Ze houdt van lopen en voor haar kan het niet snel genoeg.
Vandaag begon het redelijk maar ik wilde het graag rustig houden dus ik wilde alleen stappen.
Mevrouw dacht daar ineens anders over (er was niks gebeurd ofzo) en begon steeds wat herder te lopen, wat ik uiteraard niet zag zitten.
Eigenlijk begint het gevecht dan al, zij wil harder en ik wil dat niet... als ze niet goed naar me luistert dan laat ik haar een paar seconden stil staan en weer een paar passen lopen, begint ze weer opnieuw dan doe ik dat ook
Ik dacht altijd dat dat een goeie manier was> ik word niet boos, ga zwaar zitten, gebruik me stem, laat de teugels los als ze doet wat ik wil en ga zeker niet hangen.
Nadeel is alleen dat ze door blijft gaan en op den duur niet meer loopt maar dribbelt en blijft dribbelen.
Ik gebruik meestal een martingaal zo ook vandaag maar daar lijkt ze ineens schijt aan te hebben> hoofd omhoog en dribbelen maar.
Het is misschien echt kinderachtig maar vandaag kon ik het echt even niet meer hebben en ben in huilen uitgebarsten> ik huil normaal gesproken eigenlijk nooit.
Maar wat moet ik hier nou nog aan doen?
Ik krijg goed les, doe alles voor dat dier en ze is ook echt me alles maar beging me steeds meer af te vragen waar ik nou eigenlijk mee bezig ben.
Misschien toch eens gaan kijken naar een ander paard?
Maar dit paard is echt me alles en ze hoeft ook echt geen m dressuur te lopen maar gewoon normaal lopen is toch niet te veel gevraagd?
Heeft iemand misschien nog een tip?
Ik wil echt alles voor dit paard doen dus ook echt alles is welkom.
maar ik geef de moet niet op..!!
Soms heb ik gewoon geen zin meer om der te rijden maarja ze is alles voor me en ik wil der niet verkopen