Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-11-20 13:04

Been geven voor dummies

Geplaatst door de TopicStarter : 23-11-20 13:04

Wie zou mij eens heel goed, in jip en janneke taal, uit kunnen leggen hoe been geven nu precies werkt, want ik probeer van alles en krijg eigenlijk steeds alleen te horen dat ik het blijkbaar niet goed doe (want paard luistert dan vooral niet, haha).

Wat ik doe:
Ten eerste beginner zijn, maar dat lijkt me bij een vraag van deze aard wel duidelijk.
Ik zit in het zadel, mijn knieen zijn licht gebogen maar omdat mijn benen erg lang zijn heb ik steeds de twijfel of de beugels niet nog langer zouden moeten zodat ik minder ver omhoog kom met licht rijden. Vorige keer heb ik de test gedaan om de beugel met gestrekte arm tot in mijn oksel te doen en zo de lengte te bepalen. Dit kwam op hetzelfde neer als voorheen maar toch heb ik die twijfel nog. Wellicht kan iemand die wegnemen? Wanneer is je beugel echt te lang en wanneer eigenlijk te kort?

Als ik been wil geven druk ik zachtjes mijn onderbeen tegen het paard aan. Met beginnen en dan gaan stappen gaat dat prima. Als ik naar draf wil doe ik dit weer, maar dan wat vaker, wat dringender. Eventueel een tikje met zweep op hals of kont, maar niet te hard.

Dan krijg ik dus steeds te horen: je bent niet duidelijk. Het paard luistert niet, ik begin te lachen (want dat doe ik als ik me ongemakkelijk voel) en het wordt een bende. Lachen gaat over in frustratie en dat gaat ten koste van plezier.

In mijn hoofd ben ik dan veel bezig met het feit dat een paard wel heel gevoelig is. Als ze een vliegje al voelen zitten, waarom zou ik 'm dan een harde trap moeten geven? Ik wil wel de leiding leren nemen en duidelijk zijn, maar ik wil dat niet met een pijnprikkel doen. Ook de zweep, ik heb wel gemerkt dat het een manier is om duidelijker te zijn maar ik vind t effect op de paarden eigenlijk niet oke. Als de juf met lange zweep rondloopt zie je ieder paard reageren op die zweep en wie erop zit heeft op dat moment geen connectie meer met het paard want ze zijn alleen maar bezig met die zweep.

Mijn favorietje heeft dat vooral, ik heb intussen vernomen dat hij in het verleden zo zwaar aangepakt is dat hij daar een trauma aan over heeft gehouden. Daardoor heb ik de helft vd hoefslag geen contact meer met hem omdat hij dan alleen nog maar bezig is met Die Zweep. Zo zielig vind ik dat..

Enorm lastig dus, want als je nog maar net begint en alles nog moet leren (en het is zo veel!) dan weet je ook niet wat de alternatieven zijn (want dat is nog meer....).

**Geplaatst**: 23-11-20 13:19

Geplaatst: 23-11-20 13:19

Je inzet om zo zacht mogelijk te werken is erg goed, maar je paard moet wel reactie geven. Net als wanneer je met één kleine beenhulp van halt naar stap gaat, moet je ook met één kleine beenhulp van stap naar draf kunnen gaan. Reageert je paard niet dan mag je best een keer stevig ingrijpen (stevige beenhulp of tikje met de zweep) zodat je paard actief aandraaft. Daarna ga je weer stappen en probeer je het opnieuw met een zachte hulp. Waarschijnlijk draaft je paard dan wel netjes weg op de kleine hulp en kan je hem (met je stem) belonen.
Bij de meeste paarden, hoef je dit maar één keer te doen. Ze weten wat de bedoeling is en je kan daarna op een kleine hulp blijven rijden. Dat is voor jullie allebei prettiger dan maar blijven aanmodderen. Want steeds een kleine hulp geven terwijl er niks gebeurd is voor niemand fijn. Je paard snapt dan niet meer wat je wil, of erger nog, leert je hulp te negeren als zijnde 'ruis' waar hij niks mee hoeft. En ondertussen werk jij je in het zweet en gebeurt er niks. Daar zou ik ook gefrustreerd van raken

Ik vraag me ook af wat je instructeur zegt als je hier uitleg over vraagt? Probeer het anders eens na de les te bespreken

**Geplaatst**: 23-11-20 13:20

Geplaatst: 23-11-20 13:20

De eerste vraag die in mij op komt is: Wat is de opleiding van het paard?
Betreft dit een manege paard of een privé paard dat al wat hoger opgeleid is?

