Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-01-18 09:41

Paard verwerkt indrukken parcours moeilijk. Suggesties?

Geplaatst door de TopicStarter : 22-01-18 09:41

Ik zit met een dilemma en ik vraag me af of ik hier harnachement-technisch wellicht iets anders mee kan. Bokkers die komen met 'je moet je gebrek aan rijtechnische vaardigheden niet met tuigage oplossen' zijn af. Deze bokkers nodig ik van harte uit voor een training.

-

Okee, (lange) situatiesschets. Merrie, 18 jaar oud, 10 jaar in mijn bezit, dressuurgefokt, zeer bloederig, tweemaal Z1 dressuur startgerechtigd en nu B springen startgerechtigd. Lijf en ledenen zijn goed. Ik ben een kleine drie jaar geleden begonnen met haar te springen. Daarin is ze groen: ze had tot haar 15e nog nooit een balk gezien. Paard springt netjes in de manieren, fijn over de rug en met een snel been. Ik les met grote regelmaat en spring eigenlijk nooit zonder professionele begeleiding. Voor paard's doen hebben we voor veel dilemma's gestaan, maar we hebben uiteindelijk enorme progressie gemaakt, waar ik heel trots op ben.

Ik ga niet vaak op concours: één keer per maand is veel. De tijd is er niet om vaker te gaan. Dat vind ik jammer, omdat ik denk dat het haar zou helpen. Ik heb niet de ambities om met haar verder te komen dan de B. Mijn doel is om haar zo netjes mogelijk een B-parcours rond te rijden met keurige stijlpunten. Valt alles op z'n plaats dan krijgen we die ook. Probleem is dat niet altijd alles op z'n plaats valt. :')

Paard vind hindernissen spannend, maar is inmiddels (na veel oefenen) al zo ver dat ze van de sprong zelf niet meer opkijkt. De entourage doet haar nog wel wat, maar daar kan ik haar meestal wel doorheen rijden. Paard heeft om deze reden een geluiddempend oornetje op en kleine blinkers aan het hoofdstel. Dit helpt haar goed en wil ik graag zo laten. Ik rijd haar momenteel op een hele simpele dubbelgebroken watertrens met een lage (niet aangesnoerde) neusriem en een martingaal.

Paard is in principe goed nageeflijk te rijden. Paard heeft echter wel de begeleiding nodig om op het goede afzetpunt te komen. Ze heeft dat niet van nature in zich. Zitten en afwachten werkt niet. Ze trekt overigens wel heel flink aan. Ik kan haar in de regel fijn naar de sprong laten lopen, geef haar 2 tot 3 galopsprongen voor de hindernis de kans om haar neusje uit te drukken, waarna ze de sprong daarna eigenlijk altijd prima springt.

Echter... ergens halverwege het parcours gaat ze soms met me aan de haal. Vraag ik haar bij me, dan krijg ik niet direct antwoord. Het lijkt alsof ze het in haar hoofd niet goed kan verwerken. Ze heeft allerhande maniertjes om mij te vertellen dat ze het niet meer snapt: ze wordt sterk, hangt in het bit, pakt het bit vast of komt tegen het bit, wat tot gevolg heeft dat de rest ook eventjes spaak loopt. Soms springt ze overkruist, loopt ze over de schouder weg, buigt ze haar hele lijf in, verliest ze ritme of vergeet ze de betekenis van m'n been. En nee, dat doet ze niet allemaal tegelijk: ze varieert graag.

In een paar seconden tijd heb ik dus ineens een heel ander paard onder me. Ik ben geen natuurtalent, dus het is voor mij soms een hele kluif om doorheen te komen. In sommige lijnen kom ik simpelweg tijd te kort om haar op tijd weer goed voor een sprong te plaatsen, wat resulteert in een weigering. Liever laat ik het niet zo ver komen en draai ik haar op een volte. Dit geeft me de kans om haar weer bij me te krijgen, waarna het weer prima gaat. Alleen mag je natuurlijk niet meer dan twee voltes draaien, haha. :')

Er klikt dus halverwege het parcours iets in haar om. Het lijkt soms alsof ze zo veel te verwerken krijgt dat ze eventjes niet meer weet hoe/waarop te reageren. Geef ik haar wat meer tijd voor de volgende sprong, dan is alles weer verwerkt en is ze bij me. Een parcours met wat langere lijnen liggen haar het beste. Voltes zijn haar rustmomentjes, daarom denk ik ook dat ik haar tijdens een 'verwerkings-probleempje' vooral bij afgebogen lijnen weer het snelste bij me krijg. Korte rechte lijnen zijn een probleem. Ik probeer haar dan links-rechts een beetje in te buigen en met een zacht drijvend been weer in het juiste ritme te krijgen, maar negen van de tien keer heb ik daar simpelweg niet genoeg tijd voor. Het is me dan te veel.

