Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-08-21 22:04

Omgaan met angst; bang om controle te verliezen

Geplaatst door de TopicStarter : 20-08-21 22:04

Het vreet echt aan me. Angst is zó frustrerend, maar hoe ga je er mee om..?

Ik heb een vreselijk lief bijrijdpaard, maar heel gevoelig. Naast mijn bijrijdpaard waar ik ook mee les, rijd ik ook nog manege lessen omdat ik wekelijks les ook heel belangrijk vind.

Afgelopen december had ik les op de manege. Ik rijd daar al zeker een jaar of 2/3 elke week op hetzelfde paard. Een lieve, eerlijke merrie, maar enorm groot, een van de grootste op stal, gaat denk ik richting de 1.70/1.75m, maar ook dit paard is erg gevoelig (voorbeeld; voor de corona periode was ik erg verkouden en benauwd. Veel hoesten en dan dus geen lucht krijgen. Zo eigenwijs als ik was ging ik lekker paardrijden en even vergeten hoe ellendig ik mij eigenlijk voelde. Toen ik ging aandraven kreeg ik zo'n heftige hoestaanval dat ik geen lucht kreeg en alleen maar met haar mee kon liften. Binnen een paar passen stond ze stil, uit zichzelf. Ze voelde zó goed aan wat ze moest doen! Zo lief, en eerlijk! Maar die gevoeligheid heeft dus ook een andere kant..). Met de daarbij behorende grote passen, dus het tempo ligt ook gewoon wat hoger. Het was ergens tussen kerst en oud en nieuw. Vuurwerk. De eerste keer dat ze daar die avond van schrok had ik controle. De 2e keer ontstond er blinde paniek. Gallopeerde er vandoor, iets wat ik door spanning en gebrek aan controle al heel lang niet meer gedaan had en echt net 3x daarvoor weer had opgepakt (wat overigens super ging!). Goed, blinde paniek dus, wat ik probeerde op te lossen doormiddel van sturen, voltes sturen, maar door die paniek was daar geen controle in, verloor ik beide beugels en uiteindelijk resulteerde dit uiteraard in een valpartij. Ik kwam perfect terecht, mijn instinct nam de overhand en ik rolde fijn af en had een zachte landing, greep naar mijn hoofd om mezelf te beschermen, maar in haar blinde paniek wist ze mij te ontwijken. Daarna stortte ik door mijn benen heen en kon niet staan. (Adrenaline) Paard heeft nog zo'n 5 minuten in paniek rond gegallopeerd in de bak.

Door de Corona maatregelen konden de manege lessen niet meer doorgaan daarna. Gelukkig kon ik nog wel naar mijn bijrijdpaard. Laat het nu zo zijn, dat ik daar begin januari ook vanaf donderde omdat ze schrok van mijn voet tegen het bakhek. Lelijk gevallen en minder geluk. Verrekte kniebanden, nogsteeds last van.

Inmiddels gaan de lessen op de manege alweer een paar maanden door. Mijn gevoel op haar (het aanvoelen van haar bewegingen) was ik de eerste lessen volledig kwijt. Daarna was het wachten op een goed moment om die galop weer mee te pakken. Ik moet het gevoel hebben van controle om daar klaar voor te zijn. 3 weken terug was het dan zover. Maar zodra ik al DENK aan galop, bouw ik spanning op. Dit voelt ze aan, waardoor ze gaat rennen. Daardoor verlies ik controle. Laat ik dat nu eng vinden. Doodsbang ben ik om de controle te verliezen. Sinds dien zit ik in een neerwaartse spiraal met haar. Zodra ik denk dat ze het bit vast pakt, haar pas versneld, of iets doet wat ik niet wil, slaat de knop om, span ik elke spier in mijn lichaam en ben ik niet meer eerlijk naar mijn paard.

Het is zó frustrerend! Zo frustrerend dat ik zo angstig wordt, terwijl het dingen zijn die we allang gedaan hebben. Ik heb zelfs gesprongen met haar! Angst is zo een lastig iets, en het is zo frustrerend dat ik er geen grip op kan krijgen..

