Geplaatst Ik heb nu dik een jaar een eigen fjord van net 5 jaar.
Toen ik haar pas had stond ik op een stalling waar voor de rest niks was dus moest ik wel buiten rijden ik ging dus meestal alleen.
Ik was niet echt bang maar als ze van iets schrok zat ik er wel even gespannen op.
Ik ben toen naar een andere stalling gegaan hier hebben ze dus ook een buitenbak.
Ik reed toen nog regelmatig en ook op buitenrit alleen of met stalgenoten.
Tot ik met kerst een ongeluk(je) kreeg met mijn paard.
Ik was met een vriendin op buitenrit en we waren net op de terugweg.
We waren wat aan het draven en ineens gleed mijn paard uit of ze struikelde ik weet het niet meer precies.
Voordat ik het wist lagen we allebei op de grond ik op de grond zij bovenop mij.
Ik zag haar benen elke keer voorbij vliegen en was hardstikke bang dat ze mij zou raken vooral mijn hoofd.
Ze bleef een tijdje op mij liggen want ze kon volgens mij niet goed opstaan.
Na een tijdje is het haar uiteindelijk gelukt om op te staan ik lag nog op de grond, kon niet opstaan had veel pijn.
Mijn vriendin zat nog op haar paard en zei dat ik die van mij moest pakken.
Maarja kon met moeite opstaan mijn hoofd die tolde en viel bijna flauw.
Heb een tijdje op de grond gezeten en mijn vriend en zusje zijn gebeld en snel gekomen.
Paard had alleen wat schaafwonden op de knieen en bij mij was heel de rechterkant gekneusd en schaafwonden.
Gelukkig was het goed afgelopen het had ook erger kunnen zijn geweest waar ik al helemaal niet aan moet denken.
Nou sindsdien durf ik dus niet meer te rijden.
Ik heb toen 2 maanden niet meer gereden alleen gelongeerd langzaam aan toch er op maar als ze maar weer ff wegsprong zat bij mij de angst er al weer stevig in.
Ik heb toen een paar keer priveles gekregen en dat ging best redelijk.
Zat er wel heel gespannen op en ja dan gaat ze klieren.
Pas geleden nog even erop gegaan sprong ze weer weg en ik was gelijk bang en afgestapt.
Het is niet zo dat ze bokt of steigert ze springt elke keer opzij als ze iets engs ziet of gaat er een paar passen vandoor.
Maar doordat ik er zo gespannen en bang opzit voel ik haar been trillen als ze iets engs ziet en ben ik gelijk bang dat ze opzij springt en ik eraf lig.
Als ze struikelt ook dan zit de schrik er gelijk weer in en ga ik maar weer stappen.
Ik heb ook overwogen om haar te verkopen en dan een wat makker ouder paard te kopen maarja als die een pas verkeerd zet ben ik ook gelijk weer bang en zit je weer met hetzelfde probleem.
Ik weet ook dat het aan mij ligt want het is een leuke pony die graag voor je wilt werken, en dan met het mooie weer gaat iedereen lekker op buitenrit en zit ik te balen omdat ik er niet eens meer in de bak op durf.
Gelukkig helpt LetiziaSA hier op bokt mij en rijd zij mijn paard ook en bij haar gaat het natuurlijk hardstikke goed maar zij is niet bang en rijd ontspannen. Letizia als je dit leest nogmaals bedankt voor je hulp.
Wie heeft dit ook meegemaakt of zoiets en heeft tips etc.
Sorry voor het lange verhaal maar ik hoop dat ik veel reakties krijg waar ik misschien wat aan kan hebben.
) op zich een heel lief dier is waar geen kwaad inzit. ik lees tenminste niets over problemen op de grond en aan de hand. je durft te longeren en met hem/ haar (effe niet opgelet 
) durft te wandelen, klopt?? 
) en paard had gelukkig nix.
Maar er gebeurde niks en hij struikelde zo regelmatig (ik heb hem na laten kijken, hij mankeert echt niets, hij struikelde altijd al) dat ik er aan wende. Nu is hij inmiddels 19 en struikelt nog steeds. Alleen het opvangen gaat langzamer (in dat opzicht kan ik merken dat hij ouder wordt) en ligt hij wel eens weer bijna op de grond (bosgrond gelukkig) Ik wen eraan, soms schrik ik effe 