Ik krijg vaak het commentaar dat ik te netjes wil rijden. Dat klopt ook wel, maar dat ook het enige doel dat mij voor ogen ligt. Ik ben geen rijtechnisch talent, ik durf niet hoog en ik ben niet snel. Ik kan echter wel netjes zitten en ik heb een paard dat aantrekkelijk kan bewegen. Dat wil ik graag laten zien. Ik raak overigens niet boos of teleurgesteld als het ons niet lukt, ik probeer er altijd een wijze les uit te halen.

-

Ik vraag mij af of ik wellicht iets aan het harnachement kan veranderen waardoor ik haar net iets sneller 'uit haar hoofd' kan krijgen. Iets wat kort inwerkt, waarna ze haar focus weer bij mij heeft. Weet wel dat ik al heel veel verschillende dingetjes heb getest en nog een tweetal mogelijkheden op m'n lijstje staan. Ik wil dat hier niet bijtikken, omdat ik graag jullie suggesties wil horen. Zouden jullie dit op z'n beloop laten en hopen dat paardlief hier op den duur beter mee om leert gaan of zouden jullie een (kleine) verandering in het harnachement suggereren?

Ik sta open voor alles wat door de KNHS wordt goedgekeurd en verwelkom slimme rijtechnische tips natuurlijk ook. Weet wel dat ik dit alles eerst voor leg aan mijn trainer en niet zomaar zonder begeleiding toepas.

**Geplaatst**: 22-01-18 09:51

Geplaatst: 22-01-18 09:51

Ik denk dat harnachement niet de verandering gaat zijn.
Wel het kilometers maken. En dan niet in een officieel parcours maar les in een parcours.
Word ze dan heet kun jij haar dus op die volte zetten, net zolang tot de rust helemaal terug is.
En kun je vanuit rust weer verder. Daar zit vaak toch het sleutelwoord.

Je schrift ook dat je haar passend moet rijden. Echter is dat in het B zelden zo.
Als je maar genoeg actief galoppeert.
Juist bij mensen die te netjes willen rijden, maar ook de dressuurruiters word de galop te verzameld, te braafjes.
Om dan passend uit te komen heeft een paard maar 1 optie en dat is naar voren. Wat dan ook weer als ongecontroleerd word gevoeld.
Rij je zelf wat meer actief naar voren kan een paard bij een mindere afstand ietsjes terug in sprong of wat voorruit.
Elk paard die een beetje aanleg heeft doet dat. En je beschrijft jou paard best met aanleg, dus die kan dat vast ook wel

Het meestal de ruiter die dat wat in een hoger tempo rondrijden spannend vind.

**Geplaatst**: 22-01-18 09:58

Geplaatst: 22-01-18 09:58

Qua harnachement kan ik je niet helpen, maar les je wel eens op ander terrein waar een parcours staat? Dan kun je met instructeur oefenen op een heel parcours, in plaats van enkele losse hindernissen op een locatie die ze niet gewend is. Krijgt ze toch het e.e.a. te verwerken zonder dat het gelijk een wedstrijd is, dan heb je meer tijd om die ene lijn nog eens te rijden.

**Geplaatst**: 22-01-18 10:09

Geplaatst: 22-01-18 10:09

Mijn paard is niet kijkerig op de sprongen, maar vindt ook de entourage altijd spannend. (Ook balken die langs de kant liggen, parcoursbouwers, etc). Ik laat hem voor het parcours (meestal mag je al een combinatie eerder er bij in, dat scheelt enorm) gewoon helemaal met z'n koppie in de lucht lopen zodat hij alles goed in zich op kan nemen, ik probeer zo mogelijk (mits er geen sprongen in de weg staan) dan ook de hele baan op die manier rond te gaan. Is de combi voor me bijna klaar, dan pak ik hem op en stel ik hem weer aan de hulp. Dit werkt voor mijn paard erg goed

**Geplaatst**: 22-01-18 10:11

Geplaatst: 22-01-18 10:11

Ze is jou dus te snel en slim af, ze gaat al met je aan de haal voordat je het door hebt. Ik denk ook dat de oplossing zit in les en de juiste begeleiding. De kunst is om het moment aan te gaan voelen waar ze spanning opbouwt en dat daar direct te doorbreken zonder dat ze kans heeft om het om te zetten in ongewenst gedrag.

