In het begin reed ik vrijwel zowat nooit, vele van jullie weten dat dit met mijn angst te maken had.
Nu gaat het met die angst al een heel goede kant op, en ik rijdt, zeker nu ik op mn nieuwe stal sta, veel vaker. Ik sta er nu twee weken en heb nu iets van 4 keer gereden, en verder elke dag goed trainingsgericht (op ontspanning) gelongeerd.
Pompidou is zeer waarschijnlijk erg fout ingereden. Ze zat (zit!) vreselijk vast in haar lijf, en vooral met haar hals had ze enorme problemen.
Met longeren is ze enorm vooruit gegaan. Ze kan zich nu tijdens het trainen ontspannen, en begint al lekker te swingen.
In de laatste week heb ik haar lekker gereden.
Elke dag boekte ik vooruitgang, ze kan nu recht lopen, hoefslag volgen, ik kan haar netjes de rondte in sturen, overgangen maken, noem maar op.
En dat binnen zo snelle tijd. ( en dat met mijn angst niet te vergeten

Nu is ze de afgelopen tijd hengstig geweest, en is ze al vrij moeilijk en gespannen en zo.
Maar ze reed eigenlijk super. Heel braaf, en niets op aan te merken eigenlijk.
Nu is dat net een dag of 2 over. Maar nu is ze enorm lastig en rennerig.
Ze drukt haar rug weg, zwiept met haar staart, en is duidelijk zeer geirriteerd. Maar ikzelf doe juist niets irriterends zeg maar.
Ik rijdt met een los teugeltje, en verlang eigenlijk weinig van haar.
Toevallig was een vriendin mee vandaag, en die vond het heel merkwaardig.
Ik longeer haar altijd even voor het rijden, en in het begin was ze lekker soepeltjes en in overgangen (versnellingen) zette goed haar achterhand eronder. Heel mooi en fijn gezicht.
Maar na een tijdje zag je haar op een een of andere manier verkrampen of zo.
Afijn, toen ik opstapte en even later wilde aandraven werd ze echt heel boos.
Echt alsof ze pijn had.
Die vriendin zei ook al, al die aanwijzingen die Pompidou geeft, duiden echt op pijn.
Nu heeft ze natuurlijk al die hals, maar een tijd terug ondekte ik met Appie van Bokt, op haar schouders een verdikking. Als een oude blessure zeg maar. Het is een bolling.
Daar heeft ze al eens eerder kreupel op gelopen, nadat er de dag ervoor (niet door mij nog toen) erg intensief had gewerkt.
Ik ben afgestapt, ik vond het gewoon niet oke voelen.
Toen zijn we gaan voelen, en merkte, dat als we op die plek duwden (het zadel ligt er ook net een beetje op) ze naar achter liep, en geiriteerd raakte.
Als je op de andere schouder duwde, deed ze niets.
Voor mij reden genoeg om dit uit te gaan zoeken.
Ik vind het namelijk heel vreemd, dat dit vorige week bijvoorbeeld helemaal niet ter sprake was.
Ze heeft het wel eens eerder gehad, maar toen dacht ik dat het kwam omdat het bijvoorbeeld waaierig was, enz.
Maar het valt me ook op, dat het iedere keer ná de hengstigheid is.
Ik wil het nu tot de bodem uit gaan zoeken, want het is mij heel duidelijk dat ze pijn heeft. Maar het frappante is dat het echt kleine periodes zijn.
Ik wil er iig een specialist naar laten kijken.
Maar ik wil ook erg graag jullie mening horen. Wie weet heeft iemand ervaring, of een goede tip of weet ik veel wat.
Alles is welkom.
