Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-09-14 19:05

meepraters angstige ruiters gezocht.

Geplaatst door de TopicStarter : 15-09-14 19:05

Na mijn val van vorig jaar waarbij ik met spoed naar het ziekenhuis huis ben gebracht en bijna verlamd was heb ik best wat angst over gehouden nu ik sinds 3 maanden me eigen paard heb merk ik dat ik soms wat angst heb maar ik zet Door en na even te hebben gereden gaat het beter. Alleen vind ik het emotioneel zo moeilijk ik denk verdomme waarom heb ik dit nou. Vroeger stapte ik op elk paard Hoe lief of hou stout die ook was... maar nu durf ik op me eigen paard en die van een vriendin. Ik ben opzoek naar meer ruiters die angst hebben en hoe hun ermee omgaan buiten goede instructie om. Heb je tips misschien kunnen we dit met elkaar uit wisselen! Ik ben er benieuwd.

**Geplaatst**: 15-09-14 19:23

Re: meepraters angstige ruiters gezocht.

Geplaatst: 15-09-14 19:23

ik ben zelf ruim 3 maanden geleden van een paard gevallen en had mijn elleboog uit de kom en op 4 plaatsen gebroken. Het was de eerste keer dat ik ben gevallen dus was dit best even schrikken. Nu mag ik (hellaas) nog steeds niet rijden en dat gaat nog een paar maanden duren. Ik merk wel dat ik wat angstiger ben geworden en hoop de ervaringen die hier worden gedeeld te kunnen gebruiken als ik weer op een paard mag! ik had ook dat ik zomaar alles deed en ik merk dat als ik andere zie rijden ik soms ook weer terugdenk aan de val en weer bang word. ik denk dan vaak aan alle mooie paardrijervaringen en zo help ik mezelf.

**Geplaatst**: 15-09-14 19:25

Re: meepraters angstige ruiters gezocht.

Geplaatst: 15-09-14 19:25

Ik ben ook een angstige ruiter, laatst alle moed verzameld en op een nogal onstuimige 4 jarige gaan zitten die random begon te rennen aan de longé waardoor ik er bijna naast lag. :')

Ik houd het voorlopig bij mennen.

**Geplaatst**: 15-09-14 19:30

Re: meepraters angstige ruiters gezocht.

Geplaatst: 15-09-14 19:30

Jaaa... Hier nog een. Eigenlijk zijn er altijd stemmetjes aanwezig in mn achterhoofd. 'Ze schrikt vast van die eenden in de sloot'. 'misschien kan ik beter dat pad vermijden straks gaat ze er van door'. Ik was eerst ook altijd iemand die ging zitten en weg reed maar na dat ik ben gevallen heb ik ook constant angst. Ik probeer altijd maar me verstand op nul te zetten en te genieten ook al lukt dat niet altijd..

**Geplaatst**: 15-09-14 19:36

Re: meepraters angstige ruiters gezocht.

Geplaatst: 15-09-14 19:36

mijnoe213 dat is ook waar ik bang voor ben ik wil geen angst hebben tijdens het paardrijden. nu moet ik maar afwachten of ik er nog wel op durf

**Geplaatst**: 15-09-14 19:47

Re: meepraters angstige ruiters gezocht.

Geplaatst: 15-09-14 19:47

Ben er onlangs in Juni van gevallen tijdens een strandrit in een redelijk tempo in galop. Ik dacht dat mijn bekken gebroken was uiteindelijk leek deze zeer zwaar gekneusd te zijn, 2 weken in bed gelegen.

Ik wist door de val van mijn paard dat mijn paard niet 'stout' of gemeen is willen zijn. Hij heeft me er niet opzettelijk van gegooid ik ben gewoon in paniek geschoten. Nu ben ik al zeker geen zelfzekere ruiter want ook daarvoor heb ik moeilijke situaties met hem gehad. Bij mij heeft grondwerk geholpen, na een tijdje durfde ik terug opstappen. Dit was letterlijk 30 sec in het zadel zitten en er weer af. Daarna 10 min en zo terug opgebouwd.

Omdat ik weet dat m'n paard geen slecht gedrag vertoon en het dus bij de laatste val aan mij lag, kan ik een beetje mijn angst daar in overwinnen. Toch blijft het wandelen voor mij erg spannend, terwijl ik het op andere paarden minder heb. Bij mij is het een kwestie door wat er reeds gebeurd is en omdat ik weet wat hij zou kunnen doen. Zoals minjou213 reeds beschreef van de eenden. Ondanks dat mijn paard eigenlijk niet zo heel erg snel schrikt maar wel paniek momentjes durft hebben.

