Bokt.nl

vibabu schreef:

Misschien kun je langzaamaan de bosruitjes oppakken? Ik vind het namelijk niet heel vreemd gedrag van je paard die alleen naar buiten gaat. Heb eigenlijk nog geen een paard meegemaakt die niet zo deed. Oplossing is per paard wel verschillend. Vorige paard wilde niet verder, nog zover krijgen dat hij een paar stappen verder deed en dan zelf omkeren (dus niet je paard laten omkeren) en dan wel omkeren via de andere kant dan dat hij doet. Keert hij bijv zelf linksom om, dan keer jij rechtsom om.

Helaas werkt dat niet bij mijn huidige paard. Als je daar 1x omkeert op een punt dan zal hij de volgende keer niet verder meer willen lopen. Daar maak ik dus gewoon kleine rondjes mee. Dus niet een straat in lopen en weer dezelfde weg terug. Dit was ook een echte steigeraar en liep achteruit (ook sloten in etc) Als hij stil gaat staan gewoon wat been geven, niet onder indruk raken van het gesteiger maar wel laten weten dat vooruit de enige optie is. Zorg er voor dat hij niet om kan draaien en als hij het toch voor elkaar krijgt draai zo snel mogelijk of door of meteen terug. Vooruit is de enige optie. Het is geen leuk werk maar het "spelletje" is niet leuk meer als doorlopen veel makkelijker en minder stressvol is dan het omkeren en stijgeren.

Princesj schreef:

Terugdraaien en stilzetten heeft bij de mijne heel goed gewerkt. Laten staan tot hij zelf bedenkt dat het leuker is om mee te doen. Draait hij om, terugdraaien en weer stilstaan.

Tigra_ schreef:

Ben het met bovenstaande eens, klinkt gewoon als uitproberen en omdat jij het niet 'oplost' gaat het slechte gedrag van kwaad tot erger. Overigens zie ik eraf stappen ook als winst voor het paard, dus denk niet dat het op die manier op te lossen is. Blijkbaar heb jij genoeg autoriteit op de grond, maar niet genoeg erbovenop.

Oh en overigens, een ei op zijn hoofd kapot slaan is niet zozeer 'dieronvriendelijk' hoor, maar soms best een hele goede oplossing (vind ik dan, en alleen bij paarden die eigenlijk onophoudelijk steigeren zonder medische aanleiding. Terwijl die van jou het echt situatie-gewijs doet). Hij voelt van dat kapotslaan niks, ze geven mekaar hardere beuken, en het ligt hem in de associatie dat er iets 'kleverigs' langs zijn hoofd naar beneden stroomt/druppelt. De theorie is dat het paard vervolgens denkt dat hij zijn hoofd gestoten heeft door omhoog te komen en daardoor een wond heeft opgelopen. Klinkt stom, maar ik heb het al meerdere keren zien/horen werken.

Patty83 schreef:

Een ei op zn hoofd kapot slaan is niet zo onvriendelijk of raar hoor, heb ik bij die van mij ook geprobeerd. Bij hem hielp het alleen niet. Hoe je hier doorheen komt is per paard verschillend, bij die van mij werkt een grote mond opzetten (stemhulp) het best, hij doet het nu vrijwel nooit meer. Hij deed het ook op vaste plaatsen, als hij ergens niet langs wilde / durfde.
Steigeren is wel een gevaarlijk iets en moet je zsm de kop indrukken!
Een vriendelijke methode die je misschien kunt proberen is achterwaarts gaan in de richting waar je naartoe wilde en dan na een paar meter weer omdraaien en voorwaarts gaan, wil hij weer niet dan opnieuw in zn achteruit de juiste richting in..

Patty83 schreef:

De mijne heeft aan het ei iig geen trauma overgehouden. Hij schudde een keer met zn hoofd en kwam gewoon weer omhoog. Maar de meningen zijn daar inderdaad over verdeeld.

Zoals het nu klinkt wil je paard gewoon ergens niet heen en ben jij niet handig genoeg om hem ervan te overtuigen wel te gaan. Snelheid in je handelen is hierbij erg belangrijk, geef hem geen kans om stil te gaan staan bijvoorbeeld, het voor zijn is makkelijker dan het oplossen.

Ik weet dat je dit niet wilt horen maar je moet hem echt doorpakken / aanpakken voordat het gevaarlijk wordt voor jezelf. Hij zal dit gedrag anders alleen maar vaker gaan vertonen. Zachte heelmeesters maken echt stinkende wonden.. Succes!

liljebo schreef:

Hij is lang niet gereden, vertel je. Kan het zo zijn dat hij dit probleem al bij de vorige eigenaar heeft ontwikkeld, maar dat het niet is verteld (en dat hij daarom niet werd gereden)
Zou zomaar aangeleerd gedrag kunnen zijn (aangeleerd en beloond, zoals dat vaak onbewust gebeurd, bv als het lukt de ruiter af te werpen en naar huis te rennen) Ik zou eens gaan graven in de geschiedenis van dit paard. Soms kom je dan bij verrassingen uit en dan weet je waar je mee te maken hebt.
Als het een aangeleerd probleem is, zul je zeer deskundige hulp moeten inroepen

Tigra_ schreef:

Lastig, vind je het steigeren zelf eng? Dan word het namelijk moeilijk voor jou om dit af te leren. Daarbij bestaat de kans natuurlijk altijd dat hij het nog een keer probeert bij jou, als iemand anders het 'opgelost' heeft. Achterwaarts bij een steigerend paard voelt voor mij niet echt slim aan, zoiets kan juist omhoog komen triggeren.
Ik krijg iig het gevoel dat jouw paardje gewoon even een grote mond op zet, en dat als je hem één keer op zijn nummer zet dat het al direct een stuk minder is, of zelfs weg zal zijn. Maar dat is puur een gevoel door de internetkabel, en zonder het paard te hebben gezien/te hebben meegemaakt vind ik het moeilijk je een goed advies te geven. Ik wil namelijk niet dat je daardoor brokken maakt. Steigeren kan heel gevaarlijk zijn. Zoek iemand die je hiermee kan helpen, en doe dat zo snel mogelijk, is mijn advies.

liljebo schreef:

Dan weet je wel genoeg, denk ik zo. Een eerlijke en goed bedoelende vorige eigenaar was er wel op in gegaan.
Als hij in de bak soepel loopt en niets op een probleem wijst, kun je ervan uitgaan dat dit gedrag in het verleden is beloond en dat het dus aangeleerd gedrag is. Zit dit goed 'erin' dan heb je een zeer kundig persoon nodig om het weer eruit te krijgen (hoewel de tendens erin aanwezig kan blijven) Ik denk dan ook dat het onontbeerlijk is om een dergelijk persoon te vinden. En dan bedoel ik niet iemand die hem op zijn mieter geeft, want dat kan iedereen. Nee, iemand met zeer goed inzicht, rust, verstand en kundigheid. Die liggen niet voor het oprapen (in tegenstelling tot ieder die roept dat hij/zij het kan) dus laat je goed informeren.