Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-11-12 16:27

je geduld verliezen

Geplaatst door de TopicStarter : 10-11-12 16:27

1st en vooral, ik weet niet of dit goed staat, anders mag het verplaatst worden.

Ik ben vandaag mijn geduld verloren met het rijden en ik voel me nu ontzettend schuldig

ik vroeg me af of jullie dit soms ook hebben en wat je dan doet of hoe je het oplost? Als je voeld dat je je geduld gaat verliezen stop je dan met rijden? Ik dacht namelijk ik stop beter... Maar dan dacht ik nee ik rij door tot het lukt (beter gaat) maar het ging dus niet beter dus ik ben echt even heel kwaad geworden op mijn paard

Het rijden lukt eigenlijk al de ganse week niet zo goed...
Maandag had ze rustdag, dinsdag ging het rijden niet zo goed, mevrouwtje is hengstig en kan dan erg lastig zijn, ze luisterd niet naar je been, is lui en moeilijk in de mond. Ik heb ze toen een paar keer een goede tik gegeven zodat ze voorwaards liep en na het rijden had ik geen goed gevoel, ik wou nog even doorgaan tot het beter ging maar de bak was bezet.

Woensdag heb ik terug gereden in de modderige buitenbak en eigenlijk hadden we lol toen, het kon beter, maar ik had er plezier in. Al dat geplons in het water was best grappig ookal waren we super vuil na afloop en was het best glad.

Donderdag heeft mijn man gereden en hij heeft haar nogal haar zin laten doen.

Vrijdag had mervrouw wel terug zin in een uurtje haar zin doen, nou ja een uurtje... De les liep uit zodat de bak maar een half uur vrij was tot de volgende les, dus het moest snel gaan, in het begin deed ze even vervelend ik heb haar een tik gegeven en daarna ging het eigenlijk nog best goed, sommige oefeningen deed ze goed andere minder.

Maar vandaag viel er niets met haar aan te vangen

Ze protesteerde enorm, ook begon de les opeens een half uur vroeger dan normaal dus had ik weer een half uurtje de tijd om te rijden. Ik was van plan om balkjes te galopperen, een beetje afwisseling leek me leuk, ook doet ze dit graag. Maar ze viel niet te regelen, als ik wou vertragen stak ze haar hoofd omhoog en deed gewoon haar zin, als ik wou verruimen negeerde ze mijn been, ze liep ook constant vervelend te doen met haar hoofd , ik heb gekeken of er iets verkeerd zat, maar niets te zien. Ze ging schuin lopen, probeerde constant aan te springen in galop zonder dat ik het vroeg, ging dan lopen dribbelen,... Ik heb haar een paar keer stilstand gevraagt om haar te kalmeren, maar ook daar had ze niet veel zin in, dus heb ik haar een paar keer hard terug gepakt (schaamte) ik heb haar ook een paar flinke meppen verkocht als ze niet op mijn been reageerde (terug schaamte)

Ik heb haar na het rijden wel goed verzorgd en voelde me wel al enorm schuldig, zij leek er geen erg in te hebben want kwam lief bij me enzo. waardoor ik me eigenlijk nog schuldiger voelde, ze was niet eens kwaad op me...

Ik haat het om met een slecht gevoel van mijn paard te stappen, ik voel me nu ontzettend slecht en vraag me af of ik misschien deze avond nog eens moet gaan rijden, proberen of het dan beter gaat? Of laat ik het gewoon rusten? Morgen gaan we zoiezo wandelen, geen stress, geen spanningen en geen verwachtingen, gewoon rustig genieten... Nogthans laat ik hopen. Misschien moet ik deze avond wat grondwerk gaan doen in de bak? Gewoon positief samenwerken? Iets leuks samen doen...

Ik wou even mijn hart luchten en vroeg me af hoe jullie het op zo een moment oplossen?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-11-12 16:32

Re: je geduld verliezen

Geplaatst door de TopicStarter : 10-11-12 16:32

Het is toch verschrikkellijk eclair98? Ik voel me echt zo slecht, maar kan het niet meer ongedaan maken...

