Ilsey schreef:Kan idd heel goed.Dat vind ik eigenlijk maar een heel slap excuus. Alsof het paard een negatieve ervaring zou oplopen - of blijvend verward zou zijn (????) - van een bitloos hoofdstelpasservice om te kijken op welke optoming het paard goed reageert en wat het fijn vindt. Als een zadelpasservice kan, waarom zou dat dan niet kunnen met hoofdstellen.
Citaat:Ik ken eigenlijk enkel paarden die op de omschakeling direct goed reageerden, zelfs al werden ze al jaren met een bit gereden (zoals mijn eigen paard bvb).
Anekdotes zijn geen bewijs want niet representatief voor de hele populatie. Ik ken er ook die er absoluut niet blij van werden, en zelfs een merrie die recht overeind kwam. En, ja, van alles geprobeerd. Bitje erin en de dame was weer blij.
Citaat:Geen bit is sowieso veel aangenamer dan dat je ijzer spul in je mond hebt liggen al zitten er niet eens teugels aan, dat kan je zelf ook wel bedenken, ik denk dat je zelf ook niet voor je plezier zoiets in je eigen mond hebt hangen.
En een mensenmond lijkt anatomisch ook zoveel op een paardenmond..... vind je dit zelf een sterk argument?
Ik laat mijn vriend ook niet uit met een halsband of tuig, want dat vindt hij onaangenaam, geldt dit dan ook voor de hond? Ik eet ook geen hooi, vind ik erg onaangenaam, paard ook geen ruwvoer geven?
Ilsey schreef:Polly schreef:Jammer dat dit een pro bitloos topic lijkt te worden, een durfal die met bit rijdt en meteen word erop gesprongen, doen de mensen met bit toch ook niet bij de bitlozen?
Een durfal die met bit rijdt, nochtans is de reden waarom er met bit gereden wordt meestal omdat ze bitloos niet durven...het zou 'onveilig' zijn. Er wordt gevraagd naar meningen... dan moet je ook niet verschieten als deze er komen natuurlijk, dit is nu eenmaal een discussieforum hé.
.... en je duikt ook hier bovenop.......
Hilary schreef:Eens Jokerox. Mijn instructeur organiseerde ooit strandritten voor toeristen. Elk jaar had hij paarden met kapotte mondhoeken. In de winter zelf gaan experimenteren met bitloos, dat leek hem wel de oplossing. Je raadt het al: jaar erna alle paarden kapotte neuzen.
Dit dus.
Het ligt aan het paard, wat die prettig vindt (en niet wat jij prettig zou vinden als je een paard was), het ligt aan de anatomie van het paard, het ligt aan de ruiterhand. Ik heb geen bezwaren tegen een goed passend bit. Ik heb ook geen bezwaar tegen bitloos.
Ik ben van plan mijn jonge paard bitloos in te rijden en ook, zeker in het begin, bitloos te longeren, om reden dat als ze een keer schrikt, ze niet gelijk (juist ook aan de longe) een ruk krijgt in haar mond. En dan, als alles goed bevestigd is, een bitje erin en kijken hoe dat werkt.
Met mijn vorige merrie bitloos geprobeerd, maar die werd niet blij van inwerken op haar neus, kaakgekruist en kingekruist werkten helemaal niet, want druk achter de oren vond ze echt heel naar. Dus dan wordt het rijden met bit.
                                                         
 ) of omdat ie wil grazen, dan dat ik gevoeld een half jaar aan z'n neus zit te trekken. Ik kan het niet zeker weten, maar het lijkt mij voor hem ook een stuk prettiger, gewoon duidelijkheid. 
                                                         
  Net zoals het wandelen aan de hand bij een paard dat lang stalrust gehad heeft. Dan doen we een bit in om met een kleinere hulp toch iets meer te zeggen te hebben. Bij enkel een halster zou je bij sommige paarden constant moeten trekken en sleuren om dan alsnog skiënd meegetrokken te worden. Dus dan is het perfect begrijpelijk dat je er een bit in doet: even doorpakken om dan een goed luisterend paard en geen blaren op de handen te hebben. Maar eigenlijk wil je een paard dat ook aan het halster respectvol is en zich goed laat leiden.