Bokt.nl

lichtheid schreef:

wanneer je dit soort van probleem zélf op kunt lossen wordt je een betere "paardenvrouw".

Ik geef je eerst twee wijsheden uit de paardenwereld:

"Je moet niet denken wat zou moeten maar voelen wat zou kunnen."
Dat wil zeggen blijf bij je paard, voel wat hij je zegt en van daar uit ga je iets doen waarvan je voelt dat het kan.

De tweede is van Bill Dorrance:

"First you go with your horse, than the horse goes with you, than you go together."

Dat wil zeggen dat wanneer jij mentaal niet bij je paard blijft, je paard niet met jou mee zal gaan (paarden gaan altijd samen) zodat je nooit samen weg kan gaan. Wanneer je tegen deze waarheden zondigt komt er altijd een moment dat je de prijs betaalt.
Je paard heeft jou nodig, blijf bij hem, voel wat kan.
Stap uit je vooroordelen en aangenomen waarheden.
Wees vriendelijk, geduldig, help je paard.

Lindsey_99 schreef:

5 Maanden is nog kort hoor. Dus na de eerste keer samen naar buiten was de tweede keer naar buiten alleen? Niet zo raar dat hij dan staakt. Je paard heeft nog onvoldoende vertrouwen. Voorlopig samen met een andere ruiter gaan, en ook gaan wandelen, of iemand met de fiets meenemen. Het moet een gewoonte worden en niet iets wat af en toe gebeurt. Of maanden niet, en dan weer wel. Het duurt soms een paar maanden voordat een paard alleen naar buiten wil. Kwestie van vertrouwen in de ruiter, training en tijd.

ruitje schreef:

Dravers geven hele mooie signalen voor wie dat wil zien... Als je die signalen niet ziet overvraag je ze en gaan ze ineens 'schreeuwen' om wat duidelijk te maken.

Eigenlijk zijn ze vaak zo enorm mensgericht en meewerkend dat je ze tegen hunzelf moet beschermen.

Jouw paard heeft meerdere signalen gegeven:
- al eerder lastig van het erf af willen
- In de bak is hij niet aan je hulpen
-In de bak is hij heet, dit is absoluut niet draver eigen. Dravers worden onwijs gefokt op meewerkend karakter en leren hun energie op het juiste moment te geven.
- staken/omhoog komen = in alle dravers die ik gereden en gezien heb echt een zeldzaamheid, echt een groot signaal is dit!

Je ' moet ' leren kijken naar wat hij aangeeft en terug naar de basis.

Is hij wel goed omgeschoold?

19wendy80 schreef:

Totaal geen tips voor je, wel veel herkenning.

Sinds 6 maanden hebben mijn dochter en ik een 15 jarige ruin (volbloed x oldb).
Toen we hem 2.5 maand hadden voor het eerst buitenrit genaakt, samen met 2 stalgenootjes. 1.5 uur gereden, soms een schrikmoment, niets bijzonders.
Daarna nog paar keer met dezelfde paarden naar buiten geweest.

2 maanden geleden met een andere ruiter/paard naar buiten en nog geen 100 m verder was t over, constant terugdraaien en richting stal willen. Dus opgegeven, na 10 min rondjes draaien maar terug. Sindsdien is t over met de pret....met andere nog geprobeerd, zelfde gedrag.
Instructrice is er een keer mee naar buiten gegaan en hij wilde t 1x doen en ze pakte hem er zo doorheen en geen problemen verder.
Dochter daarna erop, paar keer gemopperd, 1x omgedraaid en weer de goede richting opgekregen. Rondje van 20 min kunnen maken.
Keer daarna, ging opzicht goed, maar rustig stappen was er niet bij. T lukte alleen maar in standje draf.
Afgelopen zaterdag weer met de paarden waarmee hij de eerste keren naar buiten was en t ging 10 min goed en toen was t zo mis, hij kwam zelfs omhoog.
Voor dochter de lol eraf buiten, ik durf t niet eens meer.

In de bak is hij juist steeds relaxter en reageerd super goed.
Aan de hand stukje wandelen gaat wel goed.

Dus we gaan maar wandelen opbouwen, tot we een redelijk rondje kunnen lopen en dan maar weer het rijden erop langzaam opbouwen.

Ik ben dus erg benieuwd hoe het bij jou zal verlopen.

19wendy80 schreef:

Te beginnen met gewoon stukjes wandelen, vorige week half uurtje bos in gewandeld. Beetje laten grazen hier en daar, punt waar hij normaal niet langs wilde, was nu niks aan de hand. Dit bracht ons dus op dit idee.
We beginnen gewoon zonder zadel etc, gewoon halster en longeerlijn. Stukje lopen en als dat goed blijft gaan met zadel en hoofdstel.
Terug naar stal is tijdens buitenrit geen probleem, dan wil hij wel blijven lopen. Dus dan weer op de terug weg er op een gegeven moment op gaan zitten en zo maar proberen uit te bereiden.
We doen dit dus wel met zn 2tjes, mijn dochter en ik. Dus als t misgaat, is er iemand bij.

19wendy80 schreef:

Ik hoop dat je iets hebt aan de tips en je weer kunt genieten van de ritjes

ruitje schreef:

Met aan de hulpen reageer ik op ' drammerig, heet en niet te rijden' in je OP. Dat is iets anders dan niet aan het been . Een paard wat je ervaart als drammerig is naar mijn idee niet goed aan de hulpen

Met een paard wat zo is in de bak, zou je in theorie nog niet naar buiten moeten gaan, want je hebt nog niet voldoende controle.

Een koudbloed is wel anders ja, goed dat je een stap terug neemt

Ik wil je wel meegeven, dat je als je je paard goed aanvoelt, kan voelen wat het is. Ik help de mijne wel eens ergens doorheen, laatst wilde hij ergens absoluut niet langs terwijl hij er 10 keer langs was geweest.

Onze basis is goed, ik weet dat hij het kan, maar die dag wilde hij het niet.

Dan kun je alsnog je paard ergens ' doorheenduwen' ( in mijn geval veel been geven en stem gebruiken) .

Het is dus niet zo dat je ' altijd maar een stap terug moet doen' , je moet leren aanvoelen of je een stap kunt nemen, zodat je eigenlijk nooit een stap terug hoeft te doen.

Want dat betekend dat je te ver bent gegaan

Dit kan echter alleen als het vertrouwen er is, de basis in orde is en jij kan voelen of je hem als je hem een stukje doorduwt juist helpt ( ' oke, als jij zegt dat het te vertrouwen is : dan kan ik dit! '= succeservaring) of juist tegenwerkt.

Dat zou iemand jou op de grond moeten leren . Eigenlijk leren je paard te lezen zeg maar .

Is super leuk, dat proces!