De oorzaak hiervan lag bij de eigenaar van een pensionstal waar ze zou overwinteren, slecht eten, slechte verzorging...
Faith heeft toen een halfjaar stilgestaan en toen ben ik in de zomer van 2012 rustig weer beginnen rijden. We moesten weer bij nul beginnen aangezien ze instinctief stil wou gaan staan als ze mijn been voelde, ze was nog steeds bang dat het pijn zou doen. Gelukkig heb ik op tijd ingegrepen toen ze ziek werd, waardoor het 'trauma' nu bleek mee te vallen en ze ging met sprongen vooruit. In de winter van 2012-2013 heeft ze weer een tijd pauze gehad, om haar niet te overbelasten en het was toch vaak heel slecht weer, en dat heeft haar zeker goed gedaan. Dit voorjaar hebben we de training weer opgepakt en we gingen eigenlijk gewoon verder waar we voor de winter gestopt waren. Inmiddels zijn we volop aan het trainen en zullen we binnekort gaan starten. Hieronder een kleine samenvatting van de laatste paar trainingen.
Onze moeilijke punten zijn : bij elkaar en ontspannen in de galop en van de linkerschouder af. Ze heeft de neiging om op de linkerschouder te gaan hangen zo gauw ze iets moeilijk vindt of iets spanning heeft (bv als een ander paard de piste uit gaat). Hierdoor durft ze soms onregelmatig lopen met linksvoor, dit is zo subtiel dat ik het lang niet altijd voel.
Tot voor kort was ze ook nog vrij scheef en gooide ze me met zadel en al op die linkerschouder. Dit is nu gecorrigeerd, ze loopt grotendeels mooi in balans en ik kan ook veel beter zitten. Nu is het nog dat laatste stukje in de schouder en kaak dat recht moet komen.
Mei 2013

op het einde van de les (30 min) konden we dan fijn naar de hand toe rijden

De galop was nog heel vlak en vrij ongecontroleerd, dat was vooral focussen op actief houden en omhoog komen vooraan.

een week later kon ik haar alweer meer bij elkaar rijden en ik kreeg sneller een mooie verbinding van achter naar voor toe.

ook de galop was al beter, meer achterbeen en meer omhoog vooraan, niet meer zo op de voorhand.

Op het einde van de training gingen we zo : mooi gedragen en los vooraan, achterhand eronder, actief en bij elkaar.

En dan de hand volgen en uitschuiven, dit vond ze tot voor kort ook erg moeilijk, dus ik ben heel blij met dit beeld.

3 weken later, begin juni:


En begin juli :
Weer is ze sterker geworden, ze kan zichzelf meer dragen en blijft beter in hetzelfde tempo

Ook iets korter bij elkaar vragen gaat al vrij goed:

Ook in de galop zit duidelijk verbetering

En afgelopen dinsdag: Ze was eigenlijk de hele les nog iets te strak in de kaak en iets teveel op de linkerschouder (daarom soms lijn linkerhand meer open of ietsje hoger).
Ik moest blijven corrigeren, hierin moet ik nog sneller leren worden, al voel ik het wel steeds beter aan.
Verder vind ik dat je duidelijk ziet dat ze stilletjes aan losser wordt in haar lijf.Ik ben blij met dit beeld en hoop dat het ook zo goed zal gaan op wedstrijd


Tips voor de galop zijn welkom, ze moet vooral meer omhoog komen vooraan.

Het is allemaal nog niet constant en stabiel genoeg voor mij om er ontspannen bij te blijven zitten de hele tijd. Ik moet nog heel veel corrigeren, opvangen, snel leren zijn...ik moet zelf ook nog veel leren dus ik zit er nog een beetje op alsof ik op scherp sta om meteen in te kunnen grijpen
Maar ik moet dus in het algemeen proberen met iets meer druk te rijden en dan achterkant er meer bij houden? Ze heeft trouwens ook wel de neiging om snel over haar tempo te gaan als ze iets moeilijk vindt. in het algemeen, als ik been geef, probeer ze sneller te gaan en zich lang te maken. Ik probeer dan op te vangen, maar voor mijn gevoel moet ik dan zowat trekken vooraan om haar niet uit elkaar te laten vallen. 
dankje, er zijn ook wel dingen waar ik het absoluut niet mee eens ben, maar het heeft geen nut om daarover verder te gaan, dat zijn dingen die je van op een foto eigenljik niet kan beoordelen vind ik zelf