Met mijn bijrijdpaard hadden we dit jaar mogen deelnemen aan de clinic 'Rijden zonder angst, spanning en onzekerheid' van Monya Spijkhoven op Horse Event. Dood eng vond ik het idee, maar ik had er ook zoveel zin in om het 'probleem' aan te gaan pakken, maar helaas gaat het ook dit jaar niet door. Nu mogen we wel deel gaan nemen als gastruiter bij haar opleiding voor haar leerlingen dus het is iig iets, en ik hoop ook dat het iets doet om er mee om te leren gaan.

Nu mijn vraag; herkennen iemand mijn probleem? Hoe ga je er mee om? Heb je hetzelfde gehad en hoe heb je het aangepakt?

Mijn instructrice kent mijn rijden door en door, dus die had vandaag allang gezien hoeveel spanning ik had, en wist daar ook precies op in te spelen waardoor ik uiteindelijk ook fijne stukjes had, maar ik denk echt aan opgeven op het moment dat het niet gaat en ik die spanning niet los kan laten. Ik heb vandaag gevraagd om een privé les om dit samen aan te pakken, maar de enige dag waarop ik kan is de dag waarop de paarden vaak losgaan, naar het land gaan en juist een rustiger dagje hebben, dus ze gaat wel kijken voor een plekje. Daarnaast geeft ze aan dat we hier gewoon samen aan gaan werken en ze daar wat extra aandacht aan gaat besteden. Ik ben blij dat ik het besproken heb, en ik moet er weer opnieuw mee om leren gaan, maar op dit moment denk ik; waar doe ik het voor als ik steeds verdrietig en gefrustreerd van dat paard af stap.. Ben gek op het paard, maar op dit moment vind ik haar maar stom

Met mijn bijrijdpaard heb ik 1x per maand les (voldoende voor nu) en zijn we al van zover gekomen, maar ook daar ervaar ik soms vreselijke spanning. En het gaat gewoon nergens over want ik kan lezen en schrijven met haar.

Iemand tips om mij te helpen de controle terug te krijgen, en van die stomme angst af te komen??

**Geplaatst**: 20-08-21 23:50

Geplaatst: 20-08-21 23:50

Wat naar joh. Angst is een lastige emotie om mee om te gaan. Maar je hebt het gedeeld met je instructrice en je wilt er iets mee dus dat is al stap 1.
Je kunt het opgeven maar dat wil je niet dus ben je al een heel eind.
Angst overwinnen gaat met hele kleine stapjes en soms ben je zo weer terug bij af.
Het gaat niet om controle maar om vertrouwen.
Hoe je je vertrouwen terug krijgt dat weet jij zelf, het is jouw proces.
Mijn eerste paard was van binnen altijd bang, ze vertrouwde op mij maar soms werd ik ook bang omdat zij bang was en die combinatie werkte niet altijd. Maar we hebben een manier gevonden waarop we toch heel fijn naar buiten konden, en als het niet ging stapte ik af, want op de grond konden we altijd de hele wereld aan.
Het paard wat ik nu heb is voor de duvel niet bang, maar zij is een spitfire, ze wil altijd hard en harder.En als zij schrikt staat ze in een split second achterstevoren of 2 meter opzij en dan lig ik eraf.
Waar ik mee werk is vertrouwen, dat betekent de teugels los op het moment dat je ze het liefst heel vast hebt. Diep zitten ontspannen, los en rustig ademhalen.

Hoe meer je op controle gaat zitten hoe lastiger het wordt. Als je uitgaat van vertrouwen dan heb je een ander uitgangspunt. Wat geeft jou vertrouwen, welke kleine stapjes helpen jou om vertrouwen op te bouwen.