Aangezien je nooit zonder prof begeleiding springt? wat zegt je instructeur hier van?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-01-18 11:28

Geplaatst door de TopicStarter : 22-01-18 11:28

Dankjewel voor al jullie opmerkingen! Ik ga ze even allemaal langs.

Om bij bruintje123 en Maik79 te beginnen: Ik les daadwerkelijk parcours-gericht op een andere locatie dan thuis. We doen regelmatig alsof het een wedstrijd is: we rijden los op twee hindernissen (soms zelfs in een andere rijhal) en gaan daarna 'het parcours' in. Ik heb het geluk dat ze daar drie hele mooie binnenhallen hebben waar wekelijks wat anders staat, inclusief reclame, bloempotten, hekjes, slootjes. Dit helpt ontzettend goed en ik merk dat we op die manier dus ook echt al veel progressie hebben gemaakt! Ik rijd met regelmaat fijne rondjes waar niets op aan te merken valt, wat mij ook de moed geeft om met dit alles door te zetten.

Ik ben echt ontzettend blij met deze trainingsmogelijkheid, gezien we die thuis niet zo hebben. Dit is ook de reden waarom ik thuis nooit spring (en zodoende ook bijna nooit zonder begeleiding spring, om Elisa2 te beantwoorden). Soms ga ik daar wel heen om zelf te rijden, maar als ik er dan toch ben heb ik net zo lief les.

Op diezelfde locatie rijd ik overigens ook het overgrote deel van m'n wedstrijden (het is tevens de thuisbasis van mijn vereniging). Raar genoeg is ze vaak fijner op een locatie die ze écht niet kent dan daar. Ik vind het ook leuk om crosstrainingen te doen, oefenwedstrijdjes te rijden of eens bij een andere instructeur te lessen: alles om beide maar zo veel mogelijk dingen te zien/horen/voelen/meemaken. Als het lukt ga ik ook graag meerdere dagen op wedstrijd (2/3/4 rondjes in een weekend), daar steekt ze ook veel van op. Kilometers maken is een belangrijk deel van de oplossing. Dat doen we ook zo veel als mogelijk. Maar alleen maar kilometers maken is niet genoeg, tijdens die kilometers moet er natuurlijk ook wat gebeuren.

Wat jij zegt klopt zeker bruintje123: mijn galop wordt snel te braaf. Het eerste deel van het parcours durf ik haar met ritme door te rijden, wordt ze me te heet, dan los ik het liever voorzichtiger op. Het gevolg is dan dat ik inderdaad op plekken moet zitten pielen, waar het met een goed ritme helemaal niet nodig is (nergens dus eigenlijk in de B, haha :')

). Dan raakt alles uiteindelijk in de knoei en zijn we klaar.

In principe heb ik aan een kwart volte genoeg, dan is ze weer bij me. Kan ik haar afbuigen, dan heb ik haar terug. In een rechte lijn lukt het me niet, dan dendert ze door.

En IrisDH: dat probeer ik inderdaad ook altijd te doen! Ik laat haar de bak zo goed mogelijk zien, rijd de lijnen grofweg na, laat haar neuzen bij kijkerige hindernissen. Ik pak ook altijd ruim de tijd voordat ik haar op de eerste hindernis af stuur. Ze moet goed bij me zijn, dan gaan we.

En Elisa2: ze is inderdaad ontzettend slim en vreselijk snel (qua handelen, in deze context). Daar ben ik me ook goed van bewust, maar ik vind het heel lastig om daar nog sneller bij te zijn. Het gaat zelfs zo ver dat ze in d'r afzet nog durft te weigeren. Heeft ze overigens gedaan, zijn we inmiddels overheen gegroeid.

Het is me een dilemma, haha. :')

In theorie is het ook helemaal geen paard voor mij, maar ik ben praktisch met haar volwassen geworden.

