Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-11-18 09:00

wie was er als kind ook geen stoere ruiter en hoe ben je nu

Geplaatst door de TopicStarter : 09-11-18 09:00

Ik zit met deze vraag aangezien mijn dochter niet zo goed op onze pony durft te rijden. het is een pony die zich soms sterk kan maken. Op de grond doet ze alles met hem maar als ze erop zit wordt ze een beetje bang. stappen gaat goed en draven redelijk maar zodra hij zich wat sterk maakt bevriest mijn dochter en stapt af en loopt huilende ( ze is 14) Ze kan hierdoor niet met groepslesjes meedoen, Ik geef haar nu eens per week zelf les en probeer het zo leuk mogelijk te maken, maak slalommetjes, leg blokjes en balkjes neer. laat der gekke figuren doen die niet bestaan of laat der zo snel mogelijk van de ene naar de andere zijde gaan etcetc. soms eindig ik met voltige. dan staat ze met blote voeten op zijn rug...zo braaf is hij dus wel... maar gister vroeg ze of ze toch weer op een ander paard mocht rijden, in de les, want ze mist dat. En ik snap dat wel. Mijn man had in eerste instantie zoiets van.. ze moet ff doorzetten maar mijn gevoel zegt dat deze pony voor te berijden nog ff te hoog voor de gegrepen is. ze kan best pittig rijden hoor maar kent alleen maar superbrave paardjes en ja onze kan soms zijn streken hebben, en dat is al veel minder dan dat het was, maar goed ik ben wel eens benieuwd of iemand dit herkent.. heeft iemand een kind/puber of was die zelf altijd erg voorzichtig en snel angstig en is dat goed gekomen of niet.... Wegdoen vind ik voor nu geen optie want zelf ben ik knettergek van de pony en ik kan er alles mee.. maar ja eerlijk is eerlijk mijn dochter gewoon niet.....Zelf denk ik als we 2 jaar verder zijn dat er dan een hoop kan veranderen.. bij de pony en mijn dochter... maar ja zou het zo zonde vinden als ze straks niks meer met hem durft te doen en ze een ander paard of pony gaat rijden. Toen we hem kochten heeft ze veel grondwerk met hem gedaan enzo.. maar nadat ze een paar keer eraf gevallen was omdat hij ergens van schrok of ineens in galop omdraaide is ze gewoon angstiger geworden en dat begrijp ik. Ze rijd al sinds ze 6 jaar is op pony en paarden en heeft jaren een verzorgpony gehad maar die was superbraaf en een echte beginnerspony...

**Geplaatst**: 09-11-18 09:07

Re: wie was er als kind ook geen stoere ruiter en hoe ben je nu

Geplaatst: 09-11-18 09:07

WIL ze wel echt? Er zijn super fijn instructeurs op het gebied van angstbegeleiding... Ik weet niet in welke regio je zit, maar een van mijn twee trainers is echt een kei daarin. Zo zijn er meer, maar als je dochter wel gemotiveerd is, denk ik dat je het daarin kunt zoeken! En misschien 'klikt' ze gewoon niet met de pony, dat kan ook...

**Geplaatst**: 09-11-18 09:09

Geplaatst: 09-11-18 09:09

Ik was een watje en ben nooit veranderd. Als ik een paar keer naast een pony lig dan durf ik ook niet meer. Ik begrijp je dochter dus volledig en zou vandaag nog gaan zoeken naar een brave, dit is toch hartstikke sneu voor haar? Er zijn zat brave ponies die dat soort geintjes niet uithalen, waarom dan doorgaan op een boefje?

**Geplaatst**: 09-11-18 09:18

Re: wie was er als kind ook geen stoere ruiter en hoe ben je nu

Geplaatst: 09-11-18 09:18

Ook ik was een watje en ben dit nog steeds, nu met de juiste begeleiding en met brave paarden gaat het beter.
Ik had gewild dat ik dit als kind gehad had, maar toen werd ik niet zo serieus genomen en moest me niet aanstellen.
Ook ik denk dat je beter opzoek kan naar een pony die haar wel vertrouwen geeft. Op deze manier gaat ze waarschijnlijk nooit echt het leuke van paardrijden inzien en zal de angst niet weggaan.

