Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-07-11 11:03

Bang voor dat ene paard.

Geplaatst door de TopicStarter : 13-07-11 11:03

6 jaar geleden heeft mijn vader een grote KWPN ruin voor de slacht weg gekocht.
Hij had ZZ gelopen , maar was gemeen.

Gemeen in de zin van , Bijten , slaan ,steigeren tot je er bijna onderligt enzovoort.
Dus je kan rustig zeggen gevaarlijk.

Mijn vader heeft vroeger heel hoog gereden , onder ander voor stamboeken gereden.
Maar na 30 jaar vond hij dat hij ''afgeschreven'' paarden beter een 2de kans kon gaan geven door ze opnieuw op te voeden.

En zo kwamen we ook aan Rolex.
Na een haar had trainen had mijn vader hem zover dat hij niet meer echt gemeen was.

Het was best een lieverd geworden.
Ik reed hem al een jaar , nooit problemen gehad.

Tot een keer schrok van (iets?) mij er via het steigeren af gegooide , en me begon aan te vallen.
Hij is een keer of 5 over me heen gesprongen eerst , toen voor me gaan staan , met de oren plat in de nek , en dreigend.
En me nadat ik was opgestaan om we te rennen me een schop in me rug gegeven.

Daarna is hij op de instructeur af gerend , die gelukkig op tijd over de bakrand heeft kunnen springen.

Hij is pas opgehouden met aanvallen , tot de enigste persoon kwam waar hij respect voor heeft.
Mijn vader , die heeft een join-up met hem gedaan.
Op de trailer gezet en aan een handelaar verkocht.

Nu staat meneer weer bij de slager , en zal eind van deze week ''voor andere dingen gaan dienen.''

Ik ben bang voor Rolex , heb er nog wel eens nachtmerrie's over.
En mijn vader denkt dat het enigste manier om er van af te komen is nog eens op hem rijden.
En hij wil het weer met hem proberen , hem dus een nieuwe 2de kans geven.

Wat zouden jullie in zo'n situatie doen?

**Geplaatst**: 13-07-11 11:07

Re: Bang voor dat ene paard.

Geplaatst: 13-07-11 11:07

Mooi laten staan bij de slager, is mijn eerste gedachte. En anders klimt je vader er maar lekker op, als hij hem zo graag een derde kans wil geven.......

Een manier om van angst af te komen, is om na een val weer op te stappen. Maar dat is de angst voor het vallen en niet voor een paard. Als jij niet met een paard overweg kunt en je HOEFT er niet per se op, lekker op de grond blijven. Genoeg paarden die WEL leuk zijn om te rijden en mee om te gaan.

**Geplaatst**: 13-07-11 11:11

Geplaatst: 13-07-11 11:11

als hij zo flipt van iets waar hij van schrikt ,zou ik er echt niet meer aan beginnen. het klinkt hard maar ik denk dat dit de beste keuze is die nu gemaakt is. hij zal ook bij anderen niet veranderen. ik zou zeggen: ga lekker kijken voor een ander paardje. hij heeft zijn kans gehad en die verkeerd benut. helaas. of je moet zeggen ik geef hem die kans en laat me nu het ziekenhuis in slaan en zie wel hoe ik eruit kom.

**Geplaatst**: 13-07-11 11:11

Geplaatst: 13-07-11 11:11

Ander paard kopen en daar lekker op gaan rijden.
Rolex is niet meer te maken. Hij heeft een mooie kans gehad en bij de slager is ie het beste af. Zulke paarden zijn zo verpest dat het beter is ze uit hun psychische lijden te verlossen. Of je vader moet hem zelf aanhouden, blijkbaar gaat dat wel goed.

