Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-04-13 09:47

Probleempaard

Geplaatst door de TopicStarter : 09-04-13 09:47

Het betreft een 10 jarige sensibele merrie die echt een beetje een apart karakter heeft.

In 2008 heb ik haar aangekocht en ben ik begonnen aan een lange weg, eentje met veel ups maar nog veel meer downs.
Paard is extreem in alles , op lawaai , een dauwdruppel op haar hoofd is al genoeg om haar helemaal over de zeik te laten gaan. En éénmaal vertrokken in haar buien ( haar spanning uit ze door hysterisch met haar hoofd te flapperen en dan mag je haar absoluut niet meer aanraken. Het minste kan daar aanleiding toe geven... Het keelriempje dat bengelt , een vlechtje tussen de oren dat flappert enz..
Ook lawaai van tractors en vrachtwagen s(grote dingen) is genoeg vaar haar om de trailer helemaal af te breken waarbij gewoon verkeer echter totaal geen probleem vormt.

Boven dit alles heeft ze destijds vermoedelijk een groot trauma opgelopen bij het zadelmak maken. maar dit weet ik niet en de vorige eigenaar lost helaas ook niks, buiten dat ze erg moeilijk was om zadelmak te maken. Ze heeft een ernstige vorm van singeldwang en opzadelen is voor haar dus gelijk aan in de stress schieten ondanks dat ik dit al vijf jaar met alle geduld van de wereld probeer op te lossen en mee om te gaan. Het is al veel gebeterd want vroeger bolde ze haar rug al op als je nog maar een doek op haar rug legde.. en kan je ze onmogelijk alleen opzadelen. Door dit in de stal te doen, is dit allemaal beter geworden in haar vertrouwde omgeving. maar nog steeds is het geen sinecure... Zodra je naar de piste wil gaan loopt ze je ondersteboven en vertoont ze een typische zeer sterke vorm van singeldwang. Alles heb ik al geprobeerd maar , het touw van de longeerhulp op haar rug voelen geeft hetzelfde effect, een buiksingeltje. Nu los ik dit op door haar eerst een paar toertjes aan de longe te laten lopen en zo loopt ze haar spanning er heel snel volledig uit... Daarna kan ik opstappen maar nog steeds erg voorzichtig ,Door snel te gaan draven , loopt ze de spanning eruit en geraken we weer vertrokken. Paard is op de foto gezet 100 % Ok , osteo , kortom binnenstebuiten gezet en is 100 % gezond... het zit in haar kopje...
Bij het proberen was het paard erg braaf maar al snel als ze bij mij thuis stond is ze omgeslagen, liep ze me omver... We hebben dit aan verhuisstress gewijt en haar even de tijd gegeven. destijds had ik een kundig instructeur die me goed hielp en daardoor zijn wel wel vertrokken geraakt. Maar door te veranderen van stal zijn ook deze lessen gestopt en ben ik op andere instructie moeteb terugvallen...

Ook kruisende paarden vormen een enorm probleem, ze springt nog liever op de muur of draait 180° de andere kant uit ipv er rustig langs te gaan.
Op wedstrijd is het dus helemaal een drama, inrijden lukt enkel waar veel plaats is, veel parking en ik eerst lekker kan longeren zodat ze rustig is. Ook groot publiek vertikt ze van erlangs te gaan en moet met geweld want anders geraak je de piste niet in.. Eenmaal gefocust trekt ze haar er niets meer van aan en kan ik lekker rijden.

Ook elk jaar is ze van maart tot juni extreem gevoelig (doorbreken eerste hengstigheid , terug in de buitenpiste ) en krijg ik veel verzet , ze neemt gewoon letterlijk een loopje met mij. Wetende dat dit paard makkelijk een ZZ licht proef loopt en al de oefeningen kent (heb ze zelf aangeleerd) en je sommige dagen er ook probleemloos mee kan rondrijden maakt het eens zo frustrerend en bizar.