**Geplaatst**: 09-11-18 09:19

Geplaatst: 09-11-18 09:19

Wat ik hier in de regio (wel Belgie) soms zie bij LRV/ponyclub, is dat mensen soms n tijd van pony ruilen: de heviger pony gaat over naar n betere/dapperdere ruiter, en n brave pony van iemand die meer uitdaging zoekt, gaat dan naar de bangere ruiter. Mss is dit n optie? Want zo is het voor je dochter toch ook niet leuk meer? Trouwens, niets mis mee om enkel grondwerk te doen met je pony?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-11-18 09:24

Geplaatst door de TopicStarter : 09-11-18 09:24

Zomaar een andere kopen doen we nu nog niet. Ze is knettergrk van hem en ze doet er een hoop mee.als ik ernaast loop gaan we zelfs naar het straknd en zwemmen met hem.. vrijheidsdressuur doet ze ze kan alleen met hem wandelen en erop alleen stappen.. draven gaat meestal ook goed. Gallop nog niet. In de groepsles trekt hij erg naar een ander paard en dan is ze alleen maar bezig met afwenden enzo en dat maakt het dat we gestopt zijn met de lessen. Die groepen zijn te groot Ze wilt zelf ook wel en de privelessen gaan ook goed ( die krijgt ze ook) een angsttrainer is mss wel een idee ik zal eens gaan googlen bedankt

**Geplaatst**: 09-11-18 09:26

Geplaatst: 09-11-18 09:26

Ik was als kind helemaal niet bang maar ben een aantal jaar geleden te lang doorgegaan op een pony die ik niet vertrouwde en ben bang geworden. Ben mijn zelfvertrouwen helemaal kwijt geweest in het rijden en het gaat nu redelijk al verstijf ik snel.

Pas op dat je niet te lang doorgaat en je dochter dit gedrag op andere pony's ook krijgt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-11-18 09:27

Geplaatst door de TopicStarter : 09-11-18 09:27

Haar bijrijdpony was een oudje waar ze altijd met los teugeltje op reed, deze moet je aan het werk zetten. Hij doet nooit echt gemeen maar kan je soms ff uitproberen. We hebben hem nu een half jaar
En we hebben gezegd we besluiten oas na een jaar...

**Geplaatst**: 09-11-18 09:28

Geplaatst: 09-11-18 09:28

lnvdh schreef:
Haar bijrijdpony was een oudje waar ze altijd met los teugeltje op reed, deze moet je aan het werk zetten. Hij doet nooit echt gemeen maar kan je soms ff uitproberen. We hebben hem nu een half jaar
En we hebben gezegd we besluiten oas na een jaar...

Misschien af en toe voor de afwisseling op een hele brave dat ze niet de hele tijd alert hoeft te zijn en ook kan ontspannen

**Geplaatst**: 09-11-18 09:30

Geplaatst: 09-11-18 09:30

Paard/ponyrijden "moet" leuk zijn en blijven, dat lijkt me een belangrijk uitgangspunt.

Wat ik me afvraag is of je dochter op andere gebieden ook angstig is ?
Want vaak zie je bij kinderen/jongeren nog geen angst en later als de hersenen zich gaan ontwikkelen (meer risicobesef) en er meer verantwoordelijkheden komen (bv moeder worden) komt de angst alsnog, je lijf wordt dan ook wat minder soepel.
Maar bij iemand met een "angstige aard" is er vaak op jongere leeftijd al angst op meerdere gebieden.
Natuurlijk zijn er altijd uitzonderingen.