Op zich klinkt je beenhulp nl. prima. Op zich zou ik de beenhulp niet "vaker" geven maar iets dringender (dus meer aandrukken.) eventueel klikken met de tong er bij of inderdaad even aanraken met de zweep. Maar veel manegepaarden zijn vrij nuchter, toch iig de beginnerspaarden, dat is nl. de reden waarom ze geschikt zijn voor beginners. En dan kan het zijn dat die zachte hulpen dus ook weg geschaard worden onder "dingen die je gewoon geduldig negeert."
Hun begripvolle aard die je nodig hebt om te leren rijden kan dan dus ook een beetje tegen je werken.

In theorie zou het zo moeten zijn dat je je been aan legt en je kuitspier aan spant en dat het paard daarop reageerd (zoals jij dus beschrijft voor het gaan stappen.)
In praktijk is het zo dat manegepaarden en zeker de paarden geschikt voor beginners, nu eenmaal paarden zijn die ook een groot deel van wat hun ruiter doet leren negeren. (En daar bedoel ik echt niets slechts mee, maar al die dingen die minder soepel gaan, wat gewoon bij dat leerproces hoort, leren zulke paarden negeren.) en het kan dus zijn dat dit paard ook wat minder vlot op de beenhulpen is omdat veel beweging in de benen vaak ook bij dat proces van balans vinden hoort.

En dan zal je inderdaad iets duidelijker moeten zijn. Dat dat erg tegenstrijdig voelt vind ik heel mooi omdat dat aan geeft hoe begaan je met het dier bent.

Hoe snel reageert het dier op de zweep?
Want als je enkel het zweepje er tegen aan moet leggen bij wijze van spreken, dan ben je hem natuurlijk geen pijn aan het doen.

**Geplaatst**: 23-11-20 13:26

Geplaatst: 23-11-20 13:26

Oei, dat klinkt niet alsof je een prettige instructrice hebt waar jij aansluiting bij hebt.

Wat normaal gesproken de truc is, is niet heel vaak een beetje been geven, maar erg duidelijk zijn en je hulpen opbouwen in stapjes. Ik pas dit zelf ook toe:

1. Je energie verhogen (denk aan het hogere tempo dat je wil, adem in)
2. Geef een beenhulp. 1x je benen aandrukken is genoeg. Wacht heel even of je reactie krijgt.
3. Komt er geen reactie, dan geef je nog 1x been, maar dan wat harder.
4. Komt er daar geen reactie op, dan geef je nog 1x been op dezelfde manier, maar dan een tik erbij met de zweep. Op deze hulp wil je sowieso voldoende reactie krijgen, dus geef de hulp op zo'n manier dat je resultaat krijgt. Je wil niet alsnog 3x moeten vragen, dan was je niet effectief genoeg.

Essentieel is dat je dit telkens zo opbouwt, en niet de ene keer bij hulp 1 begint en dan weer bij hulp 3. Zo gaat je paard de opbouw voelen en vanzelf eerder reageren. Dan hoef je al vlot hulp 4 misschien wel niet meer te gebruiken, en misschien zelfs hulp 3 al niet meer.

Ja, je paard voelt een vliegje al zitten, dus als hij niet op je hulpen reageert, dan komt dat niet doordat hij je niet gevoeld heeft. Of hij wíl niet reageren, of hij kán niet reageren, of hij snapt niet wat je bedoelt. Niet snappen, dat kan ook zeker, als je te onduidelijk bent in de opbouw van je hulpen bijvoorbeeld, zoals als je 10x achter elkaar hulp 2 geeft. Op een gegeven moment verliest je hulp zijn betekenis.

**Geplaatst**: 23-11-20 13:40

Re: Been geven voor dummies

Geplaatst: 23-11-20 13:40

Sadira, wanneer adem ik uit??
1. Je energie verhogen (denk aan het hogere tempo dat je wil, adem in)

**Geplaatst**: 23-11-20 13:49

Geplaatst: 23-11-20 13:49

MCE schreef:
Sadira, wanneer adem ik uit??
1. Je energie verhogen (denk aan het hogere tempo dat je wil, adem in)

In mijn ervaring doen de meeste ruiters dat niet.

Zelfs niet als ik ze er aan herinner dat ze dat ook moeten doen.

