Bokt.nl

**Geplaatst**: 27-03-09 20:35

Geplaatst: 27-03-09 20:35

joehoe

sorry ik had het niet doorgelezen.........

heb me post al weggehaald.!

**Geplaatst**: 27-03-09 20:37

Geplaatst: 27-03-09 20:37

Verstandig van je

Ook met het oog op je onderschrift

**Geplaatst**: 27-03-09 22:10

Geplaatst: 27-03-09 22:10

Ik heb de beelden bekeken en ik snap je probleem heel goed!
Persoonlijk denk dat je het probleem alleen op kan lossen als je zelf weer vertrouwen krijgt in het rijden, nu blijf je letterlijk en figuurlijk in een klein cirkeltje rijden. Dat het moeilijk is weet ik zelf helaas al te goed, mijn cirkeltje was een paar weken geleden nog maar een paar meter groot zeg maar.........
Wat ik iedere keer weer probeer is te blijven ontspannen, niet reageren op fout gedrag, maar doorrijden en iedere dag een stapje verder proberen te komen.
Je hebt een goed paard en je neemt regelmatig les dus ik weet zeker dat het goed komt!!
Misschien heb je dit al honderd keer gehoord, maar ik neem de moeite niet om iedereen zijn commentaar te lezen omdat ik mensen vaak heel banketstaaf vind doen.
Suc6!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

**Geplaatst**: 27-03-09 23:23

Geplaatst: 27-03-09 23:23

Probeer wat meer naar de ontspanning te rijden, ik zie nog veel spanning

Met wat oefenen zal dit zeker gaan lukken!

**Geplaatst**: 28-03-09 09:40

Re: Winnie (v. Belisar) in een lastige periode

Geplaatst: 28-03-09 09:40

Allereerst mijn complimenten dat je doorzet. Het is heel moeilijk om in zo'n periode er toch elke keer weer op te stappen. Ook vind ik dat er duidelijk te zien is dat je wel een hele nette ruiter bent!
Ook denk ik niet dat dit paard vast zit in zijn lijf want ze beweegt heel vrij!
Ik denk wel dat als ze ze gaat stuiteren het belangrijk is dat ze naar voren gereden wordt. Ik snap wel dat het lastig is omdat je natuurlijk bang bent dat ze dan helemaal gaat uitbreken. Toch denk ik dat de beste manier van haar corrigeren op zo'n moment voorwaarts rijden is.
Verder ben ik het er wel mee eens dat je overgangen moet rijden, maar pas op het moment dat ze rennerig is en niet op het moment dat ze stuiterig wordt, want dat is een vorm van staken.

Over je houding: logisch dat je wat verkrampt zit, zou ik ook hebben! Maar ik vind toch dat je kan zien dat je normaliter een hele nette ruiter bent!

Heel veel succes

**Geplaatst**: 28-03-09 11:25

Geplaatst: 28-03-09 11:25

goed dat je doorzet..

Heb de filmpjes gekeken en moet zeggen rijd hem voorwaarts.
Je bent te veel bezig met de aanleuning.
Ieder paard heeft zijn eigen arbeidsdraf en daar rijd je nu ontzettend onder dus ontspannen vind ie erg moeilijk.
Hij/zij zal dus een andere uitweg gaan zoeken.
Dit heeft ie gevonden in de vorm van de stapmolen.
Hij/zij merkte meteen dat jij er ook wel gespannen van werd en nu is het dus op een toppunt beland dat alles eng is op het terrein.
Verder mis ik vertrouwen in allebij.
Jou paard vertrouwd jou niet omdat het geen kans heeft om te vluchten(terughoudend rijden). En jij bent bang dat ie aan de kletter gaat

Verder denk ik dat er toch aardig wat energie in zit. Misschien overgaan op onderhoudsbrok. Sportbrok is voor sommige gewoon teveel.
En zoals andere zeggen ga op zoek naar een andere instructeur. Wat ze aangeeft is in mijn ogen juist het tegenovergestelde.
En idd misschien voelt je paard zich niet thuis op deze stal en doe je er goed aan om te verhuizen.