Ik krijg er echt kop nog staart aan.. Frustratie alom, ik kruip ongelukkig op mijn paard gezien het elke keer toch opnieuw een gevecht is ...
Kortom ik krijg er echt kop nog staart aan, frustratie alom, elke keer een gevecht , elke keer die spanning, ik die het niet meer zie zitten om op concours te gaan gezien ze toch weer kuren zal hebben en ik niet gewoon als elk normaal paard met haar kan omgaan.
Onze band is volledig kapot, ik ben een zeer vriendelijke ruiter en kan best wel goed rijden, en wil ook graag bijleren maar elke week 70 euro aan intructie waar je geen stap verder mee komt heb ik er ook niet voor over. Ik wil ook enkel het beste voor mijn paard maar daarvoor moet onze band eerst beter worden als dat überhaupt nog kan want anders moet ik haar verkopen maar dan betekent het ook stoppen met rijden want mijn moeder die me sponsort en zelf ook rijd zegt me dit of niets.... Paardrijden is mijn passie , en competitie zit echt in mij, wil op wedstrijden kunnen gaan zonder al dat gezeik ... Dit paard is gewoon niet geschikt voor me.. Ik word er depressief van en weet het even niet meer..
Instructie heb ik op stal maar deze is niet bepaald kundig genoeg en wil zelfs niet op mijn paard kruipen als ik vraag of zij het even wil proberen...
Andere instructie is geen optie want heb maar beperkt vervoer en externe lesgevers zijn niet mogelijk....

Kortom ik heb mijn droom laten varen maar ben er doodongelukkig door...

iemand tips?

**Geplaatst**: 09-04-13 10:14

Re: Probleempaard

Geplaatst: 09-04-13 10:14

spanning om alles dus.. wellicht magnesium tekort? ik heb eens een paard er totaal door zien vernderen. maar die was dan ook echt neuveus om alles. die kon je soms amper aaien

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-04-13 10:32

Re: Probleempaard

Geplaatst door de TopicStarter : 09-04-13 10:32

ze krijgt supllementen bij om rustig te houden , pavo nerv control en muscle care (want de spanning slaat snel op de spieren ) en binnekort schakel ik over naar NAF Magic poeder maar veel geld voor weinig resultaat..

Maar spanning om alles is heel juist omschreven....

**Geplaatst**: 09-04-13 10:49

Re: Probleempaard

Geplaatst: 09-04-13 10:49

ja das alijd het nadeel van al die poedertjes ect. volgens mij was het bij haar paard toen naar boven gekomen toen iemand anders een fysio bij een paard gehaald had. die zag haar toen met haar paard bezig en vroeg of ze eens mog voelen of iets. die adviseerde dat toen.

**Geplaatst**: 09-04-13 10:53

Geplaatst: 09-04-13 10:53

Raadpleeg eens een Cranio Sacraal Therapeut..!!!! Doet echt wonderen met je paard..Succes..

**Geplaatst**: 09-04-13 10:58

Geplaatst: 09-04-13 10:58

Hoi Wild thing,
frustrerend hoor...!
Zo te lezen heb je engelengeduld gehad en dat is hartstikke goed van jou!!

En begrijp ik nou, dat je haar hoog in de dressuur start...? Dan heb je toch *iets* met madammeke bereikt, dat is ook wat waard.

Maar de frustraties, dat je paard je toch niet echt vertrouwt breken je denk ik op.
"Oh, wil jij dat ik daar langs ga...? Goed dan!" is voor sommige mensnen een vorm van ongehoorzaamheid, maar je kunt het zien als blijk van vertrouwen. ("Ik vind het niets, ik vind het monsters, maar vooruit dan maar!")
Maar dat kost jullie dus ook al bakken energie (zo niet: strijd).