Ze is me heel veel waard en we hebben ontzettend veel plezier samen. Springen is een van de vele dingen die we samen doen, dus het is niet iets wat koste wat kost moet lukken. Ik moet er overigens ook bij vertellen dat het resultaat zeer wisselend is. We kunnen een nulrondje rijden met mooie stijlpunten en een dag later worden uitgebeld.

Het is goed om er zo met jullie opmerkingen over na te denken. Ik ga er overigens ook niet van uit dat een wijziging in het harnachement een oplossing biedt, maar wellicht is het een van de vele dingen waar ik naar zou kunnen kijken.

Even een plaatje ter illustratie.

Deze foto was (geloof ik) van een 1.00/1.10 oefenrondje, kijken wat dat neusbontje zou doen (niks dus :')

). De pelham van Trust hebben we nog wel, maar dat wil ik eigenlijk niet nodig hoeven hebben.

Hier kwamen we keurig rond: balkje onderweg, maar dat was dom rijden van mijn kant.

Afbeelding

Laatst bijgewerkt door Bunn op 22-01-18 11:43, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 22-01-18 11:36

Re: Paard verwerkt indrukken parcours moeilijk. Suggesties?

Geplaatst: 22-01-18 11:36

Springt je paard ook wel eens onder een andere ruiter dan jij? En dan zit ik te denken aan iemand die wat meer "lef" en "ervaring" heeft met springen dan jij? Ik zeg daarbij niet dat jij geen of niet genoeg lef en ervaring hebt, maar zoals ik je topic lees, blijf je teveel dressuren tijdens het springen. Nu is dressuur uiteraard ook de basis van goed springen maar jij lijkt een beetje teveel vast te zitten in het "mooie".

**Geplaatst**: 22-01-18 11:43

Geplaatst: 22-01-18 11:43

een aantal dingen waar ik zo aan zou denken als oplossingsrichting:
- je paard leren zelf zijn spanning af te bouwen, bv dmv schriktraining
- hoe zit het met jouw mentale spanning?
- je zegt dat je het parcours probeert na te bootsen in de les. Krijg je dan wel begeleiding van je instructeur tijdens het parcours zelf of pas daarna? Rijd je zelf anders in zo'n oefensituatie dan in een echte wedstrijd?
- je geeft aan dat je zelden zonder begeleiding springt. Wellicht zit juist daar het problem, dat je te afhankelijk bent van je instructeur.
- wat gebeurt er als je idd die kwart volte rijdt om de controle terug te krijgen?

dit getypt hebbende (en je eerste bericht teruglezend), krijg ik de indruk dat je het vooral allemaal te netjes en correct wil doen.
Een beetje de dressuurruiter manier van springen ;-)

Neusje eruit op 2/3 galopsprongen, waarom? Been eraan, hand erbij en gewoon naar de sprong rijden. Passsend rijden in het B zou nergens voor nodig moeten zijn, een goede galop met ritme en impuls is voldoende. Als crossruiter zou ik zeggen, parcours in, bij voorkeur buiten (gebeurt het daar ook?), lekker galopperen en al die hindernissen vanzelf op je af laten komen, zonder te veel gaan regelen.
Je zegt zelf dat netjes rijden het enige doel is dat je voor ogen ligt. Maar dan moet je gaan dresssuren }:)

In het springen is toch het uitgangspunt dat je aan de andere kant van die sprong komt, "beter lelijk erover dan mooi erlangs" volgens Alice Naber, en hoewel ik dat veel te vaak zie verworden tot een "ruk pluk en sleur rondje" denk ik dat jij dit juis wat meer voor ogen mag houden. Effectief rijden dus

/add
maflinger zegt in veel minder woorden dus exact hetzelfde :-)

**Geplaatst**: 22-01-18 12:04

Geplaatst: 22-01-18 12:04

Ik denk ook dat je teveel dressuur wilt rijden tussendoor. Als ze dus zo aan de haal gaat, los je dat altijd op door terug te rijden?
Je weet vast wel dat ik twee donderstenen heb en als die gaan lopen klooien moet ik júist naar voren doorrijden (zelfs Gismo met enige regelmaat die vaak al wel tempo erin heeft zitten). Als ze daarop reageren kan ik ze weer terugrijden naar het 'normale' grondtempo.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-01-18 12:07

Geplaatst door de TopicStarter : 22-01-18 12:07

Maflinger_S schreef:
Springt je paard ook wel eens onder een andere ruiter dan jij? En dan zit ik te denken aan iemand die wat meer "lef" en "ervaring" heeft met springen dan jij? Ik zeg daarbij niet dat jij geen of niet genoeg lef en ervaring hebt, maar zoals ik je topic lees, blijf je teveel dressuren tijdens het springen. Nu is dressuur uiteraard ook de basis van goed springen maar jij lijkt een beetje teveel vast te zitten in het "mooie".

