Bokt.nl

**Geplaatst**: 24-05-18 15:39

Geplaatst: 24-05-18 15:39

Opzij en naar boven, daar bedoel je neem ik aan de teugelinwerking mee? Een opwaartse ophouding als het paard te diep wil lopen? Dat doe ik soms ook wel als een paard naar mijn gevoel te veel 'tussen de teugels wegzakt', even handen recht omhoog bewegen geen 'ruk' maar een zachte, langzame ophouding), ondersteunen met zit en benen (mezelf actief oprichten en mijn kuiten aansluiten) en proberen daarna de balans en verbinding te behouden en het achterbeen erbij te rijden.

**Geplaatst**: 24-05-18 15:40

Re: Dressage pro movement, van achteren naar voren

Geplaatst: 24-05-18 15:40

Ja precies zo askja. ik ben snel geneigd om mijn handen terug te werken, maar daarmee 'trek' ik haar alleen maar juist in de krul, dus dat mag niet meer ~~}>

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-05-18 15:57

Geplaatst door de TopicStarter : 24-05-18 15:57

Pfff als ik wat wazig reageer. Ben moe en lijf werkt niet mee.

Dee-es: eigenlijk zijn dat ook precies mijn pijnpunten. Word al snel te laks. Instructeur laatste keer ook; consequent zijn! Geduld, geduld!
Aarghhhh lol.
Dat hals naar binnen doe ik veel te snel overdreven. Meestal denk ik dan wel, eughhhh doe ff weer recht of vraag naar buiten. Ben mij er gelukkig wel bewust van, dat is alweer iets. :')

Sterre heb ik laatste training inderdaad minder laag maar in fijner tempo gereden. Pakte goed uit.

Pipodipo: dat is net zoiets van dat een rennerig paard niet perse aan het been hoeft te zijn.

Sterre was in het begin bijvoorbeeld heeeel voorwaarts, maar tegelijk niet aan het been. Ben toen gewoon been aan gaan leggen. Nu accepteert ze been en reageert ook positief op de beenhulpen.

Dat laat ik het even de "verkeerde los" noemen doet Zorro ook wel eens. Die laat dan alles los, maar ontwijkt dan enkel het bit. Niets goeds aan dus. Dus herken helaas waar jullie het over hebben. :')

Rena: wel fijne instructie dan.

Ik probeer even te bedenken wat ik doe na het opstappen. Volgens mij gewoon teugels op maat, lekker doorstappen en kijken of ze vanzelf erin willen zakken. Maar misschien doe ik het onbewust wel anders. }:0

Die opwaartse ophouding gebruik ik ook voor Sterre.

Zo hehe ben weer bij geloof ik. :')

**Geplaatst**: 24-05-18 15:58

Geplaatst: 24-05-18 15:58

Rena, dat is ook lastig met sensibele paarden. Ik heb er 1 die haar hals enorm kan inkorten zonder echt achter het bit te kruipen wat een vals gevoel van nageeflijkheid geeft. Had laatst video van mezelf laten maken en daarbij zag ik dat ik echt te weinig mijn handen vóór me droeg en daarmee de hals op lengte hield. Vanochtend weer gereden en steeds tegen mezelf gezegd: handen dragen en van me af houden! Ook als ze tegen het bit kwam: alleen hand sluiten of even iets opzij plaatsen, níet in de verleiding komen om meer naar achteren aan te nemen. Moeilijk maar het lukte steeds beter ;-)

Ach, goed paardrijden blijft een uitdaging!

**Geplaatst**: 24-05-18 16:24

Geplaatst: 24-05-18 16:24

mirjamalvaro schreef:
Rena: wel fijne instructie dan.
Ik probeer even te bedenken wat ik doe na het opstappen. Volgens mij gewoon teugels op maat, lekker doorstappen en kijken of ze vanzelf erin willen zakken. Maar misschien doe ik het onbewust wel anders.

