Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-09-17 21:37

Schrikachtig, karakter of aangeleerd?

Geplaatst door de TopicStarter : 03-09-17 21:37

Onlangs hadden wij op stal een kleine 'discussie' over paarden die 'spoken' ofwel snel wat schrikachtig zijn, kijkerig, wegspringen etc.

Want in hoeverre spelen karakter eigenschappen van het paard mee, bloedlijnen, ras etc.

Of is het zien van bak of boskabouters aangeleerd. Als ruiter ga je altijd op een bepaalde manier om met een schrikreactie.
Wat voor invloed heeft dat op het paard?

En misschien nog wel interessanter, zijn er duidelijke veranderingen mogelijk bij een andere manier van rijden /trainen?

**Geplaatst**: 03-09-17 21:42

Geplaatst: 03-09-17 21:42

Daar is natuurlijk geen eenduidig antwoord op te geven.

Vaak zie je heel jong al wel of ze moedig van aard zijn of wat verlegen. Dat zit er gewoon in. Daarnaast worden echter veel jonge paarden slecht opgeleid wat dat betreft. Hoe jonger ze kennis maken met gekke dingen hoe beter, maar helaas vergeten eigenaren van veulens dat nog weleens. Die veulens zien alleen de weg van stal naar de wei om vervolgens de opfok in te gaan voor drie jaar...als je dan een sensibele hebt wordt het al wat ingewikkeld.

En dan kun je nog bange ruiters e.d. hebben die elk paard gek krijgen.

**Geplaatst**: 03-09-17 22:04

Geplaatst: 03-09-17 22:04

Hier word veulen inderdaad gelijk spelenderwijs meegenomen met alle gekke fratsen, zal veel schelen als ze ouder zijn

**Geplaatst**: 03-09-17 22:38

Re: Schrikachtig, karakter of aangeleerd?

Geplaatst: 03-09-17 22:38

Combinatie van verschillende factoren waarin een ruiter ook een grote rol speelt.

Maar ik blijf erbij dat ieder paard gewoon relaxed kan zijn

Mijn hyperdepiep Arabier kruising was uiteindelijk ook op alleen een halstertouw om haar nek te rijden.

Waar een wil is, is een weg.

**Geplaatst**: 03-09-17 23:01

Re: Schrikachtig, karakter of aangeleerd?

Geplaatst: 03-09-17 23:01

Tja, ik denk ook wel redelijk aangeleerd gedrag. 2 hiervan zijn heel nuchter, kunnen wel iets eng vinden, kijken er dan naar en dan is het ok en zijn ze klaar. Kunnen schrikken van een vogel dat ineens wegfladdert oid, maar heel nuchter. Zelfde moederlijn

Andere komt uit een 75% volbloed, maar die is echt een schijtlaars (zijn ze bijna allemaal uit die lijn). Die vind alles eng, maar dan ook echt eng. Hele simpele dingen kunnen doodeng zijn. Maar zodra je er een beginner op zet doodbraaf zijn rondje lopen en nergens van opkijken

Al de hele morgen naast de bak lopen en de balken zien liggen, bij de ene niets doen maar zodra je haar aan het werk zet gaan zitten klote. Ik weet 99% zeker dat de vorige ruiters dan het gevecht aangingen en dus stopten met wat ze vroegen en dan had ze gewonnen. Krijg dat er maar is uit, gelukkig doet ze het bij mij nog amper. Enkel als de manegeruiter weer even heeft gereden dan heeft ze nog wel eens een keer zoiets van; minder hard werken bevalt me ook wel maar geeft zich nu sneller over. Want het is gewoon kloten

**Geplaatst**: 03-09-17 23:11

Geplaatst: 03-09-17 23:11

Ieder paard wordt braaf / niet schrikachtig geboren...
Tuurlijk zal de een (zoals hierboven ookal gezegd word) wat dapperder zijn als de ander!
Maar het is aan de opvoeding van oa kudde bij opfok of in contact met mens & later omgang, inrijden ed om het zo zien te houden!

Hier 3jr uit kudde getrokken, nu 14jr en gelukkig nog steeds niets engs meegemaakt dus supercool maar ja, ook hij heeft ooit last van bosfeeen, bakkabouters oid!
En ja, is aan mij omdat klein te houden!