Ik kan 3 dingen verzinnen.
1) Een pauze. Boek een vakantie langs zee en gewoon elke ochtend en avond een uur met je paard wandelen langs het strand. Liefst samen met een vriendje, waar ze vertrouwen in heeft. (Bij ieder monster gaat vriendje lopen aan de kant van het monster, zodat jouw bommetje gewoon de plek van het veulen in kan nemen.)
En lekker een tijd van geen wedstrijden, niets moet, lekker tutten met je dier. Zeker nu het voorjaar is, haar hormonen opspelen, maak het haar niet te moeilijk. (En daardoor maak je het jezelf makkelijker.)

2) Een andere stal. Waar je wel een buiten instructeur kunt laten komen, of waar al een goede trainer over de vloer komt.
En liefst ook een stal met lekker veel land, en waar paarden ook gewoon paard met elkaar kunnen zijn (bijv.: in vaste groepjes 'swinters spelen in de paddock.)

3) Behalve supplementen enzo, kun je bijv. ook je licht eens opsteken bij lui zoals Linda Tellington ('ttteam'). Soms is (raar maar waar) grondwerk (bijv. het labyrinth, "the homing pigeon") of een hulpmiddel als de landel of de balansteugel krek wat een paard met weinig vertrouwen nodig heeft. En verder zijn er uiteraard de dingen zoals 'mondwerk', 'staartwerk', waarbij je de houding van het paard uiterst subtiel verandert - soms met grote gevolgen. Daarnaast zijn er dingen zoals bijv. het afstrijken van de benen met de 'toverstaf' en de touches.

Laatst bijgewerkt door Janneke2 op 09-04-13 11:00, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 09-04-13 10:59

Geplaatst: 09-04-13 10:59

Wat heb jij met grondwerk gedaan? Jij zegt zelfs dat jullie band kapot is. Met grondwerk zal dat echt veel beter kunnen worden! Stop een tijde met rijden en vraag iemand die het lichaamstaal van paarden goed kunt lezen om hulp. Ik denk echt dat het wonderen zal bewerken omdat zo te lezen heeft je merrie totaal geen respect voor je (sorry als dat hard overkomt). Ik heb zelf een merrie die ook snel "stress" krijt, maar het is veel minder geworden nu dat zij vertrouw heb in mij en ik in haar. Succes!

**Geplaatst**: 09-04-13 11:22

Geplaatst: 09-04-13 11:22

Als ik dit zo lees, denk ik niet dat 'schriktraining' de juiste weg is, maar toch is dit hetgeen was als eerste in me opkomt. Sommige merries hebben best wel last van hun hormoonhuishouding in het voorjaar, maar zoals ik jouw verhaal lees, is het niet alleen in het voorjaar.
Je geeft aan dat ze 100% ok is, en dat het in haar koppie zit. Heb je al eens Monty Roberts geprobeerd? Wellicht met hulp van mensen die dit al kennen, maar met Join Up e.d. kun je een goede vertrouwensband krijgen met je paard, omdat ze er voor kiezen uiteindelijk om met je samen te werken, ipv je als monster te zien. Ik heb er destijds met mijn paard best wel wat aan gehad.

Succes!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-04-13 11:41

Geplaatst door de TopicStarter : 09-04-13 11:41

nou om eerlijk te zijn, we zijn al aan het aanmodderen sinds oktober, en vorig jaar was exact hetzelfde scenario.. Elk jaar keert het weer en steeds een stapje erger ( Het begint zodra de koude zen intrede doet en ze niet veel meer op de weide ... ze is een extreme pismerrie en wordt rond de hengstigheid heel erg gevoelig in lendenen...... heeft ze altijd al gehad en dierenarts zegt gewoon dat ze hypersensibel is op alles .. Ze krijgt ook Puur Brons bij maar zijn we nog maar pas mee gestart, supplement van vorig jaar had geen effect op hengstigheid...