**Geplaatst**: 23-11-20 13:54

Geplaatst: 23-11-20 13:54

Ayasha schreef:
MCE schreef:
Sadira, wanneer adem ik uit??
1. Je energie verhogen (denk aan het hogere tempo dat je wil, adem in)

In mijn ervaring doen de meeste ruiters dat niet. Zelfs niet als ik ze er aan herinner dat ze dat ook moeten doen.

dat is bekent maar het staat hier zo expliciet, vandaar mijn vraag, juist omdat de ademhaling zo'n essentieel onderdeel is van de zithulp en de ontspanning

Laatst bijgewerkt door Anoniem op 23-11-20 14:31, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 23-11-20 13:59

Geplaatst: 23-11-20 13:59

Wat je kunt doen met naar draf gaan is dat je je been aan je paard hebt (je voelt dus het paard tegen je been aan) en dan doe je net alsof je een tube tandpasta uitknijpt. Been er aan, beginnen met druk geven, paard gaat in draf.

Tenminste dat is de theorie

Als jij heel erg druk geeft en eigenlijk niet meer kan terwijl het paard nog niet in draf zit dan is ondersteuning van stem of zweepje misschien handiger.

**Geplaatst**: 23-11-20 14:22

Re: Been geven voor dummies

Geplaatst: 23-11-20 14:22

Wat zegt je instructrice dat je moet doen?
Ik kan me voorstellen dat als een manegepaard in draf gezet wordt door een hardere druk of zelfs eerder een klein schopje dan enkel en alleen het zacht aanleggen van je been. Manegepaarden voor beginners worden meestal niet getraind/uitgekozen op gevoeligheid, maar op braafheid.

**Geplaatst**: 23-11-20 14:31

Geplaatst: 23-11-20 14:31

MCE schreef:
Sadira, wanneer adem ik uit??
1. Je energie verhogen (denk aan het hogere tempo dat je wil, adem in)

Gewoon op een natuurlijke manier, je houdt niet je adem vast ofzo.

Bij zowel longeren als rijden gebruik ik deze hulp altijd als indicator voordat ik daadwerkelijk begin met drijven met been/zweep/etc. Ik stel het mezelf voor als compleet ontspannen zitten chillen, versus in een staat van paraatheid komen om iets te doen. Paarden voelen dit verschil heel goed.

Als ik een overgang terug maak maak ik me zwaar, dieper in het zadel zitten, adem uit... Vaak is mijn paard dan al terug naar stap voordat ik ook maar aan de teugels hoef te komen.
Als ik een overgang omhoog maak doe ik dat andersom. Ik visualiseer de draf, ga rechterop zitten, adem in... en dan drijf ik pas.

**Geplaatst**: 23-11-20 14:38

Geplaatst: 23-11-20 14:38

Sadira schreef:
MCE schreef:
Sadira, wanneer adem ik uit??
1. Je energie verhogen (denk aan het hogere tempo dat je wil, adem in)

Gewoon op een natuurlijke manier, je houdt niet je adem vast ofzo.

Bij zowel longeren als rijden gebruik ik deze hulp altijd als indicator voordat ik daadwerkelijk begin met drijven met been/zweep/etc. Ik stel het mezelf voor als compleet ontspannen zitten chillen, versus in een staat van paraatheid komen om iets te doen. Paarden voelen dit verschil heel goed.

Als ik een overgang terug maak maak ik me zwaar, dieper in het zadel zitten, adem uit... Vaak is mijn paard dan al terug naar stap voordat ik ook maar aan de teugels hoef te komen.
Als ik een overgang omhoog maak doe ik dat andersom. Ik visualiseer de draf, ga rechterop zitten, adem in... en dan drijf ik pas.

dank voor de uitleg, adem in span aan adem uit ontspan

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-11-20 18:27

Re: Been geven voor dummies

Geplaatst door de TopicStarter : 23-11-20 18:27

Wauw top zeg, hier kan ik al wat mee!!

Om jullie reacties te beantwoorden:

- De instructrice zegt vooral: geef gewoon meer been en dat ik niet duidelijk ben. Maarja, voor mij is het niet gewoon, want het zit nog niet in mijn motorisch geheugen. Verder zijn de eerste indrukken bij haar prima, 3 lessen nu gehad van haar. Ze is rustig, legt grotendeels goed uit, dwingt niet, motiveert wel en luistert ook. Soms moet je dingen alleen even net iets anders horen voordat het kwartje valt.

- Het is inderdaad een manegepaard, dus ik heb idd ook door dat deze paarden niet mega gevoelig moeten reageren op signalen. Dat ze getraind worden om ook veel juist te negeren wist ik niet, maar dat verklaart wel een hoop. Een aantal van de paarden zijn vooral gemotiveerd om bij elkaar te gaan klitten. Als het aandrijven dan al niet lukt en het sturen een mega opgave is merk ik dat me dat echt dubbel frustreert. Dan heb ik wellicht toch liever een paard wat iets gevoeliger reageert, want dan merk ik tenminste wel wat IK doe. Maar alles heeft voor- en nadelen uiteraard.

