Bokt.nl

MoppieFilou schreef:

Ik zou eens goede les gaan nemen. Ik neem aan dat je op een manege reed/rijd? Als je echt een goede instructrice hebt (weet niet waar je woont, ik ken echt een goede), dan kan je daar gewoon je angst aan vertellen en dan wordt dat daar "opgelost" door bv. eerst zitles, zodat je in alle gevallen stabiel zit, en daarna wordt alles rustig opgebouwd zodat je je paard echt leert vertrouwen.

Saar88 schreef:

Rijd je op een manege?

En wil je eigenlijk wel galopperen? Want als stap en draf prima gaan, en jij geniet daarvan, dan hoeft die galop toch niet per se ?

JorineV schreef:

Hoezo moest je stoppen met paardrijden en kun je geen verzorgpony vinden daardoor? Er zijn genoeg mensen die een verzorger zoeken die niet per se wil rijden. Wil je wel gaan rijden (en over je angst heen komen) dan is er op een manege vast een mogelijkheid om te lessen. Voorlopig in een rustige beginnersgroep zonder galop, of privéles om je vertrouwen te vinden. Geef het niet zomaar op hoor

Janneke2 schreef:

Ik snap je wel: met angst in je lijf bovenop een vluchtdier zitten: leuk is anders.
En de ruitersport heeft militaire wortels, wat helaas betekent dat niet alle instructeurs tactvol omgaan met angstige klanten.

Een van de dingen die mij hielp: priveles met de voltigesingel.
Om echt goed te voelen wat er allemaal precies onder je gebeurt, goede informatie over bijvoorbeeld buikspieren helpt ook. (De psoas en de transversus abdominis.) En het veilige gevoel dat ik mij vast kon grijpen als ik mijzelf niet met puur spierwerk in balans zou houden.

En centered riding. Beide boeken zijn erg grappig en informatief, plus de mensen die zo lesgeven hebben meer in hun mars dan alleen wat trucjes en de militaire instelling.

En in diezelfde periode heb ik ook een serie sessies emdr gedaan (...kijk bijvoorbeeld even op Wikipedia, daar staat er wel een goed artikel over) weliswaar niet over angst met rijden, maar het werkte wel mee.

Succes!
Laat het er niet bij zitten, daar is rijden veel te leuk voor!!

Dreamybol schreef:

Waarom moet je galopperen? Even stappen op het midden terwijl de groep het galopgedeelte van de les doet zou toch geen probleem moeten zijn? En ik zeg dat, omdat het zo'n 2,5 jaar mijn oplossing was voor de galop in de les.
Met mijn eigen paard heeft het 2 jaar geduurd voor ik fijn voelde bij de galop, het van mezelf afdwingen, maakte hem en mij gespannen en dat leidt tot ongelukken. Toen ben ik de galop onder begeleiding van mijn instructeur in de privéles op gaan pakken en inmiddels doe ik ook gewoon in de groep weer mee, maar dat had tijd nodig. En het voordeel is dat paardrijden een hobby is, het moet dus leuk blijven en mag gewoon tijd kosten.

Gabyy9 schreef:

Geef aan dat je liever niet wilt galopperen, aan jou instructrice. Ze zal het wel begrijpen denk ik. Zeg dat je het liever rustig aan wilt. Misschien denk je op een gegeven moment wel van, ik durf nu toch wel een klein gallopje te doen. Als je verder bent over een tijdje. Dit kan zelfs 3 stapjes zijn. Maar toch al super knap!

PowerOfZoef schreef:

Ik heb een tijd geleden ook een 'trauma' opgelopen met paardrijden. Was niet eens zo erg wat er gebeurt was (gewoon van af gevallen) maar ik durfde nauwelijks in stap. Nu ben ik er wel weer over heen, maar zoiets kost echt tijd. Ik heb meer dan een jaar lang op privelessen gezeten en elke keer weer huilend op het paard stappen en huilend er van af. Ik voelde me gewoon ziek als ik naar de manege ging.
De belangrijkste dingen die mij hielpen waren:
1) Een heel lief rustig paard die ik vertrouwde,
2) Een goede instructeur die jou grenzen respecteert!
3) Terapie (emdr volgensmij).
Nou is therapie misschien niet nodig, maar kan nooit kwaad Een instructeur die jou loopt te pushen om in galop te gaan maakt het echt alleen maar erger (ik spreek uit ervaring). Ik zou vragen om een priveles met een instructeur die ook echt jou grenzen weet en daar rekening mee houd.
Heel veel sterkte!

alice0cullen schreef:

Zo'n instructrische ken ik ook, ze heet niet toevallig,Cindy

Ik werk op een manege in de lessen en als je niet wilt galopperen dan niet, of we houden je vast door mee te rennen met de galop of eventueel aan de longeerlijn. Net zolang je comfortabel bent met galopperen.

Ik ben ook altijd bang geweest nadat ik over de kop ben gegaan in galop, heb toen dik twee jaar niet gegalopeerd, tot ik me weer veilig genoeg voelde en ironisch gezien gebeurde dit toen het paard waar ik op reed op hol ging en ik bleef zitten.

Als je instructeur dit niet goed vind en je dus over de grens duwd zoek dan een andere manege en geef ook aan dat dit te ver gaat.

Kairos schreef:

Op zoek naar een goede instructeur is toch wel het belangrijkste. Een instructeur die niet denkt dat je je er gewoon overheen moet zetten. Het liefste een instructeur die je in stapjes zou willen begeleiden naar het durven in galop. Zoek een manege waar jij je fijn voelt en vraag dan gewoon om het braafste leerpaard wat ze daar hebben staan, eentje als jij ho zegt, hij gewoon ho doet, zeg maar.

Succes!