Bokt.nl

Citaat:

Wanneer ik dan been geef ontrekt hij zich uit de nageeflijke houding en gaat wel voorwaartser maar heeft geen mooie houding meer.

runningkawa schreef:

Denk je niet verkeerd om?

Citaat:

Wanneer ik dan been geef ontrekt hij zich uit de nageeflijke houding en gaat wel voorwaartser maar heeft geen mooie houding meer.

Eerst komt voorwaarts, dat is het belangrijkste
Dan pas dat koppie naar beneden

Dus dan maar ff de houding kwijt, als hij maar op je been reageert en voorwaarts is.
De rest komt later

Jeskoo schreef:

Kapster schreef:

''Aan de teugel''...bah wat heb ik een hekel aan die zin.. een paard rij je nageeflijk, niet aan de teugel.
Maar goed, als ik het zo lees, rij je je paard helemaal verkeerd nageeflijk, het neerwaarts rijden komt pas (op de goede manier) als je voorwaarts rijd.

Dat is net als dat er mensen zijn die zeggen, mijn paard kreeg ik aan de teugel tijdens het halthouden...nou, dan doe je toch mooi iets verkeerd.

Ikheb verder geen reacties gelezen, maar eerst voorwaarts, voordat je neerwaarts gaat, zou je toch als L2 ruiter moeten weten??

Dat weet ik wel als L2 ruiter, maar L2 is nog niet zo hoog Het probleem is ook dat hij het eerste half uur prima voorwaarts is en keurig nageeflijk aan de teugel loopt, na verloop van tijd "kakt" hij als het ware in. Hij is van karakter ook nog eens flegmatiek. Dus dat doe ik wel goed, maar wat te doen als hij later in de training minder wordt? Lange hals pauzes zijn er wel en ook stap genoeg, een zweep wordt ie panisch van. Ik denk zelf dat het bij mij aan het doorzitten ligt nu ik zelf mijn verhaal lees en goed nadenk. Volgens mij ligt daar het probleem. L1 wordt nog veel lichtrijden gevraagd en L2 bijna niet meer. Dus met jouw tips en de andere genoemde tips ga ik maar eens even flink aan de slag

Kafue schreef:

Eerstens kan het altijd gebeuren dat het paard niet meer wil als moment supreme aangekomen is, ruiter gespannen, paard gestresst noem maar op. En dan nog te lang ingereden als het paard moe wordt kun je dit dus krijgen.

Maar het verhaal is herkenbaar vroeger moest ik altijd doorzitten tijden het in draf rijden. Afijn nieuwe instructrice en ik mocht weer lichtrijden, dit lichtrijden beviel me prima met als gevolg dat ik niet meer door ging zitten totdat ik weer aan de wedstrijden dacht.
Mijn paard waar je altijd redelijk op kon zitten al geeft die wel hoog op peinsde er werkelijk niet meer over om mij te laten zitten. Eerstens die enorme schwung die ik in draf lichtrijden had kon ik niet uitzitten en zodra ik dacht doorzitten trok mijn paard werkelijk waar een hele truckendoos open om mij ook vooral niet te laten zitten.
GEcheckt op andere paarden maar die kon ik prima zitten dus daar lag het dan ook niet aan. In de les moest ik zodra de truckendoos open ging direct weer lichtrijden, meneer won het spelltje dus keer op keer en in training ging ik ook weer lichtrijden.
Helaas is de proef toch echt doorzitten dus maar eens een vriendin erop gelaten. En voila de truckendoos ging bij haar ook open. Achter de teugel kruipen, heel langzaam draven of juist heel snel, telkens aangalloperen, over de schouder wegvallen, kantelen in het hoofd, hoofd omhoog steigeren alles pakte meneer aan, zelf mama s strijkplank werd geimiteerd.
Onze oplossing was omdat we meenden dat de grappenmaker ons werkelijk de gek aan stak een longeeruurtje.. Ik erop zonder beugels en draven maar ik heb me vast moeten houden alles heeft hij weer geprobeerd maar na een uur was het over en kon in goed zitten.#Okee de volgende dag kon ik bijn a niet meer lopen maar het was voor een goed doel zullen we maar zeggen.