**Geplaatst**: 10-11-12 16:34

Geplaatst: 10-11-12 16:34

ik zou niet vanavond nog een keer erop, straks loopt ze vanavond ook niet lekker, heb je twee keer een slechte ervaring. Ik zou vanavond ff heen gaan om te poetsen of iets dergelijks, of je wandeling van morgen afwachten.En dan de keer erna weer lekker rijden:).

**Geplaatst**: 10-11-12 16:37

Geplaatst: 10-11-12 16:37

Nee, ik herken het niet. Als ik merk dat het niet werkt tussen mijn paard en mij, dan ga ik eerst bij mezelf te rade of ik iets verkeerd doe of bv niet goed in mijn vel zit. Want mijn paard is als een spiegel. Hij heeft eigenlijk altijd een goede reden om te reageren, zoals hij reageert. Dat heb ik geleerd en soms betekent dat wat stapjes terug in de training of iets anders gaan doen. Ik luister nu eigenlijk altijd naar mijn gevoel en dan verlies je je geduld niet.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-11-12 16:44

Re: je geduld verliezen

Geplaatst door de TopicStarter : 10-11-12 16:44

Ik voel me eigenlijk niet zo goed in mijn vel, ik bedoel, er zijn een aantal dingen waar ik me aan erger en die me op de zenuwen werken. Ik had ookal zitten denken dat dat misschien het probleem was. Die balkjes waren in het idee om iets anders te doen, maar ook dat werkte niet zoals ik gehoopt had.
Als ze hengstig is is ze wel vaker lastig, maar dan kan ik er beter mee om, nu is het echt uit de hand gelopen, ik weet dat ik fout ben en dat ze het niet verdiend heeft ookal dacht ik die moment van wel

**Geplaatst**: 10-11-12 16:46

Re: je geduld verliezen

Geplaatst: 10-11-12 16:46

Ik ken het inderdaad.Ik verlies ook wel eens mn geduld. probeer als je dat voelt even te gaan stappen en even te zuchten en aan de fijne dingen te denken. dat is soms nog best moeilijk. probeer dezelfde oefening dan weer in stap en draf en dan in galop.

**Geplaatst**: 10-11-12 16:46

Geplaatst: 10-11-12 16:46

Vickz schreef:
Het is toch verschrikkellijk eclair98? Ik voel me echt zo slecht, maar kan het niet meer ongedaan maken...

Ja, ik voel mij dan schuldig en moet huilen, terwijl ik weet dat hij zijn best doet

**Geplaatst**: 10-11-12 16:47

Geplaatst: 10-11-12 16:47

Ik herken het ook wel TS

Mijne heeft ook wel eens van die dagen dat ze echt tot het uiterste gaat.
Vorig jaar werd ik daar ook heel boos om, maar vooral heel bang en daarom reageerde ik het zo op haar af.

Nu ben ik van het voorjaar van instructrice veranderd en zij hamert er heel erg op om zelf rustig blijven op zo'n moment. Dit werpt zijn vruchten af. Als ik voel dat het niet zo gaat zoals ik wil, ga ik stappen en doe ik daar wat oefeningen. Totdat ik merk dat ik afgekoeld ben en dan probeer ik het weer opnieuw. Tip die mijn instructrice me gaf, was dat ik goed moest inademen via mn neus, 3 seconden vasthouden en dan 6 seconden uitblazen. Hierdoor ga je ontspannen

Edit: bedoelde 3 seconden vasthouden ipv 1

Laatst bijgewerkt door hartjeulja op 10-11-12 17:01, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 10-11-12 16:50

Geplaatst: 10-11-12 16:50

Vickz schreef:
Ik voel me eigenlijk niet zo goed in mijn vel, ik bedoel, er zijn een aantal dingen waar ik me aan erger en die me op de zenuwen werken. Ik had ookal zitten denken dat dat misschien het probleem was. Die balkjes waren in het idee om iets anders te doen, maar ook dat werkte niet zoals ik gehoopt had.
Als ze hengstig is is ze wel vaker lastig, maar dan kan ik er beter mee om, nu is het echt uit de hand gelopen, ik weet dat ik fout ben en dat ze het niet verdiend heeft ookal dacht ik die moment van wel

