Bokt.nl

pien_2010 schreef:

Dag Faither, als ze het alleen in draf heeft zou ik haar buiten alleen laten stappen voorlopig. Totdat ze echt gewend is dat ze gewoon veel naar buiten mag. Als dat goed gaat kun je eens een piep klein stukje draf erbij pakken. Als je met nog een paard erbij naar buiten gaat dan is het extra gezellig.
Zelf heb ik een hele tijd een paard begeleid met mijn paard dat dit ook deed. Alleen op hele smalle paadjes waar hij absoluut niet kon passeren deden we kleine stukjes in draf. Ruim voordat het paadje breder werd stapten we weer. Na af en toe een bokje ging dat beter en beter.

Hevonen schreef:

Ben eens met de symptoombestrijding, maar het gaat ook om jouw en haar veiligheid. IK zou kiezen voor een pelham en vooral samen met iemand anders buitenritten maken.

ellepel schreef:

Heeft ze altijd veel energie?
Al eens geprobeerd om voor je gaat buitenrijden haar even in de bak los te laten rennen tot ze wat moe,is en de energie wat minder is?
Ik had vroeger een dribbelkont onder me, daar was de oplossing dus van te voren even los in de bak te laten rennen

assie schreef:

Iedere buitenrit is voor haar "woehoe joepie rennuuuuuuh". En voor jou is het "oh kak daar gaat ze weer".
Het zou mooi zijn als dit rijtechnisch op te lossen is. Dus door vanaf de eerste stap buiten aan de gang te gaan met zijgangen, tempowisselingen in stap. Halthouden. Achterwaarts. Etc. Hou het kort.
Dus stop zolang het nog goed gaat. Ook als dat betekent dat je de eerste keer maar 10 meter doet. En bouw dat uit.
Kun jij 100 meter rustig stappen. Doe dan eens drie pasjes draf waarin je meteen een pasje wijkt en dan weer terug naar stap.
Etc.
Het doel is nu niet: maak een buitenrit. Maar het doel is: rustig buiten draven.
Vergelijk het met: niet meteen een grand Prix proef willen rijden als je voor de eerste keer op een paard stapt.
Hou dat doel goed in de gaten en bepaal aan de hand daarvan je tussenstapjes.

Vraagje: hoe is ze als je met haar wandelt en aan de hand draaft buiten? Is ze dan ook debiel vrolijk, dan kan het ook handig zijn om eerst daarmee te beginnen.

Andere optie: maak het naar buiten gaan normaal. Dus na iedere (intensieve) dressuurtraining ga je buiten uitstappen. Maak het normaal.

En laatste tip die ik zo heb... mocht het nu rijtechnisch niet lukken. Gebruik dan die hulpteugel of dat scherpere bit zodat je iig iets te zeggen hebt. Daarmee spreek je duidelijk met haar af: "dit is een buitenrit. Dan zijn we rustig. En zorg ik voor de veiligheid dus luister jij."
Misschien is het al voldoende om op die manier een paar keer relaxed te rijden en daarmee een nieuwe routine in te voeren.
Ik vind dat geen symptoombestrijding maar slim gebruikmaken van een HULPteugel. Als de rust eenmaal bevestigd is kun je dan ook weer rustig ombouwen naar je normale bit.
Zolang je maar duidelijk weet wat je in handen hebt en er juist naar handelt, kan het echt wel helpen.

Oja... vergeten: hoe ben jij op buitenrit met haar? Heb je al eens op jouw ademhaling gelet? Hou je onbewust je adem in of zet je je spieren iets vast?
Je hebt instructie in de bak. Misschien wil zij eens met je meefietsen tijdens een buitenrit en kan zij jou praktischere tips geven die ook echt bij jullie passen? Zij kent jullie tenslotte en kan ook zien of jij op buitenrit anders bent dan in de bak.

Succes iig en veel rustig buitenrijplezier.

Sure_lee schreef:

Hoeveel komt je paard op een dag buiten? En kan ze dan ook lekker rennen?