**Geplaatst**: 28-03-09 12:16

Geplaatst: 28-03-09 12:16

Hoi,

het wordt waarschijnlijk een herhaling van wat hierboven al gezegd is, maar ik kan het toch niet nalaten om te reageren.
Wat ik zie is een heet, opgefokt paard die in de eerste fase van het serieuzere staakwerk zit, met een te afwachtende ruiter op haar rug.
Hoewel ik het niet eens ben met je instructrice, begrijp ik haar intentie van het ' controle houden, bij je houden, terugrijden, pas op!-verhaal' wel. Want als je het paard niet kent, dan zou dit inderdaad een voorproefje kunnen zijn op een mega-ontploffing. Ze bouwt spanning op in plaats van dat ze het af kan laten vloeien, en als dat zou uitmonden in een onwaarschijnlijke renpartij met de nodige rotbokken, zou me dat op zich niets verbazen.
Ze is stout, en het is maar goed dat ze nog niet doorheeft dat ze het nog stukken bonter kan maken. Maar dat gaat wel gebeuren als er niets in dit rij-patroon verandert.
Ik heb niet het idee dat ze echt angstig is. Natuurlijk heeft die nieuwe omgeving met stapmolen impact op haar, maar aan jou de taak te zorgen dat ze dat binnen no-time vergeten is.
Mijn paard brak ook weleens de tent af omdat ze zo bang was voor een bepaalde hoek in de bak, er kwam een ander paard de bak in en mevrouw was even zo afgeleid dat ze spontaan die hoek door draafde zonder maar met haar ogen te knipperen.
Wat ik dus zou doen in jouw geval (maar da's mijn bescheiden mening) is vooraf even longeren en even bijzetten zodat je een heel goed beeld hebt van hoe ze is, in d'rkopie, maar uiteraard ook in d'r lijf.
Wanneer jij er dan opstapt, heb je de opwarming al gehad.
Niet afwachten, maar opstappen en aan het werk zetten. En zoek dat dan niet zozeer in het terugrijden en schakelen (iedereen weet toch dat zelfs de wat flegmatiekere paarden daar heet van worden) maar meer in het figuren rijden. Ik zeg niet dat je helemaal niet mag schakelen, want wanneer je naar voren wilt rijden, maar het tempo van jou wilt houden, zal je ook weer wat terug moeten rijden. Maar je kan schkelen met de nadruk op terugrijden, en je kan schakelen met de absolute nadruk op naar voren rijden.
Begin desnoods met het galopwerk zodat ze even goed stoom kan afblazen. Natuurlijk moet jij de controle houden, maar het is niet zo dat ze dan onder haar tempo moet lopen. Dat frustreert alleen maar en is nog zwaar voor haar ook.
Ik vind je -itt wat anderen beweren- niet heel erg streng met je handen, wel te statisch. Ze heeft echt wat meer ruimte nodig!
Ook wanneer het tempo een paar tandjes hoger ligt, kan het nog steeds van jou zijn!
Ik weet niet hoe dat bij jouw paard ligt, maar mijn paard regageert ook sterk op al die ruimte om haar heen, dat maakt haar vaak nog loperiger.
Ik denk dat dat de aanpak van je instructrice best kan werken, maar na een kwartier had ik toch wel gedacht: ' dit gaat niet lukken met Winnie' , daarvoor zit er teveel spanning! Deze aanpak is handiger bij een drammerig paard die er van voren steeds heel hard doorheen loopt, maar die niet zoveel spanning heeft opgebouwd.
Die MOET eerst af kunnen vloeien, die ' stopt' niet opeens als je maar het goede knopje indrukt, bij wijze van spreken.

Hou je ons een beetje op de hoogte?
't is een superleuk dier en ik vind jouw rust (ook al zit daar misschien wat angst bij) bewonderenswaardig!

**Geplaatst**: 28-03-09 14:03

Geplaatst: 28-03-09 14:03

Je werk heel erg met een terug werkende hand,
Geef hem voor de ruimte en rij voorwaarts.
Het is niet belangrijk dat je paard aan de teugel loopt, dat komt vanzelf wel.
En als je paard zoveel spannng heeft, misschien wel in de rug dan moet moet je vooral niet gaan doorzitten.

Ga eerst maar een paar weken voorwaart rijden met een langere teugel, en als ie iets eng vindt kijken je naar een ander punt en daar moet je heen blijven kijken en daar wil je heen.

Voorwaarts, voorwaarts, voorwaarts dat is het aller belangrijkse.