@Sadira dank voor je uitgebreide tips (allen dank maar deze in het bijzonder) want dit is echt goed uitgelegd! Ik begin ook een beetje te snappen hoe het werkt qua emotie/gesteldheid en hoe paarden hierop reageren. Er wordt vaak gezegd dat paarden het merken als je bang bent en dat ze daar dan misbruik van gaan maken. Maar als ze je emotie juist overnemen (en ja duh spiegelen, dat kwartje valt nu ook net, daarom wordt er ook mee gecoacht) nemen ze het gevoel van angst over. En bij mij dus het gevoel van frustratie en onzekerheid. Ik ben gelukkig niet bang :-)

Dat ook je ademhaling een rol speelt is helemaal nieuw voor mij! Maar als ik het zo zie, volstrekt logisch

**Geplaatst**: 23-11-20 18:37

Re: Been geven voor dummies

Geplaatst: 23-11-20 18:37

Zijn de drie lessen die je gehad hebt allemaal 'los' in de bak geweest, of heb je ook les gehad aan de longeerlijn? Als je moeite hebt met alles tegelijk doen, drijven+sturen+balans houden etc, kan je vragen of je ook af en toe een les aan de longeerlijn mag volgen. Je hebt dan alle tijd om te letten op waar jij aandacht bij wilt hebben (bijvoorbeeld overgangen maken) en hoeft even niet te letten op het sturen of paarden die bij elkaar klitten.
Als je op die manier wat zekerder en handiger wordt gaat het daarna in een les ook weer makkelijker

Enne, dat is geen beginners tip! Elke ruiter heeft er baat bij geregeld een keer een zitles aan de longe te krijgen

**Geplaatst**: 23-11-20 19:01

Re: Been geven voor dummies

Geplaatst: 23-11-20 19:01

Wat ook nog zo kan zijn (maar dat weet ik natuurlijk niet) is dat als je been geeft, je ook knijpt met je bovenbenen. Of dat je een beetje uit evenwicht raakt als hij wel echt aandraaft. Sommige paarden vinden dat een rem

**Geplaatst**: 23-11-20 19:48

Geplaatst: 23-11-20 19:48

Paarden maken eigenlijk niet zo snel misbruik van mensen, ze maken wel gebruik van ruimte die ze krijgen, maar even vaak weten ze ook gewoon niet zo goed hoe ze met spanning van mensen om moeten gaan.

Paarden kunnen heel goed aanvoelen hoe mensen zich voelen. Paarden zijn kuddedieren en zijn dus heel erg in tune met dieren om hun heen, en kijken voor hoe ze zich moeten gedragen vooral naar het gedrag van de kuddeleider. In het werken met het paard neem jij als het ware die rol op je, van leider. Alleen als een leider zelf stress heeft, bang is of onzeker is, voelt het paard dat, en die voelt zich niet zo veilig als zijn leider hem geen leiding kan geven.

Het gevolg is vaak dat paarden ofwel zelf het heft in eigen hand nemen: "Dan neem ik de leiding zelf wel", of zelf ook onzeker worden en schrikachtig worden op de omgeving.

Paardrijden is dus even zeer je lijf onder controle krijgen, als ook je emoties en mentale staat "onder controle krijgen".

Ik vind het tof om te zien dat je zo aan het zoeken bent naar informatie om van te leren, TS!

**Geplaatst**: 23-11-20 20:08

Geplaatst: 23-11-20 20:08

studiozacht schreef:
- Het is inderdaad een manegepaard, dus ik heb idd ook door dat deze paarden niet mega gevoelig moeten reageren op signalen. Dat ze getraind worden om ook veel juist te negeren wist ik niet, maar dat verklaart wel een hoop. Een aantal van de paarden zijn vooral gemotiveerd om bij elkaar te gaan klitten. Als het aandrijven dan al niet lukt en het sturen een mega opgave is merk ik dat me dat echt dubbel frustreert. Dan heb ik wellicht toch liever een paard wat iets gevoeliger reageert, want dan merk ik tenminste wel wat IK doe. Maar alles heeft voor- en nadelen uiteraard.