M'n lesgever zei dat het vooral gaat over heo ontspannen je zit blijft ondanks dat je bang bent. Het is een kwestie van ook weer durven te genieten ipv te denken wat er steeds verkeerd kan gaan. Ik moet zelf nog een lange weg afleggen, maar ik hou te veel van paardrijden om het zomaar te laten gaan

Misschien moet je ergens beginnen waar je heel erg veilig bij voelt en kijken waar je uit komt?

**Geplaatst**: 15-09-14 19:54

Geplaatst: 15-09-14 19:54

SmartBH goede tips! het was bij mijn val eigenlijk ook mij schuld

dat geeft mij wel meer vertrouwen in paarden

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-09-14 19:58

Re: meepraters angstige ruiters gezocht.

Geplaatst door de TopicStarter : 15-09-14 19:58

Ik ben pas ook begonnen met grondwerk maar nog niet echt in doorgezet wil lessen hierin gaan nemen. Het is idd een kwestie van genieten maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Ik vind het ook lastig want veel mensen snappen mij niet..

**Geplaatst**: 15-09-14 20:10

Geplaatst: 15-09-14 20:10

Denk dat er ook net zoveel mensen je wel snappen hoor! Ik ben ook een schijterd, kan er niks aan doen... Heb het maar geaccepteerd van mezelf, ook al denk ik nog weleens dat ik inderdaad vroeger overal opstapte en nu al knikkende knietjes heb bij het idee dat ik op andermans paard moet stappen.

Voor mij helpt vooral vertrouwen in mijn paard. Hij zal mij er echt niet bewust afgooien, wegrennen zal hij ook niet snel doen, zo lang ik maar rustig blijf durft hij alles aan.
Iemand erbij, als instructie of gewoon een vriendin, die gewoon lekker tegen me aankletst tijdens iets spannends helpt mij al enorm. Dan ben ik niet alleen maar bezig met het eng vinden en ga ik onbewust ook gewoon rijden in plaats van alleen meeliften.

Een jaar geleden kon ik mij niet voorstellen dat ik ooit alleen op buitenrit zou durven, nu rij ik met mijn eigen knollie zo de weg uit, er is dus best nog wel hoop

**Geplaatst**: 15-09-14 20:29

Re: meepraters angstige ruiters gezocht.

Geplaatst: 15-09-14 20:29

Wauw wat een prestatie Sica ! Daar heb ik echt bewondering voor

Ik stootte ook vaak op het feit dat niemand mij begreep, de meeste ruiters daar kunnen ook beter rijden en zijn ook een pak kalmer. Ze vonden het allemaal niet zo erg als dat ik het aanvoelde, maar uiteindelijk hebben ze wel ergens gelijk... Zeker als je paard opzettelijk niets verkeerd heeft gedaan.

Het genieten bepaal je zelf

kun je genieten van enkel te kroelen met je paard? Dat is ook ok toch ? Doe waar jij je gewoon goed bij voelt en dan zal het vanzelf wel verbeteren of doe eens iets anders in de paardensport dat je wel aan durft er zijn toch zoveel verschillende takken

**Geplaatst**: 15-09-14 20:48

Geplaatst: 15-09-14 20:48

Ik meld mij ook! Ik ben zelf een aantal jaar geleden heel hard tijdens een buitenrit van een manegepaard afgevallen. Dit resulteerde in een zware hersenschudding. Sindsdien ben ik heel angstig helaas. Op dat moment besloot ik te stoppen met paardrijden omdat ik geen plezier meer had op de manege waar ik reed en het ook erg druk kreeg met school. Achteraf stom natuurlijk want zo kwam ik nooit goed over mijn angst heen.

Na een jaar begon het toch weer te kriebelen en ben ik op zoek gegaan naar een andere manege. Deze heeft mij ontzettend geholpen met het overwinnen van veel angsten. Uiteindelijk moest ik daar door omstandigheden ook stoppen en ben ik op zoek gegaan naar een verzorgpaard.

Nu is mijn verzorgpaard ook een beetje een angsthaas dus dat was heel erg wennen voor mij :p Vooral omdat ik ook angstig ben versterkte dat zijn angsten weer wat een beetje een vicieuze cirkel werd. Ik begon de enge dingen te vermijden.

Nadat hij verhuisd is naar zijn nieuwe stal gaat het al stukken beter met rijden in de bak! Hij heeft meer overzicht waardoor hij minder snel schrikt en wat mij weer vertrouwen geeft.
Wat mij vooral helpt is het verleggen van grenzen. Elke keer doe ik iets wat ik normaal spannend vind. Dit kan per dag variëren. Ik durfde een jaar geleden echt niet op hem te galopperen, vorige week heb ik het eindelijk voor het eerst weer gedaan! En a.s. vrijdag ga ik voor het eerst op buitenrit met zijn eigenaresse, ik vind het superspannend maar ook dit is weer een stap in de goede richting!