Succes

**Geplaatst**: 28-03-09 14:26

Geplaatst: 28-03-09 14:26

Ik ben het geheel eens met Loes'sCorner. En als ik het commentaar op de video's hoor denk ik zielig paard, arm meisje en foute instructeur. Je krijgt als opdracht ,als je paard wil galloperen en ze gaat staken omdat ze niet mag, haar te laten gaan, terwijl er continu in de mond getrokken wordt omdat ze bij je moet blijven. Er wordt zelfs letterlijk gezegd trekken!!??? Het paard krijgt geen enkele duidelijkheid het ene moment moet ze terug komen en wordt het niet getollereerd en het volgende moment maakt het niet. Het paard knikt alleen maar in de nek en krult zich helemaal op door het trekken en tegelijk been geven. Rijd haar juist voorwaarts begin op een kleine volte in het uiterste hoekje. Rijdt anders een in de binnenbak los(stappen en draven) en galloppeer haar in de buitenbaan los met een langere teugel, dit kan vaak ook een goed stressverminderaar zijn. En als een paard als zo gestresd is in de buitenbak ga dan gewoon eens in de binnenbak rijden en buiten uitstappen en breidt dit uit, kan ook helpen.

**Geplaatst**: 28-03-09 15:01

Geplaatst: 28-03-09 15:01

Hoi, wat een mooie merrie!

Het verhaal dat ze zo op geluid reageert is voor mij erg herkenbaar, mijn merrie kan ook bijzonder heftig reageren op geluiden(nou ja, ook op plotselinge vreemde dingen in de omgeving, dat ook nog...). Valt anderen vaak niet eens zo op, die denken dat je dan een verwende knol hebt. Ik heb een jaar in een bak rondgereden waar weleens kinderen in een bos verderop speelden, het heeft bijna een jaar geduurd voor ze daar durfde ontspannen... Daarna ging het wel gewoon goed.
Ik zou het probleem met de stapmolen toch aan blijven pakken, als je op concours gaat kan je ook zomaar vreemde geluiden tegenkomen, dus eraan blijven werken is niet stom.

Ik ga wel mee met mijn voorgangers die de nadruk op blijven rijden leggen.
Marcheren, marcheren, marcheren!
Inderdaad niet teveel tempowisselingen en bij je trachten te houden, daar wordt dit paard alleen maar heter van.
Het is wel belangrijk dat het tempo van jou blijft, maar zorg maar dat je je been eraan houdt, en haar eens lekker aan het werk zet.
Ik denk dat ze de stress dan veel makkelijker kwijt kan.

Ik snap wel hoe frusterend het is hoor, je paard liep lekker, en door verandering van omgeving lijkt het ineens niets meer te zijn!
Mijn ervaring is dat door rust (die jij zeker hebt) en kordaat doorrijden, het wel weer goed komt.

**Geplaatst**: 28-03-09 15:13

Geplaatst: 28-03-09 15:13

alle commetaar is wel gegeven

super dat je oplossing zoekt,

ga gewoon lekker lichtrijden, handen mee naar voren, en goed , maar dan ook echt goed voorwaarts draven en galoperen !!
ontspanning komt daarna vanzelf weer !

**Geplaatst**: 28-03-09 17:53

Geplaatst: 28-03-09 17:53

Leuk paard zeg, maar ook wel een met veel bloed en een volhoudertje. Ik herken veel in je rijden. Je moet af van het idee met de stapmolen. Al zou je dat een keer oplossen, krijg je wel weer iets anders wat de aanleiding van haar gedrag kan worden.
Het probleem dat door de stapmolen is ontstaan, wordt verergerd door de manier waarop je op je paard zit. Je zit niet (soms zelfs iets voorover) en je houdt je paard niet met je been voor je (soms zelf steek je je been af van je paard). Heel begrijpelijk zeker als je bang geworden bent, maar zo kom je in een negatieve spiraal terecht waar echt iets moet gebeuren, anders loopt dit niet goed af.
Je zult ook niet zo veel terug moeten in het schakelen. Zo bouwt je paard alleen maar meer spanning op en kruipt hij alleen nog maar meer achter je been. Daarom slaat hij in de aanleuning ook telkens zo door. Schakelen beperken tot het hoog nodige en zoveel mogelijk alleen op je zit. Hou meer een zelfde tempo aan op volte en probeer haar zo tot rust te brengen. En laat iemand je helpen goed op je paard te kunnen inwerken. Je zit "kaarsrecht", maar werkt absoluut niet goed in of zelfs tegen.
Succes, want het is een heel leuk dier.

