Bokt.nl

Marigold schreef:

idd negeren en aandacht verleggen.
van belonen denken ze dat het angstige gedrag goed is, en bij boos worden worden ze nog angstiger.

Visconti schreef:

Niet belonon op het moment dat hij anstig is maar op het moment dat hij zijn angst overwind. Dan krijgt hij een prettige ervaring ermee en zal hij de volgende keer niet meer zo bang zijn.

Sundancer schreef:

Visconti schreef:

Niet belonon op het moment dat hij anstig is maar op het moment dat hij zijn angst overwind. Dan krijgt hij een prettige ervaring ermee en zal hij de volgende keer niet meer zo bang zijn.

Precies

jarrah schreef:

Tomaatje schreef:

Waar ik zo'n hekel aan heb zijn mensen die op een paard zitten die ergens bang voor is en boos worden... Gevolg -> Het paard wordt nog banger, begint gigantisch te snuiven. En voila, alle paarden worden bang AARGH.

Ja of mensen die heel overdreven: 'hóóó maar brááf, ga maar even kijken....' gaan zeggen, vaak worden dat echt van die schijtbokken die op een gegeven moment uit gewoonte al ergens niet meer langswillen...

Zo had ik vanmorgen nog met mijn paard....voor het eerst sinds máánden (na de dracht en veulen enzo) ben ik weer lekker met dr op het strand geweest. We gingen op een gegeven moment lekker door de zee heen stappen, maar elke keer als er een golf op haar afkwam vond ze dat eng en vond ze het nodig even een halve meter opzij te springen. Ik heb toen mijn teugels op maat gepakt en ben gewoon, al pratend/lachend tegen mijn medebuiterenrijder, rechtuit gaan stappen. Na een paar keer opzij gesprongen te zijn had ze door dat wij allemaal erg relaxt bleven en werd ze zelf ook steeds relaxter, na 5 minuutjes zo gestapt te hebben kon ik mijn teugels weer losgooien en stapte madam zelf door de golven heen...

Ik denk dat het nog steeds gewoon het beste werkt als je zelf lekker gaat fluiten, zingen, lachen, noem maar op, daarbij ben je zelf relaxt, wat je ook overbrengt op je paard...
Bij mij heeft het iig tot nu toe altijd superfijn geholpen

Renske_ schreef:

tomaatje en jarrah, helemaal mee eens!!!

als mijn paard iets eng vind in de bak zet ik hem extra hard aan het werk zodat ie geen tijd meer heeft om ergens naar te gaan kijken! negeer die angst dus compleet en doe of ik gek ben en t paard nergens iets engs gezien heeft

gaat het richting aanstellen/klieren kan ie een geust een tik met de zweep verwachten en ff flink wat been erbij om duidelijk te maken dat er niet geklierd wordt zolang ik op zn rug zit

ben ik in het bos aan het rijden en er iets iets 'engs' blijf ik vlot doordraven(die gang kunnen ze het minste uithalen) en ga ik zig zaggend beetje pasjes opzij zetten over de breedte van het pad("wijken" al kent de 3 jarige dat natuurlijk nog niet volgens t boekje, maar iig pasje opzij voor mn been)
is afleiding, tempo blijft van mij omdat het ook begrenzend werkt en er is geen probleem

ben ik op straat en er komt bv een enge auto aan(paard is nog niet verkeersmak) doe ik of ik gek ben, bljjf heeeeel relaxed ga expres niet mn teugels strakker pakken, geef ff klopje op de hals dattie braaf is(doe ik sowieso weleens tussendoor dus dat maakt hem niet attent op iets 'engs' ofzo) en we zien wel hoe we die auto voorbij komen

tot nu toe nog steeds vlekkeloos gelukkig

hoe drukker je zelf bent, hoe schrikachtiger t paard gaat worden
en ga je overdreven belonen&geruststellen is dat niet alleen gruwelijk irritant voor de ruiters om je heen(sorry ik stoor me daar dus echt aan ) maar je paard wordt er ook extra flauw van!