Dat negeren wordt niet echt bewust getraind, maar is een gevolg van een leerpaard zijn voor beginners. Je krijgt mensen op je rug die nog niet onafhankelijk kunnen zitten, die sneller in onbalans komen, die de hulpen nog niet kunnen doseren, die al sneller gaan klemmen met de knieën wanneer iets onverwachts gebeurt, die al eens als neerploffen wanneer ze het ritme van de draf nog niet te pakken hebben etc etc. De meeste van die bewegingen doet de ruiter niet bewust en betekenen dus niks, het zijn de bewegingen van een ruiter die aan het leren is. Het paard leert dus dat die bewegingen geen hulpen zijn en gaat die bewegingen negeren. Hierdoor zullen de hulpen zelf echt duidelijker moeten verschillen van die onbewuste bewegingen.

Een gevoeliger paard zal sneller reageren, maar zal dus ook sneller reageren op jouw onbewuste bewegingen. En dat kan uiteindelijk leiden tot onbegrip. Ik weet dat een gevoeliger paard voor jou als muziek in de oren klinkt, maar als beginner wil je echt liever zo een vergevingsgezinde, "ik heb het allemaal al wel eens meegemaakt"-leerpaard. En op zich is het ook zo slecht niet voor jezelf om de hulpen echt overdreven groot aan te leren en toe te passen. Verfijning komt zowel bij paard als bij ruiter later wel.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-11-20 21:05

Geplaatst door de TopicStarter : 23-11-20 21:05

Blijheid schreef:
Zijn de drie lessen die je gehad hebt allemaal 'los' in de bak geweest, of heb je ook les gehad aan de longeerlijn? Als je moeite hebt met alles tegelijk doen, drijven+sturen+balans houden etc, kan je vragen of je ook af en toe een les aan de longeerlijn mag volgen. Je hebt dan alle tijd om te letten op waar jij aandacht bij wilt hebben (bijvoorbeeld overgangen maken) en hoeft even niet te letten op het sturen of paarden die bij elkaar klitten.
Als je op die manier wat zekerder en handiger wordt gaat het daarna in een les ook weer makkelijker Enne, dat is geen beginners tip! Elke ruiter heeft er baat bij geregeld een keer een zitles aan de longe te krijgen

Ook een goede idd! Ik heb alleen een keertje aan de longeerlijn gegaloppeerd. Dat was super leuk, maar ik heb liever eerst de basis onder controle en daarna pas tempo :-)

Ik heb intussen ongeveer 10 lessen gehad, allemaal los. Ga dit idd eens bespreken om een keer te doen, lijkt me erg leerzaam!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-11-20 21:08

Geplaatst door de TopicStarter : 23-11-20 21:08

Gini schreef:
studiozacht schreef:
- Het is inderdaad een manegepaard, dus ik heb idd ook door dat deze paarden niet mega gevoelig moeten reageren op signalen. Dat ze getraind worden om ook veel juist te negeren wist ik niet, maar dat verklaart wel een hoop. Een aantal van de paarden zijn vooral gemotiveerd om bij elkaar te gaan klitten. Als het aandrijven dan al niet lukt en het sturen een mega opgave is merk ik dat me dat echt dubbel frustreert. Dan heb ik wellicht toch liever een paard wat iets gevoeliger reageert, want dan merk ik tenminste wel wat IK doe. Maar alles heeft voor- en nadelen uiteraard.

Dat negeren wordt niet echt bewust getraind, maar is een gevolg van een leerpaard zijn voor beginners. Je krijgt mensen op je rug die nog niet onafhankelijk kunnen zitten, die sneller in onbalans komen, die de hulpen nog niet kunnen doseren, die al sneller gaan klemmen met de knieën wanneer iets onverwachts gebeurt, die al eens als neerploffen wanneer ze het ritme van de draf nog niet te pakken hebben etc etc. De meeste van die bewegingen doet de ruiter niet bewust en betekenen dus niks, het zijn de bewegingen van een ruiter die aan het leren is. Het paard leert dus dat die bewegingen geen hulpen zijn en gaat die bewegingen negeren. Hierdoor zullen de hulpen zelf echt duidelijker moeten verschillen van die onbewuste bewegingen.

Een gevoeliger paard zal sneller reageren, maar zal dus ook sneller reageren op jouw onbewuste bewegingen. En dat kan uiteindelijk leiden tot onbegrip. Ik weet dat een gevoeliger paard voor jou als muziek in de oren klinkt, maar als beginner wil je echt liever zo een vergevingsgezinde, "ik heb het allemaal al wel eens meegemaakt"-leerpaard. En op zich is het ook zo slecht niet voor jezelf om de hulpen echt overdreven groot aan te leren en toe te passen. Verfijning komt zowel bij paard als bij ruiter later wel.

