Moderators: Coby, balance, Dyonne, Essie73, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
Remark schreef:Wat bedoel je precies met gecontroleerd?
Het is een dubbelgebroken d-trens. Verder hebben we een hoge neusriem met sperriem.
Focussed schreef:Even buiten mogelijke medische oorzaken (gebitsproblemen, niet goed passend bit/optoming):
Wat doet je paard als je met je been naar je hand drijft?
Mijn jonge merrie loopt ook graag te diep en vond het in het begin erg moeilijk om contact te houden met mijn hand. Juist door door de teugels gewoon op lengte te houden en dan aan te vullen met been (dus wat meer drijven tot je weer contact voelt op je teugels) leerde ze dat ze contact moest houden met mijn hand. Inmiddels gaat dat onwijs goed en kunnen we vanuit daar verder bouwen.
Geryon schreef:Zelf zou ik doen wat jij nu doet. Dat het geen mooie constante verbinding is, is heel normaal. Het paard is nog zoekend en als jij daarop reageert (door middel van been- en teugelhulpen), kan het zo zijn dat je je handen niet netjes op een plek kan houden of je teugels op dezelfde lengte. Die kleine stukjes dat het goed gaat, zullen vanzelf wat langer worden!
Een ander bit kan ook zeker helpen in het contact houden met de mond. Je kan wel eens mijn robart bit uitproberen hoor eef.
Simpelman schreef:Ruggebruik ontwikkel je door voorwaarts te rijden vanuit ontspanning.
Praktisch, contactteugel> hals laten strekken > dan pas! voorwaarts drijven.
Alleen maar een contactteugel.
Dat is een licht, zacht, teder, permanenent, gelijkmatig contact onderhouden met de mond.
Je paard mag zijn hoofd dragen waar hij maar wil, jij volgt.
Je handen zijn dus schijnbaar onrustig, ze volgen het hoofd.
Je zorgt dat je zelf rustig ontspannen en in evenwicht bent en je dent voor je paard alleen maar "ontspannen en VOORWAARTS".
helemaal niets anders dan dit.
Princesj schreef:Remark schreef:Wat bedoel je precies met gecontroleerd?
Het is een dubbelgebroken d-trens. Verder hebben we een hoge neusriem met sperriem.
Of er onlangs een tandarts is geweest die zijn gebit heeft gecontroleerd op haken etc. en indien nodig behandeld?
Ik zou je adviseren een lage neusriem te proberen. Je manier van rijden klinkt ok voor deze situatie.
mylittlejoy schreef:Hoelang ben je nu met hem bezig? Want het heeft even de tijd nodig om de oude manieren te doorbreken. Dit begint met kleine stukken, dus verwacht niet te veel te snel. Ik denk dat hoe je het nu aan het oplossen bent wel de goede manier is. Wat je eventueel kan doen om hem nog wat lager te laten komen, is je handen even iets breder zetten. Niet vasthouden, maar gewoon zorgen dat als hij daar te hoog komt, hij als 't ware tegen je hand aanloopt. Hij moet gaan leren om z'n hals "te laten vallen". Pas als hij zich hierin loslaat, kan je verder gaan.
Dit stukje kostte bij mijn paard zes maanden, dus neem hier gewoon echt goed de tijd voor. Je hebt er later profijt van.
Simpelman schreef:Waarvoor heb je een neusriem nodig?
Simpelman schreef:Het afdoen van de neusriem laat zien hoe mooi en rustig de ruiterhand de mond kan volgen.
Mooie hand, mooi stil bit.
Geen mooie hand? Logisch dat het paard achter de teugel gaat lopen.....
De ruiter zal eerst aan zijn hand moeten werken voordat hij aanleuning van zijn paard kan vragen.
Simpelman schreef:Je neusriem vangt alleen maar de mogelijkheid op dat het paard het contact met het bit actief en zichtbaar ontwijkt.
Je kunt dat beter maar wél zien.....ontwijken doet hij toch wel.
Paardrijden is niet "er uit zien" het is zijn en voelen.
Het gaat om wat écht is.
Je kunt in draf een perfect stille hand tov de mond ontwikkelen wanneer je werken gaat aan je eigen balans en ontspanning.
Dat is voor alles nodig, het is je plicht naar je paard.
Stel je voor dat iemand op jouw rug gaat zitten en zich in evenwicht houdt met behulp van een ijzeren staaf in je mond.
Ik veronderstel dat je daar dan een oplossing voor gaat lopen zoeken, dat doet een paard ook.
De oplossing is dan niet het vast zetten van de ijzeren staaf dat is optisch bedrog.