Zeker een fijne instructrice! Ben ook echt heel veel bezig met de rechtgerichtheid ipv het van voor willen oplossen. Dus achterbenen en schouders plaatsen waar dat moet.

Ja ik denk dat ik onbewust ook andere dingen doe met opstappen, toch eens een filmpje laten maken inderdaad van het opstappen.

**Geplaatst**: 24-05-18 16:31

Re: Dressage pro movement, van achteren naar voren

Geplaatst: 24-05-18 16:31

Na het opstappen pak ik mijn teugels wel meteen in gevoel, dus niet aan het gespje. Dan ga ik op zoek naar het schrijdende gevoel in de stap, met gelijkmatige passen. Na een paar rondjes op beide kanten pak ik wat wijkoefeningetjes mee op de volte voor de gehoorzaamheid en om de achterhand te activeren.

Mirjam, accepteren van het been is het aller, allerbelangrijkste. Ik geloof dus ook niet zo in het rijden met het been eraf, liever een ademend, wakend been dan zo nu en dan een schopje. Maar laat ik eerlijk zijn, ik vind het donders moeilijk meestal. In de beginfase van mijn ritjes vind ik het het moeilijkst, maar meestal krijg je verderop wel wat terug waardoor het gevoel makkelijker wordt.

**Geplaatst**: 24-05-18 21:20

Re: Dressage pro movement, van achteren naar voren

Geplaatst: 24-05-18 21:20

Interessante cursus! In het filmpje van de uitleg over hoe een goedgaand paard eruit hoort te zien lijkt het wel of ik mijn huidige instructeur hoor praten en met zijn instructie zijn we al een stukje in de goede richting, maar we zijn er nog laaaaang niet. Ik vind het erg dapper dat je filmpjes plaatst, dat laat ik maar achterwege... Succes verder!

**Geplaatst**: 24-05-18 22:52

Re: Dressage pro movement, van achteren naar voren

Geplaatst: 24-05-18 22:52

Op het laatste filmpje van je ZZ-paard vraag ik me ook wel af of er wel eens een osteopaat bij het paard komt? Het paard lijkt op het filmpje in het middenstuk geblokkeerd. Het beweegt de benen zonder het lichaam te gebruiken. Het middenstuk lijkt niet mee te doen. Dan lukt het je nooit om een paard van achter naar voren te rijden, omdat er geen verbinding is tussen achter en voor....

**Geplaatst**: 25-05-18 00:09

Geplaatst: 25-05-18 00:09

Manubres; daardoor is de aanleuning ook zo los-vast naar mijn idee. Of door het los-vaste teugelcontact is die verbinding niet volledig. Kip - ei, maar gezien de beelden van de andere paarden lijkt mij het gebrek aan contact een oorzaak en geen gevolg.

Ik ben van mening (in tegenstelling van sommige anderen hier) dat ‘aanleuning’ enkel op het gewicht van de loshangende teugel geen correcte aanleuning kan zijn, al ken ik deze visie wel van bijvoorbeeld de academische stroming. Echter daar mis ik ook eigenlijk altijd de voorwaartse drang, de rek in het lijf en de souplesse in het lijf. De verzameling vind ik daar wat een kunstje geworden.

Zo ieder zijn mening. Het is ook maar net wat je zelf wil en nastreeft. :-)

**Geplaatst**: 25-05-18 03:20

Geplaatst: 25-05-18 03:20

Leuk. Ik volg even . Kan ook nog wel wat goede tips gebruiken

**Geplaatst**: 25-05-18 06:58

Geplaatst: 25-05-18 06:58

Lante schreef:
Manubres; daardoor is de aanleuning ook zo los-vast naar mijn idee. Of door het los-vaste teugelcontact is die verbinding niet volledig. Kip - ei, maar gezien de beelden van de andere paarden lijkt mij het gebrek aan contact een oorzaak en geen gevolg.

