Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
Sharel schreef:[RT-D] Ethiek en de paardensport, waarom ik gestopt ben met rijden
Hier ga je toch dezelfde discussie krijgen met hetzelfde voor en tegen?
Sharel schreef:[RT-D] Ethiek en de paardensport, waarom ik gestopt ben met rijden
Hier ga je toch dezelfde discussie krijgen met hetzelfde voor en tegen?
koend schreef:Geïnspireerd door het "tegengestelde" topic dat al een tijdje loopt, wil ik hier uiting geven aan mijn gevoel dat paardensport heel veel ethisch verantwoorde kantjes heeft.
Maar was is "ethisch verantwoord"?
Ik vond volgende definitie:
---Ethisch: BETEKENIS & DEFINITIE
Ethisch is het gebied van de praktische filosofie die handelt over wat goed en kwaad is. Het betekent of iets moreel verantwoord is.
Ouders geven aan kinderen hun waarden en normen mee waarvan zij denken dat die goed voor hun zijn. Het is zo dat de ouders hun kind meegeven op welke manier zij in het leven staan. Dit wil niet zeggen dat dit dan allemaal goed is. Bij beslissingen heeft ieder mens weer zijn eigen argumenten en beoordelingen. Wanneer het nodig is grijpt iemand terug naar zijn uitgangspunten en ethische waarden.
Haha, daar is de koe dus gebonden, onze uitgangspunten kunnen dus verschillen.
Wat zijn mijn uitgangspunten? In deze volgorde.
1 ik stel de mens als belangrijker dan de dieren. Dit houdt ook in dat hij er voor moet zorgen.
2 ik zorg eerst voor mijn naasten en dan pas voor wie veraf staat.
3 ik probeer gezondheid en harmonie te bewerkstelligen. Iets waardevols opbouwen is belangrijk.
4 het lange termijn heeft voorrang op het korte termijn. Om iets goeds te bereiken mag het ook wel eens "pijn" doen. Maar opgelet niet overdrijven, het doel heiligt de middelen lang niet altijd.
5 de natuur is knap, als je twijfelt tussen 2 oplossingen, kies dan de meest natuurlijke. Maar opgelet de natuur is soms ook wreed.
Het valt me op hoe sterk mijn waarden beïnvloed zijn door mijn christelijke opvoeding, hoewel ik mijn geloof in "de almachtige" al lang achter me gelaten heb.
Toch nog iets wijs uit de bijbel. Daar staat "en God zag dat het goed was" er staat niet "perfect".
Goed is waardevol, perfect is onmenselijk.
We moeten paardensport niet weggooien omdat het niet perfect is, goed is prima.
Elisa2 schreef:koend schreef:Geïnspireerd door het "tegengestelde" topic dat al een tijdje loopt, wil ik hier uiting geven aan mijn gevoel dat paardensport heel veel ethisch verantwoorde kantjes heeft.
Maar was is "ethisch verantwoord"?
Ik vond volgende definitie:
---Ethisch: BETEKENIS & DEFINITIE
Ethisch is het gebied van de praktische filosofie die handelt over wat goed en kwaad is. Het betekent of iets moreel verantwoord is.
Ouders geven aan kinderen hun waarden en normen mee waarvan zij denken dat die goed voor hun zijn. Het is zo dat de ouders hun kind meegeven op welke manier zij in het leven staan. Dit wil niet zeggen dat dit dan allemaal goed is. Bij beslissingen heeft ieder mens weer zijn eigen argumenten en beoordelingen. Wanneer het nodig is grijpt iemand terug naar zijn uitgangspunten en ethische waarden.
Haha, daar is de koe dus gebonden, onze uitgangspunten kunnen dus verschillen.
Wat zijn mijn uitgangspunten? In deze volgorde.
1 ik stel de mens als belangrijker dan de dieren. Dit houdt ook in dat hij er voor moet zorgen.
2 ik zorg eerst voor mijn naasten en dan pas voor wie veraf staat.
3 ik probeer gezondheid en harmonie te bewerkstelligen. Iets waardevols opbouwen is belangrijk.
4 het lange termijn heeft voorrang op het korte termijn. Om iets goeds te bereiken mag het ook wel eens "pijn" doen. Maar opgelet niet overdrijven, het doel heiligt de middelen lang niet altijd.