**Geplaatst**: 03-09-17 23:35

Geplaatst: 03-09-17 23:35

Ik rijd er eentje die kopieert. Rij je samen met een ander paard dan kijkt hij bij alle situaties of het paard schrikt en zo ja, dan hij ook. Zo nee dan kijkt hij wat verbaasd en loopt dan ook maar gewoon door. Er zit ook echt een tel tussen waar hij die beslissing maakt.
Doodvermoeiend soms, hij is namelijk gewoon best een koele kikker en heel veel gewend. Ik weet ook niet of dit er ooit uit gaat, want meestal loopt hij samen met een angsthaas eersteklas }:0

**Geplaatst**: 04-09-17 07:25

Re: Schrikachtig, karakter of aangeleerd?

Geplaatst: 04-09-17 07:25

Het is aangeboren maar er valt wel een hoop aan te sturen.

Ik heb nu 5 paarden in eigendom (of gehad). Een Groninger, een kwpn-tuiger, een kwpn x Engels Volbloed en 2 shetten. De x Engels Volbloed is haar hele leven sterk schrikachtig geweest, toen ze nog manegepaard was was zij degene die iedere keer weer van het krakende chipszakje schrok. 1 van de shetten schrikt ook sneller, maar herstelt dan weer razendsnel. De Groninger is wel bang/schrikt wel, maar springt niet weg. De meeste mensen zouden hem, als ze zijn ogen niet zouden zien, als niet bang beoordelen, tegelijkertijd komen zijn ogen zo ongeveer uit zijn oogkassen. Dat hij niet wegrent betekent enkel dat vluchten niet zijn eerste reflex is.
Ook de tuiger kon dat vergelijkbaar doen, die kon heel chill langs allerlei enge dingen lopen om een stukje verderop alsnog te ontploffen, gewoon omdat er dan iets kleins was dat de druppel doet overlopen. Met de Groninger weet ik nog niet of hij uiteindelijk ontploft, want we zijn nog niet op die manier in de situatie geweest.

**Geplaatst**: 04-09-17 07:30

Geplaatst: 04-09-17 07:30

Het snel schrikken is aangeboren, hoe ze daarna reageren en wat er gebeurt deels aangeleerd en invloed van de ruiter.

**Geplaatst**: 04-09-17 07:38

Re: Schrikachtig, karakter of aangeleerd?

Geplaatst: 04-09-17 07:38

Ik ben ook van mening aangeboren maar veel aan te veranderen.

Ik heb hier nu 2 twee jarige staan. Komen van dezelfde fokker.Hebben beide precies hetzelfde mee gemaakt.
De ene is hondsbrutaal en nergens bang voor, de ander gaat liever eerst op 10 meter afstand staan kijken bij wat engs.
Maar dat is nu dus ook met alle andere dingen, spray, een keer een los dekje op de rug leggen.
Bij die ene kan dat zo met een zwaai. Bij de ander moet je dat dekje echt rustig laten zien, rustig van laag naar hoog erop schuiven. En uiteindelijk gaat het dan ook prima en staat ze gwoon haar hooi verder te eten. Maar het moet toch anders

**Geplaatst**: 04-09-17 07:42

Geplaatst: 04-09-17 07:42

Bij mijn pony is het ook een soort van spiegelen, bij een angstige schrikkende ruiter is zij sneller in haar schrik/ vlucht modus. Maar bij een kalme standvastige ruiter is het ook een veel stoerdere pony!
Ook speelt het weer mee komt er veel wind of onstuimig weer is zij ook onstuimiger dan gebruikelijk.Maar het is geen lastige/moeilijke pony over het algemeen het hoort bij haar!

Het verschilt per paard en hun karakter en ook de levens ervaring is volgens mij wel van invloed.

**Geplaatst**: 04-09-17 07:43

Geplaatst: 04-09-17 07:43

Mizora schreef:
De meeste mensen zouden hem, als ze zijn ogen niet zouden zien, als niet bang Met de Groninger weet ik nog niet of hij uiteindelijk ontploft, want we zijn nog niet op die manier in de situatie geweest.