Ik ben al 6 maanden aan longeren en amper aan het rijden al sinds september niet meer op concours verschenen maar nu wordt mijn geduld echt wel teveel op de proef gesteld daarmee dat ik eraan denk haar te verkopen..En ik ben iemand die echt nooit zen paard zou verkopen... Maar teveel is teveel..
beestje betekend alles voor me maar heb er gewoon genoeg van... Na 5 jaar denk ik wel dat ik engelengeduld heb gehad...

Maar ja wie wil zo een paard nou....
Als ze normaal zou zijn , zou het echt een hele goeie zijn.... maar ja...

**Geplaatst**: 09-04-13 11:50

Geplaatst: 09-04-13 11:50

Lastig hoor - dilemma!!

As jij niet met plezier naar je paard gaat, heeft madammeke dat met al haar gevoeligheid in de gaten, nog voor je het erf op bent gekomen.

Maar idd: voor je het dier met een gerust hart kunt verkopen, is er op zijn hollands gezegd toch ook veel water door de Rijn gestroomd.

Maar idd: wellicht dat "het over een andere boeg gooien" soulaas kan bieden?

**Geplaatst**: 09-04-13 11:52

Geplaatst: 09-04-13 11:52

Heel sneu allemaal. Heb je wel eens gekeken hoe ze reageert als ze de hele dag (liefst dag en nacht) buiten kan lopen? Als het niet in de wei kan dan in een flinke omheinde ruimte met schuilplek en minstens 1 ander paard/pony?
Ik ken paarden die door binnen staan compleet onrijdbaar worden.

**Geplaatst**: 09-04-13 12:01

Re: Probleempaard

Geplaatst: 09-04-13 12:01

Wat heb je allemaal al geprobeerd?
Ik vind de je reactie dat het eeen pismerrie is en daardoor last krijgt van haar lendenen wel iets dat er mee te maken kan hebben. Spanningen en pijn... (desnoods gewoon spierpijn) maar is niet echt een goed begin voor het werk met een sensibel paard.

**Geplaatst**: 09-04-13 12:02

Geplaatst: 09-04-13 12:02

Breng haar naar een stal die ervaring heeft met dit soort problemen
Je bent nu al zo lang bezig kost bakken geld en je komt geen steek verder.
Misschien is de oplossing simpeler dan je denkt.
Het kan van alles zijn van hormonen tot een tekort aan magnesium.
Aan je verhaal te horen kun je zelf dit probleem niet zomaar even oplossen

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-04-13 12:23

Re: Probleempaard

Geplaatst door de TopicStarter : 09-04-13 12:23

Gyneforte, moody mare, regumate.. osteopatie meerdere keren per jaar...
Tuurlijk zal deze gevoeligheid het extra vervelende gedrag beinvloeden, ze wordt enkel voorwaarts gereden en gelongeerd met longeerhulp in de extreme periodes.. krijgt extra bachbloesem bij elke tripje op de trailer, wordt elke keer gelongeerd voor ik opstap zodat de rugspieren (moesten ze stijf en gevoelig zijn van binnen te staan) los zijn... krijgt elke 10 min pauze tijdens het rijden.. maar ze vertoont het vervelende gedrag ook tijdens niet hengstige periodes als ze niet gevoelig is in de lenden ...
Zet je haar is goed op haar plek, krijg je bij wijze van spreken twee dagen geen halster meer om ... Dus de harde aanpak loont ook niet bepaald...

**Geplaatst**: 09-04-13 12:49

Re: Probleempaard

Geplaatst: 09-04-13 12:49

phoe, das nogal wat.
Misschien nog eens themologisch laten nakijken?
Ik ben bij "de vallei" geweest daarvoor. De d.a is ook osteo.
Ik had daarvoor al een osteopaat gehad met wel wat resultaat, maar niet genoeg.
Nu wordt hij toch anders behandeld en heb er een goed gevoel over. Moet nog een poosje longeren, dus heb het nog niet kunnen voelen.