**Geplaatst**: 28-03-09 19:34

Geplaatst: 28-03-09 19:34

Ik wil wel eerst even zeggen dat het knap is dat je deze videos plaatst, je staat open voor commentaar en bent bewust van je problemen en wilt graag meningen/oplossingen van andere mensen horen!
Pobeer je eens niet zo te fixeren op het probleem, als je 'steeds maar bezig bent met het probleem zal het paard en jijzelf uiteindelijk het rijden niet meer als leuk ervaren.
Probeer zelf te ontspannen en beloon je paard veel om hem zekerder te maken, ben ook bewust als het paard ontspant en dram daar niet op door. Hoe meer jij spant hoe meer je je paard opnaait.
JE zegt dat dat paard onder je uitloopt, straf dat niet af...ben blij dat het paard zelf loopt en probeer hier er een draai aan te geven zodat je op een vriendelijke manier de controle terug krijgt. JIJ moet niet constant controle willen hebben. Geef vertrouwen en ontspan dan komt het allemaal goed!
Succes.

**Geplaatst**: 29-03-09 13:16

Re: Winnie (v. Belisar) in een lastige periode

Geplaatst: 29-03-09 13:16

Ik lees al een tijdje mee, en vroeg me af hoe het inmiddels gaat?

**Geplaatst**: 29-03-09 16:10

Re: Winnie (v. Belisar) in een lastige periode

Geplaatst: 29-03-09 16:10

Ja! Ik ook

**Geplaatst**: 29-03-09 23:09

Geplaatst: 29-03-09 23:09

Ik heb niet alle berichten gelezen, dus misschien herhaal ik wel iets wat al gezegt is. Wanneer ik naar de filmpjes kijk zie ik een paard wat heel veel spanning opbouwt vanuit fysieke problemen. Op de linkerhand draait haar bekken naar buiten, ze maakt met haar linker achterbeen ook een kortere pas dan met haar rechter buiten achterbeen. Ze leunt op haar linker binnenschouder en kan daardoor je hand ook niet volgen wanneer je deze aanbied. Het aangalopperen gebeurd in 4-takt, beide achterbenen gaan tegelijk. In de wendingen loopt ze klem en loopt ze zelfs enkele passen onregelmatig.

Door het gemis in correcte lengtebuiging kan ze de rug niet ontspannen en je hand volgen en de spanning laten afvloeien. Het temperament van dit paard zorgt dat de oorzaken omgezet worden in heel veel geestelijke spanning, naast de spanning die ze al heeft van de stapmolen.

Start met dmv je binnenhand richting je buitenheup te paatsen om de linker schouder hol te maken en sta weer toe dat ze je hand kan volgen daarna.Je buitenteugel zal meer ruimte moeten geven om haar toe te staan de buitenkant van de spieren lang te maken. Dit geeft ruimte aan de binnen heup om weer naar voren te komen, de paslengte van het linker binnen achterbeen te vergroten richting het zwaartepunt en voorwaats-neerwaarts de hals uit te leggen. Dit zorgt voor een betere balans, wat de spanning af kan vloeien. Wanneer het je lukt om dmv een correcte lengtebuiging haar fysiek te laten ontspannen, kun je geestelijk ook de spanning eraf halen.

Mogelijk naast een beter gerichte rij-technische training ook het bekken even na laten kijken.

Veel succes!

**Geplaatst**: 30-03-09 08:26

Re: Winnie (v. Belisar) in een lastige periode

Geplaatst: 30-03-09 08:26

Ik wilde eerst reageren met: Als je niet alles gelezen hebt, reageer dan niet

Maar het is wel echt een waardevolle post, zit hier instemmend te knikken op de bank

**Geplaatst**: 30-03-09 15:42

Geplaatst: 30-03-09 15:42

Hi hi,
Ik was eigenlijk niet van plan om nog een keer te reageren, maar wat hier 2 posts boven staat van themi, schiet mij echt in het verkeerde keelgat. Als je dat advies opvolgt, dan wens ik je veel succes, maar sta dan niet raar te kijken dat het niet het gewenste resultaat oplevert.

