Bokt.nl

kleinvosje schreef:

Vaak is het een teken van ontspanning, het bit fijn aangenomen. De meeste mensen streven naar een schuimende mond!

Kingie schreef:

kleinvosje schreef:

Vaak is het een teken van ontspanning, het bit fijn aangenomen. De meeste mensen streven naar een schuimende mond!

Dat lijkt me sterk, want als ik met mijn verzorgpaard buiten rijd, en ze is heel druk, zet haar nek erop en wil alleen maar hard, dan heeft ze ook een schuimmond.. En dan is ze toch echt niet ontspannen, en neemt ze het bit ook niet aan..

Citaat:

Zij vergeleek twaalf paarden, die achtereenvolgens werden opgetoomd met een halster, een bitloos hoofdstel, een hoofdstel met een watertrens en één met een speciaal africhtingsbit. Ze werden in een tredmolen gezet en via een cameraatje aan een slang in hun neus werd bekeken hoe vaak ze slikten tijdens een arbeidsgalop. Er werden bijzetteugels gebruikt om de verticale loodlijn als hoofdhouding aan te houden. Via een klein slangetje werd water in de paardenmonden gespoten om te kijken of de dieren dit konden wegslikken.
Het onderzoek toont onomstotelijk aan dat paarden probleemloos kunnen slikken met en zonder een bit in, terwijl ze bewegen met hun hoofd in de ‘dressuurhouding’. Zodra je gaat rijden met een bit in en je paard is niet zenuwachtig, krijg je extra speeksel. De hoeveelheid is per paard verschillend, toont het onderzoek aan. Waarom die verschillen zo groot zijn is niet duidelijk. Feit is dat de hoeveelheid slikbewegingen niet werd beïnvloed door het gebruik van welk soort bit dan ook.
Als een paard slikt, kan het niet op datzelfde moment ademhalen. Het is het één of het ander. Veel slikken tijdens zware inspanning is dus niet wenselijk. In dat opzicht wil je liever weinig schuim tijdens je proef, want een paard slikt een deel van het overmatige speeksel door. In de ‘dressuurhouding’, vooral in de hoogste graad van verzameling, worden de speekselklieren van een paard samengeknepen. Er wordt wel beweerd dat dat de oorzaak is van extreem schuimen. Hilary Clayton: „Het klinkt logisch. Je ziet daarbij inderdaad vaak overdadig schuim, dat uit de mond loopt. Bewezen is het echter niet.”

MariekeS_ schreef:

Ter aanvulling op Cassidy:

Je hebt schuimmonden en schuimmonden
Een paard kan witte lippenstift op hebben of z'n hele mond onder hebben zitten met wit slijm waarbij de slierten uit de mond komen...
Het eerste kan een teken zijn van een paard dat met een fijne, ontspannen aanleuning gereden wordt, het tweede duidt vaak op stress en spanning

Joke_x_Remy schreef:

Ik heb over dit onderwerp dit jaar een opdracht gemaakt en geef jullie hier graag een stukje van mee

2.2.2 Schuimen en de gevolgen ervan
Net zoals een bit, is ook de positieve gedachte bij een schuimende paardenmond niet meer dan traditie. Vele ruiters zijn in hus sas omdat de mond van hun paard duidelijk schuimt. Dit schuim zou volgens hen aantonen dat het paard nageeflijk is.
Jammer genoeg is niets minder waar. Het schuim om de paardenmond ontstaat doordat het paard zijn kaken beweegt en dus eigenlijk een eetreflex heeft. Dit terwijl hij helemaal niet aan het eten is, maar op zijn bit kauwt. Het speeksel dat zo wordt aangemaakt, bestaat voor een groot deel uit eiwit. Dit stolt op door het kauwen, wordt witter en schuimt (Scherrer, 2007).
Het wordt positief gevonden als een paard "schuimt". Een paard zal van nature echter geen speeksel produceren tijdens de beweging.