**Geplaatst**: 09-04-13 13:53

Re: Probleempaard

Geplaatst: 09-04-13 13:53

heb je er geen beeldmateriaal van?

**Geplaatst**: 09-04-13 14:14

Re: Probleempaard

Geplaatst: 09-04-13 14:14

Misschien heb er over heen gelezen, maar hoe is haar hormoonhuishouding? Hier stond ook eentje die al tegen het dak zat als er ook maar iets anders gebeurde. Altijd extreem hengstig, eentje die je graag achter het behang zou plakken. (nooit gedekt willen worden) Poedertje dit en dat gehad, hielp niets. Ze is uiteindelijk gecastreerd, en dat gaf zo'n verandering. Niemand herkende de merrie meer. Misschien een optie omdat met je DA te bespreken?

**Geplaatst**: 09-04-13 14:46

Geplaatst: 09-04-13 14:46

Ben je al eens een keer met haar naar Jarco Dun in Kootwijkerbroek geweest of naar Rodinde in Vinkega?

Beide personen kunnen je misschien wel helpen. Toen ik mijn paard net had gekocht was deze de eerste week goed te pas en na een week begon de ellende. ( hengsten gedrag, met rijden alleen maar steigeren, door draden heen lopen/springen) Deze personen hebben ons toen erg goed geholpen. Inmiddels heb ik mijn paard alweer bijna vier jaar en kunnen we lezen en schrijven met elkaar

Je kunt altijd een bezoekje brengen op hun site, ''baad het niet schaad het niet''. Mijn paard is dan wel geen merrie, maar wellicht kunnen deze mensen a.d.h.v. jou situatie wel verder helpen.

Wat Aikon zegt is inderdaad ook een goed idee.
Ik weet van een stal genoot dat zij ook echt een merrie merrie merrie merrie paard heeft.

Zwiepen met de staart, snel op haar teentjes getrapt noem het maar op. Zij geeft in de lente tot herfst ook voor de hormonen van haar paard en die heeft zichtbaar resultaat. Wellicht kun je dit ook eens overwegen?

**Geplaatst**: 09-04-13 19:47

Re: Probleempaard

Geplaatst: 09-04-13 19:47

Uiteraard eerst zeker zijn dat het paard gezond is.
Ook Psychisch.
geen tumoren.
Verder zijn er geen echte probleempaarden , wel probleemmensen.
Je geeft al aan dat je met vorige instructie best al een goede start gemaakt hebt, nu wil je niet meer een andere instructie, het lijkt me niet mogelijk dat je het zelf op eigen houtje zult kunnen oplossen , zeker niet aan de hand van tips die je hier via het forum gaat krijgen.
Zoiets werkt echt niet, zeker niet bij flinke problemen zoals jij ze hier beschrijft.
Zoek degelijke instructie, die ook rekening houdt met de denkwereld van paarden.

**Geplaatst**: 09-04-13 20:27

Re: Probleempaard

Geplaatst: 09-04-13 20:27

Ik heb het idee dat je ook de mening wil weten van anderen wat betreft het verkopen van jouw paard. Ik vind, dat als iets je doodongelukkig maakt waaraan je zo ongeveer alles hebt gedaan, er een drastische verandering moet optreden. Dus óf
-je geeft ze nog één kans, door haar een aantal weken uit handen te geven aan iemand met ervaring met probleempaarden
-je verkoopt de merrie (bv. als fokmerrie)
-je zet haar zelf op vervroegd pensioen door zelf een landje te zoeken oid.

Als je er zelf zwaarmoedig van geworden bent, heeft het geen zin om nog 'aan te slepen', jouw gemoedstoestand staat grof gezegd voorop. Ik zou me niet schuldig voelen over eventuele verkoop, want zoals ik kan afleiden uit jouw verhaal heb je heel hard en lang geprobeerd
succes met de beslissing!