Mijn merrie presteerde het om er iedere rit wel een keer vandoor te gaan. Dat was ook niet relaxed. Bij mij stond ze 24/7 buiten dus teveel energie kon het niet zijn. Ik ben met een kimblewick gaan rijden. Beste keus ooit. We voelen ons nu beide veilig en ik zit dus niet in haar mond... letterlijk. De meeste tijd heb ik mijn teugels niet eens vast. .. en ik gebruik het alleen in nood.
Zoals toen het paard van mijn vriendin er vandoor ging en ik haar gewoon kon stilzetten om af te stappen ipv dat ze achter het andere paard aan rende.
Zo fijn!

tmr001 schreef:

Dat kan die van mij ook, die moet altijd ff haar ei kwijt en is altijd enthousiast. Alleen stappen is een idee, maar als je wil draven - zorg dat je overgang goed is. Als de mijne te enthousiast aandraaft word het ook een racekikker. Als ik haar vanaf het begin bij me hou dan is de hele draf makkelijker. Dan laat ik haar bewust langzaam draven en jou ik haar bij elkaar. Loopt ze het gewenste tempo ontspan ik zelf ook.

SennaNr1 schreef:

Ik ben met die van mij begonnen met aan de hand naar buiten. Eerst gehoorzaamheidsoefeningen in de bak. Ik gebruik dan een touwhalter, parelli touw en stick, dan heb je meer in te brengen dan met gewoon halster maar je zit niet in de mond zoals met bit. En dan beginnen met een klein stukje. Ging ze harder dan ik, dan omdraaien en weer terug tot ze wat relaxter was. Achteruit zetten werkte soms ook. En dan steeds een stukje verder.

Later onder het zadel precies hetzelfde gedaan. Eerst ff in de bak rijden tot haar aandacht bij mij was. Dan een klein stukje naar buiten en zodra ze druk werd weer omdraaien. Was ze rustig, dan weer verder. En alleen maar stappen. Toen ze een klein rondje relaxed kon stappen pas begonnen met draf. En zo steeds verder uitgebouwd. Het heeft een tijd geduurd maar ik kan nu in alle gangen probleemloos naar buiten, zelfs met touwhalster.

Een scherp bit had bij die van mij niet gewerkt, die was het gevecht aangegaan. Dan had ze er nooit iets van geleerd denk ik. En dan was ik er vast van af gestuiterd of afgestapt uit frustratie.

Veel succes!

GDG schreef:

Dan heb je daar dus meteen een mooi doel om aan te werken: netjes aandraven en dat rijtechnisch oplossen. Dus zorgen dat je gewoon rustig been kunt aanleggen om te draven en dat ze daar niet bij bokt, goed voorbereiden dus .

Renee_S schreef:

Rijtechnische tips zitten hier een heel aantal goede tussen! Ik wil toch even inhaken op het bit. Je zegt dat je nu op een dubbelgebroken bit rijdt. Wat je kan doen is bv een dubbelgebroken pelham zoeken, liefst een die qua vorm etc zo veel mogelijk op je huidige bit lijkt. Dan idd 2 teugels er aan. Zo kun je de hele rit met vrijwel hetzelfde bit rijden als je nu doet, maar mocht ze het dan echt op dr heupen krijgen heb je net een stuk meer bij te zetten. Ik heb persoonlijk erg goede ervaring hiermee. Liever 1x sterk moeten worden en daarna los kunnen laten dan de hele rit gevecht. En door de 2 teugels kan je ook gewoon normaal rijden zoals je doet, zonder hefboomwerking etc op je bit.

Succes!

8nnemiek schreef:

Wat betreft het bit zou ik juist niet voor een gebroken bit gaan, maar ongebroken.
Ik heb zelf een billy allen shankbit met kinketting voor buitenritten. Bij billy allen bitten bewegen de scharen onafhankelijk van elkaar net zoals bij een gebroken bit, maar kan het bit niet dubbelklappen waardoor je niet de mondhoeken naar elkaar knijpt. Véél fijner voor het paard en toch een duidelijke inwerking.
Mijn teugels hangen nu 99% van de tijd in een boogje.
Mijn tinker kan buiten ook ontzettend heet zijn, en de eerste jaren heb ik bijna alleen stapritten gemaakt buiten. Aandraven doe ik pas zodra hij zijn rug ontspant en zijn hoofd laat zakken.
Wat ik ook altijd doe is even kort losgooien voordat we naar buiten gaan, als hij energie teveel heeft dan kan hij die even eruit bokken.