**Geplaatst**: 13-07-11 11:12

Geplaatst: 13-07-11 11:12

Je kan zo'n paard door de medische molen halen en uitzoeken of er fysiek iets fout zit, maar het lijkt me dat dat bij de koop al gedaan is?
Paard wat naar jouw toe zo agressief is geweest en je dus zo van geschrokken bent kan je niet meer onbevangen opstappen en dat maakt risico op herhaling zeer groot.
Wat er mis is met dit paard kan ik zo uit je verhaal niet opmaken, maar voor meerdere ruiters/verzorgers is dit dier in elk geval geheel ongeschikt.
Een echt ervaren Parellier zou er misschien wat mee kunnen, maar om zo'n paard te verkopen, zeker in deze slechte economische tijden is niet verantwoord. Denk dat dit dier ongeacht de reden van de agressie het beste af is op de eeuwige groene weides. Verhoudingen tussen paard en mens liggen voor dit dier veel te scheef om happy en stressvrij te kunnen leven.

**Geplaatst**: 13-07-11 11:17

Geplaatst: 13-07-11 11:17

Hoe sneu het is voor Rolex, ik denk dat jij niet meer met dat paard aan de slag moet. Dat je vader met dat paard kan werken en het respect heeft verdiend, wil niet zeggen dat het jou ook gaat lukken. Waarschijnlijk is hij gewoon te veel van het goede voor je en helaas is dit dan een paard waar er ongelukken gebeuren als hij niet consequent gereden/behandeld wordt.

De enige manier waarop hij nog een laatste kans zou moeten kunnen krijgen, is als jouw vader er alleen mee aan de slag gaat.

Wij hebben jaren geleden ook zo'n paard op stal gehad. De manege-eigenaar is in eerste instantie zelf met hem aan de slag gegaan en toen is het jaren goed gegaan. Maar op een gegeven moment heeft hij zijn eigen verzorger nota bene bewust in een hoek eraf gegooid en ging toen achterwaarts terug om even het licht uit haar ogen te trappen. Dit is wonder boven wonder goed afgelopen, maar de volgende dag stond hij bij de slacht. De manege-eigenaar wilde niet het risico lopen dat het nog een keer zou gebeuren. Bovendien vergeef je het jezelf nooit als het een volgende keer echt mis gaat.

**Geplaatst**: 13-07-11 11:19

Geplaatst: 13-07-11 11:19

Er moet iets gebeurd zijn wellicht heeft zijn verleden er iets mee te maken waardoor Rolex zo reageerd, maar ik zou het paard niet laten slachten
hierom en zou eerder aan een oplossing denken waardoor de band tussen jouw en Rolex wel goed kan komen.

**Geplaatst**: 13-07-11 11:22

Geplaatst: 13-07-11 11:22

Ik ga met de rest mee, ik zou het dier niet nog en kans geven. Zonde, maar zelf in een rolstoel belanden of erger is het risico niet waard, liever 1 paard minder dan dat jij er aan onderdoor gaat. Ik vraag me dan wel af wat er in hemelsnaam met dit paard is gebeurd dat hij zo is geworden.

**Geplaatst**: 13-07-11 11:23

Geplaatst: 13-07-11 11:23

ik vind dat je vader je in een zeer gevaarlijke situatie brengt, en zou enals ik jou was niet meer op klimmen.
als je vader zo nodig wil dat hij niet in de worst beland, klimt hij er maar lekker zelf op.

**Geplaatst**: 13-07-11 11:27

Geplaatst: 13-07-11 11:27

missverynice schreef:
Er moet iets gebeurd zijn wellicht heeft zijn verleden er iets mee te maken waardoor Rolex zo reageerd, maar ik zou het paard niet laten slachten
hierom en zou eerder aan een oplossing denken waardoor de band tussen jouw en Rolex wel goed kan komen.

Eh...
er zijn simpelere manieren om zelfmoord te plegen.

Dier heeft of trauma, of pijn of is geboren met rotkarakter (al dan niet combi van 2 of 3 opties). Voor het gedrag nu maakt dat niks uit. Dier is nu agressief naar mensen toe en dus gevaarlijk in de omgang. Die agressie zit het paard zelf ook in de weg.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-07-11 11:30

Geplaatst door de TopicStarter : 13-07-11 11:30

Benfan schreef:
Ik ga met de rest mee, ik zou het dier niet nog en kans geven. Zonde, maar zelf in een rolstoel belanden of erger is het risico niet waard, liever 1 paard minder dan dat jij er aan onderdoor gaat. Ik vraag me dan wel af wat er in hemelsnaam met dit paard is gebeurd dat hij zo is geworden.