Jazeker! Dat heb ik een paar weken terug toevallig nog eens laten doen. Dat was geen fraai gezicht. :')

Ze is bij zo'n persoon precies hetzelfde. Ergens had ik gehoopt dat ze heel anders zou zijn, want dan weet ik dat ik een paar ballen moet groeien. Helaas! Maar: aan de feedback heb ik wel veel gehad.

Lielle: Het kwijtraken van spanning bij paardlief zal altijd moeilijk blijven. Ze kan alleen heel onredelijk reageren. Ze is bijvoorbeeld zo verkeersmak als een lammetje, je kunt haar inpakken in plasticfolie, ze loopt over fietserbruggetjes heen alsof er niks aan de hand is... maar er hoeft maar een grassprietje 'boe' te zeggen en ze is weg.

Je zou zeggen dat je met 18 jaar wel iets gezien hebt van de wereld, maar dan nog.

Ik ben op wedstrijd zeker meer gespannen dan gebruikelijk. Ik zie echter wel overal de lol van in: ik probeer zo kalm mogelijk te blijven, goede energie te laten stromen en blijf altijd eerlijk naar paardlief. Ik heb er ook geen verdere verwachtingen van en zal ook niet zomaar teleurgesteld zijn. Ik kan het jammer vinden, maar niet zo jammer dat ik me op iets of iemand moet afreageren. Dat zie ik genoeg gebeuren en dat vind ik héél erg laag.

Meestal houdt m'n instructeur het eerste rondje z'n kwek, daarna doen we een rondje met commentaar en daarna gaat het omhoog en moet ik het nog een keer zonder begeleiding doen. Wat er dan nog mis gaat behandelen we los. Ik ben inderdaad ook meer op m'n gemak als er iemand bij is, dat is zo!

Zodra ik afbuig laat ze haar bit los en is ze weer zacht in de mond, komt ze terug op d'r achterbeen en dan kan ik weer met een normaal ritme door. Dan is ze weer 'onder me', in plaats van voor, achter of naast me.

Ik vind jullie wel heel grappig, want jullie zeggen precies wat het is. Ik dressuur ook te veel en dat terwijl ik dressuur an sich eigenlijk écht retesaai vind.

Ik vind springen wel leuk. Ik wil springen, maar dan wel mooi. :')

$_/-\o_$ Ik snap de beredenering van 'beter lelijk erover dan mooi er langs' echt heel goed, maar ik kan dat gewoon niet los laten. Denk ik. :')

**Geplaatst**: 22-01-18 12:09

Re: Paard verwerkt indrukken parcours moeilijk. Suggesties?

Geplaatst: 22-01-18 12:09

Crossen dan! Dan leer je wel doorrijden haha. Met Mick moet ik ook een vrij hoog tempo, voor mijn gevoel, aanhouden en daar hebben crosslessen wel echt bij geholpen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-01-18 12:14

Geplaatst door de TopicStarter : 22-01-18 12:14

paljaslaura schreef:
Ik denk ook dat je teveel dressuur wilt rijden tussendoor. Als ze dus zo aan de haal gaat, los je dat altijd op door terug te rijden?
Je weet vast wel dat ik twee donderstenen heb en als die gaan lopen klooien moet ik júist naar voren doorrijden (zelfs Gismo met enige regelmaat die vaak al wel tempo erin heeft zitten). Als ze daarop reageren kan ik ze weer terugrijden naar het 'normale' grondtempo.

Jup, eigenlijk wel. Ik vind het heel moeilijk om dat naar voren op te lossen als ik niks meer aan de voorkant heb (ie. ze hangt erin of ze heeft d'r kop omhoog). Die voltes zijn wel op tempo, dus het is niet zo dat ik haar in die voltes stil laat vallen. Gebruik het juist om het goede ritme terug te krijgen. Ik kan het alleen niet op dezelfde manier op te lossen als ik in een rechte lijn op een hindernis af ga.

