Al zolang ik rijd verlies ik zo nu en dan in draf een stijgbeugel. Verkeerde beenligging met name optrekken van bovenbeen liggen hieraan ten grondslag, maar kreeg het nog niet afgeleerd.
Het geval met een bijrijdpaard wat ik een tijdje heb gereden is dat ze er altijd vandoor ging zodra ik de beugel net verloren was. Waar ik met andere paarden na een paar drafpassen de beugel wel weer terug vond, gaf zij me geen kans. Ze ging onmiddellijk bochtjes draaien/afwenden en bokjes geven. Geen hoge bokken, maar voldoende om mij scheef te zetten en nog 1 bocht te draaien om mij te laten zandhappen.
Het ging om een zeer ervaren paard (z2) dus in de stress door mijn onbalans lijkt me onwaarschijnlijk. Ik kan wel begrijpen dat ze mijn onbalans vervelend vond, maar moest ze dat nou altijd zo oplossen?
Paarden zijn niet bewust 'gemeen' zegt men, maar ik nam haar dit ook niet in dank af

Ik vroeg me dus af, of dit toch wel een stukje oneerlijkheid was?
. Ik deed inderdaad zeker wel dingen verkeerd en ik vond het fijn dat ze me dat afleerde (bv door mijn buitenteugel heen drammen zodra ik dat even vergat enzo). Doorgaans vind ik dat prima maar er steeds aflazeren was wat minder
Alleen een bokje en niet draaien en een bokje... Helaas kunnen we niet met ze onderhandelen.
Ook slaat die je been weg als je die te veel naar achter doet, gaat hard in z'n achteruit als je teveel druk zet op de teugels e.d.