Sientje schreef:Heel triest voor het paard.
Kan al je verhalen hier, zeker mbt angst voor ruiters en een niet jofel lijf, niet helemaal rijmen met de verkoop als voltigepaard...?? Dat is juist topsport, altijd op een volte, met poppetjes die op je af komen rennen en je rug piekbelasting geven... etc. Zal aan mij liggen, maar kun je die keuze voor verkoop uitleggen, als je eerst 40 pags over z'n 'uitdagingen' vertelt?
Angst voor de ruiter was aller eerst al niet aan de orde het was angst voor de ruiterhand, wat een logisch gevolg is van het feit dat hij natuurlijk in ze leventje helemaal in elkaar getrokken was. Daarbij was hij aan de longe met bijzet super te trainen zonder een enkele vorm van protest. Ook was hij tot die tijd lichamelijk prima in orde sterke rug stevig paard er zat absoluut een sport paard ik wat iedereen ook zag alleen dressuurmatig dus danig verpest dat dat er onder het zadel niet meer uit te halen was.
In eerste instantie heb ik hem dus ook te koop gezet als recreatie paard, ik woon midden in een grote stad dus voor mij zat een leuk buitenritje maken er niet zo 1 2 3 in dus ging ik opzoek naar een bijvoorkeur grote sterke ruiter die het overwicht had het paard minimaal te stoppen voor leuke buitenritjes.
Hoe duidelijk je ook in een advertentie vermeld dat hij niet geschikt is voor dressuur toch krijg je tientallen bellers die hem voor de dressuur willen hebben max 1 wedstrijd per maand...... dat was gewoon geen optie dus iederen afgezegd. Tot er dan toch uiteindelijk mensen bellen die met een ander voorstel komen voltige. In eerste instantie leek het me niet echt wat maar goed waarom nee zeggen tegen iets wat je niet kent uiteindelijk zijn er 2 van de 5 voltige verenigingen die me hadden benadert komen kijken waar van er 1 heel enthousiast was en hem ook wilde proberen. Toen dit in mijn ogen (wel een leek op dat gebied) GEWELDIG leek te gaan hij met ze oren naar voren super vrolijk galoperen terwijl zij er op sprong en stond en draaide en deed leek het me een geweldig idee. Ik had hem immers nog nooit zo vrolijk zien werken.......
Volgens deze mensen was het geen punt dat hij onder het zadel niet makkelijk was want dat waren wel meerdere voltige paarden en die worden dan gewoon aan de longe getraind.
Dit alles leek mij een goede oplossing en daarbij zou hij ieder dag met andere paarden samen buiten komen en waren deze mensen super enthousiast dus voor het soort paard dat ik had leek het me een geweldige oplossing.......
Uiteindelijk vraag ik me dus ook nog steeds af waar het dan mis is gegaan...... hebben ze hem toch onder het zadel willen trainen of wat dan ook ik weet het niet........
Maar uiteindelijk is hij dus toch door verkocht en is daar na een hoefkatrol ontsteking ingeslapen.
En zo als Aeolusnr1 al zegt ergens denk ik ook wel dat het beter is dat hij er niet meer is...... Het was een enorm groot paarden met een enorm sterk karakter als hij iets niet wilde dan kon je op je kop gaan staan maar gebeurde het dus ook gewoon niet.....
Achteraf had ik naar Leon Tijssen moeten luisteren en er nooit aan moeten beginnen hij met zijn ervaring heeft er denk ik toch wel kijk op hoe zo een paard is en of er nog iets van te maken is. Hij heeft vanaf dag 1 aangegeven dat het paard een varken is (in mijn ogen ooit wel zo gecreëerd) maar ik denk dat zijn visie op het feit dat van dit paard niets meer te maken was wel de juiste is geweest, hoe triest ook.
Ik heb het willen proberen het zielig gevonden en er veel tijd en geld in gestoken maar helaas heeft het niet mogen slagen. Uiteindelijk heb ik hem nog een kans gegeven in een andere tact van sport en ook dit heeft niet mogen slagen....... Hoe triest ook nu is het beest in ieder geval uit de ellende van de handel.
En ik ben weer een illusie armer!