Bij dressuur zie je soms extreem schuimende paardenmonden. Er wordt beweerd dat de “dressuurhouding” ervoor zorgt dat de speekselklieren van het paard samengeknepen worden. Bovendien kan een paard niet tegelijkertijd ademhalen en slikken. [i]Bij een zware inspanning komt ademhalen logischerwijs op de eerste plaats, waardoor het paard geen kans heeft om het overvloedige speeksel door te slikken. Hierdoor ontstaat er dus een schuimende paardenmond (Van Daalen, 2007).
De ademhalingsweg en het spijsverteringskanaal zijn bij paarden strikt gescheiden. Als de weg naar de longen open is, bijvoorbeeld bij het galopperen, is de weg naar de slokdarm volledig afgesloten. Omgekeerd geldt net hetzelfde. Hierdoor kunnen paarden niet tegelijkertijd eten en ademen. Wanneer het paard echter een bit in zijn mond krijgt, activeert dit de kauwreflex. Maar net op diezelfde moment vraagt de ruiter een inspanning van het paard, waarvoor het goed moet kunnen ademen. Zo ontvangen de hersenen van het paard tegenstrijdige berichten waardoor er een fysiologisch conflict ontstaat .
Bovendien kan de overvloedige speekselvorming ook leiden tot maagproblemen. Door de kauwreflex en de slikbewegingen, produceert de maag maagzuur. Maar er komt geen eten om te verteren en dus keert het maagzuur zich tegen de maagwand. De gevolgen hiervan zijn een geïrriteerde maagwand en maagzweren .[/i]


Zoals je dus kunt lezen, heb ik hier heel andere dingen over geleerd.

Snoevie schreef:

ik rij mijn pony met bit en bitloos,en ze schuimt toch echt bij beiden hoor.
ook als ik weleens 'longeer' (dat doe ik dan zonder lijn,hoofdstel ed)dan heeft ze ook een schuimrandje

geen hele vlokken,maar meer zo'n wit lippenstiftrandje zegmaar!

Arabesk schreef:

zonder bit krijg je nooit die vlokken die je met bit krijgt en dat zou toch te denken moeten geven

Citaat:

Nee stikken zal ie niet:

http://www.paul-versluis.nl/downloads/D ... ning_2.pdf

Citaat:

Slikken kan een paard trouwens ook niet met een tong die wordt afgekneld door een bit. Mensen die menen dat dit de oplossing is (PM: dit gaat over het vastbinden van de tong of mond), wil ik uitnodigen om een vinger op hun tong te duwen zodat de tong geen kant heen kan en vervolgens een hoefslag rond te rennen in een 20 bij 40 rijbaan. Ik kan u verzekeren dat u niet ver zult komen.

Priya schreef:

Arabesk, heel leuk hoor, maar heb je weleens bedacht dat de anatomie van een paardenhoofd heel anders is dan die van een mensenhoofd...? Een vergelijking is niet te trekken. Bovendien is bewezen dat een paard wél kan slikken met een bit in. Ademen doet een paard niet door de mond. De ademhaling kan belemmerd worden door grote druk op de neus (door bijvoorbeeld een neusriem zoals bij bitloos rijden). KAN, maar HOEF NIET. Een paard wordt zo vriendelijk gereden als de ruiterhand is, al dan niet met bit.
Hoe verklaar je dat paarden ook als ze bitloos worden gereden schuimen? En hoe verklaar je dat paarden die geen zware inspanning leveren, schuimen? Allemaal omdat ze aan het stikken zijn en niet meer kunnen slikken?

amanda2 schreef:

Ik laat mijn paard zelfs af en toe wat grazen met bit in.
Is zeker ook onmogelijk of levensgevaarlijk?

Priya schreef:

Je gebitsverzorger met verstand van zaken heeft je bij deze onderuit geschoffeld. (''Maar de slikfrequentie van ieder afzonderlijk paard was hetzelfde, of ze nu een bit (enkelgebroken trens of een Myler comfort trens), een halster of een bitloze optoming aan hadden.'') Wat voor optoming het paard op/in had, maakte niet uit. De slikfrequentie was gelijk. Het paard hoefde niet vaker te slikken met bit in. Het zou dus net zo goed stikken van het slikken zonder bit tijdens een hele zware inspanning, als van het slikken met bit.

En ik weet niet hoe het met jouw anatomie zit, maar mijn hoofd lijkt te weinig op dat van een paard om een conclusie te kunnen trekken uit een vergelijking mens/paard als het gaat over details als een bit.

Anoniem schreef:

Dat is niet slechts een 'uitzondering'. Veel tongen worden namelijk afgekneld door het bit.
Lees ook maar even verder op die site dan, namelijk o.a. dat de onderkaken van onze paarden van tegenwoordig steeds smaller zijn geworden, waardoor de tong niet meer tussen beide kaakhelften kan vallen. Hierdoor raakt de tong in verdrukking en is het slikken dus ook moeilijker.

