhand en voorhand bijeen.
Rijtechnisch, men activeert de draagkracht van de achterhand zodat de voorhand ontlast word.
Verzameling in welke gang dan ook mag nooit ten koste gaan van de voorwaartse beweging.
De Aufrichtung is altijd relatief, het staat in verband met de hoogte van de verzameling.
In Piaffe is zij het hoogst (hoogste verzamelings graad in de moderne dressuur.)
Absolute aufrichting is fout en word door de hand van de ruiter "gemaakt".
piepenfiets schreef:Wel eens een hengst van de grond zien gaan "lekker brutaal van de grond zien komen",prachtig hoor maar met weggedrukte rug,onwenselijk voor het rijden. Sorry maar ik vind dat inhoudsloze vaktermen -de-neo.
Wie heeft het nu over weggedrukte ruggen?Citaat:Een paard geeft dus niet alleen na of laat niet alleen los als het lang en laag gereden wordt. Voor ons voelt dit zo omdat het paard als het ware uit elkaar loopt en achter de teugel komt, hierdoor voelt een paard 'licht' aan.
Abacab schreef:piepenfiets schreef:Wel eens een hengst van de grond zien gaan "lekker brutaal van de grond zien komen",prachtig hoor maar met weggedrukte rug,onwenselijk voor het rijden. Sorry maar ik vind dat inhoudsloze vaktermen -de-neo.
Wie heeft het nu over weggedrukte ruggen?
@ Marliez, je bent erg goed in het optypen van theoretische beschouwingen maar er mist zo veel in je verhaal. Als ik je verhaal lees dan krijg ik iedere keer het idee dat je tegen een aantal manege-beginners aan het kletsen bent. Je oplossing is steeds hetzelfde, het paard moet nageven en dat kan alleen wanneer wij zelf nageven. Ik denk dat de actieve posters in dit topic dat stadium al lang gepasseerd zijn.
Zo sta ik echt perplex dat jij het fijn vind om een paard met bijzets te trainen. Ik ken echt niemand in mijn omgeving die jouw mening deelt. Ik adviseer het wel aan mensen die zelf niet veel gevoel hebben en te weinig controle hebben over hun eigen lijf en ledematen.Citaat:Een paard geeft dus niet alleen na of laat niet alleen los als het lang en laag gereden wordt. Voor ons voelt dit zo omdat het paard als het ware uit elkaar loopt en achter de teugel komt, hierdoor voelt een paard 'licht' aan.
Ik denk dat je hier niet uit hoeft te leggen wat het verschil is tussen nageven, licht contact, uit elkaar lopen of correct door het lijf gaan met verzameling. Dit haalt het niveau van de discussie onnodig omlaag.
Ik vind het heel leuk en leerzaam om van gedachten te wisselen maar ik wil wel niveau in de discussie. Als ik de verhalen uit de commandanten cursus wil terughoren dan zat ik wel op de manege
Citaat:Ik vind het heel leuk en leerzaam om van gedachten te wisselen maar ik wil wel niveau in de discussie. Als ik de verhalen uit de commandanten cursus wil terughoren dan zat ik wel op de manege
Abacab schreef:Maar ik vind het wel erg dat jij en meer klassiek-aanhangers zich hier presenteren als een stel fundamentalisten die menen te moeten strijden voor hun waarheid waarbij alle het andere meteen wordt verdoemd.
Abacab schreef:xmarliez schreef:Nu kun je zeggen dat ik niets van LDR begrepen heb, dat heb ik ook niet en zal ik ook nooit doen.
en daarom is het zo ergerlijk dat jij deze methode maar blijft veroordelen, dat stagneert de discussie
xmarliez schreef:Maar je krijgt wat je wilt. Ik ben hier namelijk niet om te vechten maar om mijn visie over Rijkunst te delen. Het zou fijn zijn als meerdere mensen ook zo een insteek hadden ipv alles uit de weg te willen ruimen wat dan waarschijnlijk toch wel 'in de weg staat'.