Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
miek2012 schreef:- Ik kan me vinden in de voorgaande reacties, en als toevoeging:
- Een lesgever die goed kan analyseren, dus je laten zien hoe jouw gedrag het paard manipuleert (in de neutrale zin van het woord). Dus: je leunt naar voren daarom gaat je paard alsmaar harder.
- Ook belangrijk is dat hij duidelijk lesgeeft naar het niveau van iemand en die persoon ook vertelt wat dat niveau is en dat de rest later komt. Want iemand die voor het eerst op een paard zit heeft nog niet de zelfcontrole om een keurige ophouding te maken bijv. Daarvoor moet het worden versimpeld om het later weer moeilijker te maken. De meeste ruiters blijven echter vasthouden aan de simpele methode "want zo heb ik het geleerd", en daarom ook op laag niveau.
- Ik vind het ook belangrijk dat een instructeur/lesgever vertelt wat je wel moet doen en niet steeds " niet dit niet dat" het is de toon waardoor je iemand stimuleert iets wel te doen.
Koper: wat zijn biomechanische hulpen?
; ben alleen een beetje traag
.Zunzuncito schreef:Het komt me nu vaak genoeg voor dat ze me corrigeert op iets terwijl ik net 2 milliseconden daarvoor pas zelf bedacht dat te moeten gaan corrigeren= ik heb wat geleerd
(zonder wat te zeggen) Meteen daarna zei ik: "maar hij vindt het wel moeilijk" (paard had héél zwaar contact. Inmiddels kan ik het verschil tussen zwaar contact en hangen voelen en uitleggen
) en toen werd de grijns van de juf nog wat groter. Voor haar natuurlijk ook leuk om te merken dat ik dat soort dingen leer aanvoelen en benoem. Koper schreef:JunkDeLuxe schreef:Ik wil dat mijn instructrice ons kent. Dat we niet zomaar een nummer zijn. Ik wil bijleren. Als ik iets fout doe, is het aan haar om mij daar op te wijzen.
Ben ik het niet mee eens. Een écht goede instructeur leert de leerling om de fout zelf te voelen en op te lossen.
Het was echt een hittepetit en ze kon zichzelf helemaal gek maken, vooral op vreemde locaties. In de winter heb ik haar veel in de binnenbak gereden bij ons een stuk verderop, en één van de eerste keren daar heb ik les gehad. Mijn paard was duidelijk gewoon echt extreem aan het stressen, die liep te zweten en te doen, constant vluchtgedrag omdat ze geen binnenbak gewend was. Instructrice stond toen maar te schreeuwen dat ik haar maar eens een flinke ruk in de bek moest geven en een flinke klap met de zweep. Heb haar vriendelijk bedankt, ben echt een half uur aan het stappen geweest met die merrie uiteindelijk, maar na dat half uur voelde ze zich op haar gemak in haar nieuwe omgeving en heb ik nog een kwartier heerlijk kunnen rijden.