Het is voor mij dus óf voorwaarts in een volte oplossen óf terug op een rechte lijn.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-01-18 12:17

Geplaatst door de TopicStarter : 22-01-18 12:17

paljaslaura schreef:
Crossen dan! Dan leer je wel doorrijden haha. Met Mick moet ik ook een vrij hoog tempo, voor mijn gevoel, aanhouden en daar hebben crosslessen wel echt bij geholpen.

Dat zou paardlief nog prachtig vinden ook. Ze springt zonder miepen een waterbak in, vol gas erdoor: vind ze schitterend. :')

Maar dan rijd ik ook weer anders. Want als ik daar stom ga zitten doen, dan geven die hindernissen niet mee. :Y)

**Geplaatst**: 22-01-18 12:19

Geplaatst: 22-01-18 12:19

Snap ik wel. Dan zou ik dat probleem ding heel veel op gaan zoeken en dan samen met je instructeur gaan kijken hoe je dat kan gaan leren oplossen om uiteindelijk geen voltes meer te hoeven draaien.
En als ze zo hectisch is en je laat haar naar de hindernis lopen. Wat gebeurd er dan?

Edit: dan toch proberen op die manier ook in je parcours te blijven rijden

**Geplaatst**: 22-01-18 12:23

Geplaatst: 22-01-18 12:23

OK, met een andere ruiter was het dus niet fraai ... Maar kwamen ze wel goed over de hindernissen? Wat jij ziet en voelt als een ongecontroleerd rondje rennen is misschien een heel enthousiast paard dat tot de hindernis aangetrokken wordt? Wij hebben zo'n springcombinatie op stal, waarbij de pony zo enthousiast is dat de ruiter gedurende het parcours best veel moeite moet doen om de pony wat terug te rijden. Ze springen samen prima, maar van "mooi dressuren" is geen sprake, wel van goed sturen en anticiperen. Daar moet je wel een wat handiger ruiter voor zijn dus misschien is een paar ballen groeien toch nog niet zo'n gek idee. En wat meer durven loslaten en op je paard vertrouwen.

Overigens complement voor de manier waarop je met de reacties in dit topic omgaat.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-01-18 12:41

Geplaatst door de TopicStarter : 22-01-18 12:41

Maflinger_S schreef:
OK, met een andere ruiter was het dus niet fraai ... Maar kwamen ze wel goed over de hindernissen? Wat jij ziet en voelt als een ongecontroleerd rondje rennen is misschien een heel enthousiast paard dat tot de hindernis aangetrokken wordt? Wij hebben zo'n springcombinatie op stal, waarbij de pony zo enthousiast is dat de ruiter gedurende het parcours best veel moeite moet doen om de pony wat terug te rijden. Ze springen samen prima, maar van "mooi dressuren" is geen sprake, wel van goed sturen en anticiperen. Daar moet je wel een wat handiger ruiter voor zijn dus misschien is een paar ballen groeien toch nog niet zo'n gek idee. En wat meer durven loslaten en op je paard vertrouwen.

Overigens complement voor de manier waarop je met de reacties in dit topic omgaat.

Dankjewel! Soms lukt het op Bokt om een topic fatsoenlijk te laten lopen, haha.

De sprongen bij de pro waren wisselend: over sommige hindernissen liet ze zich heel simpel heen sturen, maar ook bij hem kwam ze na een kwartiertje rondrijden op het punt dat ze met hem aan de haal ging. Hij liet haar bij wijze van experiment (want daar was hij voor) de eerste keer gaan, dus toen nam ze de hindernis met staanders en al mee. Daarna een keer met een volte ertussen: prima. Toen nog een keer zonder volte: prima, probleem opgelost. Volgende lijntje was braaf en daarna kreeg ze weer zo'n momentje. Hij liet haar naar voren gaan, ze ging heel laat in de ankers, nog een keer aanrijden, prima. Hij zei toen ook al: 'Ze kan van het een of het andere moment helemaal omslaan. Daar is wel op te anticiperen, maar ik snap dat dat voor jou (ik dus) heel lastig is.'

Edit: Dit hier boven beantwoord trouwens ook jouw vraag over wat er gebeurd als ik haar laat lopen, Laura. Buiten dat ik heel moeilijk ga kijken, loopt ze er in, weigert ze of er gebeurd er een mirakel en redt ze zichzelf. Maar dat laatste is heel erg zeldzaam. Ik moet wel zeggen dat ze zichzelf steeds vaker weet te redden. En ze weet mijn fouten ook steeds vaker op te lossen. Dat zijn toch die kilometers. Ben ook altijd helemaal trots als ze iets voor me oplost.