En heb je wel eens met je dochter gepraat wat zij wil, behalve in groepslesjes rijden ? Wil zij de pony houden of niet ? Ze kan misschien ook (tijdelijk?) op andere paarden/pony's rijden en met haar eigen pony grondwerk doen ?
Inderdaad kan begeleiding zoeken ook een optie zijn maar wel omdat je dochter dat wil en niet omdat jij het wil. Maar soms komt iets anders/beter over als iemand anders dan je moeder het zegt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-11-18 09:41

Re: wie was er als kind ook geen stoere ruiter en hoe ben je nu

Geplaatst door de TopicStarter : 09-11-18 09:41

Ze wilt niet dat hij weggaat en wilt elke dag mee. Kan hem u al zelfstandig poetsen en zadelen iets wat de eerste maand echt niet ging omdat er geen respect was. Ze brengt hem nu al zelfstandig naar het land 500 meter vd rijbak iets wat in het begin ook niet kon. Kan hem al longerem wat ook niet kon en laat op de grond niet over der heen lopen. Als ze erop zit en er is is niemand dan gaat het ook goed en is ze best stoer.. en vraagt ze meer van hem als
Dat er andere bijrijd. Afgelopen zaterdag heeft ze 45 min heel goed gereden en kon hij zelfs al een pasje wijken voor der been. Ze was zo trots als een pauw maar toen werd ze wat overmoedig en zette ze hem in galop en dat vond hij nog moeilijk in de bak en toen ging hij steeds ff harder... ze kreeg hem uiteindelijk wel terug maar stapte toen meteen huilend af.... ik heb haar er weer opgekregen en zijn we gekke dingetjes gaan doen met hem waardoor ze uiteindelijk na een uur blij afstapte...omdat ze altijd superbrave paarden heeft gehad kent ze dit niet. Samen in combi met een nog wat jong/groen paard maakt het soms erg lastig.... als ik haar dan vertel wat ze ondertussen wel al kan dan wuift ze dat weg.... ik denk dat ze de lat voor derzelf te hoog legt en vind dat ze alles al moet kunnen..

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-11-18 09:42

Re: wie was er als kind ook geen stoere ruiter en hoe ben je nu

Geplaatst door de TopicStarter : 09-11-18 09:42

Op andere gebieden is ze ook zo.. de lat hoog leggen en vinden dat ze alles moet kunnen....

**Geplaatst**: 09-11-18 09:48

Re: wie was er als kind ook geen stoere ruiter en hoe ben je nu

Geplaatst: 09-11-18 09:48

Ik durfde niet galopperen toen ik begon met rijden.

Mijn favoriete barby-pop heeft uiteindelijk mee gegaloppeerd (vast aan het hoofdstel tussen de oren van de pony die het me moest leren. _O-

Nu ben ik een heel andere ruiter. Door de jaren heel heel wat paarden gereden waar ze niemand meer voor vonden.

Het kán om slaan.

**Geplaatst**: 09-11-18 09:50

Geplaatst: 09-11-18 09:50

Waarom kan ze niet mee doen met de groeps lessen? Ze kan de galop toch even overslaan?

En galoperen aan de longe? Zodat jij de pony naar half rondje of paar passen terug naar draf zet. Miss even tijdelijk een bijrijder die wel durft te galoperen en de pony leert beheerst te galoperen ipv steeds harder.

En miss idee om haar op een brave pony te zetten die niet harder of sterker wordt zodat ze niet bang wordf en zo meer balans krijgt

Ik zelf ben ook geen geen held, nooit geweest. Niks mis mee om op paarden te rijden die wat nuchtere/braver zijn.

Ik ben niet een bange ruiter wel een voorzichtigere ruiter. Ik stap gerust op een paard maar moet ik eerst wel in gedrag in omgang kennen en de eerste keer erop moet de eigenaar niks verwachten want ik tast eerst af hoe t aanvoelt enz

**Geplaatst**: 09-11-18 09:55

Geplaatst: 09-11-18 09:55

Kan het niet zijn dat ze niet echt bang is, maar gewoon teleurgesteld dat het niet lukt?
Mijn zusje is geen held en dat resulteert in: een pasje verschieten en dan katapulteert ze zichzelf uit het zadel. Dat is dus totaaal iets anders dan jou dochter die wel verder galoppeert en verder blijft werken tot stap en nadien huilend afstapt.

