Fellor schreef:Ik vind het plaatje eerlijk gezegd heel onprettig. Het lijtk alsof jullie elkaar uit balans brengen. Je zit duidelijk uit balans, in elkaar gekropen en met gespannen armen en het paard wordt aan de voorkant veel te veel in de weg gezeten in plaats van begeleid. Sporen zou ik ook pas aan beginnen als de beenligging een heel eind verbeterd is!
Het paard loopt op iedere foto volledig uit elkaar. Dit zou al verbeterd kunnen worden door hem eerst zelf te laten lopen (want in natuurlijke houding zal dit al fijner zijn dan de huidige houding) en daaruit met de ruiter in balans wat invloed te gaan uitoefenen, beginnende met stelling en buiging op voltes zonder direct te concentreren op zakken van het hoofd. Als het paard in de stelling en buiging wat losser wordt zal het vanzelf een fijnere houding aannemen.
Het paard lijkt in de knoop te zitten met zijn eigen lichaam.
Ik wil echt niet bewust vervelend doen, maar aan de hand van de foto's lijkt de weg die op dit moment wordt gevolgd niet de goede. Puur bedoeld als objectieve waarneming. Misschien dat het paard in het echt anders voelt?
Als je haar vergelijkt met vorige keer is ze nu veel losser in de hals en rug, veel meer bewerkbaar dan een half jaar terug.
Toen zette ze haar hals erg vast, net als haar rug, sturen was toen echt lastig.
Het is waar dat ik haar, in ieder geval toen, eerder tegen werkte dan mee werkte.
Daardoor heb ik zelf ook rugklachten gekregen. Ik heb toen video's bekeken van Sally Swift, centered riding,
en het gaat, voor ons beide, nu een stuk beter. (chiropractor voor mij)
Ik stimuleer haar juist veel meer met mijn bewegingen, dan dat ik haar rug vast zet (en mezelf)
Dus ik ben zelf erg trots op het resultaat! Vandaar dat ik de foto's ook neer heb gezet.
Een blijer er losser paard, ik minder rugpijn! En ik moet ook alles nog leren, net als iedereen!
Het zakken van het hoofd is voor mij geen doel/must, ontspanning wel,
aan het eind van het rijden is ze ook heerlijk ontspannen inclusief wiebel-oren en ze briest ook veel, als ontspanning.
Als ik veel op de volte ga werken met stelling en buiging, krijgen zowel ik, als zij weer klachten. Dat hebben we namelijk net achter de rug.
Maar ik heb goede begeleiding en ik zie voor de toekomst eigenlijk alleen maar een stijgende lijn.