Ik ben van mening (in tegenstelling van sommige anderen hier) dat ‘aanleuning’ enkel op het gewicht van de loshangende teugel geen correcte aanleuning kan zijn, al ken ik deze visie wel van bijvoorbeeld de academische stroming. Echter daar mis ik ook eigenlijk altijd de voorwaartse drang, de rek in het lijf en de souplesse in het lijf. De verzameling vind ik daar wat een kunstje geworden.

Zo ieder zijn mening. Het is ook maar net wat je zelf wil en nastreeft.

Ik snap je punt wel, maar ben het daar inderdaad niet mee eens. Overigens ben ik geen academisch ruiter. Ik geloof enorm in die voorwaartse drang - zonder daarbij per se tempo te willen, dat vind ik wéér iets anders. Máár ik geloof ook heilig dat contact extreem licht kan zijn. Dan kan de teugel prima in een boog hangen - het paard voelt jou toch wel. Als je dat eens wil ervaren, zou ik je echt aanraden eens op een goed gereden westernpaard te kruipen. Ja, dat kan even zoeken zijn, maar bijv Alice Zijlstra, Alida Hadders en Loes Dekker hebben zulke paarden in NL (of ze er les mee geven weet ik niet, Alice is wel centered riding én western instructeur, leuke combinatie). Je zult dan zien dat zelfs op een bosal met een doorhangende teugel je echt contact én nageeflijkheid kunt creëren met je paard. Het is maar net welke afspraken je met elkaar maakt als paard-ruiter combinatie. Het ligt wel aan de combinatie uiteraard. Mijn vorige paard was prima te rijden op een doorhangende waslijn, mijn huidige vraagt zelf wat meer 'aanwezig' contact.

**Geplaatst**: 25-05-18 08:59

Geplaatst: 25-05-18 08:59

Lante schreef:
Manubres; daardoor is de aanleuning ook zo los-vast naar mijn idee. Of door het los-vaste teugelcontact is die verbinding niet volledig. Kip - ei, maar gezien de beelden van de andere paarden lijkt mij het gebrek aan contact een oorzaak en geen gevolg.

Ik ben van mening (in tegenstelling van sommige anderen hier) dat ‘aanleuning’ enkel op het gewicht van de loshangende teugel geen correcte aanleuning kan zijn, al ken ik deze visie wel van bijvoorbeeld de academische stroming. Echter daar mis ik ook eigenlijk altijd de voorwaartse drang, de rek in het lijf en de souplesse in het lijf. De verzameling vind ik daar wat een kunstje geworden.

Zo ieder zijn mening. Het is ook maar net wat je zelf wil en nastreeft.

Over aanleuning, in de praktijk is het natuurlijk vaak nog heel wisselend. De verschillen hoeven niet groot te zijn, maar aanleuning is niet de hele tijd hetzelfde. Maar uiteindelijk, in het beste geval moet je het achterbeen in je hand voelen komen. Bij mij is dat trouwens niet zo vaak, dus ik vermaak me met de de weg erheen

. Mijn paard heeft me laten weten dat als we verbinding vinden, hij niet per se heel los gelaten wil worden, hem moet ik een beetje meer vast houden en dan loopt hij prima naar mijn hand toe.

**Geplaatst**: 25-05-18 09:20

Geplaatst: 25-05-18 09:20

Skippy01 schreef:
Ik snap je punt wel, maar ben het daar inderdaad niet mee eens. Overigens ben ik geen academisch ruiter. Ik geloof enorm in die voorwaartse drang - zonder daarbij per se tempo te willen, dat vind ik wéér iets anders. Máár ik geloof ook heilig dat contact extreem licht kan zijn. Dan kan de teugel prima in een boog hangen - het paard voelt jou toch wel. Als je dat eens wil ervaren, zou ik je echt aanraden eens op een goed gereden westernpaard te kruipen. Ja, dat kan even zoeken zijn, maar bijv Alice Zijlstra, Alida Hadders en Loes Dekker hebben zulke paarden in NL (of ze er les mee geven weet ik niet, Alice is wel centered riding én western instructeur, leuke combinatie). Je zult dan zien dat zelfs op een bosal met een doorhangende teugel je echt contact én nageeflijkheid kunt creëren met je paard. Het is maar net welke afspraken je met elkaar maakt als paard-ruiter combinatie. Het ligt wel aan de combinatie uiteraard. Mijn vorige paard was prima te rijden op een doorhangende waslijn, mijn huidige vraagt zelf wat meer 'aanwezig' contact.