**Geplaatst**: 21-08-21 00:06

Geplaatst: 21-08-21 00:06

Ik heb ook galop angst opgebouwd , met name op één van mijn eigen paarden. Ik ben 2 jaar terug samen met haar op buitenrit in galop gevallen. Ik weet er eigenlijk niks meer vanaf , behalve dat ze door haar knieën ging. Waarom en hoe zal ik nooit te weten komen. Gevolg een flinke hersenschudding en een beste tijd last van gehad. Ik zat er eigenlijk al vrij snel wel weer op. Maar tegenwoordig struikelt ze meer door artrose en gewoon niet haar voeten op tillen ( het is van zichzelf al een paard met een instelling , met half werk kom je er ook wel). Heel af en toe doe ik een halve volte galop maar dan houdt het ook wel op. Ik ben het vertrouwen in haar kwijt , en vindt het ook geen veilig paard meer om op te galopperen. Ik ben er simpelweg mee gestopt. Stappen en draven gaat prima en zonder angst. Wel ben ik enorm angstig voor struikelen , maar toch het meeste in de galop.

Ik heb besloten om het op dit paard niet meer te gaan doen voor mijn en haar veiligheid. Ik heb nog een jonger paard en verwacht eigenlijk dat ik daarmee wel weer uiteindelijk ga en veel kan galopperen. Ik vindt het eigenlijk ook geen probleem dat ik met mijn huidige rijpaard de angst niet meer kan overwinnen. Gelukkig is door haar rustige karakter de angst om überhaupt nog op te stappen wel verholpen.

Ik ga in ieder geval zeker eens een manege les volgen waarin ook galop wordt gedaan. Ik denk op een vreemd paard dat ik er veel minder last van heb , omdat de angst specifiek heeft te maken met mijn eigen paard. Plus ik wil het weer eens voelen hoe een goede en fijne galop ook alweer aanvoelt.

Misschien een idee om jezelf niet te gaan forceren dat je het perse met dit paard op moet gaan lossen. Ik denk dat jullie beide vertrouwen in elkaar zijn verloren , en soms is afstand nemen dan ook het beste! Stap eens op andere paarden en het liefst op van die hele brave paarden die een fijne en gemakkelijke galop hebben en makkelijk te rijden zijn. Tuurlijk zit een ongelukje in een klein hoekje , en kan ieder paard schrikken en er vandoor gaan. Een paard wat ondanks jouw angst gewoon zijn of haar ding blijft doen zou wel heel geschikt zijn! Mijn eigen paard neemt mijn angst nooit over , en dat zijn toch wel hele fijne leermeesters.

**Geplaatst**: 21-08-21 07:44

Re: Omgaan met angst; bang om controle te verliezen

Geplaatst: 21-08-21 07:44

Angst ik herken het , als geen ander

Ik heb inmiddels wel geleerd om een beetje lief te zijn voor jezelf.

Ik herken de angst om te galopperen , daar zit ook mijn grootste angst, maar galopperen hoeft niet he!
Misschien eerst weer wat vertrouwen opbouwen , veel lessen, misschien komt de galop daarna ook wel weer.

Je zou ook eens kunnen kijken voor een EMDR sessie (google maar eens), en vooral kijken naar je ademhaling, ook belangrijk.

Ik heb vandaag, toevallig , contact met iemand die les geeft , die daarbij fysio gerichte oefeningen geeft om te blijven ontspannen. Ben benieuwd of dat mij ook wat kan brengen.

**Geplaatst**: 21-08-21 07:57

Re: Omgaan met angst; bang om controle te verliezen

Geplaatst: 21-08-21 07:57

Waarom doorbreek je het patroon niet eens en vraag je of je op een ander manegepaard kunt lessen? Eén waar geen herinneringen aan vast hangen en één die niet sensibel is en ongecontroleerd gaat rondrennen als jij gespannen bent. De manege zal toch ook wel brave 'rondklossers' hebben?

