Vreselijke stress uiteraard maar toch op pad gegaan. Eerst de kinders geholpen met springen want ja zelfs de allerkleinsten hebben meegedaan met een parcours van 20 cm. Gelukkig maar twee keer kind van de grond moeten rapen maar ook die sprongen daarna vrolijk verder! Errrrrg leuk om te zien in ieder geval.
Toen moest ik zelf aan de bak, eerst trok ik de rits van mijn laars al kapot maar gelukkig had ik nog chaps in mijn auto liggen dus die maar om gedaan. Toen naar het inrijden, net toen ik voldoende moed verzameld had om over een sprong te gaan, staken er twee kinders met een shetlander over....kon nog net Alfons op de rem trekken en begon vrolijk opnieuw met moed verzamelen.
Het inspringen:



Klaar voor de start, nog even goed de ring doorkijken voor de volgorde:

De eerste hindernis en we zijn begonnen!

Detail: steeds meer van "mijn" kinderen verzamelen zich bij de finish.....









Na de eerste ronde die ik dus foutloos was, begonnen alle kinderen heeeeel hard te juichen waardoor ik alsnog bijna van mijn paard aflag, maar ik moest er heel erg hard om lachen!
Volgende keer weer en wie weet durf ik dan wel iets hoger!

!