Laatst bijgewerkt door Bunn op 22-01-18 12:55, in het totaal 3 keer bewerkt

**Geplaatst**: 22-01-18 12:52

Re: Paard verwerkt indrukken parcours moeilijk. Suggesties?

Geplaatst: 22-01-18 12:52

Hm, klinkt alsof een parcours springen niet haar ding is omdat het haar te snel gaat. Dan raakt ze lichtelijk in paniek en gaat haar eigen ding doen. In een cross liggen de hindernissen verder uit elkaar, waardoor ze er tussen even tijd heeft om zichzelf te herpakken en te focussen op de volgende sprong.

**Geplaatst**: 22-01-18 12:58

Re: Paard verwerkt indrukken parcours moeilijk. Suggesties?

Geplaatst: 22-01-18 12:58

Het enige wat ik kan zeggen is: veel kilometers maken en haar toch vaker meenemen zodat ze routine op kan doen.

Crossen voor de afwisseling kan ook nog wel eens helpen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-01-18 13:00

Geplaatst door de TopicStarter : 22-01-18 13:00

Maflinger_S schreef:
Hm, klinkt alsof een parcours springen niet haar ding is omdat het haar te snel gaat. Dan raakt ze lichtelijk in paniek en gaat haar eigen ding doen. In een cross liggen de hindernissen verder uit elkaar, waardoor ze er tussen even tijd heeft om zichzelf te herpakken en te focussen op de volgende sprong.

Het voelt inderdaad ook alsof ze in paniek raakt.

Op zo'n moment ontbreekt haar het vertrouwen om op mij te focussen, zodat ik haar kan helpen met de situatie oplossen. Al weet ik niet of dat vertrouwen is of gewoon arrogantie van haar kant. Het is ook echt een paard dat me volkomen negeert als ik haar aan het poetsen ben, maar vervolgens staat te brullen als ik drie seconden bij haar weg loop.

**Geplaatst**: 22-01-18 13:07

Geplaatst: 22-01-18 13:07

leuk geval, als je er niet op hoeft te zitten :-)

Ik zou ophouden met het voor haar te gaan oplossen, laat haar haar eigen fouten maar maken, daar leert ze van. En idd gaan crossen, om jouw 'dressuurknop' om te zetten.

Citaat:
Ik snap de beredenering van 'beter lelijk erover dan mooi er langs' echt heel goed, maar ik kan dat gewoon niet los laten. Denk ik.

dus dit is jouw huiswerk. Ik zou een laag BB parcours uitzoeken, en hiermee zlef aan de slag gaan.

Laatst bijgewerkt door Lielle op 22-01-18 13:14, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 22-01-18 13:12

Geplaatst: 22-01-18 13:12

Ook ik zeg.. km maken.. en om het haar (en jouzelf) makkelijker te maken, zou je bv open FNRS wedstrijden mee kunnen pakken..
Hier kan je inschrijven op hoogte.. dus ook wat lager.. wat het allemaal wat makkelijker maakt om eea op te lossen en eventuele noodsprongen minder (geestelijke) impact zullen hebben.
Bovendien.. je mag bij een FNRS wedstrijd gewoon je parcours afmaken, waar je met een KNHS wedstrijd uitgebeld zou worden.

Dus dan heb je wel het wedstrijd element erin, maar krijg je óók de mogelijkheid om problemen onderweg op te lossen..!

**Geplaatst**: 22-01-18 13:19

Re: Paard verwerkt indrukken parcours moeilijk. Suggesties?

Geplaatst: 22-01-18 13:19

Ik vraag me af of het toch niet iets lichamelijks is. Het komt vaak genoeg voor dat paarden halverwege afbreken omdat ze pijn of verzuring krijgen. Ze zijn dan moeilijk aan elkaar te rijden en vaak zie je dat ze wat rennerig worden omdat ze van het achterbeen af willen.

**Geplaatst**: 22-01-18 13:21

Geplaatst: 22-01-18 13:21

Zijn haar ogen wel goed?

**Geplaatst**: 22-01-18 13:36

Re: Paard verwerkt indrukken parcours moeilijk. Suggesties?