Nou daar heb je zeker ook gelijk in!! Alle beginnersfouten die je opnoemt, ik maak ze allemaal nog.
Mijn favoriete paardje ligt helaas even een paar weekjes eruit, die moet even goed bijkomen van een ontsteking. Daardoor ben ik allerlei andere manegepaarden gaan uitproberen, ik merk wel dat ik mijn favorietje mega goed aanvoel, iedere keer als ik iets opmerkte bleek ik achteraf gelijk te hebben. Ik ontspan me ook direct bij hem. De anderen zijn inderdaad heel fijn om mijn geklungel te verdragen, maar reageren niet echt op wat ik wel goed doe (wat ook logisch is, dat snap ik nu).
Overdreven is idd goed, maar ik wilde voorkomen door met onwetendheid onnodig pijn toe te brengen. Dat is denk ik nu wel goed gelukt!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-11-20 21:09

Geplaatst door de TopicStarter : 23-11-20 21:09

Sadira schreef:
Paarden maken eigenlijk niet zo snel misbruik van mensen, ze maken wel gebruik van ruimte die ze krijgen, maar even vaak weten ze ook gewoon niet zo goed hoe ze met spanning van mensen om moeten gaan.

Paarden kunnen heel goed aanvoelen hoe mensen zich voelen. Paarden zijn kuddedieren en zijn dus heel erg in tune met dieren om hun heen, en kijken voor hoe ze zich moeten gedragen vooral naar het gedrag van de kuddeleider. In het werken met het paard neem jij als het ware die rol op je, van leider. Alleen als een leider zelf stress heeft, bang is of onzeker is, voelt het paard dat, en die voelt zich niet zo veilig als zijn leider hem geen leiding kan geven.

Het gevolg is vaak dat paarden ofwel zelf het heft in eigen hand nemen: "Dan neem ik de leiding zelf wel", of zelf ook onzeker worden en schrikachtig worden op de omgeving.

Paardrijden is dus even zeer je lijf onder controle krijgen, als ook je emoties en mentale staat "onder controle krijgen".

Ik vind het tof om te zien dat je zo aan het zoeken bent naar informatie om van te leren, TS!

Ik ben echt meeeeeega blij met alle info! Slurp het op als een spons :-D :-D :-D

**Geplaatst**: 26-11-20 20:22

Geplaatst: 26-11-20 20:22

studiozacht schreef:
Ik zit in het zadel, mijn knieen zijn licht gebogen maar omdat mijn benen erg lang zijn heb ik steeds de twijfel of de beugels niet nog langer zouden moeten zodat ik minder ver omhoog kom met licht rijden. Vorige keer heb ik de test gedaan om de beugel met gestrekte arm tot in mijn oksel te doen en zo de lengte te bepalen. Dit kwam op hetzelfde neer als voorheen maar toch heb ik die twijfel nog. Wellicht kan iemand die wegnemen? Wanneer is je beugel echt te lang en wanneer eigenlijk te kort?

De echte test/ het echte criterium: doe je beugels uit als je zit, laat je been kalm en ontspannen hangen, de zool van de beugel moet bij het botje van je enkel zitten. Als je je beugels aan doet en blijft ontspannen, zakken je ontspannen hielen iets lager dan de bal van de voet. (Alle andere toestanden rond 'hakken laag' zijn onzin. Als je merkt dat je hiel omhoog komt, ben je aan het aanspannen, al dan niet omdat je je niet veilig voelt: en die rust en veiligheid zijn WEL van belang.)

Goed lichtrijden is een kunst, maar idd +:)+

niet te hoog uit het zadel!

Citaat:
Als ik been wil geven druk ik zachtjes mijn onderbeen tegen het paard aan. Met beginnen en dan gaan stappen gaat dat prima. Als ik naar draf wil doe ik dit weer, maar dan wat vaker, wat dringender. Eventueel een tikje met zweep op hals of kont, maar niet te hard.

Zo te lezen doe je het prima.

Veel ruiters hebben de code 'aanstappen: 1x kuitdruk, aandraven is 2x kuitdruk'.
Ik herinner me een instructrice die de woorden sprak 'tiktik - weg' bij aandraven.
(Dat maakt het op termijn mogelijk om bijvoorbeeld uit halt aan te draven.)
...maar of men dit ook doet op jouw manege??

Citaat:
Dan krijg ik dus steeds te horen: je bent niet duidelijk. Het paard luistert niet, ik begin te lachen (want dat doe ik als ik me ongemakkelijk voel) en het wordt een bende. Lachen gaat over in frustratie en dat gaat ten koste van plezier.