**Geplaatst**: 21-08-21 08:31

Re: Omgaan met angst; bang om controle te verliezen

Geplaatst: 21-08-21 08:31

ik heb ook veel positieve verhalen over hypnose gehoord, dat dat dan je angst weg moet nemen. ik heb zelf ook veel last van angst gehad en toen moest ik veel gaan zingen op het paard, omdat dat je ademhaling kalmeert oid. dat hielp wel goed

**Geplaatst**: 21-08-21 08:37

Geplaatst: 21-08-21 08:37

Ik ken het, ik heb hier ook erg veel last van (gehad). Ik durfde op een bepaald moment mijn paard(en) niet meer op de poetsplaats zetten. En met 7 paarden is dat nu eenmaal niet zo handig.
Ik ben hypnose gaan volgen. Het heeft mij niet 100% “er vanaf” geholpen, maar de scherpe randjes zijn er wel af. Ik reageer soms nog op onverwachte dingen, maar kan er nu beter mee om. Ik ben ook teruggegaan naar de basis. Zit lessen en ontspanningsoefeningen. Nu ik voel dat mijn zit/houding beter geworden is, ben ik zelf ook weer wat dapperder geworden. Ik hou me ook vast aan het idee dat mijn paard(en) niet meer weten hoe ik mij de vorige keer voelde, dus iedere rit is een nieuwe kans om te groeien en weer wat meer vertrouwen te krijgen.

**Geplaatst**: 21-08-21 08:54

Re: Omgaan met angst; bang om controle te verliezen

Geplaatst: 21-08-21 08:54

EMDR therapie kan veel doen, om onderliggende angsten/stress/onzekerheden weg te werken

**Geplaatst**: 21-08-21 09:22

Geplaatst: 21-08-21 09:22

MCE schreef:
EMDR therapie kan veel doen, om onderliggende angsten/stress/onzekerheden weg te werken

Dit inderdaad kan goed helpen als er sprake is van ook echt een "freeze" reactie in je lichaam.

Daarnaast zou ik een paar stappen terug gaan doen, galopperen hoeft niet perse. Ik denk dat het belangrijk is dat je gewoon kan stappen en draven zonder angst een tijdje.

Wat je kan gaan doen maar dat is makkelijker met hulp van buitenaf is gaan focussen op je ademhaling. Adem 4 tellen in door je neus, houdt je adem 4 tellen vast en adem 8 tellen uit door je mond bijvoorbeeld. Op deze manier blijft je lichaam meer ontspannen waardoor je beter blijft voelen en zelf focus je dan op andere dingen dan de angst.

**Geplaatst**: 21-08-21 09:47

Geplaatst: 21-08-21 09:47

In de loop van de jaren en na een paar heftige vallen die eindigden in het ziekenhuis had ik ook de nodige angst opgebouwd. Eigenlijk bang voor wat er misschien zou kunnen komen. En dat had ook voornamelijk te maken met controle.

Toen het zo erg werd dat het me zo erg belemmerde dat ik al in de stress schoot zodra ik er op moest stappen werd het tijd voor therapie. Ik had immers net een heel fijn en braaf nieuw paard gekocht waar geen kwaad in zat en durfde er niet op te rijden.

Voorheen een keer hypnose geprobeerd maar dat hielp voor geen meter bij mij. Ik heb toen gekozen voor EMDR bij iemand die veel mensen met paarden hielp. Dat heeft bij mij enorm geholpen. Ik heb twee sessies gehad en in plaats van helemaal vast te lopen in mijn gedachten en als er dan iets gebeurde compleet niet meer in staat om iets te doen anders dan gillend door de baan stop roepend ( maar ja, daar reageerde het paard dan ook weer niet echt positief op) kan ik nu handelen en gewoon doorrijden. Ik denk niet meer bij elke enge plek dat er iets ergs kan gebeuren etc.

Maar ik heb daarnaast ook nog hulp gehad van een enorm fijn instructrice. Zij hielp me mijn grenzen te bewaken, ik wilde altijd 10 stappen in een doen om er vervolgens weer 10 omlaag te donderen. Nu zijn we stapje voor stapje dingen aan het opbouwen gegaan. De eerste maanden zijn we amper rijtechnisch bezig geweest alleen maar een fijn en veilig gevoel creëren. We zijn begonnen aan een touwtje en als het goed ging een paar passen draf.

Inmiddels is dat er al een tijdje en zijn we lekker aan het rijden en weer bezig om mijn paard fijn aan het lopen te krijgen. Qua contrast met het begin, we zijn nu bezig met de vliegende wissels.
Ik ben nu ongeveer een jaar verder.