Dat is het enge van een Groninger :-)

. Ik heb twee groningers en met schrikken verschillen ze enorm, Wanneer gaan ze ontploffen? In het begin is dat nog een beetje uitvogelen. Mijn oudste had als aktie als hij schrok nog weleens zijn hoofd tussen de benen deed. Ik kan je vertellen ik heb doodangsten uitgestaan. Want iedereen weet dat wordt rodeo!. Nou, nee hij deed zijn hoofd weer omhoog en draafde gewoon verder

. Mijn jongste kan gruwelijk schrikken (hij heeft ook nog niet veel meegemaakt), maar blijft staan of hupt een paar meter verder om zich vervolgens om te draaien en even af te vragen "WTF!!! was dat". Maar ze zijn gauw weer rustig en gaan weer verder met hun werk. Kunst is om rustig te blijven en niets te zeggen. Gaan ze weer rustig verder dan pas de hemel in prijzen

.

**Geplaatst**: 04-09-17 07:44

Geplaatst: 04-09-17 07:44

Aangeboren en een stukje aangeleerd of juist afgeleerd.

Je hebt hele sensibele paarden die HET gewoon eerder en sneller zien en er ook vlugger op reageren.
Als je dan een ruiter erop hebt die daar minder goed mee om kan gaan zal die het schrikgedrag misschien eerder bevestigen.

Paard ziet en hoort bijvoorbeeld ritselende blaadjes en schrikt en springt weg. Een. Inder handige ruiter zit misschien niet goed mee en daardoor klapt hij op de rug van het paard en geeft perongeluk een ruk in de mond. Het paard heeft dan geleerd dat blaadjes eng zijn.
Een goede ruiter zit mee en het paard wordt niet in de weg gezeten en leerd ohhhh das niks.

Bij een minder sensibel paard die niet zo vlug en heftig reageert zit ook de minder handige ruiter het paard niet in de weg. Ook hier leert het paard dat ritselende blaadjes niet eng zijn.

**Geplaatst**: 04-09-17 07:47

Geplaatst: 04-09-17 07:47

Naast aangeboren en aangeleerd kan ik nog een derde optie toevoegen: door de manier waarop ze gehouden worden. Ik ken bijvoorbeeld een paard dat schrikachtig werd tijdens het werk toen zijn buurman verhuisde en er in de box naast hem een paard kwam dat erg dominant en vervelend was. Pas toen het andere paard weer verhuisde werd dit paard weer normaal tijdens de training. Mijn eigen paard was in de bak rustig maar wel erg alert op andere paarden en buiten een stuiterbal die compleet overprikkeld werd door elk blaadje dat viel. De enige manier om buiten te wandelen was om een andere pony mee te nemen en hem vantevoren te drogeren met een biertje, dan kon hij het wel allemaal loslaten, anders was hij in zijn eentje helemaal de weg kwijt.
Drie weken geleden is hij naar een nieuwe stal verhuisd waar hij niet meer 24/7 in een groep staat en ineens is hij de rust zelve; blijft verbaasd maar doodrustig in de bak staan kijken als een ander paard naast hem compleet flipt, op hol slaat en de begeleider gericht probeert te trappen, en hij neemt mij nu (zonder bier

) zelf mee op ontdekkingstochten het terrein af omdat hij dat zo interessant vindt. Niks geen stress meer te bekennen.

Dus naast aangeboren en aangeleerd (en aangepraat

) zie ik als extra oorzaak ook nog chronisch gestresst zijn, of dat nou is doordat het paard gedwongen wordt samen te leven met een paard waar hij bang voor is of omdat hij chronisch overprikkeld is doordat hij laag in rang staat en geen enkele persoonlijke ruimte heeft.

**Geplaatst**: 04-09-17 07:50

Geplaatst: 04-09-17 07:50

Ik ben van mening dat het aangeboren is, veel schrikachtige paarden zijn onzekere paarden die veel bevestiging nodig hebben van hun trainer/ ruiter. En als die er op een goede manier mee omgaan is er zeker veel winst in te behalen.

Maar die eerste reactie die een paard geeft als het schrikt, die is echt aangeboren.

**Geplaatst**: 04-09-17 09:15

Re: Schrikachtig, karakter of aangeleerd?

