Ik zet er iemand anders op en ze is in no-time tegen het been en moeilijk in de mond
Mijn paard is dus niet fijn na te rijden door iemand anders...
Echt blij ben ik daar niet mee, heb ik nu zo afwijkend opgeleid dat een ander simpelweg de knopjes niet kan vinden? Of heb ik gewoon een zeer eenkennig paard? Karaktervol? stout?
Ik heb altijd gevonden dat je paard gewoon na te rijden moet zijn voor een ander, maar dit valt even vies tegen...
Je zal ze maar moeten verkopen, iedereen haakt af na een proefrondje

Hoe zien jullie dit? Er zijn vast vergelijkbare verhalen, hoe ging dat verder? En waar ligt het eigenlijke probleem als een paard niet na te rijden is door een ander?


.
Dochter van de baas en het buurmeisje die recreatief 'hobbelen' levert minder problemen op, die rijden zo weg. Impuls en aanleuning zijn dan niet zo van belang zegmaar