Waarom heb je trouwens niet wekelijks les op je verzorgpaard? Je lest daarom maar op de manege, maar dat stukje snap ik niet. Ik heb nu twee keer in de week les. Dat is begonnen omdat ik er zonder begeleiding niet op durfde en nu om elke keer toch mijn grenzen te verleggen. Het fijne aan privé les is dat de focus geheel bij jou ligt en de les daar aangepast aan wordt. Je hoeft geen dingen waar je op dat moment even niet aan toe bent of je zorgen te maken over de rest van de groep.
Daarnaast het ik een hele fijne bijrijder die nergens bang voor is en mijn paard goed aan het werk zet. Vooral in het begin vond ik dat belangrijk omdat ik niet wilde dat zij elke keer als er gereden werd geconfronteerd zou worden met een bonk spanning op haar rug. Nu heb ik dat niet meer maar een vrije dag zo af en toe is ook wel lekker.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-08-21 10:57

Geplaatst door de TopicStarter : 21-08-21 10:57

Bedankt voor alle reacties!

Ik ben niet per se bang voor de galop. Maar echt het stukje controle dat ik denk te verliezen. Als ze in draf begint te rennen, ben ik bang dat ik niks meer te zeggen heb en ze in galop valt en ook daar begint te rennen. Terwijl ik weet dat ik dat stukje controle echt wel weet te houden, als ik maar ontspannen blijf en blijf ademen. Het probleem is; ik weet wat er mis gaat, maar ik kan mijn lichaam er niet toe zetten om het anders te doen.

Met mijn bijrijdpaard heb ik het ook een tijdje gehad. Die kan enorm explosief reageren. Maar daar zijn we inmiddels overheen, oa door middel van de lessen gallopeerd ze nu heel beheerst aan. (Meestal

) Ik durf het daarmee zelfs aan om het zonder zadel te doen, in een gekke bui

Met het manege paard ging ik écht weer heel lekker. Toen ik bij instructrice aangaf de galop weer te willen proberen zijn we dat weer gaan doen. Een klein galopje gemaakt, 2 voltes door de bak heen. Toen voelde ik spanning en voelde ik haar versnellen waarop ik haar terug reed naar draf. Ik wilde een goede ervaring. Die had ik nu, dus tijd om te stoppen en niet uitlokken tot het minder goed zou gaan. Sinds die dag kelderd onze samenwerking in rap tempo naar beneden en kan ik niet meer met haar communiceren. Ik dacht oprecht; als ik dat weer gedaan heb, is die angst dat ze bijvoorbeeld eens schrikt en wegschiet in galop ook verdwenen. Maar het heeft een spanning losgemaakt waar ik niet mee om weet te gaan..

Ik ga het maar weer proberen helemaal los te laten. Ik ga proberen om me op andere dingen te focussen. Mijn houding, ontspannen, tempo controle, en eerlijk blijven.. En dan hopen dat straks weer het moment komt dat ik denk; als ze nu in galop valt zou ik dat nieteens zo erg vinden..

De reden dat ik 1x per maand les met mijn bijrijdpaard is omdat de lessen erg prijzig zijn. Het liefst zou ik met haar bij ons op de manege lessen, maar ze staat niet op die stal, nieteens in de buurt dus dat gaat niet. En tja.. Voor het bedrag waar ik 10 manege lessen voor heb, heb ik 3 en halve les met mijn bijrijdpaard. Ik ben qua lessen heel tevreden met onze instructrice, maar ze is ook erg druk, komt niet uit de buurt, dus dat maakt het plannen van afspraken af en toe wel lastiger. Om deze reden met haar de afspraak gemaakt in principe 1x per maand te lessen.

**Geplaatst**: 21-08-21 10:58

Geplaatst: 21-08-21 10:58

Ik lees over de angst van mensen, ik ken dat zelf gelukkig niet in die mate. Al ben ik best wel eens bang natuurlijk! Ik lees de koppeling met de controle verliezen, maar klopt die aanname wel? Je hebt toch nooit absolute controle? Niet over jezelf, niet over een paard. Kan het ook zo zijn dat er angst is voor de gevolgen van een val. Die kunnen best ernstig zijn. Ik lees geregeld over gebroken rugwervels en de jarenlange gevolgen daarvan. Daar ben ik zelf tenminste banger voor. Ik kan me geen ernstig ongeluk "veroorloven", wie moet anders mijn paarden aan huis verzorgen? Maar ik besef me dat ik wel voorzichtig kan zijn maar niet alles kan voorkomen. Ik weet niet of het verder ook uitmaakt in hoe je met je angst omgaat trouwens.