Western vergelijken met (klassieke) dressuur vind ik echt appels en peren. De bedoeling en oorsprong van Western is totaal anders. Sturen, stoppen, vooruit, achteruit en opzij kan je elk paard leren op diverse manieren. Maar het lichaamsgebruik van het paard zoals dat nagestreefd wordt binnen het Skala is echt anders. Daarom lijken Quaters en dressuurgefokte paarden ook totaal niet op elkaar. :-)

@Pipodipo: aanleuning is de verbinding die het paard maakt in de hand. Een losse teugel is geen verbinding. Aanleuning kan lichter of zwaarder zijn naar gelang de bouw en het gangenwerk van het paard, maar het is bij juiste uitvoering altijd constant en met verbinding, vanuit het skala bekeken.
Als je daar anders over denkt, dan heb je naar mijn idee een andere betekenis gegeven aan het woord ‘aanleuning’.

**Geplaatst**: 25-05-18 09:41

Geplaatst: 25-05-18 09:41

Lante schreef:
Skippy01 schreef:
Ik snap je punt wel, maar ben het daar inderdaad niet mee eens. Overigens ben ik geen academisch ruiter. Ik geloof enorm in die voorwaartse drang - zonder daarbij per se tempo te willen, dat vind ik wéér iets anders. Máár ik geloof ook heilig dat contact extreem licht kan zijn. Dan kan de teugel prima in een boog hangen - het paard voelt jou toch wel. Als je dat eens wil ervaren, zou ik je echt aanraden eens op een goed gereden westernpaard te kruipen. Ja, dat kan even zoeken zijn, maar bijv Alice Zijlstra, Alida Hadders en Loes Dekker hebben zulke paarden in NL (of ze er les mee geven weet ik niet, Alice is wel centered riding én western instructeur, leuke combinatie). Je zult dan zien dat zelfs op een bosal met een doorhangende teugel je echt contact én nageeflijkheid kunt creëren met je paard. Het is maar net welke afspraken je met elkaar maakt als paard-ruiter combinatie. Het ligt wel aan de combinatie uiteraard. Mijn vorige paard was prima te rijden op een doorhangende waslijn, mijn huidige vraagt zelf wat meer 'aanwezig' contact.

Western vergelijken met (klassieke) dressuur vind ik echt appels en peren. De bedoeling en oorsprong van Western is totaal anders. Sturen, stoppen, vooruit, achteruit en opzij kan je elk paard leren op diverse manieren. Maar het lichaamsgebruik van het paard zoals dat nagestreefd wordt binnen het Skala is echt anders. Daarom lijken Quaters en dressuurgefokte paarden ook totaal niet op elkaar.

@Pipodipo: aanleuning is de verbinding die het paard maakt in de hand. Een losse teugel is geen verbinding. Aanleuning kan lichter of zwaarder zijn naar gelang de bouw en het gangenwerk van het paard, maar het is bij juiste uitvoering altijd constant en met verbinding, vanuit het skala bekeken.
Als je daar anders over denkt, dan heb je naar mijn idee een andere betekenis gegeven aan het woord ‘aanleuning’.