Alles wat de instructrice zegt, dat is ze zel-luf.
...in principe kan er natuurlijk van alles misgaan. (Ik riep van de week naar mijn instructrice 'dat het nu éénmaal haar taak was om streng te zijn'...)
De belangrijkste hulpen zijn in feite zit en gewicht, als *iemand* haar bovenbenen aanklemt (...dat is een 'remmende' hulp, je beperkt de schouders, werkt prima bij halthouden...)
of als iemand met bovenlichaam naar achter gaat (en haar zwaartepunt mee terug neemt)
of als iemand om wat voor reden dan ook extra gewicht op de teugels 'neemt', dan ben je idd niet duidelijk.
("Bleekgezicht spreekt met dubbele tong", riep mijn dochter vroeger.)
Tegelijkertijd een drijvende en een remmende hulp.

Maar dat hoort je instructrice je met zoveel woorden te vertellen.
(Nu krijg ik de indruk dat jij de schuld krijgt 'omdat het niet lukt'. Zo ja: dat is geen lesgeven, dat is verwijten maken.)

Citaat:
In mijn hoofd ben ik dan veel bezig met het feit dat een paard wel heel gevoelig is. Als ze een vliegje al voelen zitten, waarom zou ik 'm dan een harde trap moeten geven? Ik wil wel de leiding leren nemen en duidelijk zijn, maar ik wil dat niet met een pijnprikkel doen. Ook de zweep, ik heb wel gemerkt dat het een manier is om duidelijker te zijn maar ik vind t effect op de paarden eigenlijk niet oke. Als de juf met lange zweep rondloopt zie je ieder paard reageren op die zweep en wie erop zit heeft op dat moment geen connectie meer met het paard want ze zijn alleen maar bezig met die zweep.

Hmmm, ik heb nare ervaringen als beginner met die lange zweep.
Inderdaad: de connectie tussen jou en je paard wordt verbroken ('omdat het belangrijk is dat iedereen draaft').

En idd: een paard voelt een vliegje. Die harde trap is niet nodig. (Ik heb O:)

het heus wel eens gedaan, maar niet als regel.)

Een van de lastige dingen voor een manegepaard is idd: zolang de coördinatie van de beginnende ruiter nog niet echt klopt, 'moet je een keuze maken'.
Ooit kwam ik over de vloer bij een enthousiast die rijles gaf op onhandelbare manegepaarden. De regels waren onder andere: Mancho draaft niet aan als je niet stil zit, dus dat is de les: "kun je stil genoeg zitten om op Mancho te draven...?"
Idem dito voor Tootsie, die had een hekel aan scheef zittende ruiters. Dan gaf ze een soort klein bokje en kroop onder je. De opdracht luidde dat als Toots dat deed, "je haar een vriendelijke aai moest geven en beter op je zit moest letten." (Met uitgebreide toelichting...)
(De vorige manege kreeg ze met de zweep, en besloot ze om na dat kleine bokje de andere kant op te gaan -"boem".)

...en helaas zijn niet alle manegepaarden 'goed voor het been'.
De oplossing daarvoor is, dat je instructrice echt goed meekijkt als jij drijft, en als je het goed doet is een kleine tik geoorloofd.

Citaat:
Mijn favorietje heeft dat vooral, ik heb intussen vernomen dat hij in het verleden zo zwaar aangepakt is dat hij daar een trauma aan over heeft gehouden. Daardoor heb ik de helft vd hoefslag geen contact meer met hem omdat hij dan alleen nog maar bezig is met Die Zweep. Zo zielig vind ik dat..

Naar!
Maar chapeau voor in insteek!!!

Citaat:
Enorm lastig dus, want als je nog maar net begint en alles nog moet leren (en het is zo veel!) dan weet je ook niet wat de alternatieven zijn (want dat is nog meer....).

Paardrijden, dat is zo lastig: daar heb je wel twee hele levens voor nodig...
:):)

Maar het is ZO mega gaaf!!!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-11-20 14:54

Re: Been geven voor dummies

Geplaatst door de TopicStarter : 27-11-20 14:54

Ik ben zooooooo blij met al jullie reacties!!!
Gisteren hadden we weer les, weer de vorige instructeur (terug na corona ziekbed). Weer zo veel geleerd en zo veel besproken. Ook mocht ik weer op mijn lievelings, die na ziekte ook weer lekker hersteld is.
Ik kreeg complimenten hoe ik het doe, maar ook in hoe ik het paardje al leer lezen. Instructeur kwam er zelf op terug dat hij ook iets had geleerd over mijn opmerking met de zweep, en maakt er sindsdien een punt van om telkens dit paardje op stal niet zomaar voorbij te lopen, maar juist steeds even naar binnen gaan voor een kroel en een aai zodat ook zij samen een band op gaan bouwen en hij niet alleen maar de boeman met de zweep is. Super.

