dit omdat ik rambo er verfijnder op vond reageren.
dat is ook nog wel zo, maar het probleem is nu dat als ik er een keer opstap zonder die spoortjes, ik zo verschrikkelijk veel mijn benen moet gebruiken voor de impuls. niet qua drijven, maar met de kuiten.
moeilijk uit te leggen. ik hoef mijn voeten nauwelijks te bewegen, ik schop niet, ik hoef alleen te duwen, hij reageert goed.
vooral met de sporen om vind ik hem fijn lopen.
ook al rijd ik dus heel zachtzinnig met mijn sporen, geen geschop, geen hard gebruik, ik gebruik ze heel netjes, merk ik toch dat hij zonder sporen minder loopt. ik moet veel meer moeite doen voor impuls, na tien minuten ben ik al moe in mijn benen en doe mijn sporen toch maar weer om.
en daarbij komt ook de angst dat ik hem afgestompt heb, ook al was dit nooit mijn bedoeling.
het gaat namelijk om de verfijning, en zo komt er juist het tegengestelde uit.
hebben jullie hier ervaring mee?
edit:
ik heb mensen gevraagd of ik misschien rambo prik/raak met mijn sporen buiten mijn bedoeling om, maar dit is niet het geval. ik houdt mijn voeten goed stil en ik zit net bij zijn buikronding

want anders had ze dat ook wel gelezen.... en was haar opmerking zo ie zo niet nodig geweest.....
maar ik vindt dit voor mij en mijn paard een goede tussen weg.
)