5 de natuur is knap, als je twijfelt tussen 2 oplossingen, kies dan de meest natuurlijke. Maar opgelet de natuur is soms ook wreed.
Het valt me op hoe sterk mijn waarden beïnvloed zijn door mijn christelijke opvoeding, hoewel ik mijn geloof in "de almachtige" al lang achter me gelaten heb.
Toch nog iets wijs uit de bijbel. Daar staat "en God zag dat het goed was" er staat niet "perfect".
Goed is waardevol, perfect is onmenselijk.
We moeten paardensport niet weggooien omdat het niet perfect is, goed is prima.
Ik vind het wel een interessant topic en punten die je aanhaalt.
Ben het eigenlijk al gelijk niet met je eens...ik stel de mens namelijk NIET als belangrijker dan dieren. Heb ook altijd geleerd, eerst het paard en dan jezelf.
Daarnaast vind ik hun welzijn belangrijk, mag iets "pijn" doen vind ik discutabel? een corrigerende tik: Ja, een aframmeling: Nee!
De hele tijd pijn in de mond of pijn de rug: Nee!
Het doel heiligt de middelen niet, het doel zou moeten zijn een blij, gezond en pijnvrij paard wat met plezier samen met de mens samenwerkt.
Runa schreef:Oké, maar ik mis de punten waarom je wel paardrijdt? Keur je de paardensport in z'n geheel goed? Of juist niet?
Ik mis de link met de paarden
koend schreef:Persoonlijk heb ik vragen bij topsport, zowel bij mens als dier. Enerzijds kijken we ernaar op, het trekt ons in beweging, we leren er veel goeds van. Anderzijds is het te veel " het doel heiligt de middelen." Kijk maar eens naar de recente commotie in de turnwereld.
Hierbij vind ik het een flauw argument dat de mens ervoor kiest. Die turnertjes kiezen daar niet voor. De wielrenners vragen niet naar levensgevaarlijke parcours ...
Elisa2 schreef:Ikke: als het ene een voorwaarde is voor het andere, dan heeft het toch juist WEL met elkaar te maken?
Het klinkt heel mooi wat je schrijft, vaak komen frustraties voort uit onkunde/ onmacht etc en op die manier kun je je blijven ontwikkelen inderdaad. Maar de frustraties mogen niet af gereageerd worden op het paard. Dat gebeurd imo nog wel teveel, daar in zou de wedstrijdsport van mij ook mogen veranderen.
Ik geloof ook niet dat stoppen met rijden het antwoord is, maar verbeteringen doorvoeren.
Overigens rijdt ik zelf al enkele jaren (ongewild) niet meer, maar train nog wel graag op andere manieren.
koend schreef:Maar je benoemd heel veel dingen waarbij rijden dus niet hoeft..Iets concreter nu. Waarom blijf ik na 40 jaar nog áltijd verder rijden?
Het is gezond voor mij en mijn paarden. Daardoor zijn we fitter, gespierder, minder vet. Het geeft jammergenoeg ook wel slijtage op langere termijn. Mijn benen zijn krom, mijn onderrug begint te verslijten, maar bij niet-ruiters zie ik minstens evenveel gezondheidsproblemen. Mijn paard heeft enkele drukknobbeltjes op zijn rug. Nu met een nieuw zadel en de nodige zalfjes, lijkt het in orde te komen.
Het geeft zin aan mijn leven. ik heb het gevoel dat ik iets kan wat niet iedereen kan en blijf ook nu nog bijleren. Ik kan me sportief nog meten met veel jongeren. Het geeft me dus het gevoel dat ik nog niet afgeschreven ben. Ik heb altijd een doel.
De paardenwereld laat mij toe om eens te ontsnappen uit de stress of de saaiheid van het "normale" leven. Het houdt me psychisch op de rails.
Ik heb er veel van geleerd. Paarden houden je dikwijls een spiegel voor. Ook een kudde heeft veel van een vereenvoudigde mensenmaatschappij.
De pony's waren een belangrijk element in de opvoeding van onze kinderen. Respect, verantwoordelijkheid, liefde geven en krijgen, doorzetten als het pijn doet, betrouwbaar leider zijn, werkzaam zijn, jezelf durven toevertrouwen aan iemand die je niet 100 % kan controleren, ervoor gaan ...
