Buiten veel wandelen, fietsen, wat werken aan de hand niet erg veel gedaan.
In alle activiteiten viel op dat hij soms hupte, wisselend beeld. Ik vertrouwde het niet en heb het laten onderzoeken.
Ontsteking C6-C7
Zijn voeten zijn nu zeer goed, verder is hij ook in zeer goede conditie, en na diagnose en behandeling en rust kon ik hem gaan oppakken.
Dit doe ik samen met een trainer in klassieke dressuur.
Hij pakt het goed op, maar nu we wat verder komen heb ik toch een klein twijfelpunt/ onzekerheid.
Ik las namelijk ergens deze quote:
Ik heb geleerd van instructeurs zoals een Mireille den Hoed, maar ook van Mirjam vd Wiel en Jente Driessen, Karin Leibbrandt dat je geen druk op het bit nodig hebt om je paard in balans nageeflijk te rijden. Deze mensen geven les in verticale en horizontale balans van je paard herstellen met je zit en teugelhulpen. Maar ze laten het paard niet eerst tegen het bit aanlopen en dat paarden daar druk tegenkomen (of een weerstandbiedende hand). Doordat je je paard herstelt in zijn balans, gaat hij vanzelf nageeflijk lopen en krijg je een van achter naar voren over de rug gaand los paard met schoftlift, die meteen netjes met lengte in de hals op de loodlijn loopt."
Nu vraag ik me af of juist deze manier van werken niet heilzamer zou zijn.
Zoals ik alle documentatie zie van Will Faerber (Art2ride) maar ook Bastiaan de Recht etc.... is er altijd iets van een weerstandbiedende hand die toestaat als het paard erin ontspant.
Onder het mom "je kunt het maar 1x goed doen" wil ik even sparren
