Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola

Cassidy schreef:Geen moeite mee, maar wel aan iemand die ik 100% vertrouw en die op een lijn zit met de manier van omgang die ik nastreef. Als je ergens tegenaan loopt is het alleen maar fijn als er iemand is die ze weer op de rail kan zetten.
) 
Jetta schreef:Ik neem liever een trainer, die met mij en mijn paard aan de gang gaat om het probleem op te lossen. Ik ben iemand van : het is het proces van mij met mijn paard.

Cassidy schreef:Jetta schreef:Ik neem liever een trainer, die met mij en mijn paard aan de gang gaat om het probleem op te lossen. Ik ben iemand van : het is het proces van mij met mijn paard.
En soms ontkom je er niet aan om je trainer even op je paard te laten zitten. Omdat hij dan kan voelen wat er gebeurt, want zien doe je het niet altijd. En wat is er mis mee met iemand die je helpt om je paard even ergens doorheen te werken? Zodat jij kunt voelen hoe het voelen moet? Maakt het traject wel zoveel korter (en aangenamer voor het paard, als hij niet met een eigenaar geconfronteerd wordt die het allemaal zelf wil oplossen en daarbij constant fouten maakt). Of, als ik het anders moet formulieren, zijn eigen potentie nog moet ontdekken.
Niks mis mee om toe te geven dat je dingen niet kunt of aandurft.

Gypsy schreef:Maar dat vind ik wel anders dan helemaal uit handen geven. (Dus tijdelijk bij de trainer op stal om doorgereden te worden.)
Als ik er bij ben mag iedereen die niet te zwaar is op mijn paard, als ze niet lief zijn liggen ze er of vanzelf naast of ik kom ze er zelf aftrekken. Da's geen probleem.
Maar als je er niet bij bent... Misschien ben ik gewoon te para maar het idee alleen al bevalt me niet. Tenzij die persoon binnen het kleine groepje mensen valt dat ik vertrouw met mijn paarden.
Het hangt dus imo ook van je paard en de aard van het probleem af. Ze is dus niet gevaarlijk, alle kinderen hier op stal staan meteen aan de bakrand als ik ga rijden, in de hoop dat ze ook mogen. Ook de bangste, ze is zo voorzichtig en lief. Maar als ze iets doet wat niet mag moet je het houden bij "nee" daar heeft ze genoeg aan. 

ingvdh schreef:Het heeft dus geen zin om een paard weg te brengen, te laten trainen en dan weer naar huis te halen en zelf zonder begeleiding weer verder. Mijn voorkeur zou het hebben als je de training geleidelijk zelf weer overneemt onder begeleiding van degene die jouw paard traint.
) Als je dan even een stapje terug doet en het nog eens rustig uitlegt zie je haar denken "ooooh, zo!" en heb je haar mee.
Cassidy schreef:Jetta schreef:Ik neem liever een trainer, die met mij en mijn paard aan de gang gaat om het probleem op te lossen. Ik ben iemand van : het is het proces van mij met mijn paard.
En soms ontkom je er niet aan om je trainer even op je paard te laten zitten. Omdat hij dan kan voelen wat er gebeurt, want zien doe je het niet altijd. En wat is er mis mee met iemand die je helpt om je paard even ergens doorheen te werken? Zodat jij kunt voelen hoe het voelen moet? Maakt het traject wel zoveel korter (en aangenamer voor het paard, als hij niet met een eigenaar geconfronteerd wordt die het allemaal zelf wil oplossen en daarbij constant fouten maakt). Of, als ik het anders moet formulieren, zijn eigen potentie nog moet ontdekken.
Niks mis mee om toe te geven dat je dingen niet kunt of aandurft.
. Mocht het een rijtechnisch iets zijn waar ik zelf net niet handig genoeg voor ben, zou ik dit samen met mijn instructrice oplossen en zou ik er ook geen moeite mee hebben als zij er op zou gaan.