Bij de aankoop van onze pony hebben we echt gezocht naar eentje waar ze zich goed op voelde. Ze heeft nog angstige momenten maar dat is gewoon omdat ze het niet kan plaatsen dat de pony iets anders doet dan zij in gedachte had. Dat was al duidelijk voor ons toen ze klein was en de pony mocht geen voet of oor draaien tijdens het borstelen. Hier gaat het echt met up’s en down’s, we hebben geluk dat de pony echt goud waard is en verder echt wel braaf in groep. Maar soms wordt ze overmoedig en dan gebeurd er weer iets dat niet in haar rijtje past en is haar vertrouwen weer weg. Het is geen angst van het rijden, maar het niet aankunnen dat de pony ook iets anders kan doen dan ze dacht. Want verder rijdt ze ook echt graag.

**Geplaatst**: 09-11-18 10:00

Geplaatst: 09-11-18 10:00

Lekker op andere paarden laten rijden om lol te hebben en ervaring op te doen En ondertussen grondwerken en alle andere dingen met haar eigen pony. Ze is maar 1 keer jong en zonde om dan al die tijd bezig te zijn met pogingen om door te zetten. Ze heeft wat vervelende ervaringen opgedaan met hem dus haar angst is ook niet geheel onterecht. Ik zou het dus n beetje loslaten

wie weet over een tijdje zegt ze ineens ik wil weer op *naam paard*

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-11-18 10:01

Geplaatst door de TopicStarter : 09-11-18 10:01

In de groep rent hij naar andere paarden toe dus versneld tot hij vlak achter een ander rijd.. dat doet hij bij mij niet. Zelf gallopeer ik op hem en ja de bak vind hij lastig. Buiten geen probleem. Haar oude verzorgpony is met pensioen . Zelf denken we idd naar een lespony voor erbij...en oriveles en dan aankijken. We kunnen dan altijd over een half jaar kunnen zeggen we gaan door of niet...

**Geplaatst**: 09-11-18 10:11

Geplaatst: 09-11-18 10:11

Vermoedelijk is het eerder haar perfectionisme (lat hoog leggen) dat haar in de weg zit, die zich dan uit in angst?

Voor angst zou ik kijken dat ze een tijd les krijgt van goede begeleiding, die om kan gaan met angst. Zijn toch al goede resultaten mee geboekt.

Ook de pony op begeleiding zetten is geen slecht idee. Training kan bij deze pony veel betekenen en komt zowel de pony als je dochter ten goede.

Ook kan ik je aanraden om, als het perfectionisme echt in haar weg zit, daar aan te werken.
Ik ben ook een perfectionist, en moet op mijn 27e echt opletten om dat af en toe wat los te laten. Het is een goede eigenschap maar ook een valkuil voor je emotioneel welzijn (nooit goed genoeg, burn-out, faalangst,...).

Perfectionisten hebben vaak moeite met relativeren. Als iets niet gaat zoals zij het hebben gepland dan kan het snel voelen als falen.
Misschien speelt dit ook mee? Dochter die wou galopperen, dacht dat dit goed ging gaan, gaat niet zoals gepland en wordt dan door haar als een "grote mislukking" beschouwd?

Raar genoeg kan ik mijn perfectionisme bij de paarden volledig loslaten en puur genieten. Geen compititiedrang (hoewel ik wel heel graag op wedstrijd ga, maar puur voor de lol) , geen onzekerheden,.. Ik kan daar moeilijk een verklaring aan geven, terwijl ik op mijn werk of studies het tegenovergestelde ben :')

Als kind ook een blind vertrouwen in paarden, 100 keren er af gegooid, verliefd worden op het gekste paard van stal en er nog meer van af donderen. Daar ben ik gelukkig voorzichtiger in geworden, dat er nooit iets ernstig is gebeurt is een klein wonder..

**Geplaatst**: 09-11-18 10:12

Geplaatst: 09-11-18 10:12

Misschien even iets anders gaan doen met haar paard dan rijden, zoals voltige? Krijgt ze meteen een goede balans van, en hopelijk vertrouwen

**Geplaatst**: 09-11-18 10:13

Geplaatst: 09-11-18 10:13

Ik was en ben een grote schijtbakkes. Ik durfde niet alleen te rijden en zo gauw mn pa bewoog riep ik: waar ga je heen? Ik ben er een paar jaar geleden hard af gegaan en voelde me genaaid nu ben ik weer terug bij af. Ik zou voor mijn kind de aller braafste liefste kopen op deze wereld en nooit meer een huilend kind willen. Mijn vader kocht een toppony voor me die te groot was en boven mijn kunnen. dat heeft 3 jaar geduurd voor ik ermee vooruit kon. Dus dit gaat echt niet veranderen. Laat haar ook zelf aangeven wat ze wil.

