
Izo wordt volgende maand al weer 23! Even een geschiedenisje vooraf, zodat jullie ons verhaal een beetje kennen.
Ik kreeg Izo 3 jaar geleden, we kochten haar omdat ik heel erg bang was en mijn vertrouwen weer terug moest krijgen. Het doel voor ons was dus eigenlijk weer plezier krijgen in het paardrijden!
Izo had toen al jarenlang niet meer onder de man gereden, alleen maar aangespannen. Voor mij was dat toen nog helemaal geen probleem, omdat ik zelf ook nog niet zo goed kon rijden. Om even een beeld te geven: Beenhulpen kon ze nog niet onderscheiden van 1 of 2 benen (dus binnenbeen was meteen zjoeff
) De galop was (en is) ons grootste struikelblok, de eerste 2 jaar was het alleen maar hard, plat en kort. Ook nageeflijk lopen, stelling enz. Is helemaal niet vanzelfsprekend voor haar. Na een ongeveer 1,5 jaar ging het zo goed met rijden en zijn we zoveel verbeterd dat we een startkaart hebben aangevraagd.Ik rijd nu lekker wedstrijdjes met haar, maar ik blijf nogal hangen in de B...
Ik vind het super leuk om met Izo te rijden, en ik vind het super om het haar allemaal te leren, maar soms is het wel erg vervelend als je ziet dat het bijv. met mijn zusje en haar pony helemaal lukt binnen een half jaar waar ik al 3 jaar mee bezig ben. Als ik dan op de pony van mijn zusje rijd lukt het mij ook, om haar lekker te laten lopen, actief, aan de teugel, over de rug enz. Terug op Izo merk ik dat wat ik toepas op haar pony, dat gewoon echt niet werkt bij Izo.
Het probleem is dus dat het allemaal niet echt op zn plek valt, en vooral tijdens wedstrijd. Thuis en op les (ik heb 2x per week les van een super fijne instructrice waarmee ik al heel ver ben gekomen) gaat het eigenlijk best wel goed! Zeker B-waardig!
Maar op wedstrijd krijgen Izo en ik het nog niet echt voor elkaar. Ik begin dan volgens kennissen anders te rijden dan thuis. Van wedstrijdspanning heb ik niet echt last, gezonde spanning maar ik ben wel erg perfectionistisch.
Morgen heb ik weer selectiewedstrijd en dan gaat mijn instructrice ook mee.
Maar hebben jullie misschien nog tips hoe ik morgen lekker met mijn 23 jaar oude paardje mijn proef kan rijden?
(dierenartsen, zadelmaker, tandarts, instructeurs, iig professionals schatten haar altijd rond de 16 jaar en vinden dat ik nog zeker door moet gaan met wat ik doe in het rijden. Niet verwachten dat ik meer Z kan gaan rijden, maar wat ze zeggen: rust roest
) 