Hij kwam bij een sportstal weg , ze reden paarden op om ze voor meer geld te kunnen verkopen.
Hij was daar ook geboren.

En hij was niet te verkopen om dat iedereen hem eng vond omdat hij zo kwaad kon reageren.

**Geplaatst**: 13-07-11 11:40

Re: Bang voor dat ene paard.

Geplaatst: 13-07-11 11:40

Ik denk dat iedereen nachtmerries zou krijgen van zo'n paard. Het is heel fijn voor je pa dat hij hier blijkbaar mee overweg kan en wil maar dat is echt vrij uniek hoor. En als je anders bent betekent dat dus echt niet dat je bang bent voor paarden en een watje ofzo zou zijn. Het betekent enkel dat je normaal bent..

**Geplaatst**: 13-07-11 11:46

Re: Bang voor dat ene paard.

Geplaatst: 13-07-11 11:46

mooi laten staan waar ie staat. Je gaat je eigen leven toch niet riskeren ?

Je hebt voor zover ik lees idd geen schrik van "een" paard, maar alleen van dát paard. Hoe nobel ook van je vader, niet iedereen kan met zo'n paard overweg. Ik denk dat dit een paard is dat maar 1 meester accepteert, welke de redenen ook zijn voor zijn gedrag, en ik denk dat Rolex dan ook enkel en alleen voor je vader veilig is om mee te werken. Persoonlijk zou ik niet meer in de buurt komen van dat paard.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-07-11 11:55

Geplaatst door de TopicStarter : 13-07-11 11:55

jokari schreef:
mooi laten staan waar ie staat. Je gaat je eigen leven toch niet riskeren ?

Je hebt voor zover ik lees idd geen schrik van "een" paard, maar alleen van dát paard. Hoe nobel ook van je vader, niet iedereen kan met zo'n paard overweg. Ik denk dat dit een paard is dat maar 1 meester accepteert, welke de redenen ook zijn voor zijn gedrag, en ik denk dat Rolex dan ook enkel en alleen voor je vader veilig is om mee te werken. Persoonlijk zou ik niet meer in de buurt komen van dat paard.

Mijn vader word vaak voor gek verklaard.
We hebben denk ik al zo'n 4 gevalletjes gehad.
Rolex was de enigste met agressie problemen.
En de rest was allemaal mishandelt.

We hebben 1tje J.J .
Een zeer mooie bonte merrie.
We hebben haar uit een zeecontainer gehaald , waar ze tot op de knieen in de stront stond.

Ze had haar neusbotje kapot.
Was zo mager , magerder dan wat je op tv zit.

En dan zie je dat opknappen , dat is zo mooi.

Normaal maken we foto's als de paarden aankomen , maar bij haar niet gedaan om dat om te huilen was hoe ze er uit zag.

**Geplaatst**: 13-07-11 12:01

Re: Bang voor dat ene paard.

Geplaatst: 13-07-11 12:01

dat voor gek verklaren, vind ik nergens voor nodig. Ik ben getrouwd met zo'n gek.

Wat ik wel belangrijk vind, is dat hij heel goed moet beseffen dat er heel af en toe een paard bij kan zitten, dat zo moeilijk is, dat enkel hij daar goed mee overweg kan. Rolex lijkt er mij zo eentje te zijn.

**Geplaatst**: 16-07-11 21:58

Re: Bang voor dat ene paard.

Geplaatst: 16-07-11 21:58

Ik vind het heel mooi van je vader dat hij dit paard graag wil helpen en kansen blijft bieden. Maar dit gaat dadelijk een keer echt fout, dan en ben je te laat. Om te zeggen dat je hem naar de slacht moet brengen vind ik ook verschrikkelijk.. hoe oud is hij? Misschien kun je hem op de wei laten staan en hem zo toch nog een 'kans' geven zonder dat jij er op gaat rijden. Maar goed, dat kost natuurlijk ook alleen maar geld terwijl je er verder niets mee kan. Maar ik kan me voorstellen dat het ook verdomd moeilijk is om zo'n beessie weg te brengen.

