Sonja schreef:Heb zelf wel eens een dergelijk verhaal aan de hand gehad met een pony. Al vier pogingen gedaan, maar steeds mislukt.
Toen ik met 'm begon was ze niet te hanteren, maar ik heb een half jaar de tijd gekregen, ZONDER bemoeienis van de eigenaar (erg lekker).
Heel rustig aan gedaan, en de eerste weken niet eens geprobeerd om erop te gaan zitten of wat dan ook. Rustig een band opgebouwd, en toen ze doorhad dat het best leuk was als je met haar bezig ging, heeeeel voorzichtig weer begonnen met erop zitten, en weer afstappen. Steeds een stapje verder.
Ik heb het bewust helemaal alleen gedaan, omdat het paard inmiddels zulke nare associaties had bij een mens met een longeerlijn en eentje op z'n rug, dat dat niet meer zou werken.
Is goed gekomen, maar heeft z'n tijd nodig gehad.
Een andere mogelijkheid is 'breken' bijvoorbeeld zoals hierboven is beschreven met een Spaanse Ruiter op de rug. Ben er persoonlijk geen voorstander van, maar soms schijnt het echt niet anders te kunnen en is er alleen nog keuze uit 1. Breken, 2. Paard om naar te kijken maar niet te rijden 3. slager.
Op en afstappen is geen probleem bij dit paard.Maar zodra hij gaat stappen,en zich"groot' maakt en opblaast,begint ie zo te bokken dat je al een echte held bent als je ernaast durft te blijven staan!
Succes.