Geplaatst: 04-09-17 09:15

Het schrikken van paarden kun je daarom ook nooit afleren, maar je kunt er wel mee omgaan. En daar zit nou net het trucje :-)

.

**Geplaatst**: 04-09-17 09:31

Geplaatst: 04-09-17 09:31

Wij hebben thuis 2 paarden van hetzelfde ras, uit dezelfde kudde en van dezelfde eigenaar.
Het ene paard is bij ons gekomen op 6,5/7 maanden en is nu ruim 2 jaar.
Dit paardje is altijd erg op haar hoede gebleven, heeft heel veel kleine stapjes nodig om ergens aan te wennen en veel meer tijd nodig daarin.
Schrikt snel, gaat dan even rennen en draait daarna wel weer terug om te kijken.
Nu is dit wel gewoon binnen de perken hoor, maar je merkt heel duidelijk dat er met haar in de eerste maanden van haar leven niks is gedaan, geen positieve dingen in ieder geval.

Het andere paardje is bij ons gekomen als pasgeboren veulen, hij was zeer bang de eerste dagen.
Niet alleen voor ons, maar ook voor de schep, kruiwagen, deur, paaltjes... alles.
Nu is hij ruim 4,5 maand oud en ontzettend nuchter, totaal niet schrikkerig of bang en echt een sociaal paardje dat met iedereen goed overweg kan.

Ik denk echt dat als een paard vanaf geboorte regelmatig in handen is en ook kennis maakt met bepaalde basis dingen, dit later veel invloed heeft op het gedrag.
Ze zeggen dat alles wat een paard in het eerste jaar van zijn leven leert (goed of slecht) hij nooit meer vergeet.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-09-17 09:36

Re: Schrikachtig, karakter of aangeleerd?

Geplaatst door de TopicStarter : 04-09-17 09:36

En zit er dan ook een verschil in schrikken van dingen en het zogenaamde spoken zoeken? Van die paarden die in die ene hoek van de bak altijd een keer wegspringen?

**Geplaatst**: 04-09-17 09:38

Re: Schrikachtig, karakter of aangeleerd?

Geplaatst: 04-09-17 09:38

Dat is gewoon zeiken en word imo door de ruiter in stand gehouden.

**Geplaatst**: 04-09-17 09:38

Geplaatst: 04-09-17 09:38

Dat denk ik wel.
Ik denk namelijk dat de dingen waar ons paardje 'bang' voor is voortkomen uit het heel dichtbij de natuur staan en dus puur instinct is.
'Spoken zien' is naar mijn idee toch iets om onder het werk uit te willen komen, wat voor reden daar ook achter zit.

**Geplaatst**: 04-09-17 09:39

Geplaatst: 04-09-17 09:39

Ik geloof niet in spoken zoeken. Er zal voor het paard daar een reden zijn om bang te zijn of daar onder het werk weg te willen komen. Wij hebben één hoek in de bak die zachter en zwaarder is dan de andere hoeken, paard zullen die hoek proberen te ontwijken. Een binnenbak waar achter één hoek rattengeritsel te horen is voor een paard is ook een prima reden. Of een waterleiding die onder de bak doorloopt, etc. etc.

**Geplaatst**: 04-09-17 09:40

Geplaatst: 04-09-17 09:40

Ik denk ook dat het in principe aangeboren is. Maar het kan natuurlijk ook door slechte ervaringen later ontstaan.

Zelf heb ik een hele tijd bij een fokker gereden. Veel veulens in handen gehad en vanaf de geboorte was de ene al veel sneller handtam dan de ander. Het veulen dat ik gekocht heb destijds was eigenlijk de bangste die ik daar had meegemaakt. Heel lang duurde het voor ik dit veulen mak had. Ik heb daarna heel veel met dit veulen gedaan. Veel in handen gehad, veel mee naar buiten geweest etc. Toen ze beleerd was veel mee op wedstrijd geweest en vreemde omgeving. Maar ondanks dat het wel beter werd door veel ervaring is het altijd een heel schrikkerig paard gebleven.