**Geplaatst**: 21-08-21 11:13

Geplaatst: 21-08-21 11:13

Ja, ik herken het heel erg. Ik durfde na een nare val niet meer op mijn eigen paard. Ik heb heel veel gehad aan een instructrice die gespecialiseerd is in ruiters met angst. Wat werkt is zorgen dat je binnen je comfortzone steeds voorzichtig je grenzen wat op probeert te rekken, en zorgen dat je een plannetje hebt. Heel belangrijk is om je idd te richten op dingen waar je wel controle op hebt. Zit je mooi recht, rijd je een nette wending? Hoe is de overgang stap/draf etc. Door je steeds zo te focussen op het rijden ga je zitten in het doen ipv het "wat als" denken. Grap is dat je paard dan ook steeds meer de focus op jou heeft, beter aan de hulpen komt en je als gevolg daarvan ook steeds meer controle ervaart.

**Geplaatst**: 21-08-21 11:22

Geplaatst: 21-08-21 11:22

Angst 'kun je niet loslaten', spierspanning eventueel wel, maar graag pas nadat de angst weg is.
(Wel prima dat je instructrice jouw spanning ziet!)
En controle willen hebben is normaal en binnen bepaalde grenzen alleen maar goed.
... en over woorden kunnen we eindeloos debatteren: ik heb van militairen les gehad, maar die deden niet aan 'drillen'. Paardrijden impliceert wel controle over je dier, maar dus gebaseerd op controle over jezelf - en dan samen dansen. (En verstijven geeft beide danspartners een minder fijn gevoel.)

Angst is zoiets als je overlevingsinstinct, en onder invloed van nare gebeurtenissen kan 'de alarmbel te gevoelig afgesteld zijn'. Zoals: 'als ik maar denk aan galopperen dan verstijf ik'.
Dat maakt het ook frusterend: tegen een instinct valt niet te vechten. (Of misschien wel, maar ten koste van gigantisch veel spanning dus dat is geen optie.) Je kunt idd met wilskracht je lichaam er niet toe zetten.

In dit soort gevallen roep ik 'ga niet om met angst, er is zoveel leuker gezelschap!' Draai de angst (als in die te gevoelige alarmbel) de nek om.
Dat kan op meerdere manieren, een van de bekendste heet emdr.
Hier op bokt hebben we Jetm, eventueel kun je bij haar emdr te paard doen.
Op Wikipedia staat er wel een goed artikel over. En je kunt alvast een 'lijstje met triggers' maken. Icm eerst letten op wat wel goed gaat, hoe je kunt ontspannen, hoe je 'samen met je paard kunt dansen', en dan kort noteren 'hoe, waar, wat, wanneer' je daar zogezegd uitvalt. En dan op gegeven moment met emdr dat hele lijstje door.

Laatst bijgewerkt door Janneke2 op 21-08-21 11:32, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 21-08-21 11:30

Geplaatst: 21-08-21 11:30

Janneke2 zoals jij het zegt kan ik niet in mee gaan. Je kunt wel degelijk aan je angst werken en laten verdwijnen. Wanneer het door een situatie, gebeurde, en dat betekent niet eens dat je er van af gevallen bent, kun je o.a. door EMDR dit heel snel oplossen. Bij EMDR vergeet je de gebeurtenis niet, maar is het gevoel van angst uit je lichaam. Is het een diepgaandere angst dan zijn er ook nog mogelijkheden om dit weg te halen. Gelukkig. EMDR experts zijn er genoeg.

Oh lees nu je laatste stukje. Had alleen de eerste zin waargenomen. EMDR hoef je niet per se op het paard te doen. En het voordeel is dat het niet lang duurt.