**Geplaatst**: 09-11-18 10:23

Geplaatst: 09-11-18 10:23

Ik was als kind totaal niet bang en vond hoe meer temperament hoe leuker. Ik reed op mijn achtste een vierjarige, achteraf echt onverantwoord maar dat vond ik toen leuk. Toen ik een jaar of 13 was, werd ik ineens bang terwijl er niks met het paardrijden op zich gebeurd was. Ik was ook heel perfectionistisch en legde de lat ook erg hoog en werd in alle dingen onzeker, op School ineens faalangst voor toetsen en moeite met sociale contacten terwijl ik dat daarvoor nooit had. dus dat uitte zich ook in het rijden en had niets met het rijden te maken...

**Geplaatst**: 09-11-18 10:27

Geplaatst: 09-11-18 10:27

Ik ben altijd een watje geweest en dat ben ik nog steeds (nu 29). Vroeger durfde ik alleen op de braafste manege pony’s en lessen zonder zadel enzo deed ik niet aan mee.

Nu al jaren zelf paarden en ben ook altijd voorzichtig. Heb wel 2 driejarige maar dat hele proces van beleren is eigenlijk niks voor mij maar goed dat kwam zo uit.

Ik ga wel naar strand/bos en wedstrijden maar ik hou altijd de gedachte ‘wat als..’ heel irritant.

Maar toch zou ik niet zonder de paarden en het rijden willen. De ene is een manse aap en ik rij gewoon liever op een brave goedzak. Heeft niks toch?

**Geplaatst**: 09-11-18 10:31

Geplaatst: 09-11-18 10:31

Toen ik nog op de manege heb ik ook een periode gehad waar ik heel bang was. Elke pony die iets te hard ging of een keer in zijn leven gebokt had was eng. Uiteindelijk ben ik er wel overheen gegroeid. Nu heb ik er helemaal geen last meer van!

**Geplaatst**: 09-11-18 10:31

Geplaatst: 09-11-18 10:31

Ik zou haar eerst op de manege op een aantal verschillende paarden laten rijden in de les. Laat maar zelfvertrouwen groeien. Dan kan ze thuis op eigen tempo met haar eigen pony oefenen. Pushen als iets eng is werkt niet. Het kan zomaar dat ze over een jaar wel lekker weg rijd op haar pony.

Ik vond mijn eigen pony in het begin ook spannend om op te rijden. Ik kwam van de manege af. Pony is ingereden door iemand en zij heeft me toen een tijd les gegeven. Mijn pony wilde steeds omdraaien als ze iets moeilijk vond. Ik vond dat erg spannend. Een paar maanden later snapte ik zelf beter wat er fout ging, had wat meer feeling gekregen en toen kon ik het voorkomen en mijn pony beter begeleiden. Ik heb toen met veel plezier met haar gereden. Het kwartje moest even vallen

**Geplaatst**: 09-11-18 11:43

Re: wie was er als kind ook geen stoere ruiter en hoe ben je nu

Geplaatst: 09-11-18 11:43

Even iets heel anders : ze is 14.
Waarschijnlijk heeft ze zojuist een groeispurt achter de rug en in elke sport geeft dat problemen. Turners enzo hebben er het meeste last van: je evenwicht is 'anders ', de hoeveelheid kracht die je moet zetten met spier x om beweging y te doen is anders - dat is heel vermoeiend.
"Iedereen praat over de hormonen en verliefdheid", wat ook beslist issues zijn op die leeftijd - maar houd dit in je achterhoofd.

Mijn tip zou zijn: de maar lekker veel 'spelevaren' te paard, voltigeren is fantastisch (en dus ook erg lastig, maar wat lukt, dat lukt) en lekker plezier maken te paard.

Naarmate de groeispurt langer achter de rug is, stabiliseert dit weer.
...en hopelijk kan ze dan met dit dier lezen en schrijven!