Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola

Leuk om die schouder vrij te geven, maar de galoppade begint nog altijd aan de achterkant, en niet in de schouder. Sonja schreef:Da's terecht dat je je dat afvraagt, want sinds wanneer begint de galoppade in het VOORbeen?Leuk om die schouder vrij te geven, maar de galoppade begint nog altijd aan de achterkant, en niet in de schouder.
Maar wat je zegt klopt idd wel... Kan iemand dit uitleggen?
Als het aanspringen in galop op te lossen is door buitenstelling te nemen springt het paard eerst met de voorbenen aan? Dus dan moet er eerst gewerkt worden aan het paard meer op de achterhand te zetten voor het aanspringen? Senzafine schreef:Sonja schreef:Da's terecht dat je je dat afvraagt, want sinds wanneer begint de galoppade in het VOORbeen?Leuk om die schouder vrij te geven, maar de galoppade begint nog altijd aan de achterkant, en niet in de schouder.
En toch werkt hetMaar wat je zegt klopt idd wel... Kan iemand dit uitleggen?
Edit: Ik denk dat het kwartje valtAls het aanspringen in galop op te lossen is door buitenstelling te nemen springt het paard eerst met de voorbenen aan? Dus dan moet er eerst gewerkt worden aan het paard meer op de achterhand te zetten voor het aanspringen?

Sonja schreef:Ja hoor ik kan het je zelf ook wel uitleggen.
Het werkt misschien wel eens, maar het is een niet-correcte benadering van een probleem. Je lost er namelijk helemaal niets mee op.
Als een paard in 1 galop niet goed aanspringt geeft 'ie daarmee aan dat er iets niet goed is. Kop naar buiten trekken is hetzelfde als handvol aspirines nemen; het lijkt even te helpen maar het probleem, de oorzaak, wordt niet weggenomen.
Linkergalop als voorbeeld nemen?
Paard is hierbij iets linksgebogen in het lijf, en deze galoppade begint met het rechterachterbeen. Om die goed te kunnen laten afzetten, moet het linkerachterbeen mooi sterk en stabiel onder de massa staan. En daar gaat het vaak fout bij aanspringproblemen; het gewicht aannemen op het binnenachterbeen.
Als je dit nu probeert op te lossen door buitenstelling aan te nemen, ga je een omgekeerde wereld in. Paard buigt niet fijn in naar links en kan het gewicht op het linkerachterbeen niet goed hebben. Door het hoofd naar buiten te nemen zwaait de achterhand iets naar binnen, let maar eens op. Linkerachterbeen kan daardoor onder de massa uit ondergebracht worden, waaruit het paard dan nét de kracht kan putten om aan te springen in de gewenste galop.
Dus krijg je de juiste galop? Ja, met een beetje mazzel wel. Maar het heeft niks te maken met het vrijmaken van die binnenschouder, en je lost er helemaal niets mee op.
Kijk voor de grap maar eens bij mensen die het oplossen met die buitenstelling; die krijgen een houterige en vaak sjezerige galop, stomweg omdat dat paard z'n lijf niet goed kan gebruiken en daardoor z'n balans niet kan vinden. Die gaan vaak als een gek door de bak en dan is het paard stout...
Betere manier?
Volte sluiten, rustig voor je binnenbeen iets naar buiten tikken zodat paard goed links gebogen blijft, en je galophulp geven op het moment dat het binnenachterbeen ondertreedt. Dáár wordt een paard leniger en sterker van.
Andere manier is om vanuit een (graag correcte!) schoudervoor aan te springen. Zelfde gedachte erachter; paard eerst mooi stabiel het binnenachterbeen onder laten plaatsen, waardoor een krachtige eerste galopsprong kan ontstaan vanuit het buitenachterbeen.