**Geplaatst**: 30-03-09 17:28

Geplaatst: 30-03-09 17:28

themi schreef:
Start met dmv je binnenhand richting je buitenheup te paatsen om de linker schouder hol te maken en sta weer toe dat ze je hand kan volgen daarna.Je buitenteugel zal meer ruimte moeten geven om haar toe te staan de buitenkant van de spieren lang te maken. Dit geeft ruimte aan de binnen heup om weer naar voren te komen, de paslengte van het linker binnen achterbeen te vergroten richting het zwaartepunt en voorwaats-neerwaarts de hals uit te leggen. Dit zorgt voor een betere balans, wat de spanning af kan vloeien. Wanneer het je lukt om dmv een correcte lengtebuiging haar fysiek te laten ontspannen, kun je geestelijk ook de spanning eraf halen.

Mogelijk naast een beter gerichte rij-technische training ook het bekken even na laten kijken.

Veel succes!

Kan je dit stukje nog eens uitleggen. Ik snap niet hoe je binnenhand naar buiten en achter brengen goed kan zijn voor een paard (wat voor paard dan ook). Dan 'trek' je 'm toch eigenlijk alleen met het hoofd naar binnen? Ik heb eigenlijk ook nog nooit van deze methode gehoord. Kan je er meer over vertellen?

**Geplaatst**: 30-03-09 17:56

Geplaatst: 30-03-09 17:56

De teugel kan een directe en een indirecte inwerking hebben. De indirecte teugelhulp is een hulp om (icm je zit en binnenbeen) stelling te vragen. De 1ste stellingshulp is op de plaats bij de schoft en de 2de is iets opzij wanneer het paard je hulp niet aanneemt (om hem zeg maar de "weg' te wijzen.

Met de directe teugelhulp wil ik de schouder bedienen en NIET het uiteinde van de teugel, het bit dus. Dit werkt volgens het principe wijken voor druk. Net zoals je wilt dat wanneer je je been eenzijdig gebruikt het paard wijkt voor druk en zicht van je been af verplaatst (in de proef het wijken) zo kun je de schouder verplaatsen, gewicht eraf halen of hol maken met ZIJWAARTSE druk van je teugel. Het advies was ook binnenhand Richting buitenheup als corrigerende schouderhulp, waarbij de binnenteugel zijwaarts inwerkt en niet aan het bit.

Helaas een hulp die een doodzonde is bij veel instructeurs maar indien correct uitgevoerd kan deze hulp veel paarden helpen veel makkelijker te bewegen beter de wendingen en de oefeningen door te komen. Ook paarden die onregelmatig gaan voor door te veel gewicht op de schouders kunnen hier veel baad bij hebben. Natuurlijk zul je deze hulp voorzichtig en in de juiste gradatie moeten inzetten en wanneer je voelt dat het paard wijkt voor de druk van je teugel direct weer toestaan naar de mond om de hals weer uit te leggenen je hand te laten volgen. Altijd klein starten tot de gewenste reactie. In kleine vorm hoeft een toeschouwer niet eens te zien dat je de hulp geeft en is het een intentie zijwaarts wat al zorgt voor het hol maken van de binnenschouder.

**Geplaatst**: 30-03-09 17:58

Geplaatst: 30-03-09 17:58

Goed bedoelt advies, ik denk dat je de 4e teugelwerking bedoelt.

Maar in dit geval vind ik het geen passend advies, omdat deze hulp alleen toegepast kan worden onder goede begeleiding, zo niet dan word het 9 van de 10 keer verkeerd gedaan met alle gevolgen van dien.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-03-09 18:02

Geplaatst door de TopicStarter : 30-03-09 18:02

Zo., Ik ben eventjes een weekendje weg geweest met als gevolg dat ik nu amper weet waar ik moet beginnen met antwoorden.. Ik denk dat ik er maar een leuk verhaaltje van ga maken ipv iedereen apart te beantwoorden..