Misschien moet je gewoon niet gaan rijden, als je niet goed in je vel zit? Kun je dan niet met haar gaan wandelen ofzo? Even de natuur in, is leuk voor je paard, maar ook goed voor jezelf als je niet lekker in je vel zit. De strijd alsnog aangaan is zo zonde. Paarden voelen alles aan ons, hoor. Daar ben ik inmiddels wel van overtuigd. Ik heb ook vaak een plan, voordat ik naar mijn paard ga, maar als ik daar dan ben en het voelt niet goed of ik zie dat mijn paard een 'andere bui' heeft, dan doen we iets anders. Freestylen, een wandeling buiten, recht richten aan de hand of ik geef hem een knuffel en denk 'morgen weer een dag'.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-11-12 16:56

Geplaatst door de TopicStarter : 10-11-12 16:56

Ik ben vandaag ook enkele keren terug gaan stappen en gaan stilstaan, maar telkens ik opnieuw begon en dan vooral in de galop begon ze terug te klieren. Het leek alsof niets hielp en ze gewoon haar zin bleef doen enja dan ben ik erg boos geworden, gewoon omdat ik niet meer wist wat te doen, ik ben nog van plan geweest om haar te longeren zodat ze toch werkte en ik niet kwaad kon worden, maar dat ging niet met m'n dochtertje erbij.
Maar Hartjeulja, ik ga je tip toch even uitproberen de volgende keer

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-11-12 16:59

Re: je geduld verliezen

Geplaatst door de TopicStarter : 10-11-12 16:59

Twiggy, vroeger deed ik dat ook op zo een moment gaan wandelen, maar nu met m'n dochtertje gaat dat niet, als ze mee is kan ik haar niet alleen laten op stal, maar morgen heb ik een oppas, dus ga ik een lekker lange wandeling maken en lang poetsen

**Geplaatst**: 10-11-12 17:02

Geplaatst: 10-11-12 17:02

Tja ik heb het ook wel eens..Veel minder dan vroeger,maar vooral mijn merrie reageert erg overdreven op mijn stemming en daar kan ik soms niet tegen ook al weet ik de oorzaak..Ik vraag me echt wel af hoeveel mensen er daadwerkelijk nooit hun geduld verliezen

**Geplaatst**: 10-11-12 17:05

Geplaatst: 10-11-12 17:05

Hoe doe jij dat dan met rijden met je dochter erbij? Als mijn dochter (7) erbij is betrek ik haar bij de verzorging of ze mag er zelf even op. Wandelen vindt zij ook niet zo boeiend momenteel. Ik pas wel altijd mijn momenten bij mijn paard aan, als mijn dochter mee gaat. Rijden gaat dan bij mij weer niet, omdat ik echt mijn focus op mijn paard wil houden en dat gaat niet als mijn dochter er bij is.

Pleiada, ik ben echt nog nooit mijn geduld verloren bij mijn paard. Terwijl ik van nature best een hittepetit ben, maar het heeft altijd een hele goede reden dan. En ik vind mijn paard op zijn donder geven, omdat hij niet doet wat ik zeg, terwijl ik zelf vol onrust ben of wat dan ook, not done. Want redelijk ben ik wel, ik verlies alleen mijn geduld bij voornamelijk mensen. En dan heb ik daar ook echt een goede reden voor. Want onredelijk ben ik namelijk totaal niet.

**Geplaatst**: 10-11-12 17:09

Geplaatst: 10-11-12 17:09

Twiggy2008 schreef:
Nee, ik herken het niet. Als ik merk dat het niet werkt tussen mijn paard en mij, dan ga ik eerst bij mezelf te rade of ik iets verkeerd doe of bv niet goed in mijn vel zit. Want mijn paard is als een spiegel. Hij heeft eigenlijk altijd een goede reden om te reageren, zoals hij reageert. Dat heb ik geleerd en soms betekent dat wat stapjes terug in de training of iets anders gaan doen. Ik luister nu eigenlijk altijd naar mijn gevoel en dan verlies je je geduld niet.

Dat doe ik ook. Daarbij let ik op mijn energie en ademhaling, niet alleen als ik rijd natuurlijk. En als 't op de grond al niet goed gaat klim ik er niet eens op.