**Geplaatst**: 17-07-11 02:34

Re: Bang voor dat ene paard.

Geplaatst: 17-07-11 02:34

Ik had vroeger ook zo'n pony, die ineens verschrikkelijk agressief kon worden. Heeft een keer geprobeerd op een kindje te springen, mij daarna ook wel eens aangevallen. Was echt maar twee keer per jaar, maar achteraf bekeken levensgevaarlijk.
Mijn vader is gaan uitzoeken waar hij vandaan kwam en hij bleek door de eerste eigenaar al vijf keer naar de slacht te zijn gebracht, maar toch steeds weer opgehaald omdat hij zo mooi was. (en dus ook heel vaak heel erg lief)

Ik was toen 16 en ik heb geweldige tijden met die pony gehad, maar ook levensgevaarlijke situaties. Nu ik wat ouder en wijzer ben, zou ik t noooooit meer doen. Een paard dat zo ineens zo agressief wordt, dat zit er nou eenmaal in.

Regel dat hij nog alleen met iemand werkt die hem ECHT aankan, zoals je vader of een parellier met veel ervaring, en anders is de slacht denk ik helaas de beste optie.

Mijn pony is toen verkocht aan iemand die hem wel aan kon, en volgens het stamboek leeft hij nu nog steeds, 13 jaar later. Dus als je dat voor elkaar kan krijgen, dat zou t mooiste zijn...

**Geplaatst**: 17-07-11 19:45

Re: Bang voor dat ene paard.

Geplaatst: 17-07-11 19:45

Ik snap dat het erg lastig is om er dan weer op te stappen.
Maar misschien is het beter om er wel weer op te stappen, maar laat je vader er dan bij blijven!
Stap je er niet op, dan heb je kans dat je op geen enkel paard meer durft te rijden! [dit las ik ook ergens zonet]

**Geplaatst**: 17-07-11 19:49

Re: Bang voor dat ene paard.

Geplaatst: 17-07-11 19:49

grof gezegt lekker laten staan daar, als er wat met jou gebeurt vergeefd jou vader zich nooit dat doe je jezellf en je vader niet aan

**Geplaatst**: 17-07-11 21:34

Geplaatst: 17-07-11 21:34

Elles schreef:
Mooi laten staan bij de slager, is mijn eerste gedachte. En anders klimt je vader er maar lekker op, als hij hem zo graag een derde kans wil geven.......

Een manier om van angst af te komen, is om na een val weer op te stappen. Maar dat is de angst voor het vallen en niet voor een paard. Als jij niet met een paard overweg kunt en je HOEFT er niet per se op, lekker op de grond blijven. Genoeg paarden die WEL leuk zijn om te rijden en mee om te gaan.

groot gelijk dat paard is ECHT gevaarlijk ik ben ook van de 2e kansen maar dit gaat TE ver

**Geplaatst**: 17-07-11 21:42

Re: Bang voor dat ene paard.

Geplaatst: 17-07-11 21:42

Ook ik zeg de slacht... Dit paard heeft zijn kans gehad. Maar kennelijk zit er zo diep van binnen iets mis (of dat nu een trauma is of een kronkel in de kop doet er niet meer toe) dat het dier nooit helemaal te vertrouwen is. Oke het blijven nu eenmaal dieren, maar een schrikreactie is iets anders dan aanvallen.

En stel je voor je zet hem op de wei. Op een dag ontsnapt hij en komt een klein kind tegen.... Wat gaan jullie tegen de ouders zeggen dan?
Dan is je enige optie een compleet afgesloten stal. Nee dan liever de eeuwige jachtvelden...