Als eerste maar eens de vraag hoe het er nu voorstaat.. Op dit moment doen we eigenlijk niets anders dan grondwerk, longeren en weer opnieuw proberen een beetje van elkaar te kunnen gaan genieten.. De band die we in 5 jaar tijd hebben opgebouwd is er namelijk niet beter op geworden de afgelopen weken.. We leken elkaar voornamelijk in de weg te zitten.. Zij in mijn weg naar gewoon lekker rijden en voortzetten waar we zo leuk mee bezig waren voorheen en ik tevens in haar weg om lekker te rijden.. Daarom spenderen we nu voornamelijk veel ‘quality-time’ met elkaar.. Ik ben er vorige week weer opgegaan na een paar weken en dat ging eigenlijk nog niet zo heel erg verkeerd… Ik ben erop gegaan met het doel eigenlijk niks te verwachten behalve dat ze enigszins normaal, zonder te staken, te stoppen, te hupsen, te stressen, te bokken en te schakelen de baan door zou gaan., En ik denk dat ik het voorlopig maar even bij deze houding houd..

Op de vraag of er wel eens iemand anders opgezeten heeft daar moet ik helaas ‘nee’ antwoorden.. Ik vind het wel grappig dat er wordt gezegd dat het misschien geen gek idee is om eens een andere ruiter de ontspanning met haar op te laten zoeken.. Ik sta daar helemaal achter.. Ik heb alleen nog geen gegadigden gevonden.. Toevallig stonden we van de week weer stokstijf voor de stapmolen.., Het ding was uit en Winnie probeerde weer in de achteruit het hele terrein over te jakkeren.., Mijn aanpak is dan dat ze in ieder geval niet achteruit mag.., Ze mag kijken, en zwabberend naar voren lopen.., Maar niet achteruit het hele terrein over.. Zodra ze achteruit stormt ga ik niet lopen trekken, schoppen en schreeuwen maar staat er iemand achter die haar weg blokkeert.. En eigenlijk werkt dat perfect., Elke dag gaat het weer 5 minuten sneller en op een rustiger manier.. Maargoed, op dat moment kwam er dus een springruiter aan die mij vertelde hoe hij deze ‘kl*tebok’ aan zou pakken en het hele terrein over zou slaan met alle risico’s van dien.. IJzeren staven en zwepen inclusief.. Dit deed me beseffen dat a: de top hard is en b: dat ik inderdaad veel te lief ben voor Winnie maar ook c: dat ik nooit mijn paard op die manier op zijn plaats zou kunnen zetten.., Terwijl ik stiekem toch begin te denken dat dat wel haar lot zal zijn als er iemand anders opgaat..

Ik vind het een beetje een verkeerde gedachte dat er gedacht word dat ik bang ben.. Wat te zien is op het filmpje is dat ik afwachtend ben.. Dit wordt automatisch vertaald in angst.., Ik denk, of nee, wéét van mezelf dat het geen angst is.. Op dit (dat) moment is het onwetendheid en tevens het idee ‘negeren werkt vaak het best, het waait wel weer over als ze merkt dat ik er niet op reageer..’ Zoals met dat hupsen voor de galop., Het is zowel enthousiasme, als stress, als vooruitdenkendheid van haar kant.., Als ik dat hupsen negeer, dacht ik, dan is het op een gegeven moment gewoon over.. Dat blijkt dus voor veel dingen op te gaan, waaronder het hupsen, maar voor lang niet alles.. Ik ben niet bang,. Ik ben in staat om jonge paarden zadelmak te maken, kan enorme rotbokken uitzitten en weet me erg goed te redden met gesteiger en geren.., Maar ik ben ongetwijfeld (waarschijnlijk onbewust nog veel meer dan bewust) enorm gestresst en tevens de lol in het paardrijden aan het verliezen…

