Geplaatst Al vrij snel na de start vormden we met vijf combinaties een kopgroep. Ret maakte zich in de eerste 5 km aardig sterk en daarom ben ik na de eerste groomplaats een eind achter de groep gaan rijden. Vanaf het moment dat ze uit het zicht waren, begon Ret te ontspannen. Heerlijk vlot doorgedraafd over zandpaden en een jaagpad langs het kanaal. Ik dacht dat het een saaie rit zou worden door het vlakke Groningse land, maar ik heb heerlijk genoten van het landschap en de rust.
Ret kwam de vetgate binnen met een HF van 61. Direct afgezadeld, fles water erover en aangeboden. HF was 52, locomotie een A en verder ook alles prima in orde, zelfs de turgor was goed. De vetgate bleek 45 minuten te duren in plaats van 30. Iets te lang voor Ret voor een eerste vetgate, hij ging zich na een half uur dan ook stierlijk lopen vervelen. We konden hem nog enigszins afleiden met wat hooi, maar we waren pas echt blij toen we weer konden opzadelen. En Ret nog het meest.
Twee combinaties waren vier minuten eerder de vetgate uit dan wij, maar Retjes vlotte draf bracht ons na een km of 2 bij elkaar en vanaf dat punt hebben we tot het eind toe samen gereden als drie M&M’s: 'Oranje' (Lisette), 'Groen' (Claudia) en 'Blauw' (ondergetekende). Ret liep wel fanatiek door, maar maakte zich nauwelijks meer sterk, 't ging allemaal heel relaxed. Onderweg ontving ik twee sms'jes van een Duitse provider met de tekst 'Welkom in Duitsland' en we overleefden een vliegende controle die verkeerd werd uitgevoerd waardoor we allemaal 10 minuten wachttijd kregen. Onze paarden waren iig alledrie goed na 10 minuten (ondanks dat ze belaagd werden door dazen) dus we konden verder.
Bij de beruchte driepunts- of Mercedesbrug in Veelerveen kwam de SGW-ervaring van Ret bovendrijven: *plok-plok-plok* net als bij alle eerdere bruggetjes zonder aarzelen eroverheen. Er stond een fotograaf op de brug, ben benieuwd naar het resultaat.
Na bijna 30 km met zijn drietjes gereden te hebben, naderden we ook samen de finish. Een keiharde eindsprint is het niet geworden aangezien het ons persoonlijk niet uitmaakte wie er zou winnen. Wel gingen we in een lekkere galop op de finish af, waarbij de paarden steeds fanatieker werden en het crosspaard in Ret weer boven kwam drijven: hij durfde uiteindelijk als eerste over de finishbalk te springen.
Bij de nakeuring had Ret een HF van 48. Overige waarden prima, turgor was wat minder geworden, maar Ret vond twee halve emmers wel genoeg tijdens het tweede rondje. Gelukkig dronk hij na de nakeuring een emmer gebietst water leeg – van een ander is het blijkbaar lekkerder. Helaas kreeg hij voor het eerst in zijn leven bij de nakeuring een B voor locomotie: de DA vond hem rechtsvoor iets gevoelig lopen. Niet ernstig, maar een A kon ze hem niet geven. Een B van 'Beetje Jammer' dus, als eerste finisher had ik graag een 'schone' vetkaart gehad en nu zat er voor mijn gevoel toch een vlekje op. Was ik niet voorzichtig genoeg geweest? Of was het toch de stenige monsterbaan waar hij last van had? Volgens de DA had Ret zich waarschijnlijk wat verstapt, ik hoefde me pas zorgen te gaan maken als hij vaker een bemerking zou krijgen op hetzelfde been. Gewoon een paar dagen rustig aan doen. Ik kon niets diks en/of warms ontdekken en op ons logeeradresje trok hij 's middags nog een paar flinke sprintjes in de wei, het leek allemaal mee te vallen. Thuis nog even gemonsterd met mijn zusje erbij, zij zag ook dat hij iets kort liep, maar je moest er heel goed voor kijken. Vanmorgen kon ik niets bijzonders ontdekken, dus nu gewoon lekker een paar dagen geen arbeid en dan zien we wel weer verder. Volgens de DA moest ik me nog maar geen zorgen gaan maken over de Fasna - wat ik uiteraard wel deed, maar haar nuchtere reactie was 'daar heb je ook veterinaire controles, als er echt iets met hem is, dan hoor je dat wel'. We blijven dus maar positief denken.
Ik heb iig heel fijn gereden, heb maar heel weinig hoeven vechten met Ret om het gewenste tempo, de route was schitterend, mijn grooms waren super (Marco, Carla en Kim: nogmaals bedankt!), mijn mede-kopgroepers vormden prettig gezelschap en wat vooral indruk op mij heeft gemaakt was de enorme hoeveelheid parkeerruimte op het terrein.
Overigens bestond onze prijs uit een stoere zadelvormige Polypad in de kleur bordeauxrood. Nu rijd ik altijd al met zadelvormige Polypads, maar dan in een heel andere kleurencombinatie. Zal ik voor de gein eens in het bordeauxrood gaan starten? Ben benieuwd of we dan nog worden herkend.
Emmertraining thuis in de wei
Wie stapt wie nu los?
De start
Water!
Even wat rust op de vetgate
Oranje, Blauw & Groen herenigd
Oranje, Blauw & Groen in Jipsinghuizen
Oranje, Blauw & Groen over het bruggetje bij Plaggenborg
Oranje, Blauw & Groen kachelen vrolijk door
Oranje, Blauw & Groen - etc.
Eindsprintje van voren...
...en van opzij
Waar een eventing-opleiding al niet goed voor is
Grooms to the rescue
Lekker rollen na gedane arbeid...
...en een pluk gras jatten uit iemands kruiwagen
'Nabespreking' in de binnenbak
Weer thuis: 'Dorst!'
Nog even op zoek naar een fijn rolplekje als afsluiting van de dag
Meer foto's zijn HIER te vinden.
.