Geplaatst: 22-01-18 13:36

begrijp ik aan jouw tekst dat ze alleen maar nagevelijk mag lopen tijdens het parcours? en alleen voor een sprong naar voren mag kijken? hals oprichten) Ik heb altijd geleerd dat je tijdens een cross of ander springconcours altijd ervoor moet zorgen dat het dier kan kijken.. zelf bepalen hoe hij zijn hals en hoofd houdt en dat hij zelf bepaalt wanneer hij de sprong inzet... uiteraard help je hem hierin maar tussendoor " in de krul" rijden is meer voor dressuur en niet voor cros oid lijkt me. Succes, het is geen makkelijke merrie als ik het zo hoor

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-01-18 13:45

Geplaatst door de TopicStarter : 22-01-18 13:45

Haha, klopt precies Lille! Ik vraag me ook met regelmaat af waarom ik niet gewoon ga breien ofzo.

En dat is een goede Casarell, daar zal ik eens naar op zoek gaan. Is daar nog een aparte website voor waar ik dergelijke wedstrijden zou kunnen vinden? Ik doe wel mee aan oefenparcoursjes, maar meestal houden ze hier in de buurt het reglement van de KNHS aan óf ze bouwen het echt niet spannend genoeg.

Joolien schreef:
Ik vraag me af of het toch niet iets lichamelijks is. Het komt vaak genoeg voor dat paarden halverwege afbreken omdat ze pijn of verzuring krijgen. Ze zijn dan moeilijk aan elkaar te rijden en vaak zie je dat ze wat rennerig worden omdat ze van het achterbeen af willen.

Ik ben blij dat je met deze suggestie komt! Ik wil iets zo iets dergelijks ook absoluut niet uitsluiten, omdat ze natuurlijk niet de jongste meer is. Ze heeft nog nooit een pas kreupel gelopen in haar leven en het is een paard dat niet zomaar pijn laat zien. Althans, niet volgens de gebruikelijke, duidelijke pijnsymptomen. Wat denk je, zou ik het eens aan de dierenarts moeten voorleggen? Het is natuurlijk moeilijk om zoiets goed te diagnostiseren: ik kan het thuis of in de training niet zomaar 'simuleren'.

Ze leeft op onbeperkt hooi, een sportmuesli die niet heet maakt en ze krijgt magnesium bij. Drinken doet ze goed (niet overmatig), ontlasting is in orde. Ze staat overdag buiten, in de zomer soms zelfs 24/7. En ik heb ook niet het idee dat ze stijf is na grote inspanning. Probeer haar altijd zo goed mogelijk na te verzorgen. Als het weer een beetje leuk is dan stap ik haar na de les ook altijd onder de man door de polder terug naar huis. Vind ze heerlijk: kan ze lekker ontspannen aan een lange teugel.

senna21 schreef:
Zijn haar ogen wel goed?

Leuk dat je dat zegt: dat heb ik me ook wel eens in het hoofd gehaald. Ze heeft echter geen zichtbare belemmeringen in haar ogen, ook nooit (althans: de afgelopen 10 jaar) geen beschadigingen of verwondingen aan haar ogen gehad. Ik heb ook nooit echt voor een situatie gestaan waarbij ik zou kunnen twijfelen aan haar gezichtsvermogen, buiten hetgeen we het nu over hebben.

lnvdh schreef:
begrijp ik aan jouw tekst dat ze alleen maar nagevelijk mag lopen tijdens het parcours? en alleen voor een sprong naar voren mag kijken? hals oprichten) Ik heb altijd geleerd dat je tijdens een cross of ander springconcours altijd ervoor moet zorgen dat het dier kan kijken.. zelf bepalen hoe hij zijn hals en hoofd houdt en dat hij zelf bepaalt wanneer hij de sprong inzet... uiteraard help je hem hierin maar tussendoor " in de krul" rijden is meer voor dressuur en niet voor cros oid lijkt me. Succes, het is geen makkelijke merrie als ik het zo hoor

Dankje, haha! Ik rol haar niet helemaal op, dat lukt me in m'n mooiste dromen niet.

Maar ze mag van mij ook niet als een giraffe rond, want dan kan ik niet blijven zitten.

Ik heb haar juist graag met haar hals wat hoger zodat ze goed kan kijken, maar daarbij wil ik wel een normale, nageeflijke verbinding houden met haar mond.

Ik schrijf inderdaad in m'n openingspost 'neusje eruit', waarmee ik bedoel dat ze haar hoofd naar voren mag brengen om d'r sprong in te zetten.