Verder heb ik ook bewust voor een ruin gekozen. Ik heb een mindere klik met merries. Maar moest ik een merrie hebben waarvan ik weet dat ze zo reageert wanneer ze hengstig is dan zou ik al niet gaan rijden. Word je allebei alleen maar gefrustreerd van. En daar heb je niks aan. Mijn paard heeft ook wel eens buien dat 't geen slim plan is om wat van 'm te vragen. Dus dan laat ik 'm en de volgende dag is het dan meestal weer overgewaaid. Sowieso komt dat iets niet werkt vaker bij mij vandaan (en dan val ik 'm ook zo min mogelijk lastig tot ik mezelf weer voor elkaar heb)

Waarom zou je iets doen als je bij voorbaat al weet dat 't niet gaat werken? Het is dan eerst zaak om de juiste omstandigheden te scheppen en als dat niet lukt niet verder klungelen maar gewoon elkaar met rust laten en morgen weer kijken hoe het gaat.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-11-12 17:23

Re: je geduld verliezen

Geplaatst door de TopicStarter : 10-11-12 17:23

Twiggy, mijn dochter is 10maand

en zit in haar kinderwagen langs de bakrand (binnenbak) in een lekker warme jas enz wel eens waar

Ze is het gewoon en vind het leuk om naar de paardjes te kijken of zit te spelen of koekjes te eten

Ik besef ook dat als ze ouder is het moeilijker zal worden, maar voorlopig lukt het nog wel

Ik denk dat ik de volgende keer ook gewoon afstap, zoals ik 1st dacht. Maar soms heb ik een slechte dag en een rothumeur en dan ga ik rijden en voel me daarna terug super happy

omdat ik me echt heb kunnen ontspannen op mijn paard alsof ze weet dat ze m'n dag kan goedmaken. Soms zeg ik ook voor ik opstijg 'make my day'

**Geplaatst**: 10-11-12 17:31

Re: je geduld verliezen

Geplaatst: 10-11-12 17:31

ja, ''vroeger'' had ik het heel erg, maar sinds ik een nieuwe instructeur heb sinds vorig jaar is het verbeterd, maar nog heb ik het (alleen als me paard niet voorwaarts is, want daar heb ik een hekel aan)
Als het echt niet gaat, en boos word gooi ik me teugels los en ga ik stappen of ik galopeer even lekker door de bak heen en daarna even een simpel oefening doen en daarna nog een keer proberen, en als het dan na een paar keer niet lukt stop ik gewoon en als het weer meezit ga ik gewoon lekker buitenrijden, dat helpt wel omdat je het dan toch goed afsluit.

**Geplaatst**: 10-11-12 17:37

Geplaatst: 10-11-12 17:37

Vind het altijd wel knap hoor dat mensen het voor kunnen zijn

Hebben de mensen die hun geduld nooit verliezen ook niet het gevoel van geïrriteerd zijn?Mijn merrie waar ik dus wel eens een aanvaring mee heb(en dan sla ik haar echt niet in elkaar ofzo)die begint al ongelofelijk te klieren als ik alleen al maar geïrriteerd denk of wat meer haast heb dan normaal,dwz ze gaat elk spiertje in haar lijf spannen,scheef lopen,dribbelen en reageert nergens meer op..Het machteloze gevoel wat je op dat moment hebt maakt me kwaad,omdat het dan ook niet op te lossen is dmv rust..Enige wat ik dan kan doen of moet doen is afstappen..

**Geplaatst**: 10-11-12 17:38

Geplaatst: 10-11-12 17:38

Koper schreef:
Twiggy2008 schreef:
Nee, ik herken het niet. Als ik merk dat het niet werkt tussen mijn paard en mij, dan ga ik eerst bij mezelf te rade of ik iets verkeerd doe of bv niet goed in mijn vel zit. Want mijn paard is als een spiegel. Hij heeft eigenlijk altijd een goede reden om te reageren, zoals hij reageert. Dat heb ik geleerd en soms betekent dat wat stapjes terug in de training of iets anders gaan doen. Ik luister nu eigenlijk altijd naar mijn gevoel en dan verlies je je geduld niet.