**Geplaatst**: 21-08-21 11:34

Geplaatst: 21-08-21 11:34

De eerste keer dat ik van een paard af viel heb ik ruim een halfjaar huilend op het paard gezeten, elke week weer buikpijn als ik les had. Ik had zoveel angst dat het paard opeens zou gaan galopperen en ik de controle zou verliezen. Uit eindelijk heb ik een aantal maanden privéles gehad op het makkelijkste paard daar en een EMDR sessie gehad. Het gaat nu veel beter, al vind ik de galop nog wat spannend en hou ik niet van rijden op nieuwe paarden die ik niet ken, maar die angst is veel minder geworden.

Wat mij heeft geholpen is zeker de EMDR en een rustige instructrice die mij alle tijd gaf.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-08-21 14:08

Geplaatst door de TopicStarter : 21-08-21 14:08

josien_m_ schreef:
Ik lees over de angst van mensen, ik ken dat zelf gelukkig niet in die mate. Al ben ik best wel eens bang natuurlijk! Ik lees de koppeling met de controle verliezen, maar klopt die aanname wel? Je hebt toch nooit absolute controle? Niet over jezelf, niet over een paard. Kan het ook zo zijn dat er angst is voor de gevolgen van een val. Die kunnen best ernstig zijn. Ik lees geregeld over gebroken rugwervels en de jarenlange gevolgen daarvan. Daar ben ik zelf tenminste banger voor. Ik kan me geen ernstig ongeluk "veroorloven", wie moet anders mijn paarden aan huis verzorgen? Maar ik besef me dat ik wel voorzichtig kan zijn maar niet alles kan voorkomen. Ik weet niet of het verder ook uitmaakt in hoe je met je angst omgaat trouwens.

Klopt! Misschien verwoord ik het dan niet juist, maar het gaat in dit geval om het 'gevoel van controle hebben'. Kan ik mijn paard op de juiste manier begeleiden om een fijne volte te rijden? Pak ik niet te veel vast, waardoor ze het bit vastpakt en haar eigen plan trekt? (ik rijd haar altijd op de binnenhoefslag. Heel af en toe pak ik een stukje hoefslag mee, maar op de binnenhoefslag kan ik haar fijner rijden.) Heb ik tempo controle? Kortom, het gevoel van controle hebben door te kunnen bepalen hoe hoog ons tempo ligt en te kunnen bepalen waar we een wending rijden. Op het moment dat ik het niet voor elkaar heb, loopt ze over die buitenschouder naar de hoefslag, gaat het gas open en dendert ze door. Dat is het punt waar ik het gevoel heb de controle te verliezen, waar ik dan dus verstijf/ angstig wordt, en het dus nog meer mis gaat.

Uiteraard weet ik dat je nooit volledige controle hebt. De paniek in december is daar een mooi voorbeeld van. Ze was compleet in paniek, en daar had ik geen controle over kúnnen krijgen.

Ik ga EMDR zeker in gedachten houden! Ik hoop dat we er zelf uitkomen. Ik krijg absoluut fijne begeleiding en voel mij oprecht veilig tijdens mijn lessen (in de zin van dat ik weet dat ik de juiste hulp krijg).

**Geplaatst**: 22-08-21 10:09

Re: Omgaan met angst; bang om controle te verliezen

Geplaatst: 22-08-21 10:09

Jij omschrijft dressuurmatige training, en ja dat kan het gevoel van controle inderdaad vergroten. Heb je weleens van wachtoefeningen gehoord? Een paard hoort terug te komen als je je hand sluit en direct weer los laat.

https://correctedressuur.wordpress.com/ ... n-de-mond/

**Geplaatst**: 22-08-21 11:45

Re: Omgaan met angst; bang om controle te verliezen

Geplaatst: 22-08-21 11:45

Je kunt wel kijken naar wat je je paard wilt leren natuurlijk, maar is dat de kern?
Waarschijnlijk doe je onbewust juist heel veel om de angst te vermijden. Dat lees ik in wat je zegt over je manier van rijden (binnenhoefslag, wijze van bezig zijn met je teugelvoering) Dat op zichzelf roept spanningen op bij het paard, die voelt dat. Wat wil j niet en is blijkbaar gevaarlijk, denkt het paard dan. Dus onderzoek die angst bij jezelf eens. Maak er contact mee, voel het en onderzoek het. Dat maakt al dat je congruenter bent naar het paard.

