Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
koend schreef:Mijn paard maakt bij de overgang stap-draf van nature een klein huppeltje. Hij deed het al in vrijheid toen ik hem als vierjarige kocht.
Citaat:Dat zou komen doordat hij in stap teveel op de voorhand loopt. Kan best.
koend schreef:Tja, hij stapt ruim en goed door zijn lijf.
Als hij dan plots beseft " yes, ik mag draven", dan start hij zijn eerste drafpas met een mini huppeltje. Het is klein, maar je voelt het en een aandachtig kijker ziet het.
Hij zou inderdaad nog beter aan het been mogen zijn. Het is een punt waar wij altijd aan blijven werken.
xmarliez schreef:Op de volte een paar pasjes laten wijken voor je binnenbeen en in dat wijken je draf hulp geven. Dus 2/3 pasjes opzij zetten en bij het 2e pasje al wijkend aandraven. Wil vaak goed helpen.
koend schreef:Ik heb het gevoel dat de overgangen van mij zijn, dat hij direct reageert, dat hij behoorlijk recht is ( ook zoiets wat ajtijd beter kan), schijnovergangen ... alles lijkt te lukken
Alleen,
Als ik gewoon, zonder veel rijderij, van een vlotte stap naar een vlotte draf wil, maakt hij dat huppeltje.
1 iemand verkoos al optie 2, met een aandachtspunt dat hij zijn rug eerst moet opbollen.
1 iemand spreekt van wijkend aandraven, dat lukt me ook. Maar wat is het voordeel daarvan op mijn 2 "rechte" methoden?
De rest lijkt er wat opheen te praten. Of zie ik het verkeerd?
xmarliez schreef:Het wil juist weleens helpen om het paard bewust meer op de buiten schouder te plaatsen. Er over weg laten lopen is wat anders natuurlijk maar gewoon beide handen naar buiten zetten en het gewicht naar buiten verplaatsen en vanuit daar aandraven werkt ook prima.
Andere optie is het paard compleet recht hebben tussen beide teugels (en schouders) en dan enkel de ribben naar buiten zetten met het wijken (dus het middenstuk van het paard en dus geen buiging in de hals) en vanuit daar wegdraven.
Je moet er even mee spelen met wat het beste werkt. Gewoon veel dingen proberen en als het niet werkt weer doorgaan naar een andere oplossing.
TS ik vind de methodes die je zelf noemt vooral te ‘moeilijk’ je moet veel te veel doen om normaal te kunnen aandraven. Een overgang moet juist simpel zijn en moet je in feite je handen niet voor nodig hebben. Als je je paard dit simpel aan leert door bijv op een volte te gaan, wat te wijken of misschien iets compleet anders dan kun je je paard conditioneren daarin. Dus 100x die overgang maken op die manier waarin hij geen huppel maakt en dan uiteindelijk zal je paard die overgang consequent goed maken en dan kun je het weer op een andere plaats doen bijv rechtuit om te controleren of het probleem verholpen is.
Door eerst het paard ‘rond’ te moeten zetten of ‘op de achterhand’ te moeten plaatsen ben je al in 6 stappen bezig een simpele overgang te maken. Het verhaal ‘overgang’ is dan al niet logisch meer voor je paard (naar mijn idee).
Wat ik dan eerder zou doen mocht bijv het wijken niet werken de schouders van je paard ‘aan de grond willen houden’ terwijl je de overgang maakt. Dus plaats je handen wat lager (zonder het hoofd te willen controleren, puur even op de schouders gericht) en laat je paard aan de grond lopen met zijn schouders/voorbenen. En dan met die intentie gaan aandraven dus in de stap schouders aan de grond houden, draf hulp geven en terwijl je die geeft nog steeds de schouders aan de grond willen houden.
Hopelijk heb je er wat aan maar blijf gewoon rustig door puzzelen en probeer het simpel te houden voor je paard dat werkt vaak het beste
996981 schreef:Is het paard wel echt aan het been? Vaak zie je dat paarden zich van het achterbeen afdrukken in de overgang als ze niet van achter naar voren door het lijf zijn. Belangrijk is dat de stap echt goed van achter naar voren door het lijf is en je het gevoel hebt dat je altijd, op ieder moment, makkelijk weg kan draven. De reactie aan het been is daarbij heel belangrijk.