Ook daar niet mee eens, Texaans western is anders dan klassiek. Californisch western is toch echt sterk klassiek gericht, op de achterhand, verzameld, langdurige opleiding van het paard. Maar alles op een signaalteugel, niet op een contactteugel. We hoeven het absoluut niet eens te zijn, maar een klein beetje verdieping is op zijn plaats

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-05-18 09:44

Geplaatst door de TopicStarter : 25-05-18 09:44

manubres schreef:
Op het laatste filmpje van je ZZ-paard vraag ik me ook wel af of er wel eens een osteopaat bij het paard komt? Het paard lijkt op het filmpje in het middenstuk geblokkeerd. Het beweegt de benen zonder het lichaam te gebruiken. Het middenstuk lijkt niet mee te doen. Dan lukt het je nooit om een paard van achter naar voren te rijden, omdat er geen verbinding is tussen achter en voor....

Ja osteo, Fysio, tandarts, hoefsmid alles komt hier langs. Fysio was laatste keer ook erg tevreden over spierspanning van de paarden. Maar niet het paard is het probleem, de ruiter is het probleem. Ikke dus.

**Geplaatst**: 25-05-18 10:10

Geplaatst: 25-05-18 10:10

mirjamalvaro schreef:
manubres schreef:
Op het laatste filmpje van je ZZ-paard vraag ik me ook wel af of er wel eens een osteopaat bij het paard komt? Het paard lijkt op het filmpje in het middenstuk geblokkeerd. Het beweegt de benen zonder het lichaam te gebruiken. Het middenstuk lijkt niet mee te doen. Dan lukt het je nooit om een paard van achter naar voren te rijden, omdat er geen verbinding is tussen achter en voor....

Ja osteo, Fysio, tandarts, hoefsmid alles komt hier langs. Fysio was laatste keer ook erg tevreden over spierspanning van de paarden. Maar niet het paard is het probleem, de ruiter is het probleem. Ikke dus.

Dat kan ook natuurlijk

Heel goed dat je die zelfreflexie hebt. Beter bewust onbekwaam, dan onbewust onbekwaam...bewustwording is stap 1 daarna ben je sneller bij bewust bekwaam! $*\o/*$
Paardrijden blijft moeilijk om goed te doen...weet er alles van

**Geplaatst**: 25-05-18 11:24

Geplaatst: 25-05-18 11:24

Lante schreef:
@Pipodipo: aanleuning is de verbinding die het paard maakt in de hand. Een losse teugel is geen verbinding. Aanleuning kan lichter of zwaarder zijn naar gelang de bouw en het gangenwerk van het paard, maar het is bij juiste uitvoering altijd constant en met verbinding, vanuit het skala bekeken.
Als je daar anders over denkt, dan heb je naar mijn idee een andere betekenis gegeven aan het woord ‘aanleuning’.

Idealiter is de aanleuning constant, maar in de praktijk is het wel eens anders. Er moet wel altijd aanleuning zijn, maar varieert toch best nog een beetje.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-05-18 11:49

Re: Dressage pro movement, van achteren naar voren

Geplaatst door de TopicStarter : 25-05-18 11:49

Zal vanmiddag/vanavond filmpje Sterre van vandaag opzetten. Moet even knippen in het filmpje. Is nu ruim 3minuten. Beetje te lang denk ik.

**Geplaatst**: 25-05-18 11:59

Geplaatst: 25-05-18 11:59

In mijn ogen heb je een juiste aanleiding als het voelt alsof je paard heel (heel) licht aan je hand trekt. Je teugels zijn dan net stokjes. Zodra jij je hand naar voren doet volgt je paard je hand direct met zijn mond zonder dat tussendoor het contact wordt verbroken en de teugel in een boogje komt. Als je je hand terug brengt volgt het paard ook weer zonder dat de druk veranderd. Je voelt dan echt de energie van achter naar voren door je paard stromen en alles voelt zacht en elastisch en vooral heel makkelijk. Alle hulpen komen zonder enige ruis door.

Maar dit lukt natuurlijk alleen als je paard ook echt sterk genoeg is om al veel gewicht op achter te nemen.

**Geplaatst**: 25-05-18 12:15

Re: Dressage pro movement, van achteren naar voren

Geplaatst: 25-05-18 12:15

Ik breek ook maar even in. Het juiste contact beschreef mijn instructrice eens als ik moest als busschauffeur zijn, als mijn hand naar voren gaat duw ik als het ware het hoofd voor mij uit. Herkent iemand dit? Toen ik dat over de stokjes hierboven las moest ik daar direct aan denken.