**Geplaatst**: 04-09-17 10:13

Geplaatst: 04-09-17 10:13

bruintje123 schreef:
Dat is gewoon zeiken en word imo door de ruiter in stand gehouden.

klopt

**Geplaatst**: 04-09-17 11:14

Geplaatst: 04-09-17 11:14

Mijn ervaring:
Ik heb een driejarige new forest pony geboren op een paardenmelkerij in België.
Volgens de melkerij staan veulens in groep op de wei en kwamen ze in handen voor alleen de smid. (Werden niet geënt of althans er is niks van inentingen vermeld in zijn boekje).
Als tweejarige is hij verkocht aan vorige eigenaar maar bleek extreem bang van een groter paard en rende doorheen drie weidedraden. Voila negatieve ervaring nummer 1.
Negatieve ervaring nummer 2 was de smid, achtervoetjes geven deed hij niet, dit is dus ook niet bekapt geweest, dus paardje wint!!
Oefenen voor achtervoetjes werd dmv een touw gedaan met gevolg bang voor touwen.

Is bij mij gekomen in maart.
Maar doordat hij al angstig was kwam zijn kracht baar boven in de strijd. Meenemen aan halstertouw door de wei? Meteen in galop rechtdoor ervandoor gaan en blijven rennen waarbij hij nog meer paniekerig werd door het touw wat nog aan zijn halster meesleept.

Heb véél enorm véél getraind.
Sinds hij in juni naar de manege verhuist is, is hij ook véél kalmer geworden. Ik ben dus ook van mening dat omgeving zeker een invloed heeft.
Van een angstig paardje is hij nu een paardje aant worden die wel schrikt maar niet meteen meer het vluchten als reactie geeft. Hij spant zich op maar meer dan snuiven of rillen doet hij niet.
Natuurlijk moet ik ook kalm blijven en zeker niet toegeven dat iets eng is. Daar begin ik me ook véél bewuster van te worden.

Conclusie:
Aangeboren waarbij overwonnen acties en negatieve ervaringen het gedrag versterken. Máár bij een goede aanpak kan dit gedrag zeker beperkt worden.
Spoken zien? Nog niet echt meegemaakt maar ben wel eens dat dit door zaken kan komen wat een paard hoort (muizen zoals al vernoemd werd, een vreemd geluid achter de omheining,...) en wij het versterken door te gaan kalmeren of stoppen met desbetreffende oefening.

**Geplaatst**: 04-09-17 11:37

Geplaatst: 04-09-17 11:37

Het is een deel aangeboren maar de ruiter en manier van rijden kan wel een verschil maken.

Ik heb een merrie gehad die letterlijk van een steen kon schrikken. Die merrie heeft een veulen op de wereld gezet dat voor den duvel niet bang is.

Zelden zo'n nuchter paard gezien. Merrie is in haar tijd met mij ook wel kalmer geworden maar "nuchter" was ze nooit te noemen. Je kon er mee in een bak met een sleep rijden en tegelijk kon ze schrikken van een schaduw. :roll:

Of een bloempot...

Huidige ruin is een heel nerveus type'tje dat al snel over de zeik is. Op wedstrijden is het een heel fijn paard, als hij ergens bang voor is zal hij wel eens uitwijken maar echt weg springen doet hij zelden tot nooit. Thans een paard dat weg moest omdat hij veel te paniekerig was (op het gevaarlijke af.).

Ofwel; Er zijn paarden die nuchter geboren worden (veulen dat ik hier vermeld is inmiddels drie maar is altijd een heel nuchter dier geweest.) en er zijn paarden die rillerig geboren worden. Maar met omgang kan je uiteindelijk heel veel verbeteren.

Ze schrikken nog steeds snel maar je kan hun reactie wel minder groot krijgen omdat ze je vertrouwen waardoor het "voelt" alsof ze minder snel schrikken (en het ook zo lijkt.)
Paard dat weg moest omwille van zijn nervositeit is nog steeds nerveus en als ik er echt bij ga stil staan kan hij nog steeds om stomme dingen een beetje uit zijn ritme raken, maar hij laat dusdanig snel weer los (omdat hij van mij aan neemt dat het oké is.) dat ik het veel minder merk.

Laatst bijgewerkt door Ayasha op 04-09-17 11:39, in het totaal 1 keer bewerkt