Paarden houden is ook liefde geven en liefde krijgen, fysieke affectie.
Nu mijn kinderen het huis uit zijn, heb ik nog altijd mijn paarden om voor te zorgen. Ik heb ook mijn eigen stukje tuin-natuur geschapen en ik heb ook kippen en een kat, maar met mijn paarden heb ik toch een diepere relatie.
Het opleiden en rijden zijn intense momenten in die relatie. Het brengt ons beslist veel nader tot elkaar. We zijn liever, beter afgestemd, gedisciplineerder, aandachtiger en ook rustiger/ met meervertrouwen.
Als dat niet ethisch is?
Jawel, ik heb al mijn geduld verloren, jawel mijn ruin heeft al gebeten, jawel ik heb al wel eens teveel gevraagd, jawel ik heb al eens gereageerd op een manier waarop ik niet trots ben, en mijn merrie heeft ook al eens geslagen ...
Volgens mij is het totale plaatje ethisch goed, niet perfect, maar goed genoeg.
brokjes schreef:Oke, wat maakt de mens belangrijker dan dieren?
freetorun schreef:Maar je benoemd heel veel dingen waarbij rijden dus niet hoeft..
Paarden houden = liefde zeg je. Maar paarden houden kan zonder op hun rug plaats te nemen.
Pony's waren belangrijk voor de opvoeidng van je kinderen, ook dat kan zonder rijden. Het stuk verantwoordelijkheid gevoel en zorgen voor, heeft dat effect.
Veel van paarden leren / paarden spiegelen is ook iets wat je hebt met grondwerk.
Ik lees vooral veel dingen die niet relevant zijn aan rijden, maar aan paarden houden.
Ik denk dat de enige reden om een paard te rijden is voor je plezier. Een dier fit houden kan ook vanaf de grond. Samen in t bos genieten kan - net zoals met een hond - te voet of te fiets.
Rijden is voor een paard geen noodzaak. Net zoals hertjes, koeien en lama's het prima doen zonder hun dressuurtraining etc. Met goed rijden hou je je paard fysiek sterker, wat weer nodig is voor het rijden. Zo voorkom je grote blessures of vroegtijdige slijtage. Maar goed, dat is mijn mening
Ik train met de clicker en autonomie voor mn paard. Ik rij alleen als hij zichzelf inparkeert. Dat is ons startsignaal, en als hij geen zin heeft doet hij dit gerust niet. Zonder verdere consequenties. Ik stap weer af als hij een stopsignaal geeft. Zo voelt het voor mij oké.
En waarom ik er soms op ga zitten? Het is voor mij duidelijk. Ik vind het magisch om soms door hem gedragen te worden.
ikke schreef:koend schreef:Persoonlijk heb ik vragen bij topsport, zowel bij mens als dier. Enerzijds kijken we ernaar op, het trekt ons in beweging, we leren er veel goeds van. Anderzijds is het te veel " het doel heiligt de middelen." Kijk maar eens naar de recente commotie in de turnwereld.
Hierbij vind ik het een flauw argument dat de mens ervoor kiest. Die turnertjes kiezen daar niet voor. De wielrenners vragen niet naar levensgevaarlijke parcours ...
Dat is het verschil tussen prestige en prestatie.Elisa2 schreef:Ikke: als het ene een voorwaarde is voor het andere, dan heeft het toch juist WEL met elkaar te maken?
Het klinkt heel mooi wat je schrijft, vaak komen frustraties voort uit onkunde/ onmacht etc en op die manier kun je je blijven ontwikkelen inderdaad. Maar de frustraties mogen niet af gereageerd worden op het paard. Dat gebeurd imo nog wel teveel, daar in zou de wedstrijdsport van mij ook mogen veranderen.
Ik geloof ook niet dat stoppen met rijden het antwoord is, maar verbeteringen doorvoeren.
Overigens rijdt ik zelf al enkele jaren (ongewild) niet meer, maar train nog wel graag op andere manieren.
Als je als mens jezelf boven de dieren plaatst EN de bijbehorende verantwoordelijkheid neemt, kun je voor dat dier zorgen.
Dat heeft niks te maken met dat je eerst je paard verzorgt en daarna pas jezelf. Dat is deels ook flauwekul; je kunt prima tegelijk voor je paard en jezelf zorgen.