**Geplaatst**: 25-05-18 13:10

Geplaatst: 25-05-18 13:10

mirjamalvaro schreef:
Dank jullie wel allemaal. Knap ik weer van op.
Staan weer interessante posts bij!

Mijn streven is wel op/voor de loodlijn. Maar merk soms dat ze toch beter strechen als ze iets ronder lopen?

Vandaag met Eliana ook viltje erondet. Maar geloof dat het nog veel hoger moet.
Volgende keer viltje er dubbel onder om te kijken hoe het dan zit. Wat een gedoe zeg.
Ze was vandaag heeeel gespannen. Dus verder niets nieuws kunnen proberen.

Even als eerste hierop reageren. Een neus is zover terug als dat de ruiterhand hem plaatst. Dat komt omdat in de contact teugel wij paarden terug kunnen halen met de neus, maar we kunnen ze ook weggeven. Alleen dat voelt heel raar, want veel ruiters vinden het een gevoel van controleverlies als dat contact zo 'zacht' is. Dus dan werken ze maar terug met de hand om dat contactgevoel te krijgen. Gevolg, de meeste paarden houden niet van zoveel druk en duiken erachter.
Ik zeg heel vaak tegen ruiters, dúrf je hand weg te geven, durf zacht te zijn!

Meestal is het de ruiterhand die niet durft, waardoor de paarden lopen zoals we niet willen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-05-18 14:30

Re: Dressage pro movement, van achteren naar voren

Geplaatst door de TopicStarter : 25-05-18 14:30

Lanoca, klopt hand naar voren dan hoort paard ook hoofdje naar voren mee te nemen.

Joolien. Mee eens hoor. Je moet wel los durven laten. Maak ik mij ook wel eens schuldig aan en moet ik mij zelf even streng toespreken dat ik wel los moet laten.

Helaas telefoon propvol dus kan filmpjes niet wijzigen en zonder geluid zetten. Dus waarschuwing: geluid uit doen.

Sterre. Nou ja eigenlijk spreekt beeld voor zich. Nu werken aan die neus eruit. Maar dat ging op het laatst ook super goed. Dus tevreden.
https://youtu.be/eCa3CmgzRHY

Hier 3 jarige. Voor het eerst los.
https://youtu.be/_vOAL45ul-E

**Geplaatst**: 25-05-18 14:41

Re: Dressage pro movement, van achteren naar voren

Geplaatst: 25-05-18 14:41

Dapper weer hoor! Merk je zelf dat je bij sterre zelf je hand terug werkt, waardoor zij te diep komt? En daar dan eigenlijk niet voldoende sterre uitdaagt om ook echt de neus eruit te drukken? Dat doe ik zelf dus ook heel snel.

Bij de 3 jarige mis ik echt de contactteugel, veel te los. Probeer het hoofd niet te regelen, maar wel een constante verbinding te houden en daar van achter naar toe te rijden.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-05-18 14:45

Re: Dressage pro movement, van achteren naar voren

Geplaatst door de TopicStarter : 25-05-18 14:45

Hmm 3 jarige wil ik juist niet meer verbinding. Eerst maar op eigen benen in balans komen. 4e keer erop en 1e keer los. Spannend zat voor der.

Sterre eerste stuk zat ik inderdaad even waar mijn hand het het beste te houden en hoe strak teugels. Dus eerste stuk inderdaad te veel erachter. Word daarna wel beter.

**Geplaatst**: 25-05-18 14:48

Re: Dressage pro movement, van achteren naar voren

Geplaatst: 25-05-18 14:48

Wat mij op valt is dat je bij Starre je hand veel minder mee geeft dan bij de 3 jarige.

Probeer bij Starre net als je bij de vos doet je hand mooi mee te blijven geven.