**Geplaatst**: 10-04-13 18:24

Re: Probleempaard

Geplaatst: 10-04-13 18:24

als je niet meer met plezier naar je paard gaat, zou ik haar verkopen of INRUILEN! dit vind ik zelf een top methode! misschien is er iemand anders wel die onwijs goed met je paard door 1 deur kan ! en heeft hij/zij een paard staan wat helemaal jou ding is!

**Geplaatst**: 10-04-13 18:43

Re: Probleempaard

Geplaatst: 10-04-13 18:43

Nou ik heb eens een tijdje een extreme pismerrie onder mijn hoede gehad, totaal onberekenbaar..
Zó kon je alles met haar doen en zó was er geen land mee te bezeilen en heeft ze zelfs mensen toegetakeld die de stal voorbij kwamen.
Ze kunnen er zelf niks aan doen dat ze zo zijn en dit is niet op te lossen door training, je zou het beste een castratie kunnen proberen.
Zo'n paard kun je eigenlijk niet verkopen, als het mijne was geweest en ik het zelf niet meer zag zitten zou ik haar met pensioen zetten of een spuitje geven.(als castratie niet zou helpen.)
Het klinkt hard maar zo'n paard doe je geen plezier met een andere eigenaar, als je er zelf zo veel werk in hebt gestoken weet je wel dat het nooit beter gaat worden en niet met trainen op te lossen is.

**Geplaatst**: 10-04-13 21:25

Re: Probleempaard

Geplaatst: 10-04-13 21:25

Als het een mens zou zijn, zou je aan de hand van de beschrijving denken dat ze overspannen is.
Heel lastig, sommige dingen die met zadelmak maken/inrijden zijn mis gegaan, krijg je er niet/nauwelijks meer helemaal uit bij die gevoelige karakters.
Als ik je verhaal zo lees, en na alles wat je al gecheckt/geprobeerd hebt, mag je misschien wel concluderen dat dit paard nooit aan jouw gebruikerswensen zal kunnen voldoen?

**Geplaatst**: 10-04-13 21:36

Geplaatst: 10-04-13 21:36

Ik denk ook dat wat jij wilt, dit paard niet gelukkig maakt. En dat wat het paard wilt, jou niet gelukkig maakt.
Daarom denk ik dat jullie een mismatch zijn.

Dit paard wilt vooral een band, dat er geluisterd wordt en veel rust en vertrouwen.
Jij wilt vooral een werklustig en gehoorzaam paard, trainen en wedstrijden. (Als ik het goed begrijp)

Waarmee ik overigens niet wil zeggen dat een vertrouwensband etc. jou niks uitmaken.

Even los van eventuele fysieke problemen, denk ik dat je haar daarom niet kan helpen. Een paard wat opzadelen, naar de bak lopen en opstappen na zoveel jaar nog steeds als stressvol ervaart, moet je helemaal niet willen rijden. Wat dat betreft zal jouw lat ben ik bang altijd te hoog liggen voor dit paard en zul jij altijd te weinig vooruitgang zien.

**Geplaatst**: 10-04-13 21:51

Geplaatst: 10-04-13 21:51

Wat voer je? Mijn merrie is compleet veranderd nadatbik haar van de brok (veel melasse) overgezet heb op cornmuesli van Marstall. Ze had last van enorme spierspanning, ook gewoon op stal, ze heeft ook enorme singeldwang, is doorgelicht bij de Bosdreef in Moerbeke. Heeft daar mesotherapie gehad om het patroon te doorbreken. Wat jij beschrijft deed mijn merrie ook. Ze is nog steeds niet happig op het zadel maar ik heb dat mbv de mesotherapie en gewoon wandelen aan de hand met zadel en longeren met zadel op kunnen lossen. Verder had ze dag en nacht een dekensingeltje om. Datbis nu niet meer nodig.

Met opzadelen wil ze nog weleens rillerig zijn maar ik heb de fijnste merrie die je je kunt bedenken.