Dat doe ik ook. Daarbij let ik op mijn energie en ademhaling, niet alleen als ik rijd natuurlijk. En als 't op de grond al niet goed gaat klim ik er niet eens op.

Verder heb ik ook bewust voor een ruin gekozen. Ik heb een mindere klik met merries. Maar moest ik een merrie hebben waarvan ik weet dat ze zo reageert wanneer ze hengstig is dan zou ik al niet gaan rijden. Word je allebei alleen maar gefrustreerd van. En daar heb je niks aan. Mijn paard heeft ook wel eens buien dat 't geen slim plan is om wat van 'm te vragen. Dus dan laat ik 'm en de volgende dag is het dan meestal weer overgewaaid. Sowieso komt dat iets niet werkt vaker bij mij vandaan (en dan val ik 'm ook zo min mogelijk lastig tot ik mezelf weer voor elkaar heb)

Waarom zou je iets doen als je bij voorbaat al weet dat 't niet gaat werken? Het is dan eerst zaak om de juiste omstandigheden te scheppen en als dat niet lukt niet verder klungelen maar gewoon elkaar met rust laten en morgen weer kijken hoe het gaat.

Precies zoals ik het zie en doe.

**Geplaatst**: 10-11-12 17:44

Geplaatst: 10-11-12 17:44

pleiada schreef:
Vind het altijd wel knap hoor dat mensen het voor kunnen zijn Hebben de mensen die hun geduld nooit verliezen ook niet het gevoel van geïrriteerd zijn?

O ja, zo vaak. Ik erger me kapót aan mezelf. En af en toe aan paard. Maar wanneer in geïrriteerd raak zorg ik dus dat ik bij paard uit de buurt ben en/of dat ik even een time-out neem, mezelf tot de orde roep, ontspan, uitadem en dan kijk ik dan of we weer verder kunnen. Doordat de irritatie dan weg is gaat 't daarna meestal beter.

**Geplaatst**: 10-11-12 17:44

Geplaatst: 10-11-12 17:44

Vickz schreef:
Twiggy, mijn dochter is 10maand en zit in haar kinderwagen langs de bakrand (binnenbak) in een lekker warme jas enz wel eens waar Ze is het gewoon en vind het leuk om naar de paardjes te kijken of zit te spelen of koekjes te eten Ik besef ook dat als ze ouder is het moeilijker zal worden, maar voorlopig lukt het nog wel

Ik denk dat ik de volgende keer ook gewoon afstap, zoals ik 1st dacht. Maar soms heb ik een slechte dag en een rothumeur en dan ga ik rijden en voel me daarna terug super happy omdat ik me echt heb kunnen ontspannen op mijn paard alsof ze weet dat ze m'n dag kan goedmaken. Soms zeg ik ook voor ik opstijg 'make my day'

Mijn dochter was met 10 maanden al geen 'stilzitter'

, dus dan bof je

. Moest altijd regelen dat iemand thuis bij haar bleef. Ik vind het heerlijk om met mijn dochter samen te tutten bij ons paard, maar als ik echt even serieus aan de slag wil, neem ik haar niet mee. Ze rijdt inmiddels zelf ook trouwens.

Als ik echt een slechte dag heb met mezelf om wat voor reden dan ook, als ik aanvoel dat ik niet correct zou gaan reageren naar mijn paard, dan ga ik in elk geval niet rijden. Want geheid, ik krijg het terug van hem en terecht. Ik zit ook graag bij hem op het land (met beter weer dan dit, ok, haha) of we gaan samen de natuur in, wandelend. Doet me altijd goed, gewoon samen zijn met mijn paard en al helemaal buiten in het bos of op de hei of op de landweggetjes bij ons......... Overigens heb ik eigenlijk nooit een rothumeur. Wel eens stress of zorgen en dat zijn momenten dat ik bij mezelf moet blijven. Mijn paard kan me dan wel enorm opvrolijken, want ik ben enorm blij met hem in mijn leven.