Het rijden ging fantastisch, nu is dit paardje sowieso er eentje die graag voor je wil werken en heel erg lief is. Niet zo'n klittenbandje die aan de rest wil plakken. Ik heb alle tips die ik me kon herinneren uitgeprobeerd, het inademen voelde ik meteen in hem terug, wauw! Zo bijzonder!
Omdat hij drie weekjes stil had gestaan was t de eerste minuten even zoeken met aandraven, daarna ging het al met 1 klopje. We gingen samen als een trein. Zelfs voor de eerste keer in galop geweest met hem (aan de longeerlijn), doodeng want hij gaat harrrrrrrd!!!

Maar ik heb echt GENOTEN! Voel me als een klein meisje helemaal verliefd op het paard. Zou 'm het liefst inpakken en meenemen. Gelukkig kan ik hem morgen weer kroelen als mijn dochter gaat rijden!

Dikke dankjewel voor jullie tips, echt heel blij mee. Een wereld van verschil!

**Geplaatst**: 27-11-20 15:33

Re: Been geven voor dummies

Geplaatst: 27-11-20 15:33

Wat fijn dat de tips zo goed werken! Ik denk dat ik ook weinig toe te voegen heb op wat hierboven al is gezegd over been geven.

Maar wat betreft de beugels nog wel. Hoe lang of kort je beugels moeten zijn, hangt af wat een aantal dingen. Bijvoorbeeld, wat ga je doen: dressuur, springen, crossen, nog iets anders?. Wat voor zadel zit je: dressuur, veelzijdheid of spring? En ook het paard waar je op zit kan verschil maken.
Het trucje van de beugel naar je oksel halen, is een goede eerste indruk, maar is zeker niet altijd correct. Op een dressuurzadel zit je langer, op een springzadel/als je gaat springen zit je korter. Maar, omdat je korter zit bij springen, betekent niet dat je ook hoger moet gaan lichtrijden. Je zit korter zodat je bij de sprong ver genoeg uit het zadel kan komen, maar bij lichtrijden hoef je niet zo ver.
Je hoeft bij lichtrijden niet helemaal te gaan staan. Hoe ver je wel uit het zadel moet komen, weet ik alleen niet zo goed uit te leggen. Misschien dat iemand anders dat wel lukt.

Maar neem dus mee hoe jij in het zadel zit (komen je benen over de wrongen heen, dan zit je bijvoorbeeld te kort), wat je gaat doet (als je gaat springen, kun je in een goede verlichte zit komen) etc.
Dat kan je wellicht ook wel eens met je de instructrice bespreken.

**Geplaatst**: 27-11-20 15:59

Re: Been geven voor dummies

Geplaatst: 27-11-20 15:59

Wat leuk om te horen!!

Klinkt super! Wat tof dat de instructeur zelf ook wat doet met de gekregen feedback!

**Geplaatst**: 27-11-20 17:55

Re: Been geven voor dummies

Geplaatst: 27-11-20 17:55

Leuk he, paardrijden

**Geplaatst**: 27-11-20 18:02

Re: Been geven voor dummies

Geplaatst: 27-11-20 18:02

Jouw afstand hoever je uit het zadel komt zou niet veel uit moeten maken of je met langere of kortere beugels rijdt. Het is een kwestie van mindset en jezelf bewust aanleren dat je dus niet moet gaan staanzitten maar echt je bekken moet kantelen. Dan kom je al veel minder ver uit het zadel. Ben er zelf ook druk mee bezig en merk dat je bovenbeen spieren eigenlijk helemaal niet actief hoeven zijn met lichtrijden. Je beweegt eigenlijk mee op de beweging door je bekken te kantelen.

Daarnaast heb ik mijn paarden altijd geleerd: beenhulp (dus 1 keer kort aanleggen en terug in positie) is weg.. Zo niet, dan tik.
Ben daar in het begin heel streng in geweest en dat maakt dat ik nu paarden heb die aan het been zijn. Ik rij niet met zweep of sporen want dan kan ik mee doen aan de bixierace.

Actie van mij (been) is reactie (wegstappen/draven). Zo niet? Tik. Gewoon kort en duidelijk direct nadat ik voel dat ik geen directe reactie merk bij paard.
Dus niet eerst helemaal bedenken 'was dit een reactie of niet?' dan ben je al te laat en kun je niks meer doen.
Stel je hersens erop in: been = weg zo niet: tik.

Voorwaarts en consequent zijn.