**Geplaatst**: 15-09-14 20:51

Re: meepraters angstige ruiters gezocht.

Geplaatst: 15-09-14 20:51

ik meld me na dat ik meerdere keren in galop af gevallen ben durf ik niet meer te draven en galoperen want in draf ging het paard vandoor in volle galop.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-09-14 20:52

Geplaatst door de TopicStarter : 15-09-14 20:52

Respect hoor. Ik hoop ooit volledig van de angst af te komen. Maar voor nu heel veel oefenen en nog een stom dingetje van me zelf wanneer ik met zadel ga stappen aardig wat angst ga ik zonder zadel stappen heb ik geen angst is dit raar?!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-09-14 20:54

Geplaatst door de TopicStarter : 15-09-14 20:54

Pandameisje schreef:
ik meld me na dat ik meerdere keren in galop af gevallen ben durf ik niet meer te draven en galoperen want in draf ging het paard vandoor in volle galop.

Het is niks waar je wat aan hebt maar je moet weten dat een paard ook vanuit de stap in volle galop weg kan schieten. Maar ik heb dat ook hoor voel me veiliger in stap.

**Geplaatst**: 15-09-14 20:56

Geplaatst: 15-09-14 20:56

kimberlyve schreef:
Respect hoor. Ik hoop ooit volledig van de angst af te komen. Maar voor nu heel veel oefenen en nog een stom dingetje van me zelf wanneer ik met zadel ga stappen aardig wat angst ga ik zonder zadel stappen heb ik geen angst is dit raar?!

Ik heb het juist andersom :p voor mij is het een hele stap om zonder zadel te rijden en dat durf ik nog niet. Is het misschien een idee om zonder beugels te rijden in stap? En dit zo op te bouwen.

**Geplaatst**: 15-09-14 21:02

Re: meepraters angstige ruiters gezocht.

Geplaatst: 15-09-14 21:02

Ik heb vorig jaar mijn rug gebroken na een ongeluk. 1 ruggenwervel gebroken en 1 ruggenwervel is ingeklapt. Ben met de traumahelikopter opgehaald en waren bang voor een dwarslaesie omdat ik mijn onderlichaam niet meer kon bewegen. Uiteindelijk is gelukkig mijn gevoel terug gekomen en wist ik dat ik toch ooit weer op her paard kon stappen. Het paard waar ik vanaf viel heb ik heel lang mee gemodderd. Dit was echt de klap en heb haar na 4 maanden revalideren verkocht, Beste keuze ooit. Ben met 3 weken revalideren met gips en al toch nog opgestapt omdat ik absoluut geen angst wilde hebben maar naderhand merk ik dat het er langzaam is ingeslopen. De merrie die ik toen ook had is nu 4, zit veel bloed in en onder het zadel zijn we allebei nog wat onzeker en dit werkt elkaar echt tegen. Mijn vriendin kan er zo mee weg rijden, wat voor mij erg pijnlijk is maar tegelijk ben ik dankbaar omdat ik weet dat ik, al ik weer steviger in mijn schoenen sta, ook met haar weg kan rijden. Maar ik ben continu bezig met wat er allemaal mis kan gaan. Vanaf de grond durf ik alles maar op een paard stappen vind ik toch lastig na het ongeluk en dat ik toch ook al een hele poos niet meer gereden heb. En dat terwijl ik altijd jonge paarden en hengsten in handen heb gehad..

**Geplaatst**: 15-09-14 21:04

Geplaatst: 15-09-14 21:04

Ik rijd helaas niet meer, maar toen ik nog reed (tot vorig jaar) heb ik na een aantal heftige klappen ook wat angst overgehouden, terwijl ik inderdaad, net als jij tot daarvoor overal opstapte.

Voor mij heeft het onzettend geholpen om op vaste paarden/pony's te rijden. ik reed uiteindelijk nog 2 paarden, en op andere paarden was ik er onzeker. Ik deed alles nog wel, maar nam het zekere voor het onzekere. met name buiten. Ik ben wel onzettend oplettend geworden maar met de tijd slijt de angst wel in mijn ervaring.

**Geplaatst**: 15-09-14 21:09

Re: meepraters angstige ruiters gezocht.

Geplaatst: 15-09-14 21:09

AnneDD: wat deed jij dan voor buiten ? Bij mij ligt het daar nogal moeilijk omdat ik zoveel factoren zijn waar je rekening mee kan houden.

**Geplaatst**: 15-09-14 21:14

Geplaatst: 15-09-14 21:14

Ik meld me ook. 20 jaar geleden toen ik begon met paard rijden op de manege ben ik er in mijn eerste les al 2x afgevallen en heup gekneusd.... Maar ik wilde persé paard blijven rijden ook al vond ik het doodeng. Op de manege vond iedereen het maar aanstellerig dus ik werd ook niet echt geholpen, met als resultaat dat ik juist door mijn angst er nog veel vaker af kletterde met vele botbreuken en kneuzingen tot gevolg en natuurlijk nog meer angst.