**Geplaatst**: 10-11-12 18:07

Geplaatst: 10-11-12 18:07

Ik herken het ook hoor. Heb ook een hele tijd gehad dat ik 'worstelde' met m'n paard. Achterna voel ik me ook schuldig en vraag ik me af waarom ik niet gestopt ben toen ik het voelde aankomen. Probleem is, vaak kan ik mezelf kalmeren maar dan is er iets zo verdomd klein en dat doet dan de emmer toch overlopen...
De laatste tijd gaat het echter wel weer goed. Ik merk dat als ik alles trager en rustiger doe dat ik niet alleen paard maar ook mezelf de tijd kan geven om alles te overdenken. Dat houdt dus in, langer instappen, als de stap niet goed is niet naar draf, is de draf niet goed niet naar galop. Lukt iets niet dan doe ik het opnieuw of doe ik het anders. Meestal lukt (in ons geval) alles als ik de voorbereiding goed doe. Conclusie, meestal is het mijn fout.

Probeer de volgende keer dat je dus gaat rijden alles op zijn tijd te doen. Eerst een goede stap, dan een goede draf, dan die ene oefening, dan de andere, ... Wordt het moeilijk, zet door! Voel je echter frustratie komen, doe dan iets anders. Ga even stappen, rij een gewoon simpel rondje in draf. En heel belangrijk, zoek de rust in jezelf! Niet enkel in je hoofd, maar in heel je lijf. Gooi je schouders en armen eens los, daar kruipt heel snel spanning in. Verder kan je de zweep een keer weglaten. Ik weet dat je die waarschijnlijk gebruikt ter verfijning, ik ook, maar het is ook een heel makkelijk middel om je frustratie mee te uiten zoals je merkt.

En ten slotte, voel je niet meer schuldig, maar werk aan jezelf en wees trots op wat je bereikt.

Succes!

**Geplaatst**: 10-11-12 18:12

Re: je geduld verliezen

Geplaatst: 10-11-12 18:12

ik heb het helaas ook een keer gehad, stond ongelovelijk te vloeken ook
voelde me erna ook rot en heb ook echt tegen mezelf gezegd dat ik dit niet meer hoop te doen

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-11-12 21:24

Re: je geduld verliezen

Geplaatst door de TopicStarter : 10-11-12 21:24

Katyatje mooi gezegd! Ik neem normaal ook steeds veel tijd met loswerken, zeker een half uur, ik stap meestal 10min en rijd veel oefeningetjes zodat ze los en ontspannen word, dan rijd ik voorwaards neerwaards in draf en daarna in galop, dan ben ik meestal al een half uur aan het werk, en is mijn paard los en ontspannen

daarna begin ik pas aan het echte werk.
Maar door al die drukte op stal kreeg ik helaas nooit veel tijd om te rijden en moest alles vlug vlug gebeuren, dom van mij... Ik had beter gewoon het loswerk gedeelte gedaan en derrest achterwege gelaten!
Ook ergerde ik me aan het feit dat de bak steeds bezet was enz en stapte ik dus al met een geirriteerd gevoel op, ook word er op stal veel geroddeld, wat voor spanningen zorgt...

Morgen ga ik even weg van alles met mijn paardje, de natuur in

regen of geen regen :p

**Geplaatst**: 11-11-12 08:12

Re: je geduld verliezen

Geplaatst: 11-11-12 08:12

Ik heb dit ook gehad, tot ik de knop heb omgezet. Als ik nu boos wordt ga ik een rondje stappen met lange teugel. Is het dan nog niet over spring ik eraf en longeer ik haar verder. Heb geen zweep en sporen, vind dat ze gewoon op mn been moet reageren. Wat ook hielp was dat een stalgenoot me hielp, dat gaf veel rust!

**Geplaatst**: 11-11-12 08:32

Re: je geduld verliezen

Geplaatst: 11-11-12 08:32

Als je al zo weinig tijd hebt, ga er niet op. Je moet je gaan haasten en dat is met paarden niet slim. Heb je helemaal geen buiten rij mogelijkheden? Of longeren? Als een paard zo hengstig dat ze gewoon nergens aan mee wilt werken is het miss slim om het dan een weekje te laten of te houden op wandelen/longeren. Je ergert alleen jezelf en paard er maar mee.