Tot zover, even een onderbreking.. To be continued

**Geplaatst**: 30-03-09 18:21

Geplaatst: 30-03-09 18:21

Pfff, wat heerlijk herkenbaar. Ik heb ook ooit een Belisar gereden, dus kan me wel een beetje voorstellen dat het lastig is om te bepalen wat je nu moet doen. Maar zoals ik uit het fimpje kan opmaken, en uit ervaring kan spreken ben je te terughoudend. Dit paard moet naar voren, naar voren en nog eens naar voren, niks geen verveel, lopen met die hap!
Dan is hij in het begin maar wat te vlug, dat geeft niets, zorg eerst maar eens dat hij lekker aan het werk gaat, en het niet in zijn hoofd haalt om ook maar iets van dat irritante gedrag te laten zien.
En dat longeren is alleen maar goed, krijgt hij lekkere spieren van en je band wordt inderdaad ook beter.
Ik kan ook niet echt opmaken uit het filmpje dat je bang bent hoor, eerder zoals je zelf al zegt onwetend wat je nu met zo'n paard aan moet, en ik kan je alleen als advies geven dat je bij zo'n heet paard alleen maar moet denken aan naar voren, veel wenden, zorg dat hij actief is en zo hard moet werken dat hij geen tijd heeft voor die rare fratsen. Een keer wijken misschien meenemen enz. Het is nu niet zo dat ik zeg dat je het schakelen niet mee kunt nemen, maar probeer niet zoveel terug te rijden, veeeel meer naar voren.
Zo ook bij bijvoorbeeld het aanspringen, rijd haar daar veeel meer voorwaarts voordat je aanspringt, dan heeft ze geen tijd voor dat gedrag. En daarnaast zag in het filmpje zoals al een keer gezegd je hand naar voren gaan als beloning, opzich goed bedoelt maar zoals ik het kon zien begint ze dan weer met haar hoofd te schudden. Zodra jij je binnenhand loslaat schudt ze en heeft ze je als het ware weer te pakken. Een keer belonen vind ik goed, maar dat kan ook met een paar centimeters, dus iets meer lucht geven in plaats van heel je verbinding los gooien.
Ik vind het trouwens wel een erg aansprekend paard! En als je dit ge-etter van hem onder controle kunt krijgen vormen jullie een erg leuke combi en weet ik zeker dat je het plezier weer terug krijgt!

**Geplaatst**: 30-03-09 18:28

Re: Winnie (v. Belisar) in een lastige periode

Geplaatst: 30-03-09 18:28

Zo te horen ben je goed bezig!
Een rijpauze kan inderdaad geen kwaad in sommige gevallen.

Ook ik heb een hele lastige belisar gehad, probleem is vaak dat ze enorm intelligent zijn, en dat ook vaak gebruiken, zo wist die van mij precies wie hij kon kullen en wie niet.
Ook heeft ie mij een tijdje gepest door niet te willen starten met de cross. Ja uiteindelijk wel , na degene die na mij moest starten

Met als gevolg dat ik foutloos rond kwam, maar wel ruim 2 minuten te laat

Ze zijn vaak ook wat onzeker door hun sensibel-heid.

Ik denk dat je nu al echt een stuk op weg bent hoe je nu dat molen-probleem aanpakt.

Veel belonen met stem en zelf niet fixeren op de molen, doen alsof dat ding er niet staat.

Vind ie trouwens de paddenstoelen etc niet eng dan? Of staan die er niet meer?

Ik ben nog even benieuwd, wat vind jij zelf van je huidige instructie?
Heb je de kritieken over haar gelezen?
Veel zijn het erover eens dat de aanpak van die instructie niet bij je paard past, vooral het constant maar schakelen niet..

**Geplaatst**: 30-03-09 18:48

Geplaatst: 30-03-09 18:48

Inderdaad wat crossmonster ook zegt: Wat vind je zelf van je instructrische?
Daarbij denk ik dat een goede ruiter met heel veel (dressuur) ervaring juist met handigheid zulke senibele paarden aanpakt en niet met zwepen. Dat vind ik een beetje kort door de bocht en heb ook het idee dat het eerder de springruiters zijn (nee niet altijd, dressuurruiters kunnen er soms ook wat van) die wat makkelijker harder aanpakken omdat die een heel ander sportdoel hebben. Als je er gewoon bij blijft kijken en verzoekt dat ze op ene kalme wijze met je dier aan de slag gaan is dat echt te doen en niet iets om bang voor te zijn.

Ik blijf voorstander voor een handige ruiter. Wel goed te horen dat je zoveel tijd besteed om het vertrouwen in elkaar terug te krijgen.

Of je angstig bent op het paard weet ik niet, maar je zit wel helemaal verlicht waardoor dat idee wordt geschetst. Je kan beter lekker terug gaan zitten, goed contact maken met je billen in het zadel en dus je paard, je lang maken daarin en dus niet afwachtend en voorzichtig te gaan zitten...

Misschien nog een tipje voor de stapmolen...als ie graag achteruit wil moet ie er maar achteruit langs op, soms valt dan het kwartje juist. Wij hadden een paard die altijd achteruit wilde lopen wanneer hij een bruggetje zag, we hebben het op een gegeven moment omgedraaid letterlijk en figuurlijk. Bij het bruggetje em om gedraaid en achteruit er langs op, hij was daarna genezen.