**Geplaatst**: 18-07-11 17:37

Geplaatst: 18-07-11 17:37

Je vader heeft dat paard een kans gegeven en het paard heeft deze kans verpest. Vroeger beweerde ik altijd dat gevaarlijke paarden niet bestaan. Maar ze bestaan wel, net zoals er gevaarlijke mensen bestaan. Je vader heeft misschien een deel van dit paard zijn respect gewonnen, maar als iedereen er een jaar over moet doen om dat kleine beetje respect van dit paard te krijgen, met alle gevolgen van dien. Dan snap ik de keus dat hij nu bij de slager staat. Beter voor jou én je vader. Hij vergeeft het zichzelf nooit als jouw wat overkomt en jij zit er natuurlijk ook niet op te wachten om steeds aangevallen te worden.

**Geplaatst**: 18-07-11 18:44

Re: Bang voor dat ene paard.

Geplaatst: 18-07-11 18:44

Je kunt het beste je vertrouwen terugwinnen door door te gaan met een ander paardje.
Een aantal jaar geleden had mijn zusje een lusitano hengst (E-pony) en ik een Lusitano ruin. Beide afkomstig van dezelfde stoeterij.

Mijn ruin was een geweldig paard. Wel een tikje zenuwachtig maar zou mij nooit wat doen. De hengst daarentegen was exact zoals jij beschrijft... Uiteindelijk reed ik op allebei omdat mijn zusje bang was geworden. Ikzelf lag er gerust 5 keer op een dag letterlijk onder terwijl hij me probeerde te schoppen en bovenop me te stampen. Totdat er bij mij wat knapte.

Voor de zoveelste keer lag ik eronder terwijl hij aan het stampen was viel hij om (stond nog vast omdat ik aan het poetsen was). Ik ben toen zelf omhoog gesprongen en heb hem met alles geslagen wat ik om handen had... iets dat absoluut niet in mijn aard zit. Hij schrok daar zo van dat hij mij daarna nooit meer wat deed.
Dit was een paard waar ik twee jaar aan het wostelen was en ineens kon ik er alles mee. Niet dat ik er een band mee had want ik was ten alle tijden oplettend. Tegen andere was hij zeer agressief (bij aankoop hebben we hem volledig medische laten nakijken maar volgens alles en iedereen was het paard kern gezond).

Ik ben niet trots op mijn "woede uitbarsting" maar het heeft hem wel wakker geschud. We konden hem niet verkopen door zijn agressief gedrag en ik kon het niet over mijn hart verkrijgen om hem naar de slager te brengen. Naar mijn gevoel zat ik aan hem vast... Tot hij op een avond een gedraaide darm kreeg... We hebben hem toen in laten slapen. En om heel eerlijk te zijn.... voelde ik eindelijk van hem verlost.

Ik heb helaas eerder afscheid moeten nemen van mijn paarden maatjes door een spuitje... maar dit was de enige waar ik geen traan om heb gelaten.
Achteraf had ik veel liever mijn tijd en energie in een paard gestoken die het waard was. Ik was toen zelf nog maar 14 maar los daarvan hoor je een band met je paard te hebben en geen eeuwige strijd. Als jij goed bent voor je paard mag je hetzelfde terug verwachten.

Ik hoop dat je eruit kunt komen. Sommige zijn het gewoon echt niet waard... En al helemaal niet als jij straks heel je leven in een rolstoel zit door zo'n beest!

**Geplaatst**: 18-07-11 18:50

Re: Bang voor dat ene paard.

Geplaatst: 18-07-11 18:50

Zo'n paard staat niet voor piet jan snot bij de slager, daar hebben ze een reden voor gehad en die reden heb jij heel duidelijk meegemaakt geloof ik.
Lekker laten staan, deze keer is het goed gegaan, maar misschien kom je er de volgende keer wel dood bij.

**Geplaatst**: 18-07-11 18:55

Re: Bang voor dat ene paard.

Geplaatst: 18-07-11 18:55

Ik zou er ook zeker niet nog een keer op gaan. Dadelijk loopt het weer mis en wordt je angst misschien wel zo groot dat je er ook met andere paarden last van hebt. Te groot risico. Zeker als je zo verteld dat hij gewoon echt achter jullie aan kwam.

Lekker met een ander paard aan de gang. Hoe rot ook, je kunt ze niet allemaal redden