Toch even getwijfeld om dit te posten of niet maar laat ik de kans toch grijpen.
Sinds vorige zomer heb ik een nieuw paard. Toen ik hem kocht was ik onmiddellijk verliefd en de klik was er onmiddellijk. Eigenares deed haar paard met veel pijn in het hart weg omdat zij de vaardigheden niet had om hem door te rijden.
Het is best een karaktervol paard dat goed weet wat hij wil en wat niet.
Met resultaat dat hij bij haar zadelmak gemaakt is maar met veel (te veel) liefde en langs de andere kant met de harde hand tijdens het rijden.
Omdat zij hem niet kon rijden omdat hij te veel macht had, heeft ze een andere ruiter gezocht die hem door reed. Daar hebben ze gebruik gemaakt van hulpteugels, 4 ringenbit, ophaaltrens....
Toen ik hem begon te rijden heb ik het bit vervangen door een gewone trens en ik ben zelf geen voorstander van hulpteugels. Ik heb het voorbije jaar ook de pech gehad dat mijn paard 2 blessures opgelopen heeft aan zijn pezen aan beide achter benen. Om deze te laten genezen heb ik heel veel tijd genomen en ben ik respectvol met mijn paard omgegaan. Met resultaat, sinds mei dit jaar is hij volledig genezen en hebben we terug carte blanche van de dierenarts om te trainen (dressuur).
Echter heb ik eerst zijn gedragsproblemen aangepakt. Nu gaat hij niet meer lopen als je opstijgt (en over de omheining springen van 1m20

Het bit is nog steeds een moeilijk punt maar ik ben voorstander van de zachte gevende hand en het voorwaarts neerwaarts rijden. Dit heb ik maanden gedaan. Iedere rit is er nog 1 of 2 keer verzet op het bit (neemt zijn bit vast en wil dan sterker zijn) maar dit was vroeger bijna de hele training door en is nu op 10 sec opgelost. Nu is hij nageeflijk, volgt mijn hand, schuimt mooi en is los in zijn kaak. Als hij nog tegen mijn hand komt is het 99% van de tijd mijn fout en dan is het aan mij om te bedenken wat ik fout deed en meestal vinden we samen wel de goede weg.
Het paard wordt heel close door de DA opgevolgd en is vorige week nogmaals klinisch gekeurd en is fysiek gezond verklaard. Ook heeft hij een passend zadel en is hij meermaals door osteo en paardentandarts behandeld.
Nu komt mijn vraag:
Vanaf de moment dat ik hem heb (dus reeds van voor de blessures), kan/ wil het paard geen middendraf lopen. Nochtans is hij gevoelig aan mijn been. Is correct en vlot om van stap naar draf te gaan, is vlot om van draf naar galop te gaan of van stap naar galop te gaan. Dit is wel nog maar sinds kort voldoende bevestigd.
Echter om naar middendraf te gaan blijft hij plakken in zijn tempo of galoppeert hij mooi aan het been aan.
Het tempo dat hij dan loopt is wel iets boven een arbeidsdraf maar is nog geen middendraf met een dragende achterhand.
Om mijn middendraf voor te bereiden ga ik in de wending verzamelen en houd ik er mijn benen reeds goed bij zodanig dat hij wakker is.Beide benen aan de singel dus geen galop commando. Op de lange zijde geef ik iets meer ruimte zodanig dat zijn neus wat meer vooruit kan maar ik hou hem nog voldoende bij mij.
Met mijn vorige paarden heb ik hier nog nooit problemen mee gehad en ik heb ervaring met dressuur en ik rij/reed wedstrijden tot M niveau in België.
Enkel bij hem zit ik even met mijn handen in het haar.
Omwille van zijn peesproblemen probeer ik deze middendraf te rijden op hardere bodem. Mijn piste ligt momenteel vrij zwaar maar ook daar lukt het niet.
Ik heb ook reeds geprobeerd om hem ook balkjes te laten draven maar dit maakt hem ook niet wakker.
Wat wel lukt is om uit zijn basistempo te verzamelen en terug naar basistempo. Dan reageert hij ook goed maar hij gaat niet over zijn bepaald punt in het basistempo. Net alsof hij een vitesse ontbreekt.
Als ik te veel druk gebruik, is de kans groot dat ik weer verzet krijg in de mond dit wil ik dus ten allen tijde vermijden.
Ik krijg ook les maar ook daar wil het niet vlotten. Nochtans kan hij een mooie middendraf tonen. Af en toe lukt het hem en ben ik terecht super fier op hem. Ook op de weide kan hij heel mooi bewegen. Natuurlijk, vrijheid en onder het zadel is iets heel anders.
Hebben jullie nog tips?
Alvast bedankt!!