Lusitana schreef:Ik stap alleen op een paard van een leerling als ze gedemotiveerd is en denkt dat een paard iets niet kan. Dan laat ik zien dat het paard het wel kan. En sta ik er na een minuut ook weer naast.
Maar ik ga niet in een les op een paard om het even "bij te stellen" . Dan ben ik hem aan het trainen en daar heb ik andere tarieven en uren voor. Het lesgeven gaat er juist om dat je die andere persoon zover kunt brengen dat die dat zelf kan.
Als ik les geef, wordt ik daar voor betaald en niet om om een paard te zitten. Is mijn visie dan, hè.
Vanuit dat oogpunt is het ook niet belangrijk dat een instructeur kan rijdne. Iemand in een rolstoel kan bij wijze van spreke ook uitstekend les geven. Uiteindelijk gaat het om didactisch vermogen (dus het kunnen overbrengen van iets) en kennis van zaken, en dat hoe je niet zelf in huis te hebben.
Verder vind ik het van een paard afdonderen niet zoveel met rijkunst te maken hebben. Iedereen kan van een paard donderen dat even vreemd doet, zelfs een wereldkampioen(e).
Dat wil niet zeggen dat ze een ander niet tot grotere hoogtes kan brengen in de sport.
Het gaat er voor mij niet om dat mijn instructeur op mijn paard kruipt (wat hij ook niet doet), maar ik vraag me gewoon af hoe een persoon zonder rij-ervaring kan vertellen hoe je moet reageren op bepaalde situaties?