Die quote over slikken had je niet hoeven herhalen, want die kende ik al. En zoals ik al aangaf, paarden kunnen slikken met een bit in. Maar nièt of in ieder geval moeilijker wanneer de tong bekneld raakt.
Een trens drukt in het gehemelte, dus dat zal in dat onderzoek wel goed gegaan zijn wat de tong en het slikken betreft. Zelfde geldt voor de Myler die ze gebruikt hebben.

Professor schreef:

Wat ook overtollig schuim geeft is het omhoog trekken van de tong, om het bit te ontwijken, daardoor onstaat overtollig schuim.(door het drukken van de tong tegen de oorspeeksel klieren)
Voorbeelden ten over bij LDR gereden paarden waarvan de neusriem vastgetrokken is waardoor het paard niet kan kauwen en toch onstaat er schuim.

Joke_x_Remy schreef:

Ik heb over dit onderwerp dit jaar een opdracht gemaakt en geef jullie hier graag een stukje van mee

2.2.2 Schuimen en de gevolgen ervan
Net zoals een bit, is ook de positieve gedachte bij een schuimende paardenmond niet meer dan traditie. Vele ruiters zijn in hus sas omdat de mond van hun paard duidelijk schuimt. Dit schuim zou volgens hen aantonen dat het paard nageeflijk is.
Jammer genoeg is niets minder waar. Het schuim om de paardenmond ontstaat doordat het paard zijn kaken beweegt en dus eigenlijk een eetreflex heeft. Dit terwijl hij helemaal niet aan het eten is, maar op zijn bit kauwt. Het speeksel dat zo wordt aangemaakt, bestaat voor een groot deel uit eiwit. Dit stolt op door het kauwen, wordt witter en schuimt (Scherrer, 2007).
Het wordt positief gevonden als een paard "schuimt". Een paard zal van nature echter geen speeksel produceren tijdens de beweging.

Bij dressuur zie je soms extreem schuimende paardenmonden. Er wordt beweerd dat de “dressuurhouding” ervoor zorgt dat de speekselklieren van het paard samengeknepen worden. Bovendien kan een paard niet tegelijkertijd ademhalen en slikken. Bij een zware inspanning komt ademhalen logischerwijs op de eerste plaats, waardoor het paard geen kans heeft om het overvloedige speeksel door te slikken. Hierdoor ontstaat er dus een schuimende paardenmond (Van Daalen, 2007).
De ademhalingsweg en het spijsverteringskanaal zijn bij paarden strikt gescheiden. Als de weg naar de longen open is, bijvoorbeeld bij het galopperen, is de weg naar de slokdarm volledig afgesloten. Omgekeerd geldt net hetzelfde. Hierdoor kunnen paarden niet tegelijkertijd eten en ademen. Wanneer het paard echter een bit in zijn mond krijgt, activeert dit de kauwreflex. Maar net op diezelfde moment vraagt de ruiter een inspanning van het paard, waarvoor het goed moet kunnen ademen. Zo ontvangen de hersenen van het paard tegenstrijdige berichten waardoor er een fysiologisch conflict ontstaat .
Bovendien kan de overvloedige speekselvorming ook leiden tot maagproblemen. Door de kauwreflex en de slikbewegingen, produceert de maag maagzuur. Maar er komt geen eten om te verteren en dus keert het maagzuur zich tegen de maagwand. De gevolgen hiervan zijn een geïrriteerde maagwand en maagzweren .


Zoals je dus kunt lezen, heb ik hier heel andere dingen over geleerd.

R00s schreef:

Ik heb eigenlijk een vraagje over dit onderwerp, weet alleen niet of dat mag in een discussietopic dus excuses als het niet mag (:

Mijn pony is bijna 5 jaar dit jaar ingereden en doorgereden en rijd nu zegmaar fulltime, ik rijd hem op een enkelgebroken dun watertrensje sinds het begin al. Maar de laatste maand schuimt hij best wel hevig zegmaar dat er vlokjes op de grond vallen terwijl ik hem gewoon nageeflijk heb niet te diep enzo. Ook is vorige week de tandarts geweest en die heeft 2 kleine haakjes weggehaald en tandvlees weggehaalt omdat zijn 2 hangestentandjes niet doorkwamen. Maar nu schuimt hij nog steeds.
Heeft iemand misschien hetzelfde of tips voor mij?

setteke schreef:

Goed werk magda_90, heb met interesse je stukjes gelezen