**Geplaatst**: 22-08-21 11:52

Re: Omgaan met angst; bang om controle te verliezen

Geplaatst: 22-08-21 11:52

Dus onderzoek die angst bij jezelf eens. Maak er contact mee, voel het en onderzoek het. Dat maakt al dat je congruenter bent naar het paard(qoute josien_m_)

en EMDR is daar een prima hulpmiddel bij

vaak heeft angst een haal andere oorzaak

**Geplaatst**: 22-08-21 12:37

Geplaatst: 22-08-21 12:37

SusanH schreef:
Ja, ik herken het heel erg. Ik durfde na een nare val niet meer op mijn eigen paard. Ik heb heel veel gehad aan een instructrice die gespecialiseerd is in ruiters met angst. Wat werkt is zorgen dat je binnen je comfortzone steeds voorzichtig je grenzen wat op probeert te rekken, en zorgen dat je een plannetje hebt. Heel belangrijk is om je idd te richten op dingen waar je wel controle op hebt. Zit je mooi recht, rijd je een nette wending? Hoe is de overgang stap/draf etc. Door je steeds zo te focussen op het rijden ga je zitten in het doen ipv het "wat als" denken. Grap is dat je paard dan ook steeds meer de focus op jou heeft, beter aan de hulpen komt en je als gevolg daarvan ook steeds meer controle ervaart.

Ze zit helaas niet in de buurt van TS, maar toch:
http://depaardeblom.nl/

Niet alleen de manier waarop ze iemand "er doorheen l*lt" is bijzonder; de manier waarop ze haar paard verkocht ook

**Geplaatst**: 22-08-21 12:42

Geplaatst: 22-08-21 12:42

Ik zou juist niet de angst onderzoeken, dan ga je er heel erg de focus op leggen en dat is net wat je niet wil.. Het gaat om het doen, en zorgen dat je niet in je hoofd zit zodat de wat als scenario's geen kans krijgen. Als je je beseft dat je eigenlijk stiekem best wel een beetje paard kunt rijden zul je beseffen dat je ergens best de tools hebt om bepaald gedrag van je paard aan te voelen en daar op tijd op te anticiperen. Die wacht oefeningen die eerder genoemd zijn kunnen daar heel goed bij helpen.

En de link die Ikke deelt is gewoon ook top, als iemand je hierbij kan helpen is zij het

**Geplaatst**: 22-08-21 12:53

Re: Omgaan met angst; bang om controle te verliezen

Geplaatst: 22-08-21 12:53

Je staat er echt niet alleen in. Er zijn velen. Die tip van de paardeblom lijkt me een hele goede. Maar misschien is er ook iemand in jouw buurt die er op gespecialiseerd is.

**Geplaatst**: 22-08-21 13:06

Geplaatst: 22-08-21 13:06

Hoop dat je tips en adviezen krijgt die je gaan helpen.
En er aan werken met een manegepaard kan je niet werken zoals je dat doet met je bijrijd paard.
Je kan niet 8 maken en slangevoltes etc want je rijdt met meerdere in een baan.
Ik zelf zou kleine stukjes doen 10 minuten stap gaat dat goed, klaar. Volgende keer rondje draf erbij maar ja dat is wel lastig als je op een manege rijdt.
Succes met het vinden van je ontspanning en als je wil er is gaat het vast goed komen. Heb vertrouwen in je rijden!

**Geplaatst**: 22-08-21 21:06

Re: Omgaan met angst; bang om controle te verliezen

Geplaatst: 22-08-21 21:06

Angst is een naar iets. Wat bij mij geholpen heeft is om helemaal weer bij het begin te beginnen. En alles langzaam rustig opbouwen, op mijn eigen tempo. Voelde iets niet goed, dan deed ik het ook niet.