Na 5 jaar op de manege ploeteren had ik het paardrijden opgegeven, mede doordat ik door mijn angst ook nog gepest werd op de manege.

Na een jaar zonder paarden begon het virus weer broeien. Toen heb ik met mijn ouders die totaal geen verstand van paarden hebben een pony gekocht bij een lokale handelaar die haar verkocht als beginners pony.... Niet dus.
Pony had enorme angst voor mensen op haar rug en ik durfde er niet op..... Bleek uiteindelijk de perfecte match!!! Op haar durfde ik uiteindelijk alles en van haar mocht ik alles!!! Nu 14 jaar later heb ik helaas afscheid van haar moeten nemen.

Nu heb ik een 3 jarig Arabische volbloed die ik ga beleren..... Maar alle andere paarden vindt ik doodeng om op te rijden en er zijn er maar een paar waar mee ik aan de hand durf te lopen. En niemand snapt het.. inclusief ikzelf en ik vind het behoorlijk vervelend.

**Geplaatst**: 15-09-14 21:15

Geplaatst: 15-09-14 21:15

Mijn paardje was niet volkomen verkeersmak. trekkers, grote wegen, wielrenclubs gekke dingen vermeed ik dan. Het lag er net al en wat voor bui hij was. maar ik ben ook geregeld eens afgestapt bij wegen, sporen of wanneer ik geen 'vluchtroute' had..

regel 1 is natuurlijk probeer zelf zo kalm mogelijk te blijven..

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-09-14 21:30

Re: meepraters angstige ruiters gezocht.

Geplaatst door de TopicStarter : 15-09-14 21:30

Mijn paard is ook niet de makkelijkste. Ik heb haar niet super lang en heb heel fijn kunnen rijden met haar maar Wanneer er iemand anders opging begon ze te bokken... mn verzorger is er vanaf gevallen en nu ben ik ook bang er vanaf te vallen. Ik moet gewoon doorzetten en niet opgeven. Maar dat is niet makkelijk ik heb heel vaak op het punt te staan haar weg te doen en op zoek te gaan naar een ander. Maar wat zal die doen het is en blijft een paard die kunnen altijd schrikken van iets en een gekke sprong of etc maken. Dus eigenlijk heeft het geen nut om op zoek te gaan naar een ander. Maar ik wil gewoon van die angst af. Waarom heb ik niet gewoon als hobby potten bakken

**Geplaatst**: 15-09-14 21:35

Re: meepraters angstige ruiters gezocht.

Geplaatst: 15-09-14 21:35

Meld me! Had mijn angst een tijdje goed onder controle maar heb een ongelukkige week gehad waarin alles misliep en nu heb ik het weer te pakken helaas. Heb een heel braaf paard (bewust gekocht) maar de angst voor vallen blijft altijd ergens achter in je hoofd zitten.

**Geplaatst**: 15-09-14 21:36

Geplaatst: 15-09-14 21:36

Ik ben een bange poeperd en dat vindt Appie soms maar al te leuk

.
Meestal hoor of zie ik wat en dan kukel ik naar voren en pak mijn teugels angstvallig beet, stop met ademen en ga uit van het allerergste. Mijn paard gaat dan spannen en dan is bij mij de paniek compleet.. Terwijl ik weet dat mijn paard alleen zijn hoofd omhoog doet en wat 'rennerig' wordt.
Wat voor mij heel goed helpt is de angst situatie voor zijn. Voel ik spanning bijmezelf en/of paard zet ik hem stil. Laat mijn teugels lang en concentreer mij op mijn ademhaling. Zodra ik voel dat ik ontspan ontspant Appie zich ook. Dan stap ik rustig verder en als het goed blijft voelen draaf ik aan. Komt de spanning terug? Herhaal ik mijn stappenplan.
Het gevolg? Appie zag vandaag iets spannends en ik heb door kunnen rijden zonder allemaal doem scenarios in mijn hoofd en zonder stil te staan de ontspanning terug kunnen vinden

.

**Geplaatst**: 15-09-14 22:27

Re: meepraters angstige ruiters gezocht.

Geplaatst: 15-09-14 22:27

Bij mij helpt het heel goed om een muziekje op de achtergrond te hebben. Dan concentreer ik me op de muziek in plaats van mn rare gedachte! +:)+

**Geplaatst**: 16-09-14 12:32

Geplaatst: 16-09-14 12:32

ik kan niet wachten om weer te rijden maar ben ook een beetje bang

wel helpt het mij om te lezen over mensen die ook angst hebben. hopen dat iedereen wat ana de tips heeft